Τραβεστί και γιουσουφάκια του κ.Βαρδή Μαρινάκη

Μάθανε πως "πη...τέλος πάντων...αγαπιώμαστε", τώρα τελευταία με τα οικονομικά βάσανα που περνάμε, βρέθηκαν καί οι καλοθελητές που πάνε να μας το κάνουν καί εθνικό χούϊ. Πιό συγκεκριμένα:

Έχοντας ήδη πάρει τα εύσημά του ο κ. Βαρδής Μαρινάκης, με την ταινία του γιά τραβεστί γενίτσαρους που εντρυφούν σε "Οθομανικά" σπόρ, ντυμένοι καλόγριες (αυτό είναι πού ενοουν όταν λένε πως η πραγματικά μεγάλη Τέχνη εκφράζει τις αγωνίες της εποχής της...) Αποφάσισε λοιπόν να αναγάγει τον Τουρκολάγνο Γιουσουφισμό σε Νεοελληνικό raison d'être: ήδη πρότεινε κοινή ταινία στους Σκοπιανούς γιά τον Μεγαλέξανδρο (Αλεκσάνταρ Mακεντόνσκι ή Αλεκσάνταρ Βελίκι Александар Македонски, Александар Велики). Άκουσε προφανώς γιά το χρήμα που σκορπάει αφειδώς ο εθνικός νταβατζής των Σκοπίων ο Γιώργης ο Σόρος, καί ψιλαληθώρισε ο άνθρωπος. Σού λέει τι να ασχοληθώ εγώ τώρα να κάνω ταινίες γιά την πλέμπα της Αθήνας που πεινάει και δεν έχει να πληρώσει ούτε την ΔΕΗ, άσε να πάμε στο σίγουρο χρήμα.

Καλή η ιδέα: την προδοσία πολλοί αγάπησαν και το τραβεστί Γιουσουφάκι ακόμη πιό πολλοί. 

Εμείς πάντως θα προτείναμε στον κ. Βαρδή, αφού ξεκίνησε, να προχωρήσει άμεσα καί σε δεύτερη κοινή ταινία με τους Σκοπιανούς γιά τον Φίλιππο Β΄(Φίλιπ ΙΙ Μακεντόνκι, Филип II Македонски) που να περιλαμβάνει καί τον Αριστοτέλη (Αριστοτέλ, Аристотел) τον Μακεντόνσκι φιλοσόφ. Να ακολουθήσει μετά με άλλη συνεργασία καί για τον Βασίλειο Β΄τον Βουλγαροκτόνο (Βασίλ Μακεντόνσκι, Василиј II Бугароубиец) τον Βυζαντινό Μακεντόνσκιοτ Τσαρ. 

Δεν θα μπορούσε να αφήσει φυσικά και την ευκαιρί να μην κάνει κοινή ταινία καί με τους Τούρκους γιά τον Ελληνοτούρκο ποιητή Όμηρο (Ομέρ, Omer, όπως λέμε: Ομέρ Βρυώνης), καί με τους Αλβανούς γιά τον Αλβανό βασιλιά Πύρρο (Pirro Epirit). 

Tέλος, παραμένουμε εναγωνίως  να προχωρήσει ο εν λόγω σκηνοθέτης σε συζητήσεις με την Τουρκική πλευρά γιά να κάνει το υπέρτατο κινηματογραφικό όργιο πραγματικότητα: Ταινία γιά τον ομαδικό βιασμό Ελληνίδων (καί νεανίων Ελλήνων, προφανώς τραβεστί) κατά την Οθωμανική "Aπελευθέρωση της Ισταμπούλ" από τα υπερχιλιετή Ρωμαίϊκα δεσμά της, τον Μάϊο του 1453!

Το έταιρον σκέλος της Ελληνοτουρκικής φιλίας, εορτάζoν την "Απελευθέρωση της Ισταμπούλ" κατά το 1453!
O σκηνοθέτης κ. Βαρδής Μαρινάκης δεν πρέπει να αφήσει την ευκαιρία να κινηματογραφήσει τα όσα όσα όμορφα όργια επακολούθησαν της ειρηνικής αυτής επέμβασης των (τραβεστί και μή) γενιτσάρων στην Ισταμπούλ!
Μέχρι τότε, θα πρέπει να συμβιβαστούμε στο να παρακολουθούμε την αμιγώς Τουρκική υπερπαραγωγή σαπουνόπερα, την σειρά του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς 

Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, της γνωστής Τουρκικής σαπουνόπερας

Γιά την πρόταση του κ. Μαρινάκη, διαβάζουμε σε Σκοπιανή εφημερίδα, σε μετάφραση Γιώργου Εχέδωρου:

Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου 2011

Σκοπιανή Dnevnik: Ο σκηνοθέτης Βαρδής Μαρινάκης λέει ότι τα Σκόπια μπορούν να κάνουν από κοινού με την Ελλάδα μια ταινία για τον Μέγα Αλέξανδρο

 5:32 μ.μ. |  Αναρτήθηκε από mikres-ekdoseis | 

Νοέμβριος 23, 2011.

Οι απλοί άνθρωποι και οι Καλλιτέχνες δεν πιστεύουν στα όρια τα οποία θέτουν οι πολιτικοί. Δυστυχώς αυτά επηρεάζουν τη ζωή μας. Για να δείξουν οι καλλιτέχνες ότι δεν πιστεύουν σε τέτοια όρια, πρέπει να συνεργάζονται περισσότερο μεταξύ τους, είπε κατηγορηματικά ο Βαρδής Μαρινάκης.

Ενώ η πΓΔΜ και η Ελλάδα είναι χώρες τόσο κοντινές, φαίνονται τόσο απόμακρες και αυτό οφείλεται  στα τεχνητά προβλήματα τα οποία έχουν, φέρεται να δήλωσε ο Βαρδής Μαρινάκης.

Ο Έλληνας σκηνοθέτης συμμετείχε την περασμένη εβδομάδα στο φέστιβαλ των Σκοπίων "Cinedays".

Μαζί με τον ηθοποιό Πασαλή Χρήστο ήταν προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ, όπου η ταινία του «Μαύρη Τρύπα» επιλέχθηκε στην επίσημη παρουσίαση.

Η ταινία αναφέρεται  στον έρωτα ανάμεσα σε γενίτσαρους με τη μεταμφίεση ενός άνδρα σε καλόγρια την εποχή της Οθωμανικής  Αυτοκρατορίας, η οποία κέρδισε πολλά βραβεία  στο φεστιβάλ της Σεβίλλης, του Τορόντο, του Μουμπάι και την καλύτερη φωτογραφία από την ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε πέρυσι στο Κάρλοβι Βάρι.

«Το στόρυ εξελίσσεται  στα 1654 σε ένα μοναστήρι. Η ιστορία αναδεικνύει την σεξουαλική ταυτότητα, την ελευθερία, την απαγορευμένη αγάπη. Δεν έγινε δεκτή στη χώρα μου. Δεν είχαμε προβλήματα με την εκκλησία, αν και τα περιμέναμε», είπε ο Μαρινάκης.

Ερωτηθείς ο Έλληνας σκηνοθέτης εάν πιστεύει ότι οι καλλιτέχνες στις δύο χώρες δεν συνεργάζονται όσο θα έπρεπε, ο Μαρινάκης τόνισε ότι αυτό  είναι απαραίτητο.

«Οι απλοί άνθρωποι και οι καλλιτέχνες δεν πιστεύουν σε σύνορα, όπως τα έχουν θέσει οι πολιτικοί. Δυστυχώς, όμως,  αυτά επηρεάζουν τη ζωή μας. Εμείς ως καλλιτέχνες συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και δείχνουμε ότι δεν πιστεύουμε σε αυτά τα όρια. Έτσι απλά, θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ταινία μαζί, για τον Μέγα Αλέξανδρο. Τώρα το ζήτημα είναι ποιος θα τον έπαιζε (το ρόλο αυτόν). Ο ηθοποιός θα ήταν γλυκύτατος και δεν έχει σημασία από που θα ήταν. Εξάλλου τη μητέρα του ( του Αλεξάνδρου) θα μπορούσε να την υποδυθεί μια συνάδελφος από τη Βουλγαρία», είπε ο Μαρινάκης.