Στάση αναμονής στο ΠΑΣΟΚ

Του Βασιλη Nεδου
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, όταν πια το όνομα του κ. Λ. Παπαδήμου είχε οριστικοποιηθεί, πολλοί υπουργοί αποφάσισαν τελικά να πέσουν για ύπνο. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο κ. Φίλ. Πετσάλνικος είχε φθάσει πολύ κοντά στο Μέγαρο Μαξίμου, κάτι που οδήγησε το μισό υπουργικό συμβούλιο και την Κοινοβουλευτική Ομάδα στα πρόθυρα της παραίτησης. Η τελική στροφή του κ. Γ. Παπανδρέου στο πρόσωπο του κ. Παπαδήμου εκτόνωσε τη γενικότερη κατάσταση και άφησε να φανεί το αχνό φως της επόμενης μέρας. Κυρίως, όμως, πρόσφερε στο ΠΑΣΟΚ μια πρόσκαιρη σανίδα σωτηρίας. Και η σύνθεση της κυβέρνησης εξασφάλισε και κάτι ακόμα: την «περικύκλωση» του κ. Παπαδήμου από το ΠΑΣΟΚ. Ορισμένοι εκτιμούν ότι κάποιοι θα επιχειρήσουν να στήσουν ακόμη και παγίδες στον νέο πρωθυπουργό, ώστε πιθανό στραβοπάτημά του να δικαιώσει εκείνους που ήδη είχαν από νωρίς εκφράσει τις αντιρρήσεις τους για τον κ. Παπαδήμο.
Η επόμενη ημέρα είναι εξίσου περίπλοκη και στο εσωτερικό του πλειοψηφούντος στην κυβέρνηση κόμματος. Τούτη τη χρονική στιγμή επικρατεί ηρεμία, την οποία πολλοί παρομοιάζουν με την άπνοια πριν από την καταιγίδα. Υπουργοί, βουλευτές, ακόμη και στελέχη της κομματικής βάσης θεωρούν ότι σε εύλογο χρονικό διάστημα είναι αναγκαία η δρομολόγηση των διαδικασιών εκείνων που θα κινήσουν ομαλά τη διαδοχή.
Από την απλή ανάγνωση του καταστατικού του ΠΑΣΟΚ, και δη του άρθρου 15 που αφορά τη θητεία του προέδρου, είναι σαφές ότι «δεν επιτρέπεται η εκλογή του ίδιου προσώπου στο ίδιο αξίωμα για περισσότερες από τρεις πλήρεις θητείες. Η θητεία του προέδρου παρατείνεται για όσο διάστημα είναι πρωθυπουργός». Οσοι ερμηνεύουν το καταστατικό αυστηρά, τονίζουν ότι ο κ. Παπανδρέου συμπλήρωσε ακριβώς τέσσερα χρόνια στην προεδρία, από την εκλογή του στις 11/11/07, εν συνεχεία παραιτήθηκε και πλέον οφείλει να δρομολογήσει τις διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου. Ορισμένοι ερμηνεύουν το καταστατικό διασταλτικά και τονίζουν ότι, παρά την παραίτηση του κ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, είναι δυνατόν να επεκταθεί η θητεία του ακόμη τέσσερις ή και έξι μήνες. Ακόμη και αυτοί, όμως, λένε ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο έπειτα από εσωτερική συμφωνία μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων. Είναι σαφές ότι ουδείς εκ των περιγραφόμενων ως πιθανών υποψηφίων για τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να θέσει θέμα προτού εκκινηθεί «κίνημα από τα κάτω», όπως αναφέρουν χαριτολογώντας στελέχη του κόμματος. Αυτό το... «κίνημα από τα κάτω θα πρέπει να κινηθεί επίσης με βάση το καταστατικό, κατά το οποίο ως υποψήφιος πρόεδρος «αναδεικνύεται όποιος προταθεί από το 1/4 τουλάχιστον των μελών του Εθνικού Συμβουλίου ή το 1/3 των περιφερειακών επιτροπών του Κινήματος ή το 10% τουλάχιστον του συνόλου των μελών του Κινήματος».
Μέχρι στιγμής, εκτός από την εκδηλωμένη άποψη ορισμένων τάσεων εντός του ΠΑΣΟΚ για την άμεση προσφυγή σε έκτακτο συνέδριο και τις δηλώσεις βουλευτών, όπως ο κ. Δ. Λιντζέρης για ανακίνηση θέματος ηγεσίας ευθύς αμέσως, οι περισσότεροι τηρούν στάση αναμονής. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι υφίστανται ολόκληρα μπλοκ βουλευτών, τα οποία αναμένουν κινήσεις από τους –επιφυλακτικούς– διεκδικητές. Αλλοι βουλευτές σπεύδουν να δηλώσουν την παρουσία τους, προκειμένου να παίξουν κάποιο ρόλο όταν δρομολογηθούν οι εξελίξεις. Τούτη τη στιγμή εκτός από τους βουλευτές, οι οποίοι παραμένουν υποστηρικτές του κ. Ευ. Βενιζέλου, του κ. Ανδρ. Λοβέρδου ή της κ. Διαμαντοπούλου (θεωρούνται και οι τρεις ως οι αυτονόητες υποψηφιότητες, εφόσον τεθεί θέμα προεδρίας), υπάρχει η κρίσιμη μάζα των «παπανδρεϊκών», που είτε φυλλορροούν είτε αναμένουν κάποιο «χρησμό» από την Ιπποκράτους, όπου ο κ. Παπανδρέου εγκαταστάθηκε αμέσως μετά την τυπική παράδοση της πρωθυπουργίας στον κ. Παπαδήμο. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η ομάδα των περίπου πενήντα βουλευτών (με βασικούς τους κ. Ιω. Δριβελέγκα, Μ. Μπόλαρη, Β. Κεγκέρογλου, Δ. Βαρβαρήγο, Γ. Ντόλιο και Μιχ. Παντούλα), οι οποίοι τη νύχτα της Τετάρτης δήλωσαν έτοιμοι να παραιτηθούν αν προωθείτο η υποψηφιότητα του κ. Φίλ. Πετσάλνικου, φθάνοντας μάλιστα να επικροτήσουν ως προτιμότερο ένα πολιτικό πρόσωπο, και συγκεκριμένα τον κ. Ευ. Βενιζέλο.
Σημασία βεβαίως έχουν και οι απόψεις των πιθανών διεκδικητών. Και οι τρεις κορυφαίοι υπουργοί φαίνεται ότι θεωρούν πως το ΠΑΣΟΚ είναι ένα φθαρμένο προϊόν που έχει εκμετρήσει τον βίο του, με τη σημερινή μορφή του. Και θεωρούν ότι η επιβίωσή του περνάει μέσα και μόνο από τη βαθιά αναμόρφωσή του. Τον τελικό λόγο θα έχει βεβαίως ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος, ήδη από τον τρόπο συγκρότησης της νέας κυβέρνησης, κράτησε όλους τους υφυπουργούς της επιρροής του. Εχει σημασία το γεγονός ότι καρατομήθηκε μόνο ο κ. Χρ. Αηδόνης, ο οποίος θεωρείται πρόσωπο επιρροής του κ. Λοβέρδου.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_13/11/2011_462789