Τα χωράφια ξαναζωντανεύουν...

Αντώνης Καρακούσης 


Με την πολιτική και τους πολιτικούς στα αδιέξοδά τους, την οικονομική κρίση να επιμένει και να πολιορκεί τους πάντες, τους Ευρωπαίους και τις αγορές να απαιτούν εδώ και τώρα καθαρές λύσεις και την κυβέρνηση να βασανίζεται από υπαρξιακά και άλλα διλήμματα, όλα μοιάζουν ζοφερά στον τόπο μας που γλίστρησε χωρίς να το καταλάβει στην ανυποληψία και στην αδράνεια.

Και όμως σε αυτό το περιβάλλον της μιζέριας και της γενικευμένης υποχώρησης που αποπνέουν ο πολιτικός κόσμος και η πλειονότητα των ΜΜΕ, εκδηλώνονται πρωτοβουλίες ελπιδοφόρες.

Οι πολίτες δείχνουν ενεργοποιημένοι, δεν υποκύπτουν στα κύματα της μοιρολατρίας, αναζητούν ευκαιρίες, αξιοποιούν ξεχασμένα περιουσιακά στοιχεία, επιστρέφουν στην ύπαιθρο χώρα, ψάχνουν και ψάχνονται, νιώθουν διατεθειμένοι να αντιδράσουν σ' αυτό το κλίμα γενικευμένης κατάρρευσης. Δείχνουν σιγά - σιγά να απελευθερώνονται, καθώς ξέρουν πια ότι το κράτος δεν έχει και δεν μπορεί και αντιλαμβάνονται πως θα πρέπει να στηριχθούν σε ίδιες δυνάμεις.

Οι πληροφορίες από τη Στερεά, τη Θεσσαλία, την Ηπειρο, την Πελοπόννησο, τη Μακεδονία, τη Θράκη και τα νησιά θέλουν τους αγρότες ενεργούς για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια. «Οι αγρότες μας δουλεύουν οι ίδιοι τα χωράφια τους έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες» λένε όσοι ζουν εκεί και βλέπουν την κίνηση και το έργο.

Μαρτυρίες από παντού βεβαιώνουν ότι εφέτος οργώθηκε κάθε σπιθαμή γης, ξεχασμένα χέρσα χωράφια καλλιεργήθηκαν, δέντρα κλαδεύθηκαν, οι μηλιές και οι αχλαδιές ασπρίστηκαν, τα παρατημένα αμπελάκια αναβίωσαν. Μια άλλη κατάσταση τείνει να διαμορφωθεί λόγω της κρίσης, λόγω της ανησυχίας, της ανάγκης, αλλά και των προσδοκιών για καλύτερες τιμές διεθνώς. 

Αλλά δεν είναι μόνο η διάθεση, είναι και οι αναστολές που αίρονται, οι παραδόσεις που πέφτουν και οι πειραματισμοί που γίνονται. Εκεί που μόνο το βαμβάκι, το λάδι και τα σιτηρά κυριαρχούσαν, τώρα δεν διστάζουν να φυτέψουν ροδιές, καρυδιές, δαμασκηνιές και άλλα οπωροφόρα κι ακόμη να αναζητήσουν τη συμβολαιοποιημένη γεωργία, να διερευνήσουν τις εξαγωγές, τις αγορές, όσα είχαν πνίξει οι επιδοτήσεις και η υπόσχεση του διορισμού.

Κακά τα ψέματα η κρίση κλόνισε και αλλάζει τους πολίτες. Σιγά - σιγά θα επικρατήσουν άλλα ήθη κι άλλες αντιλήψεις, θα αναδειχθούν νέες προσπάθειες και θα επικρατήσουν νέες συλλογικότητες, πιο αντιπροσωπευτικές της πραγματικής ζωής. 

Το έχει ξανακάνει ο ελληνικός λαός σε δυσκολότερες εποχές, σε χρόνους άλλους χωρίς μέσα και εργαλεία. Τώρα μπορεί να το κάνει καλύτερα. Εχει τις γνώσεις, έχει τα μέσα και επιπλέον έχει παράσταση ευρωπαϊκής ζωής, ξέρει πώς είναι η οργανωμένη παραγωγή και πώς λειτουργούν οι οργανωμένες κοινωνίες. Αυτή την παράσταση δεν την ξεχνά και θα τη διεκδικήσει. Το κάνει ήδη όσο κι αν πολλοί δεν το βλέπουν...

akarakousis@dolnet.gr