Οριστικό: 12-15 μήνες η θητεία - Σαφές μήνυμα προς "κάθε ενδιαφερόμενο"...

28-08-2011

Kατ'ελάχιστον τρεις μήνες, με μέγιστο τους έξι μήνες θα είναι το χρονικό διάστημα που θα αυξηθεί η στρατιωτική θητεία και αυτό είναι οριστική απόφαση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με τον Πάνο Μπεγλίτη να δείχνει εντυπωσιακή υπευθυνότητα και πάνω απ'όλα αποφασιστικότητα στο κρίσιμο αυτό θέμα.
Οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν οσονούπω και ούτε και οι επερχόμενες εκλογές (αν τελικά γίνουν) θα εμποδίσουν να αποκατασταθεί το ιστορικό λάθος των Γ.Παπαντωνίου και Ε.Μεϊμαράκη που προχώρησαν σε αφαίρεση σημαντικού αποθέματος ασφάλειας από την χώρα, μειώνοντας την θητεία από τους 15 στους 12 και μετά στους 9 μήνες στον Στρατό Ξηράς, χωρίς καμία προετοιμασία.
Η Ν.Δ. συμφωνεί απόλυτα και στηρίζει τον υπουργό και αν γίνουν εκλογές και κερδίσει η νυν αξιωματική αντιπολίτευση και πάλι θα αυξήσει την θητεία. Το θέμα είναι καθαρά εθνικής ασφάλειας.
Εκτός αυτού είναι και το ψυχολογικό μέρος: Η αύξηση της θητείας στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο εξωτερικό προς πάσα κατεύθυνση: Μπορεί να χρεοκοπήσαμε οικονομικά, αλλά γεωστρατηγικά ούτε παραδιδόμαστε, ούτε θα μας πάρουν κάτι χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Αυτό είναι και το σημαντικότερο εκτιμούμε: Το μήνυμα ισχυρής βούλησης να υπερασπιστούμε κεκτημένα αυτές τις δύσκολες στιγμές. 
Οι 12 μήνες θητεία μόλις και αρκούν για να καλύψουν τις ... υπηρεσίες (!) στα στρατόπεδα οι στρατεύσιμοι, αλλά από εκπαίδευση ούτε λόγος. Άρα πάμε σε θητεία 14 ή 15 μηνών για να υπάρχει μία επίφαση εκπαίδευσης, μάλλον από την σειρά του Νοεμβρίου
Βέβαια, κάπου στην κυβέρνηση, στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν και την μείωση της ανεργίας που θα προέλθει από την αύξηση της θητείας, αλλά αυτό είναι το ελάχιστο. Η απόδοση των κλάσεων έχει πέσει σε δραματικά επίπεδα, αλλά πάνω απ'όλα οι στρατεύσιμοι δεν παίρνουν "ούτε ανάσα" από τις υπηρεσίες.
Λεφτά για ΕΠΟΠ δεν υπάρχουν (άλλο αν οι ΕΠΟΠ δεν κάνουν υπηρεσίες υποτίθεται) και γενικά η αύξηση της θητείας είναι η μοναδική που μπορεί να δώσει λύση στο ακανθώδες πρόβλημα.
Και είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το ότι ο Π.Μπεγλίτης δείχνει το θάρρος που δεν είχαν άλλοι "πρωτοκλασσάτοι" υπουργοί Άμυνας και γνωρίζει τι λέει και τι θέλει. Μάλιστα μιλώντας στη "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" ο υπουργός  απαντώντας στην ερώτηση "Γιατί θα προχωρήσει στην αύξηση της θητείας ενώ όλες οι χώρες του κόσμου τη μειώνουν ή τη καταργούν" απαντά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα:

“Προφανώς οι χώρες της Ευρώπης στις οποίες αναφέρεστε δεν αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις και τις απειλές που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Η ιστορία και η γεωγραφία πρέπει να συνεχίσουν να μας διδάσκουν. Η εθνική ασφάλεια της Ελλάδας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί η διαχείρισή της σε “φιλελευθεριάζουσες” αντιλήψεις”.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι έρχονται δύσκολες ημέρες που κρύβουν άμεσους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας. Μην ξεχνάμε ότι παραμονές του Β'Π.Π. όλα τα εμπλεκόμενα κράτη είτε αύξησαν την θητεία είτε την θέσπισαν, όπου δεν υπήρχε, όπως η Βρετανία. Δυστυχώς η χώρα έχει αιμορραγήσει δραματικά από τον Δεκέμβριο του 2008 και η περιοχή έχει τραβήξει "καρχαρίες" και "πιράνχας"...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

HERCULES TO ALEXANDER THE GREAT - Treasures from the Royal Capital of MACEDON, a Hellenic Kingdom in the age of Democracy

‘The most stunning loan exhibition ever to have come from Greece to Britain’

The Financial Times

‘The show of the summer’

The Sunday Telegraph

Gold strip depicting a combat scene between two warriors, 430–420 BC; Detail from Silver wine-jug, from the tomb of Philip II, 336 BC;
Gold oak and acorn wreath, about 310 BC. © Hellenic Ministry of Culture and Tourism – Archaeological Receipt Fund

This April the Ashmolean launches a groundbreaking archaeological exhibition that will showcase over five hundred treasures made of gold, silver and bronze, recently found in the royal burial tombs and the palace of Aegae, the ancient capital of Macedon. Most of these extraordinary new discoveries will go on display for the first time anywhere in the world. They re-write the history of early Greece and tell the story of the royal court and the kings and queens who governed Macedon, from the descendants of Heracles to the ruling dynasty of Alexander the Great.

“This exhibition is the most important Greek cultural event in many years. From the astounding finds made by the late Professor Manolis Andronikos in the ‘70s to the recent discoveries of the past twenty years, this is groundbreaking work that tells the story of life in the ancient kingdom of Macedon in northern Greece. The artistry, skill and foresight with which these objects were made represent a truly sophisticated dynasty about whom there is much more to learn,” Dr Angeliki Kottaridi, Director of the 17th Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities.

The royal city of Aegae, modern–day Vergina in northern Greece, was the first capital of Macedon, the seat of the Temenid kings who claimed descent from Heracles. They ruled from the mid–7th to the 4th century BC, and gave to Greece two of its most renowned heroes – King Philip II (382–336 BC) and his son, Alexander the Great (356–323 BC). Until 30 years ago, when excavations uncovered the untouched tombs of Philip II and his grandson Alexander IV, Aegae remained relatively unknown. Recent work at the site has continued to unearth a startling wealth of objects – from beautifully intricate gold jewellery, silverware and pottery, to sculpture, mosaic floors and architectural remains.

The true extent of the wealth left behind at Vergina, has come to light with recent work in the last 20 years, making this exhibition an international first. On show will be the riches of the royal court, with gold wreaths and jewellery, silverware and pottery; weaponry and spectacular reconstructions of the burials of royal women. The exhibition takes visitors through the world of Macedonian men – in hunting and war; the life of women – in fashion and rituals; and the royal palace – with fragments of its architecture and objects of the banquet.

‘Heracles to Alexander’ will be a thrilling tour around the royal capital of the kingdom of Macedon, in the period which gave birth to some of the ancient world’s most famous names.

http://www.ashmolean.org/exhibitions/heracles/details/

The World Pan-Macedonians letter to Angela Merkel

WORLD PAN-MACEDONIAN ASSOCIATIONS

Communication:

Nina Gatzoulis

Coordinator of the Committee of the

World Pan-Macedonian Associations

Email: ninagatz@comcast.net

Τel: 603-742-0466

Fax: 603- 617-2977

August 27, 2011

Her Excellency Angela Merkel

Chancellor of the Federal Republic of Germany
German Bundestag
Platz der Republik 111011 Berlin, Germany

Your Excellency,

The Worldwide Pan-Macedonian Associations, one of the largest Greek community organizations representing millions of Macedonians (from the Greek administrative region of Macedonia, who are ethnologically and linguistically Greek and are proud of their Macedonian cultural identity for millennia) are writing to you to bring to your attention our concern over the use of the term “Macedonia” while you were interviewed on HTV (Hrvatska Radiotelevizija) on your trip to Zagreb recently.

We object to the term “Macedonia/Macedonian” to describe the country north of Greece (FYROM) and its people who are mainly Slavs and Albanians because the use of these terms by a non-Greek country/culture is an assault on our Macedonian cultural identity and name that have been part of the Greek world and history for over 2500 years. An interesting example that can serve as an analogy to the Greek cultural Macedonian identity is that of the Bavarians. The Bavarians are culturally Bavarian. Ethnologically and linguistically however they are Germans and no one in the world denies their obvious identity. Could anyone find it acceptable if a state (neighboring to Germany) assumes the name of “Republic of Bavaria”, renames itself the “Bavarian nation”, and claims that non-Germans could constitute a Bavarian minority in Bavaria? The principle of self-determination should not deprive the established determination of others.

Under no circumstances should the international community and the international legal system allow any interference with the cultural and historic identity belonging to another nation for millennia.   No one should be allowed to use a term ethnologically that belongs to another nation culturally and historically for centuries. In our case it should be perceived as an obvious attempt to appropriate everything Macedonian from us-the rightful inheritors-and extinguish our human right to our Macedonian identity.

By carelessly using the name “Macedonia”, Germany seems to be taking sides in a political conflict that is insulting to all Greeks and is in defiance of the UN's decision on the matter. In addition, with respect to FYROM’s historical revisionism as a means to establish an identity in the modern world, 371 scholars from universities and academic centers worldwide, including Germany’s best institutions, declared the Greekness of Macedonia and of Alexander the Great. [1] Even former President of the FYROM Kiro Gligorov publicly admitted “We are Slavs who came to this area in the sixth century…we are not descendants of the ancient Macedonians, we have no historical or cultural relation with them.” [2]

It is offensive to us that the Chancellor of Germany, an EU State, unconsciously identifies the FYROM Slavs with the ancient Macedonians based on quasi-scientific historical, linguistic or ethnogenetic theories which scientifically are viewed with ridicule.

Your Excellency, please accept the expression of our highest consideration.

Sincerely,

Pan-Macedonian Association USA- Kostas Hatzistefanidis - President

Pan-Macedonian Association of Australia – Dimitris Minas - President

Pan-Macedonian Association of Canada-Haralmpos Moutousidis- President

Pan-Macedonian Association of Europe-Archimandrite Dr. Panteleimon Tsormpatzoglou-President

Macedonian Chapters of Africa-Amyntas Papathanasiou-President

Α) Associations from the regions of West, Central and East Macedonia in Hellas:

• Association of Edessa’s citizens “Ion Dragoumis”
• Association of Macedonian Veteran Descendants of Edessa and Almopia
• Folklore Society of Pella Prefecture
• Association of Edessa’s Friends of Antiquities “The Timenides”
• Cultural Association “Edessa’s Book friends”
• Association of “Macedonian Cultural Home” of Aridaia
• Association of “Friends of Macedonian Cultural Tradition” of Almopia
• Educational association of Ida Eksaplatanos “Ion Dragoumis”
• Historical and Folklore Society of Giannitsa “Filippos”
• Macedonian Dance and Cultural Association “Amyntas” of Kalyvia
• Educational and Environmental Club of Pella “Ancient Pella”
• Cultural association of Kato Grammatiko “Patriarchis Xrysanthos”
• Community of Letters and Arts of Kozani Prefecture
• Educational Association of Florina “Aristotle”
• Cultural association Ethniko-Kratero- Agia Paraskevi of Florina “Alexander the Great”.
• Cultural Associaton “Elpida Melitis”of Florina.
• Cultural Association Sitarias of Florina
• Pan-Macedonian Assosiation of the Macedonian Struggle - Thessaloniki
• Pan- Hellenic Association of Macedonian Veteran Descendants “Pavlos Mellas”
• Pan-Hellenic Cultural Society "Makednos" Thessaloniki
• Federation of Western Macedonian Associations of Thessaloniki (includes 72 chapters)
• “Omada 21”(Team 21) Macedonia – Thrace
• Cultural and Educational Society in Arnaia-Chalkidiki
• Macedonian Artistic Society of Kilkis “Art”
• Society for Study and Research of the History of Serres
• Youth Educational Chapter of Arnissa
• Educational-Cultural Chapter Lefkadion “St. Paraskevi”
• Chapter of Startsovites & Friends “St. Minas” New Petritsi - Serres

B) Associations from the part of historical Macedonia in F.Y.R.O.M.

• Association of people from Monastiri (Bitola) of Thessaloniki “Karteria”

C) Associations from the rest of Greece:

• Pan-Macedonian Confederation in Athens
• Federation of Western Macedonian Associations in the prefecture of Attiki
• Confederation of Macedonians in the area of Attica
• Association “Alexander Filippou Greek Macedon”
• Macedonian & Thracian Association of Papagou and Holargou –Athens
• Association of Women from Thessaloniki in Athens

[1] Macedonia-Evidence: http://macedonia-evidence.org/obama-letter.html 

[2] http://www.youtube.com/watch?v=uA3kwC2YTq4

Please also note: Robin Lane Fox during the groundbreaking ceremony, titled From Hercules to Alexander the Great-Treasures from the Royal Capital of Macedon at the Ashmolean Museum, said: “Macedonia was a Greek-speaking kingdom in northern Greece and if Greece’s neighboring state insists that Macedonia is located there, they display ignorance and their position is absurd. It’s like saying Oxford is located in Belarus”.   http://www.ashmolean.org/exhibitions/heracles/eating/

HISTORIANS speak on the ANCIENT MACEDONIANS

http://macedonia-evidence.org/

Η Τρίπολη έπεσε αλλά ο Καντάφι είναι άφαντος

Η Τρίπολη έπεσε αλλά ο Καντάφι είναι άφαντος: Η Τρίπολη έπεσε αλλά ο Καντάφι είναι άφαντος

Κρητικοί μουσουλμάνοι στην σημερινή Τουρκία - Cretan Muslims in Turkey today

Το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας: Έτοιμη και αποφασισμένη

strategy, August 22, 2011

Κι ενώ στην Αθήνα όλα τα βλέμματα είναι καρφωμένα στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις αλλά και στη στιγμή που οι ελεγκτές θα διαπιστώσουν και τυπικά πια τις τρομακτικές αποκλείσεις από τους στόχους εν όψει της έκτης δόσης, μέχρι να φτάσουμε εκεί, είναι πλέον πολύ πιθανό ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό, ακόμα πιο επικίνδυνο μέτωπο να ξεσπάσει: μια πάρα πολύ σοβαρή κρίση με την Τουρκία βρίσκεται πλέον επί θύραις, το αργότερο μέχρι την 1^η Οκτωβρίου, την ημερομηνία που θα αρχίσουν, αν όχι νωρίτερα, οι κυπριακές υποθαλάσσιες έρευνες. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη για όλα. Ακόμα και για πόλεμο. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: Είμαστε έτοιμοι; Η απάντηση, που ίσως εκπλήξει πολλούς, ειδικά αυτή την ώρα και υπό αυτές τις συνθήκες, είναι ναι:
η Ελλάδα δείχνει, από κάθε άποψη μάλιστα, έτοιμη. 

Τα δεδομένα, έχουν ως εξής: η Κυπριακή Δημοκρατία είναι, ορθώς, αποφασισμένη να προχωρήσει στις έρευνες. Η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους και προς πάσα κατεύθυνση, ότι θα αντιδράσει στρατιωτικά. Και δείχνει να το εννοεί. Ταυτόχρονα, έχει διαμαρτυρηθεί διπλωματικά στις Ηνωμένες Πολιτείες που χωρίς περιστροφές έχουν αδειάσει απόλυτα την Αγκυρα επί του θέματος, ξεκαθαρίζοντας ότι υποστηρίζουν πλήρως την απόφαση της Κύπρου, η οποία συνεργάζεται με αμερικανικές και άλλες εταιρείες για τις έρευνες και διαθέτει, επίσης, και την πλήρη ενεργό ισραηλινή υποστήριξη σε όλα τα επίπεδα.
Σε αντίθεση δε με ότι συμβαίνει με την οικονομική κρίση όπου επικρατεί το χάος, εν προκειμένω, η ελληνική πλευρά, παρουσιάζει μιαν εντελώς διαφορετική εικόνα.
Πράττοντας ορθότατα, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης, ο οποίος σε λίγες ημέρες επισκέπτεται το Ισραήλ, αυτό τον καιρό, παραμένει σιωπηλός. Οσοι όμως συνομιλούν με την πολιτική αλλά και τη στρατιωτική ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν σε βάθος ότι οι άνθρωποι που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της ελληνικής αντίδρασης σε ενδεχόμενη τουρκική πρόκληση, κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Οχι μόνον έχουν σαφή και ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης, αλλά και είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι και απολύτως έτοιμοι και αποφασισμένοι να λειτουργήσουν όπως πρέπει σε περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να περάσει από τα λόγια στην πράξη.
Ανάλογη εικόνα φαίνεται ότι επικρατεί και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών που έδειξε ήδη εμπράκτως, σε πολύ σύντομο χρόνο πολύ θετικά σημάδια: τόσο το ταξίδι του Σταύρου Λαμπρινίδη στην Ιμβρο όσο, κυρίως, η αποφασιστική στάση του στο θέμα του απόπλου του στολίσκου προς τη Γάζα, με τη στενή συνεργασία του με τον συναρμόδιο υπουργό Χρήστο Παπουτσή, δείχνουν πολλά. Οσο για τον πρωθυπουργό, δεν φαίνεται ακόμα να έχει ανοίξει πλήρως τα χαρτιά του. Και εν προκειμένω, ορθά – καθώς βρίσκεται στο τελικό επίπεδο αποφάσεων και αποτελεί τον καθοριστικό πολιτικό παράγοντα για ότι είναι να γίνει ή να μη γίνει. Όμως, από όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα, προκύπτει ότι οι σκέψεις του είναι ανάλογες. Κάποια διαφορετική στάση θα αποτελέσει έκπληξη, που φυσικά θα ανατρέψει τα πάντα, αλλά που, όπως όλα δείχνουν, δεν αναμένεται. Το αντίθετο μάλιστα.
Κρίνοντας από την εμπειρία των Iμίων το 1996, αλλά και από ορισμένα άλλα λιγότερο σημαντικά περιστατικά που έκτοτε μεσολάβησαν, ίσως πιστέψει κανείς ότι η Τουρκία δεν έχει άδικο αν εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν θα αντιδράσει, ή, ότι, αν αντιδράσει, θα το κάνει κακότεχνα και αναποτελεσματικά.
Αν πράγματι στην Αγκυρα πιστεύουν κάτι τέτοιο και επενδύουν σε αυτό, καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν και δεύτερη και τρίτη φορά, για τον πολύ απλό λόγο ότι, αυτή τη στιγμή, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η οικονομική κρίση δεν έχει επηρεάσει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων καθώς και κάτι ακόμα: ότι η εμπειρία των Iμίων δεν ήταν αποτέλεσμα ενός μειωμένου αξιόμαχου, αλλά αποτέλεσμα του χάους μεταξύ κυβέρνησης και στρατιωτικής ηγεσίας, κι αυτό με πολλές παραμέτρους. Κάτι τέτοιο, σήμερα, δεν υφίσταται. Αντίθετα, η συνεργασία υπουργού – αρχηγών είναι άριστη και το γεγονός αυτό εγγυάται την αποτελεσματικότητά των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Επιπλέον, η Κύπρος και η Ελλάδα βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πλήρη συντονισμό όχι μόνον μεταξύ τους, αλλά και με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ σχετικά με το θέμα. Και οι τέσσερις χώρες φέρονται απολύτως αποφασισμένες να μην επιτρέψουν στην Αγκυρα να επιβάλλει τις μονομερείς και παράνομες και επιθετικές βουλήσεις της, όπως άλλωστε ξεκάθαρα έδειξαν οι πολύ πρόσφατες δημόσιες αμερικανικές απαντήσεις σχετικά με το θέμα και όχι μόνον αυτές – για το τι συμβαίνει δε με το Ισραήλ, δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά, τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους.
Οι τέσσερις χώρες δείχνουν ότι έχουν συμφωνήσει να υπερασπιστούν και τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους τα οποία, ευτυχώς, πλέον, συμπίπτουν απόλυτα στο μέγα αυτό ζήτημα, όπως άλλωστε φαίνεται ότι συμβαίνει και στην υπόθεση της ελληνικής ΑΟΖ. Κι αυτό ακριβώς είναι το κλειδί: ότι τα συμφέροντα είναι κοινά.
Είναι μία εξαιρετικά λεπτή και σημαντική στιγμή, στην οποία, ευτυχώς, Κύπρος και Ελλάδα έχουν ξεπεράσει εντελώς καταστροφικά σύνδρομα του παρελθόντος και έχουν αντιληφθεί ότι η κοινότητα συμφερόντων με τις συμμαχικές αυτές δυνάμεις είναι το ισχυρότερο όπλο για την έμπρακτη απόκρουση της τουρκικής απειλής. Κι αυτό, είναι ένα νέο καθοριστικής σημασίας δεδομένο. Πρόκειται για μείζονος σημασίας έμπρακτη μεταβολή στην ελληνική και την κυπριακή εξωτερική και αμυντική πολιτική, που αν αποτελούσε τον κανόνα αντί την εξαίρεση, πολλά θα ήταν διαφορετικά. Όμως, το σημαντικό σήμερα είναι ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Και, μάλιστα, ότι σε αυτή την προσέγγιση, πέρα από το τι γίνεται με τις ίδιες τις έρευνες, συμβάλλουν και μια σειρά ευρύτερης σημασίας γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή.
Αν λοιπόν η Τουρκία επιχειρήσει να προβεί στις ενέργειες με τις οποίες έχει απειλήσει την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα, όπως όλα δείχνουν, θα βρεθεί μπροστά σε πρωτόγνωρες γι αυτήν αντιδράσεις και εξελίξεις.
Τέλος, πρέπει να θεωρείται βέβαιη και η απόλυτη έμπρακτη και ενεργή στήριξη που θα έχει η κυβέρνηση σε μια τέτοια στάση από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παράμετρος αποφασιστικής σημασίας στην αποτελεσματικότητα της χώρας να προασπίσει τα ελληνικά και κυπριακά εθνικά συμφέροντα. Είναι μια παράμετρος που επίσης η γείτονα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της, αναλύοντας τις αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς.
Μακάρι λοιπόν η Αγκυρα να συνειδητοποιήσει την κατάσταση στο πλήρες βάθος της και να μείνει στους λεονταρισμούς, να μην κάνει άλλο βήμα. Θα το περίμενε κανείς αυτό από έναν ηγέτη του σπάνιου διαμετρήματος του Ταγίπ Ερντογάν. Μακάρι να γίνει έτσι.
Συμβαίνει όμως συχνά οι μεγάλοι ηγέτες – και ο Ερντογάν είναι μεγάλος ηγέτης – να κάνουν και μεγάλα λάθη. Θα είναι καλό για όλους, αυτή τη φορά, να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Και να μην παρενοχληθεί η Κυπριακή Δημοκρατία στην άσκηση των δικαιωμάτων της. Θα ήταν καλό για όλους και ακόμα καλύτερο για την ίδια την Τουρκία.
Θα ήταν σοφό για την Αγκυρα να μην προκαλέσει την Ελλάδα, αυτή την τόσο παράξενη χώρα και τον απροσδόκητο λαό της, να δείξουν ξαφνικά το άλλο, ξεχασμένο, αλλά πάντα υπαρκτό, πρόσωπό τους.

Γιώργος Π. Μαλούχος / Το Βήμα

http://www.strategyreport.gr/?p=13974#more-13974

Η ολική επαναφορά του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος

strategy August 27, 2011

Οι πρόσφατες τουρκικές απειλές και ανακοινώσεις περί διεξαγωγής ναυτικής άσκησης στη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ενώ θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι έρευνες υδρογονανθράκων στη κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, επαναφέρουν στο προσκήνιο το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ) και καθιστούν πιθανότερη από ποτέ την επιχειρησιακή ενεργοποίησή του. Στόχος του ΔΕΑΧ είναι η αποτροπή ή αντιμετώπιση κάθε επιθετικής ενέργειας, εναντίον του ενός ή και των δύο μερών με δέσμευση της Ελλάδας να θεωρεί αιτία πολέμου (casus belli) οποιαδήποτε τουρκική απόπειρα προέλασης στην ελεύθερη Κύπρο. Η ειρωνία της υπόθεσης είναι ότι η δυνατότητα υποστήριξης του ΔΕΑΧ σε επιχειρησιακό επίπεδο, όταν διακηρύχθηκε το 1993, ήταν οριακή από κάθε πλευρά ενώ σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν πλέον τα απαραίτητα μέσα για την υλοποίησή του, η Εθνική Φρουρά απέκτησε τις κρίσιμες υποδομές για την εφαρμογή των κοινών επιχειρησιακών σχεδίων αλλά το ΔΕΑΧ απαξιώθηκε σε πολιτικό επίπεδο με τις διμερείς ασκήσεις να διεξάγονται επί χάρτου.
Συγκεκριμένα, από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας:

- Οργανώθηκε η Αεροπορική Βάση Πάφου, έδρα της 55 Σμηναρχίας Μάχης, αποκλειστικά από ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες με βάση τα ΝΑΤΟικά πρότυπα. Αποκτήθηκε δεύτερος κινητός κύριος σταθμός ραντάρ 3D αεράμυνας.

- Δημιουργήθηκε η Ναυτική Βάση Ζυγίου και αποκτήθηκαν σύγχρονα μέσα ναυτικής επιτήρησης. Σημειώνεται ότι παρά τη πρόσφατη καταστροφική έκρηξη που έπληξε τη Βάση “Ευάγγελος Φλωράκης”, το υπόγειο στρατηγείο είναι πλήρως επιχειρησιακό ενώ παρέμειναν άθικτα τα βλήματα συστοιχειών MM-40 Exocet.

- Διεξήχθη η αεροναυτική ΤΑΜΣ ΤΟΞΟΤΗΣ, με τη συμμετοχή της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού σε συνεργασία με την Εθνική Φρουρά. Όπως έγραψε ο πρώην ΥΠΑΜ Αντιστράτηγος ε.α. Φοίβος Κλόκκαρης, “το δόγμα του ΕΑΧ δεν παρέμεινε στα χαρτιά. Ποτίστηκε με τον ιδρώτα των πιλότων των πολεμικών αεροσκαφών, των πληρωμάτων των πολεμικών πλοίων και των δυνάμεων ξηράς Ε/Ε και Ε/Κ. Μετουσιώθηκε σε δοκιμή των σχεδίων, των οπλικών συστημάτων και σε πολύτιμες εμπειρίες προσωπικού“.

- Αποκτήθηκαν σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα, συνοδευόμενα από αρματοφορείς για την αθόρυβη και ταχεία ανάπτυξή τους. Αποκτήθηκαν 12 νέα επιθετικά ελικόπτερα Mi-35Ρ .
-Ενισχύθηκε το σύστημα Χειρισμού Κρίσεως, διοικήσεως, πληροφοριών, επικοινωνιών και επετεύχθη η σύζευξη ΓΕΕΘΑ-ΓΕΕΦ.

- Υλοποιείται η διμερής συνεργασία για Θέματα Αεράμυνας και Αεροπορικών Επιχειρήσεων με ανταλλαγή πληροφοριών για προγραμματισμένες ή έκτακτες πτήσεις αεροσκαφών που επηρεάζουν το FIR Αθηνών και Λευκωσίας.

- Εκπονήθηκαν κοινά Επιχειρησιακά Σχέδια.

Σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθούμε στα νέα μέσα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που επιτρέπουν την εφαρμογή του ΔΕΑΧ. Στη φωτογραφία, επιθετικό ελικόπτερο Μi-35Ρ της 450 Μοίρας Ελικοπτέρων (© eagleaviation.gr)

http://www.strategyreport.gr/?p=14277

Νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία

ΣΆΒΒΑΤΟ, 27 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2011

Του Σάββα Καλεντερίδη 

Η τουρκική εξωτερική πολιτική, από τη δεκαετία του ’50 και εντεύθεν, διαμορφώθηκε σε δυο βασικούς φορείς, που ήταν το υπουργείο εξωτερικών και το τουρκικό ΓΕΕΘΑ. Στους δυο αυτούς φορείς διαμορφώθηκε η στρατηγική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου, μια στρατηγική που οδήγησε στον αφελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου, στην αμφισβήτηση του καθεστώτος του Αιγαίου και στην δια της τρομοκρατίας τουρκοποίηση των μουσουλμάνων της Θράκης.

Η συγκεκριμένη στρατηγική της Τουρκίας, υποχρέωσε την Ελλάδα να διαθέτει επί δεκαετίες για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας το υψηλότερο ποσοστό επί του ΑΕΠ από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα, ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’90, διέθετε κατ’ αναλογίαν για την άμυνά της περισσότερους πόρους ακόμα και από την Αγγλία, η οποία δια των ενόπλων της δυνάμεων ασκεί μια αυτοκρατορική πολιτική. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό το μέγεθος του ζητήματος, η Ελλάδα διαθέτει για την άμυνα υπετριπλάσιους πόρους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ από την Αυστρία, που ασκεί δριμεία κριτική στην Ελλάδα για τα ελλείμματα και το εξωτερικό μας χρέος, και υπερδιπλάσιους πόρους από την Φινλανδία, που απαιτεί τις εγγυήσεις για το δάνειο, και από την επίσης ‘δύσκολη’ Ολλανδία.

Αν δε κάνουμε έναν απλό υπολογισμό, θα δούμε ότι η Ελλάδα «της κακοδιοίκησης, της διαφθοράς και των ‘ράθυμων’ Ελλήνων πολιτών», όπως παρουσιάζουν τη χώρα και το λαό μας ντόπιοι και ξένοι πολιτικοί, αν δεν διέθετε τους επιπλέον πόρους στην εθνική της άμυνα αυτά τα 60 χρόνια, ίσως ήταν μια από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, χωρίς ελλείμματα και τόσο δυσθεώρητο εξωτερικό χρέος.

Η ανάγκη της διάθεσης των επιπλέον πόρων στην εθνική μας άμυνα, μπορεί να προέκυψε από πραγματικά δεδομένα, και εννοούμε τη συγκεκριμένη στρατηγική της Τουρκίας, αποτέλεσε όμως αιτία πολλών δεινών για τη χώρα μας. Και αυτό γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, αντί να αναπτύξουν αμυντική βιομηχανία, που εκτός από τη διασφάλιση της άμυνας, κατά κάποιον τρόπο θα βοηθούσε και στην ανάπτυξη της χώρας, παρασύρθηκαν σε μια διαδικασία καταβολής λύτρων στις χώρες που διαθέτουν πολεμική βιομηχανία και πολιτική επιρροή. Τι εννοούμε. Με παραγγελίες οπλικών συστημάτων κυρίως από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ρωσία, παραγγελίες που κόστισαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια στον ελληνικό λαό, προσπαθούσαν να εξαγοράσουν πολιτική στήριξη στο Κυπριακό, το Αιγαίο και τη Θράκη. Μια στήριξη που είχε περιορισμένο χρονικό ορίζοντα, για να ξαναρχίσει ο φαύλος κύκλος της καταβολής λύτρων για εξασφάλιση πολιτικής στήριξης.

Η πρακτική αυτή είχε και μια άλλη επίπτωση για την Ελλάδα, εξ ίσου αν όχι πιο καταστροφική από τη κατανάλωση πολύτιμων εθνικών πόρων. Μέσα από τη διαδικασία των προμηθειών, που γίνονταν από μερικές κλειστές ομάδες επιχειρηματιών, που εκπροσωπούσαν τις ξένες εταιρείες οπλικών συστημάτων, διεφθάρησαν πολιτικοί και κόμματα σε τέτοιο βαθμό, που φθάσαμε να μιλάμε για πλήρη σήψη του πολιτικού συστήματος. Η περιπτώσεις της SIEMENS και των υποβρυχίων, είναι ενδεικτικές. Αν σκεφθεί κανείς ότι για να γίνει κάθε μεγάλη προμήθεια, όπως για παράδειγμα εκείνη η περίφημη ‘αγορά του αιώνα’, ήταν απαραίτητη η εμπλοκή υψηλόβαθμων πολιτικών στελεχών και κομμάτων.

Όμως η διαφθορά, που πήρε το χαρακτήρα εθνικής απώλειας -ας μην ξεχνάμε ότι το πολιτικό δυναμικό είναι μέρος του εθνικού μας δυναμικού- δεν περιορίζεται στη σήψη του πολιτικού συστήματος. Δυστυχώς, η σήψη και η διαφθορά προχώρησε και σε επίπεδο υπηρεσιακών παραγόντων, με προφανείς επιπτώσεις στο αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων. Γιατί είναι τέτοια η φύση της αποστολής του αξιωματικού, που δεν είναι δυνατόν να την υπηρετήσει επάξια και να την φέρει σε πέρας, όταν εξαγοράζεται για μερικές χιλιάδες δολάρια και μάλιστα από μια ξένη χώρα, που συνήθως οι ξένοι ξέρουν να κρατούν καλά τους «λογαριασμούς» αυτούς.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις την περίοδο αυτή βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή. Και αυτό γιατί -εκτός των άλλων- οι εξελίξεις στην Τουρκία μας επιτρέπουν να πούμε ότι σταδιακά η τουρκική εξωτερική πολιτική θα αρχίζει να διαμορφώνεται στο επίπεδο της κυβέρνησης και οι δυο προαναφερθέντες φορείς, το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, θα μετατραπούν σε φορείς υλοποίησης και υποστήριξής της. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να διαχειριστεί από καλύτερη θέση τα ελληνοτουρκικά, αφού θα εκλείψει ο φόβος της ανεξέλεγκτης (από την τουρκική κυβέρνηση) χρήσης βίας από πλευράς των ΤΕΔ, στο μέτωπο Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη.

Από την άλλη πλευρά, η απώλεια της πρωτοκαθεδρίας των ΤΕΔ στη χάραξη της πολιτικής και στο παιχνίδι νομής και άσκησης της εξουσίας της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο Κουρδικό, αναδεικνύουν σοβαρές αδυναμίες του τουρκικού στρατού, που αν και ήταν γνωστές σε ορισμένους στη χώρα μας, αυτό δεν ήταν αρκετό και ασφαλές, για να τύχει κατάλληλου πολιτικού χειρισμού. Η διαρροή στον τουρκικό τύπο μαγνητοφωνημένης ομιλίας προς ανώτατους διοικητές και επιτελείς, του πρόσφατα αυτοβούλως αποστρατευθέντος αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Ισίκ Κοσανέρ, καταρρίπτει το μύθο του ανίκητου τουρκικού στρατού. Εκτός αυτού, καταρρίπτει το μύθο που ανοήτως μεταφέρεται από στόμα σε στόμα για την ποιότητα των Τούρκων αξιωματικών (ποιος δεν έχει ακούσει το απολύτως ανόητο και κενό περιεχομένου «δώσε μου Τούρκο αξιωματικό και Έλληνα φαντάρο», που διακινούν ορισμένοι κρετίνοι). Ο Τούρκος στρατηγός, μεταξύ άλλων, ομολογεί ότι μόνιμοι αξιωματικοί, υπολοχαγοί, λοχαγοί και ταγματάρχες, εγκαταλείπουν τις θέσεις τους, τα όπλα και τους στρατιώτες τους, όταν δέχονται επιθέσεις από Κούρδους αντάρτες.

Κάτω από το πρίσμα των εξελίξεων που σε αδρές γραμμές παρατέθηκαν σ’ αυτό το άρθρο, είναι προφανές ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να επανεξετάσει τη στρατηγική της στο ζήτημα της αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής, που ασφαλώς θα συνεχίσει να υφίσταται. Η νέα αυτή στρατηγική θα πρέπει

• Ø  να ενσωματώνει τις αρνητικές και εν πολλοίς καταστροφικές εμπειρίες των τελευταίων εξήντα ετών,
• Ø  να εξουδετερώνει την όποια τουρκική απειλή σε όλα τα επίπεδα και ταυτόχρονα
• Ø  να δίνει μια νέα προοπτική ασφάλειας και ανάπτυξης στην Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Αυτό είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αν γίνει σωστή επεξεργασία όλων των παραμέτρων, χωρίς να υποτιμά ή να υπερτιμά τον αντίπαλο, η νέα αυτή στρατηγική θα κοστίσει πολύ λιγότερο στον Έλληνα φορολογούμενο και θα αντιμετωπίζει πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ότι μέχρι τώρα, τον «περήφανο και ανίκητο» τουρκικό στρατό.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, στις 26 Αυγούστου 2011

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_6992.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29

H κατάσταση των ΤΕΔ και η Ελληνική ΑΟΖ

ΣΆΒΒΑΤΟ, 27 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2011

Του Κώστα Πικραμένου*

Τις τελευταίες ημέρες (και ενώ κλιμακώνονται οι Τουρκικές πιέσεις για την αναβολή των προγραμματισμένων ερευνών στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ) γινόμαστε μάρτυρες μιας ιστορικά πρωτόγνωρης αποκαθύλωσης της εικόνας και του κύρους των ΤΕΔ έναντι της Τουρκικής κοινής γνώμης.

Προσωπικά θεωρώ ελλάσονος σημασίας τις όποιες αλλαγές διαδικαστικού χαρακτήρα προωθεί η κυβέρνηση Ερντογάν (στρατιωτική παρέλαση 30/9 στη Σμύρνη, θέση Α/ΓΕΕΘΑ στο ΑΣΣ, κλπ) στα πλαίσια συμμόρφωσης με τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης. Οι σοβαροί Τουρκολόγοι αναμένουμε τις ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές τόσο στο Σύνταγμα (ρόλος και αποστολή των ΤΕΔ) όσο και στο Εσωτερικό Νόμο για το Προσωπικό των ΤΕΔ. Φυσικα δεν πρέπει να μας διαφεύγει η νομοθετική προσπάθεια της κυβέρνησης ΑΚP να υποβάλλει όλες τις στρατιωτικές δαπάνες στον προληπτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Τις τελευταίες ημέρες όμως έχουν προκύψει ειδήσεις οι οποίες μας δίνουν (ίσως για πρώτη φορά) «καλή εικόνα» για το ηθικό και την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα του Τουρκικού Στρατού Ξηράς. Η πηγή δε των συγκεκριμένων ειδήσεων είναι ο ίδιος ο τέως Α/ΓΕΕΘΑ Isik Kosaner.  Είναι αλήθεια ότι ο «αδυσώπητος πόλεμος» μεταξύ κυβέρνησης Ερντογάν και ΤΕΔ έχει οδηγήσει όχι μόνο 250 ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς των τριών Σωμάτων σε δικαστήρια και φυλακές ΑΛΛΑ παράλληλα έχει «φέρει στο φως» συνομιλίες επιτελών που αποτελούν αντικείμενο υποκλοπής. (Για τις υποθέσεις Εργκενεκόν και Βαριοπούλα μπορείτε να διαβάσετε πρωτότυπα έγγραφα που δημοσιεύονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο βιβλίο μου «Wikileaks – Tα Διπλωματικά Εγγραφα για την Τουρκία» http://ekdotika.blogspot.com)

Ο τέως Α/ΓΕΕΘΑ σε «κεκλεισμένων των θυρών» σύσκεψη επιτελών στο Τούτζελι (Ντερσίμ) της ΝΑ Τουρκίας αναφέρθηκε σε δύο καυτά θέματα που «πληγώνουν» το κύρος και της εικόνα των ΤΕΔ έναντι της Τουρκικής γνώμης. Η ομιλία του μαγνητοφωνήθηκε παράνομα και διέρρευσε στο διαδίκτυο.

Α) Το πρώτο θέμα αφορά το πραξικοποιηματικό Σχέδιο Βαριοπούλα (2003) όπου εν ολίγοις ομολογεί ότι στο Αρχηγείο της 1^ης Στρατιάς (Ανατολική Θράκη) υπάρχουν στρατιωτικοί οι οποίοι «διαρρέουν» απόρρητα έγγραφα σε δημοσιογράφους προσκείμενους στο ΑΚP. O ίδιος ο Κοsaner oμολογεί «τη ξεφτίλα που υφίστανται οι ΤΕΔ» καθώς ουδείς φρόντισε να καταστρέψει τα έγγραφα μετά το εν λόγω στρατιωτικό σεμινάριο (2003).

Β) Το δεύτερο θέμα αφορά τις διαδικασίες εμπλοκής δυνάμεων της 3^ης Στρατιάς (ΝΑ Τουρκία) με αντάρτες του PKK. O Kosaner μιλάει για έλλειψη συντονισμού ανάμεσα στον διοικητή της μοίρας των HERON UAV και των επίγειων δυνάμεων ούτως ώστε να εντοπίζονται άμεσα  οι ομάδες του PKK και να προλαμβάνονται αιματηρές ενέδρες. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις τέσσερεις πολύνεκρες επιθέσεις του PKK σε προκεχωρημένα φυλάκια στην επαρχεία Χάκαρι τα τελευταία 3 χρόνια (Dağlıca,Aktütün, Gediktepe, Hantepe). Ο τέως Αρχηγός ΤΕΔ κάνει λόγο για επικεφαλής διμοιριών και λόχων οι οποίοι «τρέχουν να σωθούν» μετά την πρώτη τουφεκιά ανταρτών PKKαφήνοντας ασυντόνιστους τους στρατιώτες τους.

Τα συμπεράσματα που εξάγονται από την ομιλία του τέως Α/ΓΕΕΘΑ Isik Kosaner είναι τα εξής:

Α) Έχουμε εισέλθει στην τελική ευθεία «επιστροφής των ΤΕΔ στα στρατόπεδα». Οι διαρροές συνομιλιών (προιόντα υποκλοπής) θα συνεχιστούν από ιστοσελίδες προσκείμενες στη κυβέρνηση Ερντογάν προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις των στρατιωτικών για τις προγραμματισμένες θεσμικές αλλαγές στην αποστολή και το ρόλο των ΤΕΔ. Ο «εμφύλιος πόλεμος» μεταξύ AKP – TEΔ έχει παράπλευρες απώλειες που οδηγούν στο φως της δημοσιότητας και στη γνώση εχθρών και φίλων ομολογίες και σκέψεις Τούρκων επιτελών.

Β) Το ηθικό των ΤΕΔ βρίσκεται στο ναδίρ. Το κύρος του έχει πληγεί τα τελευταία 3 χρόνια από τις υποθέσεις Εργκενεκόν, Βαριοπούλα, Ιστοσελίδες κλονίζοντας την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης που βλέπει μία κάστα προνομιούχων κρατικών υπαλλήλων «να περνούν την ώρα τους» σχεδιάζοντας πραξικοπήματα και προβοκάτσιες. Παράλληλα οι επιθέσεις του PKK (τουλάχιστον το τελευταίο 2μηνο) με 40 Τούρκους νεκρούς στρατιώτες έχει φέρει ψυχολογικό και επιχειρησιακό τέλμα στη 3^η Στρατιά. Ενδεικτική είναι η αδυναμία των περιπόλων να προσδιορίσουν γεωγραφικά τα ναρκοπέδια της περιόδου (1990-1998) καθώς ουδείς ...κράτησε σημειώσεις!!!

Γ) Η εγκληματική αμέλεια της Ελληνικής κυβέρνησης να ανακυρήξει ΑΟΖ. Τώρα που το Στρατηγικό Βάθος εξελίσσεται σε Στρατηγική Άββυσο σε Συρία, Ιράκ και Ιράν. Τώρα που οι Πασάδες συνωστίζονται στα δικαστήρια. Τώρα που το Ισραήλ δε θα ζητήσει συγνώμη για το Mavi Marmara. Τώρα που ΗΠΑ και Ρωσία αναγνωρίζουν την Κυπριακή ΑΟΖ.  Τώρα που σε 10 μήνες η Κύπρος αναλαμβάνει την Προεδρεία της Ε.Ε.

Υ.Σ Έχω πολλές επιφυλάξεις για την ετοιμότητα (διακλαδικότητα, ηλεκτρονικός πόλεμος, έλλειψη UAV, Aεροπορία Στρατού) των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων καθώς ουδείς μας έχει πληροφορήσει (πέρα από παπαγαλάκια τύπου Μαλούχου, ΒΗΜΑ) ποια θα είναι η αποστολή τους σε σχέση με το Οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ. 

• Θα στείλουμε υποβρύχια στη  Κύπρο; 
• Πόσο επανδρωμένες είναι οι μονάδες της ΑΣΔΕΝ; 
•  Θα αναλάβουμε προληπτική δράση και θα καταστρέψουμε το Τουρκικό Στόλο σε Aksaz,  Σμύρνη, Φώκαια και Αλεξανδρέττα; 
• Θα βομβαρδίσουμε τα αεροδρόμια του Dalaman, της Σμύρνης και του Μπαλικεσίρ;

Δεν ξέρω κ. Μπεγλίτη απλώς ρωτάω... Τα επιτρέπει όλα αυτά το Μνημόνιο 2;

*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Wikileaks – Tα Διπλωματικά Εγγραφα για την Τουρκία» (http://ekdotika.blogspot.com)


http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/h.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29

Ν. Λυγερός:H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι τοπικό και πρέπει να το εξετάζουμε ολικά και σφαιρικά, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μερικών. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το Αιγαίο Πέλαγος βέβαια, αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος, δίχως να ξεχάσουμε και το Λιβυκό.



Με άλλα λόγια, η μελέτη της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, έτσι ώστε εκεί που υπάρχουν δυσκολίες να στηριζόμαστε σε δεδομένα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί. Το γενικό πλαίσιο είναι πάντα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ισχύει από το 1982. Αλλά στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει και προηγούμενη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία υπογράφτηκε το 1977 και χρησιμοποιεί για τον καθορισμό των συνοριακών σημείων τους μέγιστους κύκλους, δηλαδή την έννοια της μέσης γραμμής που υποστηρίζουν και τα διαγράμματα Voronoi.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε και τη συμβολή των νησιών εκτός βέβαια από την ίδια την Κέρκυρα, διότι για τις ακραίες περιπτώσεις θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ανάλογο ακόμα και με μικρά νησιά. Έτσι τα νησιά Οθωνοί, Μαθράκι και Ερικούσσα δεν έχουν απλώς μια συμβολική ύπαρξη, αφού τα σημεία της συμφωνίας με την Ιταλία τα προσμετρούν, όπως το αποδεικνύει ο χάρτης πάνω στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία της συμφωνίας, αλλά και η θεωρητική διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας.

Βλέπουμε επιπλέον ότι για να γίνει μια αποτελεσματική συμφωνία όσο αφορά στην ΑΟΖ θα πρέπει ν' αγγίξουμε και το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου ακτίνας 40,6km, ο οποίος αγγίζει την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο στο Ιόνιο Πέλαγος είναι το σωστό και αρκεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης με τις διακρατικές συμφωνίες με διμερείς σχέσεις.

Έτσι αυτή η κατάσταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την υπόθεση της Γαύδου με τη Λιβύη και για την υπόθεση του Καστελλόριζου με την Τουρκία. Ο καθορισμός της ελληνικής ΑΟΖ δεν φαίνεται πια με αυτή την προσέγγιση αυθαίρετος, όπως μας κατηγορούν. Είναι ένα ενιαίο πλαίσιο, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τις υπογραφές της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ.

κλίκ για μεγένθυση

Οι βογιάροι

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 27 Αυγούστου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Δύσκολα, σε αυτήν την υγρή και άχαρη γωνία του Καυκάσου, μεταξύ Λαζικής, Αρμενιστή, Καραμπάχ και Ιβήρων, μπορούσε κάποιος ψύχραιμος να βαφτίσει τον ηγέτη του «Γκεόρκι τον τρομερό». Με όριο το άτακτο Σοχούμι, οι προς βορράν τον έλεγαν «Εντερλέζι τον αμήχανο», ενώ οι καλόκαρδοι καταναλωτές ζιβανίας και άλλων θερμαντικών, εκ νότου της πατρίδας, χάρη στον πατέρα του Γκεόργκι, ονόματι «Αντρέι ο δεινός καταφερτζής», απέδιδαν στον υιό ιαματικές ιδιότητες, τραγουδώντας συχνά το παραδοσιακό άσμα «Κι αν δεν έχουμε Αϊακόκα / δεν πεθαίνει η Πασόκα / τους βογιάρους να τιμάς / βοηθά κι ο Σαμαράς». Οντως, η εμπιστοσύνη του λαού στους βογιάρους του έσπαζε καρύδια. Παρά την προφανή ελευθερία λόγου και την επίσης προφανή δυσκολία πολιτικών επιλογών, τυπικό χαρακτηριστικό πέριξ των περιοχών που καλλιεργούνταν αέριο και πετρέλαιο, η γλυκιά μας πατρίδα κυβερνιόταν από δύο αταμάνους, που αντάμωναν μόνο στις συνεδριάσεις της Δούμας και πολλούς βογιάρους. Ηταν ο ντυμένος με φίνες ερμίνες, ο κομψότατος και σκληρός τιμητής Παπουτσίεφ, ο έμπειρος, σκόπιμα χαμηλού προφίλ Ρεπάσκι ο μεγαλοπρεπής, ο Ραγκουτσάριε ή Ρουγκατσάριε, στα επίσημά του ντύνοντας την τραγιάσκα του με τέσσερις ουρές αλεπούς, και πολλοί άλλοι. Δίπλα στον Χαν επί πολλά χρόνια ανεδείχθη ο ικανός βογιάρος Χαρλούμπ Παμπούκωφ. Προσέφερεν τω δεσπότη Γκεόργκι πλήθος συμβουλών και υπηρεσιών, αλλά ξέρετε την αρχιτεκτονικήν λειτουργία του Μεγάρου Μαξίμωφ: ο πρώτος διδάξας αρχιτέκτων, Μάρσαλ ο Παλαλός, ιδιοφυώς εξανάγκαζε τους εργαζομένους εντός των δωματίων να μην υπερβαίνουν συγκεκριμένον βάρος και κινήσεις, διότι το κτίσμα έτριζεν και εράγιζεν. Οταν λοιπόν ο Παμπούκωφ αντελήφθη ότι έπρεπε να ανασυσταθεί το πόστον ελέγχου των Γκαράκων, των μπαρκομπέστια, των δερματίνων αποβατικών σάκων και της ιερής σακουλέβας, ώστε να φέρνουν τα ψήγματα χρυσού από την Σαμαρκάνδην στην πατρίδα και όχι να τα τσαλαβουτάνε πειρατές, κορσάροι και οι λέοντες της Γραμβούσης, ο Παπουτσίεφ έσμιξεν αυστηρώς τους οφρύας (μακεδονιστί κατά Ησύχιον «αφρούβας») και ο ήλιος της Πασόκας έκαμεν ώρας πέντε να ανατείλει. Εμαθεν και ο Αλτιντζή λαγούμ μπέη, λεγόμενος και Χρυσοχοΐδης κατά Καραφέρια μεριά, βογιάρος της Αναπτύξεως, ότι πάνε να του κόψουν αρμοδιότητες και εκτύπησεν την ράβδον του κατά χωμάτων και εγένοντο σεισμοί πέντε και τον επροσκύνησαν τα φέουδα και η Καρσκάγιε Ομπλαστ και άλλαι περιοχαί και ο Παμπούκωφ εθυμώθη και παρητήθη άλλα ήτο πλέον αστροναύτης εντός του θαλαμίσκου του.

Πήγα να μάθω παρασκήνιο από έναν βεζίρην που εγνώριζε πώς λειτουργεί αυτό το Κίνημα και μόλις το έμαθε καλά εγένετο καλόκαρδος τσομπάνης εις τα Πιέρια ίνα γλιτώσει. Στις απορίες μου απάντησε: ο Σαμαράς δεν έχει καταλαβει τι πανούκλα έσπειρε με τις συναινέσεις και τα κοινά ψηφοδέλτια, διότι οι δικοί του χαϊντούκοι και ζεϊμπέκηδες είναι καλά παιδιά που μαζεύουν την μπάλα του τένις, όπως βλέπομεν στην τηλεόρασιν, συγκρινόμενα με τους πράσινους βογιάρους, που, εάν κρίνουν ότι ενοχλούνται, εκβάλλουν την αριστερή, επαναστατική κραυγή «ούστα μπε!» και η Φύσις ησυχάζει. «Μην ξεχνάς, Πετέφρωφ» μου, λέγει ο βεζίρης, «ότι δεν υπάρχει άνθρωπος εις την κυβέρνησιν που να μην ξέρει λεπτομερώς τι πρέπει να γίνει. Αλλα τότε, αν δηλαδή η κυβέρνησις κάνει τη δουλειά της, πώς θα χάσκει ο λαός, βλέπων αρειμανίους βογιάρους να βαράνε την στολισμένην κεφαλήν των στο μαντεμένιο ταψί της Τελετής των Μαζόχ;».

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=108361

Ν. Λυγερός: Όταν η ΑΟΖ αφοπλίζει την Τουρκία

Την ώρα που μερικοί από τους δικούς μας αναρωτιούνται ακόμα αν η έννοια της ΑΟΖ, όπως την ανέδειξε ο καθηγητής Καρυώτης, έχει κάποια αξία, την ώρα που μερικοί από τους δικούς μας φοβούνται ακόμα και να την θεσπίσουν, η δυναμική της ΑΟΖ όχι μόνο προβληματίζει την Τουρκία, αλλά στην ουσία την αφοπλίζει. Πρόκειται βέβαια, για την ΑΟΖ της Κύπρου, η οποία είναι πολύ μικρότερη από την ΑΟΖ της Ελλάδας.

Σε κάθε περίπτωση, οι κινήσεις της Κύπρου το 2003, το 2007 και το 2010 με τις τρεις διακρατικές συμφωνίες διαδοχικά με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ, φέρνουν τα πρώτα χειροπιαστά αποτελέσματα.

Ο Lasker έλεγε στο σκάκι, ως παγκόσμιος πρωταθλητής για 27 χρόνια, ότι η καλή κίνηση είναι αυτή που ενοχλεί τον αντίπαλο. Ενώ οι περισσότεροι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ΑΟΖ δεν έχει μεγάλη σημασία σε σχέση με το Casus Belli για τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ αποδεικνύει de facto ότι είναι όχι μόνο πιο λειτουργική, αλλά και αποτελεσματικότερη.

Η απόφαση της Κύπρου ν' αρχίσει τις γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της ακόμα κι αν αυτή δεν είναι πλήρης (χρειάζονται άλλα τρία κράτη για να ολοκληρωθεί de jure) προκαλεί κινήσεις όχι αγανάκτησης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά κινήσεις απόγνωσης.

Εδώ και χρόνια η Τουρκία δουλεύει για να μην υπάρχει η κρατική κυπριακή οντότητα κι όμως η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίχως αστερίσκους και υπέγραψε τρεις διακρατικές συμφωνίες, και τώρα έχει επιτέλους την δυνατότητα να υλοποιήσει τον στρατηγικό της σχεδιασμό. Κι αυτό γίνεται σε ένα ανεξάρτητο πλαίσιο από την Ελλάδα.

Κατά συνέπεια, μπορούμε να φανταστούμε τη δράση της αν είχε κι ενίσχυση από την Ελλάδα. Πάντως το block 12 είναι μία πραγματικότητα και το ίδιο ισχύει και για τις γεωτρήσεις. Ενώ όταν η Τουρκία κάνει δηλώσεις για τα κατεχόμενα, δεν έχει κανένα νόμιμο στήριγμα και λειτουργεί αποκλειστικά ως υπουργείο τύπου που δεν μπορεί να δράσει.

Οι προσπάθειες της να πείσουν τις ξένες εταιρείες και να απειλήσουν την Κύπρο με ανάλογες κινήσεις στα κατεχόμενα είναι γελοίες και δείχνουν την απόγνωσή της. Στην στρατηγική, όταν είσαι αναγκασμένος να απειλήσεις και να δείξεις την ισχύ σου, έχεις ήδη χάσει το παίγνιο του πλαισίου. Η Τουρκία έχει χρόνια που λέει τα ίδια και δεν υλοποιεί τίποτα.

Η Κύπρος έχει χρόνια που δεν λέει τίποτα, αλλά παράγει έργο, το οποίο αφοπλίζει πλέον την Τουρκία, μέσω της ΑΟΖ, την ίδια που μας δίδαξε ο καθηγητής Καρυώτης.

http://logioshermes.blogspot.com/2011/08/blog-post_3322.html

GREEK-ISRAELI RELATIONS ARE ONE KEY TO REGIONAL STABILITY

NOT ONLY INTERESTS MAKE GOOD FRIENDS:
ΣΆΒΒΑΤΟ, 27 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2011

Dr. Shlomo Shpiro
(Deputy Head of the Political Studies Department at Bar-Ilan University in Israel. He has been closely cooperating with Greek academics for almost two decades)

An old proverb in the Middle East says that necessity makes good friends. It could not have been better illustrated as in the case of the Greek-Israeli relations, which are now seeing both countries move closer than ever before. But the recent closeness is not only a matter of changing regional interests – it is also the result of generational changes which transcend old animosities and bring together cold political realities with cultural and historical heritage.
Greek-Israeli relations are on the move. These relations have rarely been the subject of political debate or academic discussion since, for many years, they were almost at an axiom. Traditionally, Greek governments of past decades pointed a cold shoulder towards Israel while making overtures towards Israel’s enemies, principally the PLO and Syria. However, those old animosities are receding into the realm of diplomatic history, to be replaced by determination, on both sides, to open a new chapter in Greek-Israeli relations unlike anything in the past. Last week, the visit of Greek Prime Minister George Papandreou in Israel marked a historical new peak in bilateral relations. PM Papandreou was accompanied by a high level governmental delegation which enabled intensive and fruitful discussions on a wide range of topics, some of them away from the media’s prying eyes.

Many analysts contend that the recent marked improvement in Greek-Israeli bilateral relations stems predominantly from the deterioration of Turkish-Israeli relations, which recently reached their lowest level ever, following vitriolic Turkish governmental accusations against Israel and the rapprochement between Turkey and Iran. But in reality, the improvement in Greek-Israeli relations already began several years ago, as both countries are faced with the painful realities of regional terrorism and of common security interests. Indeed, last week Greek PM Papandreou intimated to journalists that he has been thinking of forging closer ties with Israel for about two years. Grim realization over Turkey’s recent political turn towards re-emphasizing its Islamic identity, coupled with the declining role of the Turkish military as societal stabilizer, were disturbing news to both the Israeli and the Greek governments. The covert security cooperation between both countries, mostly kept in the shadows by both governments, is turning into a key element in regional stability. An unspoken but almost tangible alliance is slowly forming between the military and security establishments of both countries, both of which are very concerned by the possibility of Turkish provocations or even aggression. Many senior Greek military officials are concerned that budget cuts may all but cripple Greek military capabilities. Joint deterrence, even implied, is needed against potential Turkish provocations, whether in the Aegean or on the coast off Gaza. But Turkey’s ambitions are only one side of the Greek-Israeli security cooperation. Both countries are faced with severe threats from radical Islamic groups, some of whom make use of Greece’s relative permeable borders in the Balkans to smuggle people and arms into the European Union. Indeed, this year for the first time in decades, the number of people killed by terrorists in Greece is higher than that in Israel, placing Greece on the forefront of European efforts against terrorism.

On the other side of security are economics. Perhaps more than any other Europeans, Israelis are very sensitive to Greece’s current economic plight. Both countries are small, in relation to their neighbors, and depend above all on human capital for the success of their respective economies. In February 2010 Israel’s President, Shimon Peres, told a group of experts, including the author, about his visit to Greece, where he met with top Greek officials. One senior official explained the urgent need to repay an outstanding debt of 300 million Euros. “Do not repay it now” exclaimed Peres, “invest this money into education and research, and in 5 years it will become tenfold!”. This response typifies Israeli reaction to Greece’s crisis, which generally rejects the imposition of harsh external controls over Greek economy, preferring instead to increase government spending on research and education as a long term way of enhancing Greek human capital and its regional competitive advantage.

The political, diplomatic and economic window of opportunity opened for Greece and Israel is a unique chance to bring Greek-Israeli relations to the forefront and give them their ‘natural’ place in the foreign policy of both nations. It could not come about without the generational change in both countries, which moves away from traditional animosities and strives for better relations based on common values, traditions and hopes. The Greek and the Jewish nations enjoyed long periods of close interaction in their four thousand years of history. Many young Israelis want to meet Greek people, to visit Greek cities and feel a close empathy to the Greek nation and its heritage. Many young Greeks want to move away from the rigid anti-Israeli policies of previous governments and move closer to the only other western democracy in the Eastern Mediterranean, where they see openness, friendship and a genuine will for peace backed by the willingness to undertake painful political compromises. Both governments must follow words with action and bring the two countries closer together, not only for the benefit of both nations but for the region as a whole.
Copyright: www.rieas.gr
http://geopolitics-gr.blogspot.com/2011/08/not-only-interests-make-good.html

Οι 15 βασικές αλλαγές που φέρνει στα ΑΕΙ ο νόμος-πλαίσιο

Δεκαπέντε βασικές αλλαγές φέρνει στα ΑΕΙ ο νέος νόμος-πλαίσιο που υπερψηφίστηκε το βράδυ της Τετάρτης στη Βουλή από ευρύτατη πλειοψηφία βουλευτών.

Η συναίνεση επιτεύχθηκε έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά και την αποδοχή από μέρους της κυβέρνησης δύο εκ των τριών προϋποθέσεων που έθετε η ΝΔ. Τέλος στο πανεπιστημιακό άσυλο, όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Όπως αναφέρουν την Πέμπτη Τα Νέα, οι 15 βασικές αλλαγές είναι οι εξής:

1. Τα πανεπιστήμια αποκτούν διοικητική δυαρχία. Ενα 15μελές Συμβούλιο με οκτώ εσωτερικά μέλη, έξι εξωτερικά και έναν εκπρόσωπο φοιτητών θα είναι αρμόδιο για διοικητικά θέματα και ανάπτυξη, ενώ η Σύγκλητος θα έχει ακαδημαϊκές αρμοδιότητες

2. Ο πρύτανης επιλέγεται βάσει διεθνούς προκήρυξης ενδιαφέροντος και μπορεί να προέρχεται από χώρο εκτός του πανεπιστημίου που θα διοικεί. Το Συμβούλιο θα προκρίνει 2 ή 3 υποψηφιότητες και στη συνέχεια οι καθηγητές του ιδρύματος θα ψηφίζουν για την ανάδειξη του ενός. Δεν ψηφίζουν διοικητικοί υπάλληλοι και φοιτητές. Η θητεία του θα είναι πενταετής χωρίς δυνατότητα ανανέωσης.

3. Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων τους εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία.

4. Οι καθηγητές θα αξιολογούνται κάθε πενταετία και προβλέπονται επιβραβεύσεις για θετικές και κυρώσεις σε περίπτωση αρνητικής αξιολόγησης.

5. Οι πανεπιστημιακοί εντάσσονται σε τρεις βαθμίδες: καθηγητές, αναπληρωτές και επίκουροι. Μπορούν να καλούνται ως επισκέπτες καθηγητές και καταξιωμένοι Έλληνες ή αλλοδαποί επιστήμονες

6. Προβλέπεται δυνατότητα σύντομων σπουδών τριετούς διάρκειας που θα οδηγούν σε κανονικό πτυχίο, για όσα ιδρύματα το αποφασίσουν.
7. Ιδρύονται σχολές μεταπτυχιακών σπουδών και σχολές διά βίου μάθησης.

8. Τέλος στους «αιώνιους» φοιτητές. Θα χάνουν τη φοιτητική ιδιότητα αν ξεπεράσουν τέσσερα εξάμηνα σπουδών περισσότερα από τον κανονικό χρόνο. Δίνεται δυνατότητα μερικής φοίτησης σε εργαζόμενους φοιτητές. Θεσπίζονται φοιτητικά δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου.

9. Οι φοιτητές θα μπορούν να μετακινούνται εσωτερικά σε διαφορετικά τμήματα, μεταφέροντας πιστωτικές μονάδες, όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα Erasmus για τις μετακινήσεις στο εξωτερικό.

10. Η περιουσία και τα κληροδοτήματα των ιδρυμάτων θα αξιοποιούνται για την αύξηση των εσόδων τους από οργανισμούς που θα ιδρυθούν.

11. Μέρος της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων συνδέεται με την αξιολόγησή τους. Προβλέπεται πρόσθετη χρηματοδότηση βάσει δεικτών ποιότητας.

12. Μπορούν να συγχωνεύονται, κατατέμνονται και καταργούνται ΑΕΙ, όταν υπάρχει δυσανάλογα μικρός ή μεγάλος αριθμός φοιτητών και όταν η λειτουργία τους δεν δικαιολογείται επιστημονικά.

13. Μπορούν να ιδρύονται παραρτήματα ελληνικών ΑΕΙ σε άλλες χώρες.

14. Μπορούν να οργανώνονται μαθήματα στην αγγλική και σε άλλες γλώσσες. Η διδασκαλία ξένης γλώσσας καθίσταται υποχρεωτική για τη λήψη πτυχίου.

15. Προβλέπεται λειτουργία επώνυμων εδρών για χορηγούς και ευεργέτες των πανεπιστημίων.

http://logioshermes.blogspot.com/2011/08/15.html

Σκόπια : ξυλοδαρμός καί δολοφονία Ελλήνων καί απαίτηση λύτρων!

Πρωτοφανές θρίλερ σε εξέλιξη

Κρατούν όμηρο την… σορό κτηνοτρόφου και ζητούν λύτρα!

http://img.protothema.gr/896D74B1B136D56B0E14C4C7D3E46055.jpg

Ένα  πρωτοφανές όσο και μακάβριο θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και λίγες ημέρες στο έδαφος της ΠΓΔΜ, όπου ντόπιοι κτηνοτρόφοι παρακρατούν την σορό ενός Έλληνα ο οποίος ξεψύχησε κάτω ασαφείς συνθήκες όταν πέρασε τα σύνορα για να πάρει πίσω το κλεμμένο κοπάδι του. Μάλιστα, οι Σκοπιανοί απαιτούν… λύτρα για επιστρέφουν το άψυχο σώμα στην οικογένειά του!

Όλα ξεκίνησαν όταν ο κτηνοτρόφος μαζί με έναν από τους δυο γιους του πέρασαν τα σύνορα για να βρουν το κοπάδι τους, που είχε εξαφανιστεί από την περιοχή Βορινό της Πέλλας. Οι Σκοπιανοί που τους είδαν να μπαίνουν στα εδάφη τους, τους περικύκλωσαν με άγριες διαθέσεις ρωτώντας τους τι ήθελαν. Όταν οι κτηνοτρόφοι απάντησαν ότι έψαχναν τα ζώα τους που είχαν κλαπεί, αμέσως ξέσπασε καυγάς.


Από εκείνο το σημείο, τα πάντα είναι θολά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο 67χρονος Έλληνας έπεσε στο έδαφος νεκρός! Ώρες μετά, ο γιος του επέστρεψε στο ελληνικό έδαφος και χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο της Έδεσσας, αφού φέρει εκδορές και βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Ο αδελφός του υποστηρίζει ότι οι Σκοπιανοί χτύπησαν και τους δυο, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν τον θάνατο του πατέρα του.


Οι Σκοπιανοί αρνούνται τις κατηγορίες και ισχυρίζονται πως ο 67χρονος σκόνταψε ή υπέστη καρδιακό επεισόδιο και έπεσε, με αποτέλεσμα να χτυπήσει στο κεφάλι! Ωστόσο, αρνούνται να παραδώσουν το πτώμα του και απαιτούν από την οικογένειά του να δώσει το ποσό των 15.000 ευρώ, για τις ζημιές που δήθεν προκάλεσε στα χωράφια τους το κοπάδι με τα πρόβατα του άτυχου κτηνοτρόφου! 

http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=141727