25/04/2012
Γεννήθηκα στην Ελλάδα. Τη χώρα που
γέννησε τη Δημοκρατία. Κι είμαι περήφανη γι’αυτό. Ακόμα κι αν η
Δημοκρατία όπως την έφτιαξαν οι σημερινοί εκπρόσωποι της ασθενεί. Ακόμα
κι όταν «ασθενεί», η Δημοκρατία είναι προτιμότερη από οποιοδήποτε
απολυταρχικό καθεστώς. Πολύ δε περισσότερο από ένα φασιστικό. Είμαι Ελληνίδα και εμείς οι Ελληνες μαθαίνουμε τη λέξη «λευτεριά» πριν πάμε σχολείο. Γιατί οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποιον παππού που πότισε με το αίμα του το δέντρο της. Ναι, στην Ελλάδα «το δέντρο της λευτεριάς ποτίζεται με αίμα».
Γεννήθηκα στη χώρα που αγαπάει ο ήλιος. Ο ήλιος που ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων, και τους κάνει φιλόξενους, τους κάνει να αγαπάνε τους άλλους ανθρώπους σε όποια φυλή κι αν ανήκουν. Γεννήθηκα στη χώρα του Ξένιου Δία.
Και εγώ που γεννήθηκα σ’ αυτήν την χώρα, έρχεται μια μέρα που παγώνω. Παγώνω όταν βλέπω νέους ανθρώπους παραταγμένους, ντυμένους με στρατιωτικές στολές , με σήμα τους την Σβάστικα να παρελαύνουν επιδεικτικά- ενθαρρυμένοι λέει, απ’ τα υψηλά ποσοστά τους!!!!!!!!! Ανήμερα μιας μαύρης επετείου, της ημέρας που Ελλάδα, η δημοκρατία και η Ελευθερία μπήκαν στο γύψο για επτά χρόνια.
Την επέτειο της ημέρας που πήρε με τη βία την εξουσία ένα καθεστώς που βασάνισε, εξόρισε, σκότωσε κι εξόντωσε ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή διαφωνούσαν μαζί του. Με άλλα λόγια ένα καθεστώς που ήθελε δούλους. «Η δουλεία είναι αντίθετη προς τη φύση» είχε πει ο Αριστοτέλης αλλά αυτός δεν γνώριζε ούτε τον Χίτλερ, ούτε τους νοσταλγούς του.
Που πήγαν λοιπόν οι ιδέες; Χάθηκαν; Που πήγαν λοιπόν η ελευθερία, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία, η ισότητα, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα , η αξιοπρέπεια; Τις πάτησε το τραίνο του ναζισμού; Και πως γίνεται αυτό το τραίνο να έχει «επιβάτες» σε μια χώρα σαν την Ελλάδα;
Και κάνοντας αυτές τις ερωτήσεις θυμώνω. Θυμώνω με τους σημερινούς εκπροσώπους της δημοκρατίας, που βλέποντας αυτό το φαινόμενο, τις εκδηλώσεις και την άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των οπαδών της, εξοργίζονται ανησυχούν και απορούν.
Τώρα ανησυχείτε κύριοι; Και γιατί απορείτε; Tι κάνατε ώστε να μην υπάρχουν παιδιά που νοσταλγούν το φασισμό; ΤΙΠΟΤΑ. Αντιθέτως κάνατε ό,τι μπορούσατε για να δημιουργήσετε το κλίμα που θα ευνοούσε την ανάπτυξη του, και θα έδινε στους διάφορους Μιχαλολιάκους την δύναμη που έχουν.
● Κάνατε τη Δημοκρατία συνώνυμο της μίζας, της κλεψιάς, και της κοινωνικής αδικίας.
● Καλλιεργήσατε ένα κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
● Δώσατε εξουσία και βήμα σε ανθρώπους με ακραίες ιδέες, (Καρατζαφέρηδες, Γεωργιάδηδες, Βορίδηδες) μόνο και μόνο για να αποκτήσετε «δεκανίκια» που θα στήριζαν τις πρακτικές σας.
● Οδηγήσατε έναν ολόκληρο λαό στην πείνα και την εξαθλίωση, υπογράφοντας το ένα μετά το άλλο μνημόνια, και εφαρμόζοντας το ένα μετά το άλλο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Δεν ξέρετε ότι η πείνα και η εξαθλίωση γεννούν βία και οδηγούν σε ακραίες λύσεις; Ξεχνάτε κάτω από ποιες συνθήκες άνθισε ο ναζισμός και ανέβηκε ο Χίτλερ στη Γερμανία;
● Αρχίσατε να χαρακτηρίζετε εκπροσώπους αριστερών κινημάτων, ως ταραξίες, ανθέλληνες , κακοποιούς, και υπεύθυνους για όλες τις καταστροφές και τα δεινά του τόπου. (Αλήθεια αυτό δεν έκανε κι ο Παπαδόπουλος;) ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ:
● ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ. Τα σχολεία δεν είναι πια τόποι που τα παιδιά μαθαίνουν ό,τι χρειάζεται ώστε να γίνουν δυνατά μυαλά με ουσιαστικές γνώσεις και ελεύθερη βούληση, αλλά στρατόπεδα δημιουργίας ρομπότ. Γιατί αυτό θέλετε. Ρομπότ. Τα φοβάστε τα δυνατά μυαλά.
Με τι θράσος λοιπόν απορείτε και εξοργίζεστε με την άνοδο της Χρυσής Αυγής, και την διάδοση των τενεκεδένιων ή μάλλον σιδερόφραχτων ιδεών της; Κι έπρεπε οι οπαδοί της να γιαουρτώσουν έναν βουλευτή για να θορυβηθείτε; Δεν σας είδα να ενοχλείσθε τόσο και να αντιδράτε όταν αυτά τα ίδια μέλη της ίδιας οργάνωσης οργάνωναν εκστρατείες «εξόντωσης» μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας.
Και τώρα τι;
Θα επιτρέψουμε εμείς οι Ελληνες την άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και την είσοδο της στην Ελληνική Βουλή μόνο και μόνο για να «τιμωρήσουμε» αυτούς που έκαναν την Δημοκρατία να ασθενεί; ΟΧΙ. ΟΧΙ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ. Αν το επιτρέψουμε αυτό, δεν τιμωρούμε αυτούς .Τιμωρούμε τους εαυτούς μας, στέλνοντας μας αιώνες πίσω σε μαύρα χρόνια. Τιμωρούμε τα παιδιά μας, που τους στερούμε κάθε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Τιμωρούμε την πατρίδα μας καταδικάζοντας την στο σκοτάδι.
Στην Ελλάδα του Ελύτη «ο ήλιος δακρύζει από χαρά για την Ελευθερία», στην Ελλάδα του Καζαντζάκη «το φως αρνείται να παραδοθεί». Στην Ελλάδα του Νεγρεπόντη και του Λοϊζου, «έχει σαν στάμπα τη ζωή μας σημαδέψει: ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ».
Αυτής της Ελλάδας παιδιά είμαστε. Και δεν πρέπει να το ξεχάσουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε τις ιδέες να χαθούν οριστικά. Αντί λοιπόν να δίνουμε δύναμη σε φασίστες να αγωνιστούμε με κάθε μέσο να «γιατρέψουμε» την Δημοκρατία μας που ασθενεί. Εκτοπίζοντας τους παθογενείς παράγοντες που την αρρώστησαν και αλλάζοντας με την δύναμη μας τα πράγματα. Γιατί έχουμε δύναμη όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=454606&h1=true
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου