Μάρκου Μπόλαρη, Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Καθώς βγαίνουμε από το λήθαργο της ευωχίας, στον οποίο είχε παραδοθεί η
χώρα, εξ αιτίας ενός στρεβλού διοικητικού και αναπτυξιακού μοντέλου πάνω
στο οποίο θεμελιώθηκε η μεταπολεμική μας πορεία, είμαστε πια
αντιμέτωποι με την επώδυνη πραγματικότητα. Η δημοσιονομική στενότητα
δοκιμάζει τις αντοχές της χώρας, την ίδια την κοινωνική συνοχή.
Παραβιάζοντας για δεκαετίες συστηματικά το αυτονόητο, καλούμαστε πλέον
να αναθεωρήσουμε την αναπτυξιακή μας λογική και να επιχειρήσουμε αλλαγή
παραδείγματος, αν επιφυλάσσουμε μια καλύτερη προοπτική για τη χώρα.
Δαπάνες υγείας των ασφαλιστικών ταμείων στο διάστημα 2004 -2009:
Aπό 2,4 εξακοντίζονται στα 5,2 δισ.!
Ο χώρος της υγείας συνιστά προνομιακό πεδίο εντοπισμού της παθογένειας του διοικητικού και αναπτυξιακού μας προτύπου, με αλόγιστες σπατάλες, σωρεία παρανομιών που αποκαλύπτονται καθημερινά και παροχή υπηρεσιών υγείας αναντίστοιχων προς το μέγεθος της δαπάνης που καταβάλλεται από τον κρατικό κορβανά αλλά και τις τσέπες των ασφαλισμένων. Είναι ενδεικτική η πορεία των δαπανών υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, με τον υπερδιπλασιασμό τους, το διάστημα μεταξύ 2004 – 2009, που από τα 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ έφτασε στα 5,2 δισ. χωρίς βέβαια να συνοδεύεται από αντίστοιχη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Αξιοποίηση των Κέντρων Αποκατάστασης και ένταξή τους στο ΕΣΥ αντί γιά αφαίμαξη 250 εκ. ευρώ των ταμείων από τα κυκλώματα στροφής πρός ιδιωτικά κέντρα του εξωτερικού!
Στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αντί να κινηθούμε, υπό τo βάρος του δημοσιονομικού άχθους, προς μια διλημματική επιλογή, προσφιλή σε καιρούς κρίσης, που επιβάλλει περιορισμό των δαπανών με περικοπές που επιβαρύνουν την ποιότητα της προνοιακής πολιτικής, τολμήσαμε το αυτονόητο. Συνδυάσαμε την περιστολή της σπατάλης με ανασυγκρότηση των Φορέων Κοινωνικής Αλληλεγγύης και των Κέντρων Αποκατάστασης, αξιοποιώντας τις σύγχρονες υποδομές που παρέμεναν τα προηγούμενα χρόνια προκλητικά σε αχρηστία. Υπενθυμίζω, σε όσους με ευκολία επιδίδονται στο μηρυκασμό της δήθεν υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας, πως η στροφή σε ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης της χώρας μας και σε αντίστοιχα του εξωτερικού κοστίζει, σε ετήσια βάση, 250 εκατομμύρια ευρώ στα ασφαλιστικά μας ταμεία. Δαπάνη υψηλή για ένα σύστημα υγείας που έχει στη διάθεσή του νεότευκτες υποδομές με σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό και, σε αρκετές περιπτώσεις, θεραπευτικές πισίνες. Είναι αξιοσημείωτο πως για κανένα από τα Κέντρα αυτά δεν συντάχθηκε οργανισμός λειτουργίας, ενώ οι υποδομές που στοίχισαν στο ελληνικό δημόσιο περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ, κοστίζουν 30 εκατομμύρια ετησίως για τη λειτουργία τους. Ο επανασχεδιασμός και η ανασυγκρότηση των μονάδων κοινωνικής φροντίδας, με την ένταξή τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας παρέχει πλέον τη δυνατότητα για βέλτιστη αξιοποίηση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού για να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών που χρήζουν αποκατάστασης. Πρόκειται για διαρθρωτική αλλαγή αφού, για πρώτη φορά, από το ΕΣΥ παρέχονται φροντίδες υπηρεσιών φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης. Παράλληλα το Υπουργείο δραστηριοποιείται και προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της νόσου Αλτσχάιμερ, της άνοιας και του αυτισμού όπως και στη διαμόρφωση σύγχρονου πλαισίου για την υιοθεσία και την αναδοχή.
Έλεγχος των πλαστών προνοιακών επιδομάτων, αποδιάρθρωση του πλέγματος πελατειακών σχέσεων και οργανωμένων κυκλωμάτων συναλλαγής που εξέθρεψαν τη διαφθορά
Αυτό που επιχειρούμε, παράλληλα, είναι ουσιαστικά ο εξορθολογισμός των κοινωνικών παροχών για να στηρίξουμε, με τους πόρους που εξοικονομούμε, το κοινωνικό κράτος. Γιατί αυτό που καταρρέει δεν είναι το κοινωνικό κράτος, όπως με περισσή ευκολία διακηρύσσουν οι Κασσάνδρες της καταστροφολογίας και της ανέξοδης κριτικής, αλλά το στρεβλό αναπτυξιακό μοντέλο που μας οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας. Με την παρέμβασή μας για τον έλεγχο των προνοιακών επιδομάτων, αποδιαρθρώνεται σταδιακά το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων και των συναλλαγών που εξέθρεψε τη διαφθορά και εκτόξευσε τις δαπάνες. Η πρόσφατη απογραφή των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων σε μια διαδραστική ψηφιακή βάση, αποκάλυψε την έκταση των φαινομένων που στιγματίζουν τη χώρα μας διεθνώς και υπονομεύουν τις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής για όσους πραγματικά έχουν ανάγκη. Η διασταύρωση των στοιχείων και ο αποκλεισμός όσων εισέπρατταν το ίδιο επίδομα από διαφορετικούς φορείς θα έχει άμεσο όφελος δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ, στο επόμενο στάδιο, θα προσανατολίσει τους ελέγχους σε περιπτώσεις παράνομης χορήγησης προνοιακών επιδομάτων από οργανωμένα κυκλώματα συναλλαγής.
Μέτρα και πολιτικές που θεμελιώνουν προϋποθέσεις επανένταξης γιά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες
Η ένταση της δημοσιονομικής κρίσης πλήττει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, κυρίως τα άτομα με αναπηρία και τους ανέργους που βρίσκονται σε αδυναμία ανταπόκρισης των οικονομικών τους υποχρεώσεων και καταλήγουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, άστεγοι. Χρειάζεται επομένως να προχωρήσουμε σε στοχευμένες παρεμβάσεις με χρηματοδοτικά εργαλεία που σε περίοδο κρίσης, ένδειας δηλαδή δημοσιονομικών πόρων, θα διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και την προστασία από τον κοινωνικό αποκλεισμό. Απαιτούνται επομένως μέτρα και πολιτικές που θα θεμελιώνουν τις προϋποθέσεις επανένταξης στο κοινωνικό σώμα όσων βρίσκονται, ή κινδυνεύουν να βρεθούν, στο περιθώριο.
Αναγνώριση των άστεγων ως ευάλωτης πληθυσμιακής ομάδας - διεκδίκηση χρηματοδότησης από εξειδικευμένες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Με το νομοσχέδιο που επεξεργασθήκαμε και ψηφίσθηκε πρόσφατα από τη Βουλή παρέχουμε το αναγκαίο ανάχωμα για να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα προβλήματα ασφαλούς στέγασης και επανένταξης που προκύπτουν από τις επιπτώσεις της κρίσης. Η νομοθετική παρέμβαση που επιχειρήσαμε αξιοποιεί κοινοτικούς πόρους, που εξ αιτίας της έλλειψης ειδικού θεσμικού πλαισίου, δεν ήταν προσβάσιμοι μέχρι σήμερα. Σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αυτό ξεκινήσαμε την αποτίμηση του μεγέθους και των κατηγοριών που εμφανίζει το πρόβλημα των άστεγων. Η νέα εννοιολογική κατηγοριοποίηση των αστέγων για να περιλάβουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος, άστεγους στο δρόμο, χωρίς πρόσβαση σε οποιοδήποτε κατάλυμα για όλο το 24ώρο ή πρόσβαση μόνο για μια νύχτα σε ξενώνες ύπνου, άτομα που στερούνται κατοικίας (κακοποιημένες γυναίκες, αποφυλακισμένοι, μετανάστες, άτομα που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης σε ανεπαρκή δηλ. ή ακατάλληλα καταλύματα, μας παρέχει την ευχέρεια να διεκδικήσουμε χρηματοδότηση από εξειδικευμένες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αντιμετωπίσουμε άμεσα το πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστικό πως στη χώρα μας είχαμε έλλειψη οργανωμένης πολιτικής για την αντιμετώπιση των αστέγων και νομοθετικού πλαισίου αναγνώρισης των άστεγων ως ευάλωτης πληθυσμιακής ομάδας. Οι δομές κοινωνικής φροντίδας που διαθέτουμε δεν καλύπτουν τα επείγοντα περιστατικά βραχείας φιλοξενίας Με τη συνεργασία ΜΚΟ και Εκκλησίας οργανώνουμε εξειδικευμένες παρεμβάσεις σε επιμέρους κατηγορίες των αστέγων εντοπίζοντας σε περιοχές, όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο, όπως οι μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, ξενοδοχεία που θα παρέχουν διανυκτέρευση σε όσους βρέθηκαν άστεγοι εξ αιτίας της κρίσης για διάφορους λόγους, όπως απώλεια εργασίας, αδυναμία αποπληρωμής των χρεών. Τους παρέχουμε πλέον την αναγκαία στήριξη για να επιχειρήσουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή.
Η σημασία της επανάστασης του αυτονόητου και η αλλαγή του διοικητικού και αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας
Είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να πορευθούμε με άλλες προτεραιότητες και κυρίως με άλλη λογική για να απαντήσουμε στα άμεσα πιεστικά προβλήματα που δημιουργεί η οικονομική κρίση, προκειμένου να διαμορφώσουμε σταδιακά μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική κοινωνικού κράτους. Περιορίζοντας τη σπατάλη και αλλάζοντας το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας διασφαλίζουμε τις θεμελιώδεις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής που θα είναι αρωγός στους αδύναμους και στους ευάλωτους από τις δυσμενείς συνθήκες, πολίτες. Συνειδητοποιώντας τη σημασία της επανάστασης του αυτονόητου μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη προτεραιοτήτων κοινωνικής πολιτικής, προσανατολισμένης στην κοινωνία και στα προβλήματά της.
Δαπάνες υγείας των ασφαλιστικών ταμείων στο διάστημα 2004 -2009:
Aπό 2,4 εξακοντίζονται στα 5,2 δισ.!
Ο χώρος της υγείας συνιστά προνομιακό πεδίο εντοπισμού της παθογένειας του διοικητικού και αναπτυξιακού μας προτύπου, με αλόγιστες σπατάλες, σωρεία παρανομιών που αποκαλύπτονται καθημερινά και παροχή υπηρεσιών υγείας αναντίστοιχων προς το μέγεθος της δαπάνης που καταβάλλεται από τον κρατικό κορβανά αλλά και τις τσέπες των ασφαλισμένων. Είναι ενδεικτική η πορεία των δαπανών υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, με τον υπερδιπλασιασμό τους, το διάστημα μεταξύ 2004 – 2009, που από τα 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ έφτασε στα 5,2 δισ. χωρίς βέβαια να συνοδεύεται από αντίστοιχη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Αξιοποίηση των Κέντρων Αποκατάστασης και ένταξή τους στο ΕΣΥ αντί γιά αφαίμαξη 250 εκ. ευρώ των ταμείων από τα κυκλώματα στροφής πρός ιδιωτικά κέντρα του εξωτερικού!
Στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αντί να κινηθούμε, υπό τo βάρος του δημοσιονομικού άχθους, προς μια διλημματική επιλογή, προσφιλή σε καιρούς κρίσης, που επιβάλλει περιορισμό των δαπανών με περικοπές που επιβαρύνουν την ποιότητα της προνοιακής πολιτικής, τολμήσαμε το αυτονόητο. Συνδυάσαμε την περιστολή της σπατάλης με ανασυγκρότηση των Φορέων Κοινωνικής Αλληλεγγύης και των Κέντρων Αποκατάστασης, αξιοποιώντας τις σύγχρονες υποδομές που παρέμεναν τα προηγούμενα χρόνια προκλητικά σε αχρηστία. Υπενθυμίζω, σε όσους με ευκολία επιδίδονται στο μηρυκασμό της δήθεν υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας, πως η στροφή σε ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης της χώρας μας και σε αντίστοιχα του εξωτερικού κοστίζει, σε ετήσια βάση, 250 εκατομμύρια ευρώ στα ασφαλιστικά μας ταμεία. Δαπάνη υψηλή για ένα σύστημα υγείας που έχει στη διάθεσή του νεότευκτες υποδομές με σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό και, σε αρκετές περιπτώσεις, θεραπευτικές πισίνες. Είναι αξιοσημείωτο πως για κανένα από τα Κέντρα αυτά δεν συντάχθηκε οργανισμός λειτουργίας, ενώ οι υποδομές που στοίχισαν στο ελληνικό δημόσιο περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ, κοστίζουν 30 εκατομμύρια ετησίως για τη λειτουργία τους. Ο επανασχεδιασμός και η ανασυγκρότηση των μονάδων κοινωνικής φροντίδας, με την ένταξή τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας παρέχει πλέον τη δυνατότητα για βέλτιστη αξιοποίηση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού για να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών που χρήζουν αποκατάστασης. Πρόκειται για διαρθρωτική αλλαγή αφού, για πρώτη φορά, από το ΕΣΥ παρέχονται φροντίδες υπηρεσιών φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης. Παράλληλα το Υπουργείο δραστηριοποιείται και προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της νόσου Αλτσχάιμερ, της άνοιας και του αυτισμού όπως και στη διαμόρφωση σύγχρονου πλαισίου για την υιοθεσία και την αναδοχή.
Έλεγχος των πλαστών προνοιακών επιδομάτων, αποδιάρθρωση του πλέγματος πελατειακών σχέσεων και οργανωμένων κυκλωμάτων συναλλαγής που εξέθρεψαν τη διαφθορά
Αυτό που επιχειρούμε, παράλληλα, είναι ουσιαστικά ο εξορθολογισμός των κοινωνικών παροχών για να στηρίξουμε, με τους πόρους που εξοικονομούμε, το κοινωνικό κράτος. Γιατί αυτό που καταρρέει δεν είναι το κοινωνικό κράτος, όπως με περισσή ευκολία διακηρύσσουν οι Κασσάνδρες της καταστροφολογίας και της ανέξοδης κριτικής, αλλά το στρεβλό αναπτυξιακό μοντέλο που μας οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας. Με την παρέμβασή μας για τον έλεγχο των προνοιακών επιδομάτων, αποδιαρθρώνεται σταδιακά το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων και των συναλλαγών που εξέθρεψε τη διαφθορά και εκτόξευσε τις δαπάνες. Η πρόσφατη απογραφή των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων σε μια διαδραστική ψηφιακή βάση, αποκάλυψε την έκταση των φαινομένων που στιγματίζουν τη χώρα μας διεθνώς και υπονομεύουν τις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής για όσους πραγματικά έχουν ανάγκη. Η διασταύρωση των στοιχείων και ο αποκλεισμός όσων εισέπρατταν το ίδιο επίδομα από διαφορετικούς φορείς θα έχει άμεσο όφελος δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ, στο επόμενο στάδιο, θα προσανατολίσει τους ελέγχους σε περιπτώσεις παράνομης χορήγησης προνοιακών επιδομάτων από οργανωμένα κυκλώματα συναλλαγής.
Μέτρα και πολιτικές που θεμελιώνουν προϋποθέσεις επανένταξης γιά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες
Η ένταση της δημοσιονομικής κρίσης πλήττει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, κυρίως τα άτομα με αναπηρία και τους ανέργους που βρίσκονται σε αδυναμία ανταπόκρισης των οικονομικών τους υποχρεώσεων και καταλήγουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, άστεγοι. Χρειάζεται επομένως να προχωρήσουμε σε στοχευμένες παρεμβάσεις με χρηματοδοτικά εργαλεία που σε περίοδο κρίσης, ένδειας δηλαδή δημοσιονομικών πόρων, θα διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και την προστασία από τον κοινωνικό αποκλεισμό. Απαιτούνται επομένως μέτρα και πολιτικές που θα θεμελιώνουν τις προϋποθέσεις επανένταξης στο κοινωνικό σώμα όσων βρίσκονται, ή κινδυνεύουν να βρεθούν, στο περιθώριο.
Αναγνώριση των άστεγων ως ευάλωτης πληθυσμιακής ομάδας - διεκδίκηση χρηματοδότησης από εξειδικευμένες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Με το νομοσχέδιο που επεξεργασθήκαμε και ψηφίσθηκε πρόσφατα από τη Βουλή παρέχουμε το αναγκαίο ανάχωμα για να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα προβλήματα ασφαλούς στέγασης και επανένταξης που προκύπτουν από τις επιπτώσεις της κρίσης. Η νομοθετική παρέμβαση που επιχειρήσαμε αξιοποιεί κοινοτικούς πόρους, που εξ αιτίας της έλλειψης ειδικού θεσμικού πλαισίου, δεν ήταν προσβάσιμοι μέχρι σήμερα. Σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αυτό ξεκινήσαμε την αποτίμηση του μεγέθους και των κατηγοριών που εμφανίζει το πρόβλημα των άστεγων. Η νέα εννοιολογική κατηγοριοποίηση των αστέγων για να περιλάβουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος, άστεγους στο δρόμο, χωρίς πρόσβαση σε οποιοδήποτε κατάλυμα για όλο το 24ώρο ή πρόσβαση μόνο για μια νύχτα σε ξενώνες ύπνου, άτομα που στερούνται κατοικίας (κακοποιημένες γυναίκες, αποφυλακισμένοι, μετανάστες, άτομα που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης σε ανεπαρκή δηλ. ή ακατάλληλα καταλύματα, μας παρέχει την ευχέρεια να διεκδικήσουμε χρηματοδότηση από εξειδικευμένες δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αντιμετωπίσουμε άμεσα το πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστικό πως στη χώρα μας είχαμε έλλειψη οργανωμένης πολιτικής για την αντιμετώπιση των αστέγων και νομοθετικού πλαισίου αναγνώρισης των άστεγων ως ευάλωτης πληθυσμιακής ομάδας. Οι δομές κοινωνικής φροντίδας που διαθέτουμε δεν καλύπτουν τα επείγοντα περιστατικά βραχείας φιλοξενίας Με τη συνεργασία ΜΚΟ και Εκκλησίας οργανώνουμε εξειδικευμένες παρεμβάσεις σε επιμέρους κατηγορίες των αστέγων εντοπίζοντας σε περιοχές, όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο, όπως οι μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, ξενοδοχεία που θα παρέχουν διανυκτέρευση σε όσους βρέθηκαν άστεγοι εξ αιτίας της κρίσης για διάφορους λόγους, όπως απώλεια εργασίας, αδυναμία αποπληρωμής των χρεών. Τους παρέχουμε πλέον την αναγκαία στήριξη για να επιχειρήσουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή.
Η σημασία της επανάστασης του αυτονόητου και η αλλαγή του διοικητικού και αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας
Είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να πορευθούμε με άλλες προτεραιότητες και κυρίως με άλλη λογική για να απαντήσουμε στα άμεσα πιεστικά προβλήματα που δημιουργεί η οικονομική κρίση, προκειμένου να διαμορφώσουμε σταδιακά μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική κοινωνικού κράτους. Περιορίζοντας τη σπατάλη και αλλάζοντας το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας διασφαλίζουμε τις θεμελιώδεις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής που θα είναι αρωγός στους αδύναμους και στους ευάλωτους από τις δυσμενείς συνθήκες, πολίτες. Συνειδητοποιώντας τη σημασία της επανάστασης του αυτονόητου μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη προτεραιοτήτων κοινωνικής πολιτικής, προσανατολισμένης στην κοινωνία και στα προβλήματά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου