Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014UNFOLLOW
Αλλού αποφασίζει ο αρχηγός του κόμματος, αλλού η Κεντρική Επιτροπή, αλλού προτείνονται από τις τοπικές οργανώσεις, αλλού είναι αποτέλεσμα ισορροπιών μεταξύ αντιμαχόμενων ομάδων, αλλού αντικατοπτρίζουν ανοίγματα. Πάντως, σε όλα τα κόμματα ή τα μέτωπα φαίνεται να υπάρχει ένα ζόρι ως προς το θέμα των επικεφαλής και των υποψηφίων εν όψει ευρωεκλογών…
Σε όλα; Όχι σε όλα! Γιατί εκεί που οι άλλοι σταματούν, η (ακομμάτιστη) κεντροαριστερά συνεχίζει. Εκεί που οι άλλοι προσπαθούν να βρουν λύση για το συγκεκριμένο πρόβλημα, ο πραγματικός κεντροαριστερός (που θα σώσει τη χώρα) αλλάζει τα δεδομένα του προβλήματος! Εκεί που οι άλλοι τσακώνονται για τον επικεφαλής, ο πραγματικός δημοκράτης κεντροαριστερός αλλάζει τον τρόπο εκλογής! Γιατί ο πραγματικός κεντροαριστερός έχει ως γκουρού του τον Ε. Βενιζέλο, έναν συνταγματολόγο διεθνούς εκτοπίσματος, έναν σύγχρονο σταυροφόρο της ρήσης «στην (κεντροαριστερή) δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Πράγματι, ούτε υπάρχουν, ούτε θα έπρεπε να υπάρχουν. Όταν λοιπόν η κεντροαριστερή Ελιά δεν μπορεί να συμφωνήσει στον επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της, απλώς… αλλάζει το εκλογικό σύστημα. Τι θα πει είναι μόλις 3 μήνες πριν τις ευρωεκλογές; Δεν θέλουμε αποτελεσματικούς πολιτικούς, που δεν λογαριάζουν τέτοιες λεπτομέρειες αν είναι να σώσουν το τομάρι τους… ε, τη χώρα θέλαμε να πούμε; Και τι είναι δημοκρατία, αν όχι το να μπορεί η κεντροαριστερά να κατεβαίνει στις εκλογές όποτε θέλει και όπως θέλει; Βενιζέλος και Σαμαράς συμφώνησαν: από τούδε και μέχρι νεωτέρας, μαθαίνουμε, στις ευρωεκλογές οι υποψήφιοι θα διπλασιαστούν (να χωρέσουν κιόλας) και θα εκλέγονται με σταυρό προτίμησης (εμ, πώς θα προσχωρήσει το ΠΑΣΟΚ στην κεντροαριστερά αν δεν έχει και ελπίδες να προμοτάρει τους δικούς του;).
Μετά από αυτή τη συμφωνία, μπορεί πλέον απερίσπαστη η ελληνική Ελιά να συνεχίσει να προβάλλει το κεντροαριστερό πρόγραμμά της και να συνεχίσει να μας πιπιλάει το μυαλό για τα «άφθαρτα» και «νέα» πρόσωπα που κοσμούν τα ψηφοδέλτιά της. Αν θέλουν όμως να είναι πραγματικά ειλικρινείς αυτοί οι φερέλπιδες υποψήφιοι, προτείνουμε για όνομα του κόμματος το «l’ etat c’est moi» και για έμβλημα τη φάτσα του Βενιζέλου…
ΥΓ. Αναμένουμε επιτέλους από τον Ε. Βενιζέλο μια ερμηνεία του Συντάγματος που θα γνωματεύει ότι οι βουλευτικές εκλογές καθίστανται αυτομάτως άκυρες, αν τουλάχιστον ένα κόμμα που έχει στον τίτλο του τη λέξη «σοσιαλιστικό» και έναν ήλιο στο λογότυπο δεν καταφέρει να μπει στη Βουλή. Για τη δημοκρατία, ρε γαμώτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου