Μαθήματα από την πολιτική μυωπία, αλαζονεία και ανικανότητα του ΚΚΓερμανίας 1928-1932

Η μυωπική πολιτική άρνησης συνεργασίας ΚPD καί SPD απέβη εγκληματικά μοιραία στην αποτροπή της ανόδου του Ναζισμού.

"O Eργάτης στο κράτος της σβάστικας" Σοσιαλιστικό πόστερ του 1932. Παρότι βαθειά δυσαρεστημένοι από το κόμμα τους, οι Σοσιαλιστές εργαζόμενοι καταλάβαιναν την διαφορά καί δεν πίστεψαν στις αριστερίστικες ηλιθιότητες περί Σοσιαλφασισμού. Γνώριζαν καί μπορούσαν να προβλέψουν το τι τους περιμένει κάτω από τον Ναζισμό.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1928-1933

Στην Γερμανία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μία συνεργασία των Γερμανών Κομμουνιστστών (ΚΚΓ / KPD) με τους Σοσιαλιστές (ΣΚΓ / SPD) θα μπορούσε σχετικά εύκολα να σταματήσει την πορεία του Εθνικοσοσιαλιστών του Ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ πρός την εξουσία. Ο αριστερισμός της ηγεσίας του Σταλινικού KPD τους έσμπρωξε στον απομονωτισμό καί έφτασαν μέχρι το να συνεργαστούν εκλογικά με τους Ναζί (στο ηλιθιωδώς αποκαλούμενο "Κόκκινο Δημοψήφισμα" στην Πρωσσία) παρά με τους Σοσιαλιστές.  Η μαξιμαλιστική, αριστερίστικη φρασεολογία καί η άρνηση συνεργασίας με τους μόνους που θα μπορούσαν να συνεργαστοπύν στο σταμάτημα των Ναζιστών έκρυβε φυσικά κάτι άλλο. Την ουσιαστική άρνηση ανάληψης των ευθυνών της εξουσίας εν μέσω κρίσης. Διαρκές κενό στην πολιτική φυσικά δεν υπάρχει. Το στιγμιαίο κενό πάντα καλύπτεται από όποιον ξέρει τι θέλει καί είναι θεωρητικά προετοιμασμένος καί έχει πρόγραμμα γιά να κυβερνήσει.

Στην Γερμανία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ο Γερμανικός λαός έφτασε στο αβυσσαλέα σημαία απελπισίας, ανεργίας καί φτώχειας, καί οι Ιστορικές ηγεσίες του, αστικές καί εργατικές, τον άφησαν ουσιαστικά ακυβέρνητο καί χωρίς ελπίδα. Στο κενό αυτό βρήκε πρόσφορο έδαφος να μπεί σαν δυναμική σφήνα ο Ναζισμός, με όλα τα ιστορικά επακόλουθα.

Στίς βουλευτικές εκλογές γιά το Ράιχσταγκ το 1928 οι Σοσιαλιστές του SPD βγαίνουν πρώτο κόμμα

κερδίζοντας το 30 σχεδόν τοις εκατό, με το ΚΚΓ (του Σταλινικού Τάλμαν να βγαίνει τέταρτο κόμμα με λίγο πιό πάνω από το 10%. Οι Ναζί του "δεκανέα" έλαβαν ένα φαινομενικά αμελητέο 2.6%.

Εκλογές γιά το REICHSTAG 
Mάϊος 1928 

Social Democratic 9,153,000 29.8%

Nationalist 4,381,600 14.2

Center 3,712,200 12.1

Communist 3,264,800 10.6%

People's 2,679,700 8.7

Democratic (State) 1,505,700 4.9

Economic 1,397,100 4.5

Bavarian People's 945,600 3.0

National Socialist 810,100 2.6%

Landvolk 581,800 1.8

Other parties 2,321,700 7.5

Οι Γερμανοί Σοσιαλστές συνεργάζονται με το αστικό Λαϊκό κόμμα καί κυβερνούν γιά δύο χρόνια με δεξιόστροφη πολιτική, καί συνεχίζουν (παρά τις δημαγωγικές πιέσεις της αντιπολίτευσης, των "αντιμνημονιακών" δυνάμεων της εποχής) τις πληρωμές των στρατιωτικών αποζημιώσεων.
Με το ξέσπασμα του κράχ καί της οικονομικής κρίσης που ξεκινάει από την Αμερική καί περνά στην Ευρώπη, η Γερμανική οικονομία περνά σε κατακόρυφη ύφεση καί η ανεργία χτυπά 3 εκατομμύρια. Η Κομιντέρν θεωρεί πως η εξουσία είναι έτοιμο φρούτο γιά να πέσει στα χέρια των κομμουνιστών καί το μόνο που θεωρεί πως την εμποδίζει είναι η προσήλωση των Γερμανών στο SPD. Εμφανίζει λοιπόν την θεωρία του σοσιαλφασισμού που λέει πώς το SPD είναι κάτι σαν αριστερά πτέρυγα του φασισμού καί πως όποιος εργάτης υποστηρίζει το SPD είναι σοσιαλφασίστας. Η Κομιντέρν θεωρητικοποιεί με τον τρόπο αυτό την άπομόνωση καί διάσπαση των εργατικών καί αριστερών κομμάτων καί το πολιτικτο κόψιμο κάθε συνεργασίας καί σε κάθε επίπεδο με τους Σοσιαλιστές, ζητώντας αλαζονικά από τους Γερμανούς εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το προδοτικό SPD μαζικά καί να δώσουν κυβερνητική αυτοδυναμία στο ΚΚΓ.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1930 οι Σοσιαλιστές πέφτουν στο 24.5% ενώ οι Κομμουνιστές ανεβαίνουν κατά στο 13%, αλλά οι Ναζί με ακατάσχετη εθνικιστική προπαγάνδα εναντίον των στρατιωτικών αποζημιώσεων της Γερμανίας (το “Μνημόνιο” της εποχής) καί φιλική προς τους μαγαζάτορες καί ανέργους φρασεολογία με έμφαση στον αντισημητισμό καί τον ακατάσχετο εθνικισμό κερδίζουν  την δεύτερη θέση αυξάνοντας την δύναμή τους κατά 700%, από 2.6% στα 18.3%!

Εκλογές γιά το REICHSTAG
Σεπτέμβριος 1930 

Social Democratic 8,577,700 24.5%

National Socialist 6,409,600 18.3%

Communist 4,592,100 13.1%

Center 4,127,900 11.8

People's 1,578,200 4.5

Nationalist 2,458,300 7.0

Economic 1,362,400 3.9

Democratic (State) 1,322,400 3.8

Landvolk 1,108,700 3.0

Bavarian People's 1,059,100 3.0

Other parties 2,619,600 7.5

Τον Ιούλιο του 1931 καί ενώ η ανεργία χτυπά τα 4 εκατομμύρια, το Ναζιστικό κόμμα προκαλεί δημοψήφισμα εναντίον της Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Πρωσσίας. Οι Γερμανοί κομμουνιστές υποστηρίζουν το Ναζιστικό δημοψήφισμα (που το ονομάζουν μάλιστα καί "Κόκκινο Δημοψήφισμα”!) παρόλο που πιθανή επιτυχία του θα έριχνε τους Σοσιαλιστές καί θα ανέβαζε τους Χιτλερικούς στην εξουσία στην μεγαλύτερο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Γερμανίας.

Τα Ναζιστικά τάγματα εφόδου εξαπολύουν τρομοκρατία εναντίον των πάντων από κομμουνιστές καί σοσιαλιστές μέχρι την Εβραϊή μοιονότητα και άλλους ξένους.

Το Σοσιαλιστικό κόμμα προχωρά στην οργάνωση του "Σιδηρού Μετώπου Άμυνας Εναντίον του Φασισμού" και η Σοσιαλιστική νεολαία οργανώνει δικά της τμήματα εναντίον των Ναζιστικών ομάδων. Το ΓΚΚ αρνείται καί πάλι να συνεργαστεί. Ακολουθούν μέσα στο 1932 δύο εθνικές εκλογές

Εκλογές γιά το REICHSTAG 31 Ιουλίου 1932
Κόμμα	Ψήφοι	%
National Socialist	13,745,800	37.4
Social Democratic	7,959,700	21.6
Communist	5,282,600	14.6
Center	4,589,300	12.5
Nationalist	2,177,400	5.9
Bavarian People's	1,192,700	3.2
Other parties	2,074,000	5.4

καί το Ναζιστικό κόμμα βγαίνει κερδισμένο διπλασιάζοντας την δύναμή του.

Εκλογές γιά το REICHSTAG   6 Νοεμβρίου 1932
Κόμμα	Ψήφοι	%
National Socialist	11,737,000	33.1
Social Democratic	7,248,000	20.4
Communist	5,980,000	16.9
Center	4,231,000	11.9
Nationalist	2,959,000	8.8
Bavarian People's	1,095,000	3.1
Other parties	2,635,000	7.6

Λίγους μήνες μετά, τον Νοέμβριο του 1932 αρχίζει να χάνει λαϊκή υποστήριξη, και με τα συνεχή εγκλήματα στους δρόμους αρχίζει να προβληματίζει τον κόσμο. Τα δύο Εργατικά κόμματα είναι γιά τελευταία φορά ανεβασμένα καί μαζί αποτελούν μεγαλύτερη δύναμη από τοπυς Ναζί, αλλά δεν συνεργάζονται καί πάλι. Οι ψηφοφόροι του Χίτλερ τώρα βλέπουν πως δεν προσφέρει λύσεις ο Ναζισμός στο πρόβλημά τους.  Στις 30 Ιανουαρίου του1933 ο Χίτλερ τελικά καταφέρνει να πάρει  εντολή, καί κινείται αμέσως (με πρόσχημα το κάψιμο της Βουλής από έναν ψυχασθενή Ολλανδό Κομμουνιστή) στην κατάργηση των κομμάτων αρχίζοντας με το Κομμουνιστικό και προχωρώντας στο Σοσιαλιστικό καί σε όλα τα άλλα. Τον Μάρτιο του 1933 οργανώνονται εκλογές τρομοκρατίας όπου ακόμη καί με παράνομα το Σοσιαλιστικό καί Κομμουνιστικό καί άλλα κόμματα, πάλι οι Ναζί δεν καταφέρνουν να μαζέψουν την πλειοψηφία.

Εκλογές γιά το REICHSTAG Mάρτιος 1933
Κόμμα	Ψήφοι	%
National Socialist	17,277,000	43.9
Social Democratic	7,182,000	18.3
Communist	4,848,000	12.3
Center	4,425,000	11.7
Nationalist	3,137,000	8.0
Bavarian People's	1,074,000	2.7
Other parties	1,533,000	3.8

Η απομονωτική καί σεχταριστική πολιτική του Γερμανικού ΚΚ, με την εγκληματικά καταστροφική θεωρεία του σοσιαλφασισμού, που οδήγησε στην άρνηση συνεργασίας του ΚΚΓ με τους Σοσιαλιστές του SPD, διαίρεσε τις αντιφασιστικές δυνάμεις καί άνοιξε τον δρόμο γιά τον Χίτλερ, την λαίλαπα του Ναζισμού καί τα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου πολέμου.

Στην Γαλία τα πράγματα είχαν διαφορετική τροπή. 
(τέλος πρώτου τμήματος - ακολουθεί συνέχεια)