ΠΑΣΟΚ: Θεσμικό Συνέδριο και νέα Kαταστατική Διακήρυξη

Επιστολή

Πολλοί τους τελευταίους μήνες έχουν επικαλεστεί τη φράση «πρώτα η χώρα και μετά η παράταξη». Υπηρετήσαμε όπως και όλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ τη θέση αυτή. Αναλάβαμε ιστορικές ευθύνες δεκαετιών και γενεών οι οποίες όμως έχουν ονοματεπώνυμο. Οι ευθύνες είναι ξεκάθαρες για όσους κυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες υπηρετώντας το πελατειακό κράτος, την μηχανική συσσώρευσης χρέους και την ατολμία. Για αυτούς που επέλεξαν την ασφάλεια της «ακινησίας» από τις επώδυνες και δύσκολες επιλογές μεταφέροντας την ευθύνη στις επόμενες γενιές.

Τολμήσαμε στην πρόσφατη κοινή μας δήλωση - εκφράζοντας την αγωνία πολλών περισσοτέρων - να πούμε την αλήθεια. Δηλώσαμε ξεκάθαρα ότι προτεραιότητα είναι η προστασία της χώρας και της κοινωνικής συνοχής, η αποφυγή της πτώχευσης και η συνέχιση της προσπάθειας από κυβέρνηση με την ευρύτερη δυνατή πολιτική στήριξη. Επιβεβαιώνεται καθημερινά, ότι ο αγώνας αυτός είναι σκληρός και το αποτέλεσμα καθόλου δεδομένο, όπως κάποιοι εκ δεξιών και εξ αριστερών ισχυρίζονταν λαϊκίζοντας ασύστολα. Οι εκλογές, με συναίνεση των κομμάτων που εκπροσωπούν τη μεγάλη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου δεν έγιναν το Φλεβάρη και έχουν μετατεθεί για αργότερα. Δυστυχώς, η εμμονή της ΝΔ να καλλιεργεί συνεχώς προεκλογικό κλίμα, για λόγους εσωκομματικούς και πολιτικής σκοπιμότητας, τώρα που όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες και η μέρα μετρά σε χρόνο, μπορεί να καταστεί καταστροφική.

Στην ίδια κοινή μας δήλωση σημειώναμε ότι η διαδικασία εκλογής Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ «πρέπει να ξεκινήσει μετά την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και την εξασφάλιση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας με καταστατικές διαδικασίες, χωρίς διευθετήσεις και μετά από ειλικρινή, επώδυνο, δημοκρατικό διάλογο». Πήραμε τη θέση αυτή, γιατί προτάξαμε τη διαχείριση της εθνικής κρίσης από τις εσωκομματικές εξελίξεις.

Ήρθε η ώρα για τα επόμενα βήματα, τα όποια όμως δεν μπορούν να γίνουν ούτε βασιζόμενα στη σοφία αυθεντιών ούτε σε προσωπικές στρατηγικές που μπορεί να προκαλέσουν νέες περιπέτειες και δεινά στην παράταξη. Σήμερα, δυστυχώς δεν υπάρχουν βασικές πολιτικές, οργανωτικές και οικονομικές προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν την διεξαγωγή της εκλογής διαδικασίας με μαζικές ψηφοφορίες σε όλη την επικράτεια. Μένουμε προσηλωμένοι στις ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες και την εμπιστοσύνη στη λαϊκή βάση του κινήματός μας, προτείνουμε όμως ότι στις παρούσες συνθήκες πρέπει να μετατραπεί η επικείμενη προγραμματική συνδιάσκεψη σε Θεσμικό Συνέδριο Εκλογής νέου Προέδρου.
Σήμερα, όλοι οι υποψήφιοι, έχουν ύψιστη υποχρέωση να συνθέσουν και όχι να συνδιαλλαγούν.

Το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί πλέον να συνεχίσει να λειτουργεί ούτε ως αρχηγικό κόμμα, ούτε ως άθροισμα «προσωπικοτήτων». Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να λειτουργήσει ως άθροισμα υπογραφών. Αν το ΠΑΣΟΚ εξακολουθήσει στον δρόμο της παθογένειας και της καταστροφικής εσωστρέφειας τότε ο επόμενος Πρόεδρος νομοτελειακά θα ζήσει μόνος με τους «επιτελείς» του στο άδειο πολιτικά καβούκι της Ιπποκράτους κινδυνεύοντας να γίνει ο τελευταίος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ…

Ο νέος πρόεδρος μπορεί και πρέπει να στηριχθεί στη συλλογικότητα και την δημοκρατική λειτουργία.

Να ξεκινήσει την διαδικασία ενός ειλικρινούς, επώδυνου διαλόγου. 

Να προχωρήσει σε μια διαδικασία πολιτικής και οργανωτικής ανασύνθεσης. 

Με μια νέα καταστατική διακήρυξη η οποία θα περιγράφει με σαφήνεια και τόλμη το ιδεολογικό πλαίσιο της προοδευτικής παράταξης αλλά και τους στόχους για τη χώρα.

Αυτή είναι η ιστορική ευθύνη του νέου Προέδρου και η μεγάλη πρόκληση για όλους μας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ

ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΥΝΙΔΗΣ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΟΘΩΝΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ