Δεν κατέρρευσε το κοινωνικό κράτος, αλλά το στρεβλό αναπτυξιακό μοντέλο των πελατειακών σχέσεων και των συναλλαγών που εξέθρεψε τη διαφθορά και εκτόξευσε τις δαπάνες
Συνέντευξη Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Μάρκου Μπόλαρη στην εφημερίδα REAL NEWS (Κυριακή 11 Μαρτίου 2012)
1.Υπάρχει η άποψη ότι το κοινωνικό κράτος στη χώρα μας καταρρέει. Πόσο εφικτή είναι η άσκηση κοινωνικής πολιτικής στα σημερινά δημοσιονομικά δεδομένα;
Αναμφίβολα, η δημοσιονομική δυσπραγία μας υποχρεώνει να αναθεωρήσουμε τη λογική με την οποία κινούμασταν για δεκαετίες, εννοώ το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Να καταπολεμήσουμε δηλ. τις στρεβλώσεις και τις παρανομίες που διόγκωσαν τις δαπάνες και μας υποχρεώνουν σήμερα να περιορίσουμε τη σπατάλη μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που δημιούργησε η άφρονα διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Αυτό που επιχειρούμε ουσιαστικά είναι ο εξορθολογισμός των κοινωνικών παροχών για να στηρίξουμε, με τους πόρους που εξοικονομούμε, το κοινωνικό κράτος. Γιατί αυτό που καταρρέει δεν είναι το κοινωνικό κράτος, αλλά το στρεβλό αναπτυξιακό μοντέλο που μας οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας, το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων και των συναλλαγών που εξέθρεψε τη διαφθορά και εκτόξευσε τις δαπάνες. Καθημερινά σχεδόν αποκαλύπτονται φαινόμενα που στιγμάτιζαν τη χώρα και υπονόμευαν σταδιακά τις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής. Είναι ενδεικτικά όσα προέκυψαν από τους ελέγχους με τα προνοιακά επιδόματα, όπου η αιμορραγία του κράτους, με μια αρχική εκτίμηση, ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να πορευθούμε με άλλες προτεραιότητες και κυρίως με άλλη λογική ανταποκρινόμενοι στις άμεσες ανάγκες για να διαμορφώσουμε σταδιακά μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική κοινωνικού κράτους. Περιορίζοντας τη σπατάλη και αλλάζοντας το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας διασφαλίζουμε τις θεμελιώδεις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής. Συνειδητοποιώντας ότι τα κοινωνικά προβλήματα είναι εκ των πραγμάτων πολιτικά προβλήματα μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη κοινωνικής πολιτικής προσανατολισμένης στην κοινωνία και στα προβλήματά της.
2.Ποιές έκτακτες συνθήκες δημιούργησε η οικονομική κρίση που απαιτούν την αναπροσαρμογή της κοινωνικής πολιτικής; Πως θα αποτρέψετε τον κίνδυνο να γίνουν οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού τα πρώτα θύματά της κρίσης ;
Περισσότερο εκτεθειμένες στην κρίση είναι οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, τα άτομα με αναπηρία, οι άνεργοι. Στην περίπτωση αυτή προέχει η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και η προστασία από τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό σημαίνει ότι εκπονούμε μια πολιτική κοινωνικών προτεραιοτήτων και αναζητούμε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και πιο στοχευμένες παρεμβάσεις που θα αντιμετωπίσουν τα άμεσα ζητήματα που προκύπτουν. Όμως, θα πρέπει επιπλέον να επεξεργασθούμε πολιτικές που θα θεμελιώνουν τις προϋποθέσεις επανένταξης στο κοινωνικό σώμα όσων βρίσκονται ή κινδυνεύουν να βρεθούν στο περιθώριο. Η διασφάλιση των πλέον ευαίσθητων ομάδων, με τη σύμπραξη πολιτείας, εκκλησίας, κοινωνίας των πολιτών παρέχει σήμερα το αναγκαίο ανάχωμα για να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα προβλήματα που προκύπτουν.
3.Τι προτίθεστε να κάνετε για τους άστεγους ;
Το φαινόμενο των άστεγων παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και θα πρέπει να υπάρξει θεσμική αντιμετώπιση και άμεση παροχή συνθηκών ασφαλούς στέγασης. Μεγάλος αριθμός αστέγων δεν είναι καταγραμμένος και ήδη σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αυτό ξεκινήσαμε την αποτίμηση του μεγέθους και των κατηγοριών που εμφανίζει το πρόβλημα των άστεγων. Στη χώρα μας έχουμε έλλειψη οργανωμένης πολιτικής για την αντιμετώπιση των αστέγων και έλλειψη ειδικού θεσμικού πλαισίου που να αναγνωρίζει τους άστεγους ως ευάλωτη ομάδα πληθυσμού. Επιπλέον οι υπάρχουσες δομές της Πολιτείας δεν καλύπτουν τα επείγοντα περιστατικά βραχείας φιλοξενίας Προωθούμε με νομοθετική παρέμβαση μια νέα εννοιολογική κατηγοριοποίηση των αστέγων για να περιλάβουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος: άστεγους στο δρόμο, χωρίς πρόσβαση σε οποιοδήποτε κατάλυμα για όλο το 24ώρο ή πρόσβαση μόνο για μια νύχτα σε ξενώνες ύπνου, άτομα που στερούνται κατοικίας (κακοποιημένες γυναίκες, αποφυλακισμένοι, μετανάστες, άτομα που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης σε ανεπαρκή δηλ. ή ακατάλληλα καταλύματα. Αυτό θα μας επιτρέψει να αναζητήσουμε χρηματοδοτικά εργαλεία από δράσεις τις Ε.Ε.
Παράλληλα με ΜΚΟ και Εκκλησία προχωράμε σε εξειδικευμένες παρεμβάσεις σε επιμέρους κατηγορίες των αστέγων εντοπίζοντας στις μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο, ξενοδοχεία που θα παρέχουν διανυκτέρευση σε όσους βρέθηκαν εξ αιτίας της κρίσης άστεγοι είτε γιατί έχασαν τη δουλειά τους είτε γιατί βρέθηκαν σε αδυναμία αποπληρωμής των χρεών τους. Θα έχουν λοιπόν μια βάση για να επιχειρήσουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή.
4.Τι προτίθεστε να κάνετε για την στήριξη των ανέργων ;Ποια είναι η πρότασή σας για την αναστολή των εξώσεων;
Προτείνουμε νομοθετική ρύθμιση που θα παρέχει τη δυνατότητα αναστολής, για έξι μήνες, στην εκτέλεση εξωστικών αποφάσεων για οικίες ανέργων. Προσφέρουμε με τον τρόπο αυτό ένα δίχτυ προστασίας, έστω και προσωρινό, για τους μακροχρόνια ανέργους. Στόχος της παρέμβασής μας είναι να ανακοπεί το ογκούμενο κύμα των εξώσεων, που πλήττει χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, κυρίως μάλιστα, οικογένειες ανέργων ενοικιαστών, οι οποίες αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες και υποχρεώσεις τους.
1.Υπάρχει η άποψη ότι το κοινωνικό κράτος στη χώρα μας καταρρέει. Πόσο εφικτή είναι η άσκηση κοινωνικής πολιτικής στα σημερινά δημοσιονομικά δεδομένα;
Αναμφίβολα, η δημοσιονομική δυσπραγία μας υποχρεώνει να αναθεωρήσουμε τη λογική με την οποία κινούμασταν για δεκαετίες, εννοώ το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Να καταπολεμήσουμε δηλ. τις στρεβλώσεις και τις παρανομίες που διόγκωσαν τις δαπάνες και μας υποχρεώνουν σήμερα να περιορίσουμε τη σπατάλη μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που δημιούργησε η άφρονα διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Αυτό που επιχειρούμε ουσιαστικά είναι ο εξορθολογισμός των κοινωνικών παροχών για να στηρίξουμε, με τους πόρους που εξοικονομούμε, το κοινωνικό κράτος. Γιατί αυτό που καταρρέει δεν είναι το κοινωνικό κράτος, αλλά το στρεβλό αναπτυξιακό μοντέλο που μας οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας, το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων και των συναλλαγών που εξέθρεψε τη διαφθορά και εκτόξευσε τις δαπάνες. Καθημερινά σχεδόν αποκαλύπτονται φαινόμενα που στιγμάτιζαν τη χώρα και υπονόμευαν σταδιακά τις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής. Είναι ενδεικτικά όσα προέκυψαν από τους ελέγχους με τα προνοιακά επιδόματα, όπου η αιμορραγία του κράτους, με μια αρχική εκτίμηση, ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να πορευθούμε με άλλες προτεραιότητες και κυρίως με άλλη λογική ανταποκρινόμενοι στις άμεσες ανάγκες για να διαμορφώσουμε σταδιακά μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική κοινωνικού κράτους. Περιορίζοντας τη σπατάλη και αλλάζοντας το διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας διασφαλίζουμε τις θεμελιώδεις δυνατότητες άσκησης μιας κοινωνικής πολιτικής. Συνειδητοποιώντας ότι τα κοινωνικά προβλήματα είναι εκ των πραγμάτων πολιτικά προβλήματα μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη κοινωνικής πολιτικής προσανατολισμένης στην κοινωνία και στα προβλήματά της.
2.Ποιές έκτακτες συνθήκες δημιούργησε η οικονομική κρίση που απαιτούν την αναπροσαρμογή της κοινωνικής πολιτικής; Πως θα αποτρέψετε τον κίνδυνο να γίνουν οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού τα πρώτα θύματά της κρίσης ;
Περισσότερο εκτεθειμένες στην κρίση είναι οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, τα άτομα με αναπηρία, οι άνεργοι. Στην περίπτωση αυτή προέχει η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και η προστασία από τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό σημαίνει ότι εκπονούμε μια πολιτική κοινωνικών προτεραιοτήτων και αναζητούμε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και πιο στοχευμένες παρεμβάσεις που θα αντιμετωπίσουν τα άμεσα ζητήματα που προκύπτουν. Όμως, θα πρέπει επιπλέον να επεξεργασθούμε πολιτικές που θα θεμελιώνουν τις προϋποθέσεις επανένταξης στο κοινωνικό σώμα όσων βρίσκονται ή κινδυνεύουν να βρεθούν στο περιθώριο. Η διασφάλιση των πλέον ευαίσθητων ομάδων, με τη σύμπραξη πολιτείας, εκκλησίας, κοινωνίας των πολιτών παρέχει σήμερα το αναγκαίο ανάχωμα για να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα προβλήματα που προκύπτουν.
3.Τι προτίθεστε να κάνετε για τους άστεγους ;
Το φαινόμενο των άστεγων παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και θα πρέπει να υπάρξει θεσμική αντιμετώπιση και άμεση παροχή συνθηκών ασφαλούς στέγασης. Μεγάλος αριθμός αστέγων δεν είναι καταγραμμένος και ήδη σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αυτό ξεκινήσαμε την αποτίμηση του μεγέθους και των κατηγοριών που εμφανίζει το πρόβλημα των άστεγων. Στη χώρα μας έχουμε έλλειψη οργανωμένης πολιτικής για την αντιμετώπιση των αστέγων και έλλειψη ειδικού θεσμικού πλαισίου που να αναγνωρίζει τους άστεγους ως ευάλωτη ομάδα πληθυσμού. Επιπλέον οι υπάρχουσες δομές της Πολιτείας δεν καλύπτουν τα επείγοντα περιστατικά βραχείας φιλοξενίας Προωθούμε με νομοθετική παρέμβαση μια νέα εννοιολογική κατηγοριοποίηση των αστέγων για να περιλάβουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος: άστεγους στο δρόμο, χωρίς πρόσβαση σε οποιοδήποτε κατάλυμα για όλο το 24ώρο ή πρόσβαση μόνο για μια νύχτα σε ξενώνες ύπνου, άτομα που στερούνται κατοικίας (κακοποιημένες γυναίκες, αποφυλακισμένοι, μετανάστες, άτομα που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης σε ανεπαρκή δηλ. ή ακατάλληλα καταλύματα. Αυτό θα μας επιτρέψει να αναζητήσουμε χρηματοδοτικά εργαλεία από δράσεις τις Ε.Ε.
Παράλληλα με ΜΚΟ και Εκκλησία προχωράμε σε εξειδικευμένες παρεμβάσεις σε επιμέρους κατηγορίες των αστέγων εντοπίζοντας στις μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο, ξενοδοχεία που θα παρέχουν διανυκτέρευση σε όσους βρέθηκαν εξ αιτίας της κρίσης άστεγοι είτε γιατί έχασαν τη δουλειά τους είτε γιατί βρέθηκαν σε αδυναμία αποπληρωμής των χρεών τους. Θα έχουν λοιπόν μια βάση για να επιχειρήσουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή.
4.Τι προτίθεστε να κάνετε για την στήριξη των ανέργων ;Ποια είναι η πρότασή σας για την αναστολή των εξώσεων;
Προτείνουμε νομοθετική ρύθμιση που θα παρέχει τη δυνατότητα αναστολής, για έξι μήνες, στην εκτέλεση εξωστικών αποφάσεων για οικίες ανέργων. Προσφέρουμε με τον τρόπο αυτό ένα δίχτυ προστασίας, έστω και προσωρινό, για τους μακροχρόνια ανέργους. Στόχος της παρέμβασής μας είναι να ανακοπεί το ογκούμενο κύμα των εξώσεων, που πλήττει χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, κυρίως μάλιστα, οικογένειες ανέργων ενοικιαστών, οι οποίες αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες και υποχρεώσεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου