Δεν παίζονται οι Κύπριοι!

Καλά οι άνθρωποι δεν πιάνονται με τίποτα, και φυσικά η πολιτική τους στην καυτή γεωστρατηγική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου φαντάζει σαν ανώτερα μαθηματικά και κβαντική φυσική στα δικά μας "τα βόδια μας αργά"!

Τσού ρε Λούλη, μας κάνουν οι Τούρκοι, και μας παίρνουν τα 'Ιμια, αμαχητί! Κόσκινο κάνουν τα αεροπλάνα τους το Αιγαίο, και με απειλές Κάσους Μπέλι μας στριμώχνουν στα 6 μίλια.

Οι Κύπριοι, δεν δίνουν σημασία ούτε σε Τούρκους (μόνοι τους καθορίσαν και επέβαλαν διεθνώς την ΑΟΖ τους), ούτε σε Άγγλους (τους λένε ανοίγουμε θέμα νομιμότητας της Αγγλικής βάσης!), ούτε σε Αμερικάνους (κουρελιάσαν με 65% το σχέδιο Ανάν). 

Πρίν κάν φτάσουν τα καράβια της Τουρκικής νηοπομπής στην Γάζα, οι Κύπριοι το είχαν μυριστεί από μίλια μακρυα το βρώμικο παιχνίδι των Τούρκων και δεν τους επέτρεψαν να προσεγκίσουν τα χωρικά τους ύδατα ούτε να πιάσουν σε Κυπριακό λιμάνι (το ότι κάποια δικά μας αριστερόστροφα ορνιθοκέφαλα μπήκαν στο παιχνίδι των Τούρκων στρατηγών και του Νταβούτογλου και προσάραξαν στα κατεχόμενα λιμάνια, άρα δικαίως έφαγαν το ξύλο της αρκούδας από τους Ισραηλινούς -έστι δίκης οφθαλμός- το προσπερνάμε). Η Γεωπολιτική τράπουλα στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο ξαναμοιράστηκε. Η Κύπρος βρέθηκε με το Ισραήλ την ίδια στιγμή που το Ισραήλ τα κόντραρε με την Τουρκία. Ουσιαστικά, επομένως, γιά πρώτη φορά στην ιστορία της η Κύπρος αποκτά κοινά γεωστρατηγικά ερίσματα με την Αμερική στον χώρο αυτό, που δεν άπτονται μόνον της υποστήριξης στην διασφάλιση της ύπαρξης του Ισραήλ, αλλά και στην εκμετάλευση των κοινών με το Ισραήλ κοιτασμάτων φυσικού αερίου, σε συνεργασία πάντα με τους Αμερικάνους. Η αλήθεια είναι πως γιά πρώτη φορά και η Αθήνα ξύπνησε και αντέδρασε με γρήγορα αντανακλαστικά, πράγμα φυσικά που οφείλεται προσωπικά στον Γ. Παπανδρέου και στην διπλωματία μπρός πίσω με τον Μπίμπι. Το ότι έβγαλαν τα λυσακά και τα ναζιστικά απωθημένα τους τους και κάποια φασιστοειδή γιά τον "Εβραίο Τζέφρυ" που τάκανε πλακάκια με τους "Εβραίους", τι να κάνουμε...αυτά τραβούσε και ο Ε. Βενιζέλος με την τότε συντηρητική δεξιά όταν συμμάχησε με τους "αιμοβόρους εχθρούς του έθνους", τους Βούλγαρους εναντίον της Τουρκίας στον Α' Βαλκανικό πόλεμο. Τα καταστροφικά αποτελέσματα της συμμαχίας αυτής τα είδαμε...γιά την Τουρκία! Η Ελλάδα τριπλασιάστηκε, και μόλις πιάσαν τα ηνία οι υποερεθνικόφρονες έχασαν την Μικρασία τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη με τις εγγληματικές ηλιθιότητες που διέπραξαν.

Τώρα πάλι όλοι ουρλιάζουν...μα τι κάνει η Κύπρος! Εκεί που τα έφτιαξε με το Ισραήλ πάει τώρα να βάλει φωτιά στα παντελόνια της με δηλώσεις εναντίων του Ισραηλινού αποικισμού στα κατεχόμενα και με αναγνώριση των πρό του 1967 συνόρων; Γιά ποιό λόγο βάζει τέτοιον δυναμίτη σε όσα με τόση επιμονή πέτυζε έως τώρα; 

Η απάντηση είναι πολύ απλή:

"Η θέση της Κύπρου παραμένει σταθερή σε αυτό το θέμα, αντιμετωπίζουμε και στην Κύπρο πρόβλημα εποικισμού και γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε κίνηση αλλοιώνει τις πραγματικότητες και θα επηρεάσει αρνητικά την έκβαση των διαπραγματεύσεων"

Άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε λοιπόν. Επαναλαμβάνω: άλλα ΛΟΓΙΑ! Οι Ισραηλινοί δεν μασάνε χόρτο, ούτε είναι Κατίνες, τα καταλαβαίνουν αυτά. Δέν μπορεί ο Κύπριος και να πεί ότι είμαστε υπέρ της καταπάτησης των εδαφών από τους Ισραηλινούς αλλά εναντίων της καταπάτησης των εδαφών από τους Τούρκους...απλά πράγματα!
Το βασικό ζήτημα είναι πως και τα διεθνή νομικά προσχήματα κρατούν, και φίλοι παραμένουν με τον Αραβικό κόσμο που άλλωστε αλλάζει και μεταμορφώνεται και επαναπλάθεται μπροστά στα μάτια μας, άρα δεν μας συμφέρει να τα βάλουμε μαζί του ανώφελα, και η γεωπολιτική και οικονομική (ελπίζουμε σύντομα και στρατιωτική και βιομηχανική) συνεργασία με το Ισραήλ να προχωρά παράλληλα και να εμβαθύνεται το αλληλομπλέξιμο του άξονα Αθήνας-Λευκωσίας-ΤέλΑβίβ. Εάν μπεί και το Κάϊρο αργότερα, και η Δαμασκός (μέσα από την δημιουργική επίλυση του Παλαιστινιακού από τους δύο ενδιαφερόμενους), τότε τα γεωπολιτικά ερείσματα της Τουρκίας στην περιοχή θα αρχίσουν να στερεύουν δραματικά. Θα χάσει και η Τουρκία του Νταβούτογλου το Ισλαμογεωπολιτικό της ραιζόν ντ΄έτρ στην Μέση Ανατολή. Η επίλυση του Παλαιστινιακού, μέσα από μιά δικρατική λύση, όπου το Ισραήλ θα αποκτήσει σε βάθος χρόνου, και μέχρι να ηρεμίσουν τα πράγματα, κάποια "κηδεμονία" σε ένα ανεξάρτητο Παλαιστηνιακό κράτος, είναι όχι μόνον θεμιτή αλλά και αναπόφευκτη. το ότι σε κάποια φάση οι υπερσυντηρητικοί μέσα στο Ισραήλ θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν είναι σίγουρο. Δεν μπορεί για  μερικά στρέμματα ιερής πέτρας να μπαίνουν στο καβούκι της μισσαλοδοξίας και του μίσους δυό λαοί εσαεί. Η λύση θα ξεκινήσει από την Δυτική όχθη, και πολύ αργότερα θα ακολουθήσει η Γάζα, που ίσως να αποκολληθέι και να γίνει κομμάτι της Αιγύπτου σε κάποια μελλοντική φάση. Όλα γίνονται. Εδώ οι Σκοπιανοί βουλγαρόφωνοι έγιναν αρχαίοι Μακεδόνες, οι Αραβόφωνοι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να γίνοθν Αραβόφωνοι επίσης Αιγύπτιοι;
Τα πάντα ρεί λοιπόν. Όλα αλλάζουν δραστικά και ανεξέλεγκτα. Άς μην φοβόμαστε την αλλαγή. Άς την ακολουθήσουμε, όπως την ακολουθούν οι Κύπριοι, και άς βοηθήσουμε στην δημιουργία της νέας πραγματικότητας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, μιας και το σημερινό στατους κβό δεν μας συμφέρει!

30 Ιαν 2011

Από το Σαλονικιώτικο ιστολόγιο TAXALIA

Αναγνωρίζει η Κύπρος, Παλαιστινιακό κράτος στα προ του 1967 σύνορα;

Η είδηση έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία, αφού τον τελευταίο καιρό οι σχέσεις Κύπρου-Ισραήλ είναι θερμότατες. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Γράφει η Ισραηλινή Haaretz:
"Report: Cyprus recognizes Palestinian states within 1967 borders"

Τα Ελληνικά ΝΕΑ:
Την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους επαναβεβαιώνει η Κύπρος

Επιστολή Χριστόφια στον Αμπάς
Με επιστολή του στον Μαχμούντ Αμπάς ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας επαναβεβαιώνει την απόφαση που ελήφθη το Νοέμβριο του 1998 από τη Λευκωσία για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.

«Η απόφαση αυτή παραμένει σε ισχύ» αναφέρεται στην...
 επιστολή, η οποία όπως διευκρίνισε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου ήταν απαντητική σε επιστολή του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς.
Αναφορικά με τα σύνορα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους, η θέση της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, επισήμανε ο κ. Στεφάνου, είναι ευθυγραμμισμένη με τη γνωστή θέση της ΕΕ ότι «δεν θα αναγνωρίσει οποιεσδήποτε αλλαγές στα σύνορα προ του 1967 εκτός εάν υπάρξει συμφωνία μεταξύ των δύο μερών».
Η Κυπριακή κυβέρνηση τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την τεράστια σημασία της επανέναρξης των συνομιλιών μεταξύ των δύο μερών το συντομότερο δυνατόν, για μια λύση του Παλαιστινιακού ζητήματος μέσω διαπραγματεύσεων, προσέθεσε ο κ. Στεφάνου.
Την Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής Ριάντ Μάλκι είχε γίνει δεκτός από τον Δημήτρη Χριστόφια και είχε συνομιλίες με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Κυπριανού.
Ο κ. Κυπριανού αναφερόμενος στο θέμα της αναβάθμισης της παλαιστινιακής εκπροσώπησης στην Κύπρο, είπε ότι «το θέμα βρίσκεται στο τραπέζι και ότι οποιαδήποτε εξέλιξη θα ανακοινωθεί εν ευθέτω χρόνω».

Πολύ διαφορετικά παρουσιάζει τα πράγματα το Αμερικανόφιλο TVXS
Σε επιστολή του προς τον Παλαιστίνιο ηγέτη Μαχμούντ Αμπάς, ο Κύπριος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας εκφράζει την ελπίδα να επιτευχθεί μια ειρηνευτική συμφωνία που θα εξασφαλίσει ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχου παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Κάνει επίσης λόγο για «στενές ιστορικές σχέσεις» μεταξύ Παλαιστίνης και Κύπρου.

Ο Δ. Χριστόφιας υπογραμμίζει πως η Κύπρος δεν θα αποδεχθεί οποιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες στα παλαιστινιακά εδάφη κατεχόμενα από το Ισραήλ από το 1967.  (!!! )
Εν τω μεταξύ, στα μέσα Μαρτίου ο Δημήτρης Χριστόφιας θα επισκεφθεί το Ισραήλ και γίνονται διευθετήσεις διά της διπλωματικής οδού για επίσκεψη του στη Ραμάλα και συνάντηση με τον Μαχμούντ Αμπάς.

Και το επίσημο ανακοινωθέν της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να βγάλετε συμπεράσματα, ιδίως για τον ανησυχητικό τρόπο, που παρουσιάζει το θέμα το TVXS:
Ο Υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον Υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής

28/01/2011
Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Κυπριανού είχε σήμερα συνάντηση, στο Υπουργείο Εξωτερικών, με τον Υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής κ. Riad Al-Malki, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στην Κύπρο.
Μετά το πέρας των συνομιλιών, σε δηλώσεις του προς δημοσιογράφους, ο κ. Κυπριανού είπε ότι αποτελεί χαρά και τιμή για τον ίδιο το γεγονός ότι είχε την ευκαιρία να συναντηθεί σήμερα με τον φίλο και συνάδελφό του, τον Παλαιστίνιο Υπουργό Εξωτερικών, προσθέτοντας ότι, παρά τις συχνές τους συναντήσεις σε διάφορα διεθνή βήματα, η σημερινή συνάντηση τους έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουν περισσότερα θέματα και σε μεγαλύτερο βάθος. Σημείωσε, δε, ότι και ο ίδιος πραγματοποίησε πρόσφατα επίσκεψη στη Ραμάλα, όπου η Κυπριακή Δημοκρατία διαθέτει Γραφείο Εκπροσώπησης, το οποίο συστεγάζεται με τη Μάλτα.
Ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι κατά τη συνάντηση συζήτησαν το παλαιστινιακό ζήτημα και την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και πρόσθεσε: «Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ επί αυτών των θεμάτων, τις δυσκολίες που υπάρχουν στη διαδικασία και να επαναβεβαιώσω τη στήριξη της Κύπρου για τη δημιουργία ενός κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους, χωρίς αλλαγές στα πριν το 1967 σύνορα, πέραν του τι θα συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών. Δεύτερον, είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τον συνάδελφό μου σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται για την επίλυση του Κυπριακού. Υπάρχουν πολλοί παραλληλισμοί μεταξύ αυτών των δύο πολιτικών προβλημάτων και τόσο η Κύπρος όσο και η Παλαιστίνη τάσσονται υπέρ αρχών και του διεθνούς δικαίου».
«Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να επανεκκινήσει η ειρηνευτική διαδικασία το συντομότερο δυνατό και εκφράζουμε αυτή τη θέση τόσο ως Κυπριακή Δημοκρατία όσο και ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιττό να αναφέρω ότι απευθύνουμε έκκληση από κοινού με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για διακοπή του εποικισμού. Η θέση της Κύπρου παραμένει σταθερή σε αυτό το θέμα, αντιμετωπίζουμε και στην Κύπρο πρόβλημα εποικισμού και γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε κίνηση αλλοιώνει τις πραγματικότητες και θα επηρεάσει αρνητικά την έκβαση των διαπραγματεύσεων», σημείωσε ο κ. Κυπριανού.
Ο Υπουργός Εξωτερικών είπε, επίσης, ότι συζητήθηκαν διμερή θέματα, οι σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης-Παλαιστίνης και η Ένωση για τη Μεσόγειο, στην οποία συμμετέχουν και οι δύο χώρες.
«Επαναλαμβάνω ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά εκφράζουμε τη στήριξή μας στην Κυβέρνηση της Παλαιστίνης, τον Πρόεδρο Abbas, τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών στις προσπάθειές τους για εξεύρεση λύσης σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα, το οποίο για εμάς δεν είναι απλώς ένα ξένο ζήτημα. Βρισκόμαστε στην ίδια περιοχή, την ίδια γειτονιά και μας ενδιαφέρει προσωπικά να έχει η διαδικασία θετική έκβαση», κατέληξε ο κ. Κυπριανού.
Από πλευράς του, ο κ. Al-Malki ευχαρίστησε τον κ. Κυπριανού για τη συνάντηση, κατά την οποία, όπως είπε, του δόθηκε η ευκαιρία να ενημερώσει τον κ. Κυπριανού για την κατάσταση στην Παλαιστίνη, τους λόγους για το αδιέξοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας και τις ενέργειες της παλαιστινιακής πλευράς για επανενεργοποίησή της, τις προσπάθειές τους να εξασφαλίσουν συναίνεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για το σχέδιο Ψηφίσματος που καταδικάζει τον εποικισμό εκ μέρους του Ισραήλ, καθώς και για τις ενέργειές τους προκειμένου να αποφευχθεί η άσκηση βέτο από τις Η.Π.Α.
Ο κ. Al-Malki είπε ότι συζητήθηκαν, επίσης, θέματα διμερών σχέσεων, οι σχέσεις μεταξύ Παλαιστινιακής Αρχής και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενόψει και της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο 2012, και η επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Παλαιστίνη τον ερχόμενο Μάρτιο, για την οποία μάλιστα βεβαίωσε τον κ. Κυπριανού ότι γίνονται οι κατάλληλες ετοιμασίες, ώστε αυτή η επίσκεψη να μην είναι, όπως είπε, μόνο ιστορική, αλλά και απολύτως επιτυχημένη.
Καταλήγοντας, ο Παλαιστίνιος Υπουργός Εξωτερικών ευχαρίστησε τον κ. Κυπριανού για την πραγματοποίηση της επίσκεψής του στο νησί και τη διεξαγωγή συνομιλιών σε ένα ιδιαίτερα φιλικό κλίμα, όπως είπε, γεγονός που αντικατοπτρίζει τις εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Παλαιστίνης.
Αναφερόμενος στο θέμα της αναβάθμισης της παλαιστινιακής εκπροσώπησης στην Κύπρο, ο κ. Κυπριανού είπε ότι το θέμα βρίσκεται στο τραπέζι και ότι οποιαδήποτε εξέλιξη θα ανακοινωθεί εν ευθέτω χρόνω.

Η Κορώνεια το πρώτο αγκάθι για την περιφέρεια

Αντιπαράθεση μεταξύ διοίκησης και αντιπολίτευσης στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ξέσπασε με αφορμή την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη προστασία της Κορώνειας.
Όπως αποφασίστηκε στη χθεσινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, θα πραγματοποιηθεί ειδική συνεδρίαση με αποκλειστικό θέμα συζήτησης τη λίμνη Κορώνεια.
Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο περιφερειακό συμβούλιο Μάρκος Μπόλαρης με ανακοίνωσή του καταλογίζει ευθύνες για την εξέλιξη αυτή στη νομαρχία Θεσσαλονίκης, καθώς, όπως σημειώνει, ήταν η καθ’ ύλην αρμόδια για να παρακολουθεί το έργο και να εκτελέσει το μεγαλύτερο τμήμα της. “Επειδή πρέπει συγκεκριμένα να μιλήσουμε για την ανικανότητα και την αβελτηρία του κυρίου περιφερειάρχη, αναφέρουμε ότι κανένα από τα έργα τα οποία είχε συγκεκριμένα δεσμευτεί να κάνει δεν έχει εκτελέσει”, αναφέρεται σε ανακοίνωση.
Με ανακοίνωση απάντησε και ο κ. Ψωμιάδης. “Εμφανίζεται αδιάβαστος και εκτίθεται. Αντί να μιλήσει για τις ευθύνες των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης, καθώς και άλλων κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών φορέων, αποκρύπτει την αλήθεια. Η ΝΑΘ δεν ήταν επισπεύδων φορέας, αλλά ενδιάμεσος. Επισπεύδων ήταν και παραμένει το υπουργείο Περιβάλλοντος”. Σημειώνει μάλιστα πως η απόφαση δεν στρέφεται κατά της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αλλά κατά του ελληνικού δημοσίου.
Στη χθεσινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου εκδόθηκε επίσης ψήφισμα για τις αυξήσεις στον ΟΑΣΘ, με το οποίο ζητείται από την κυβέρνηση να μειώσει στο ελάχιστο την αύξηση και να καλύψει από τον κρατικό προϋπολογισμό τη διαφορά.

Λίμνη Κορώνεια : ο επίλογος της παράστασης Ψωμιάδη - Τώρα ξυρίζουν τον γαμπρό (100 χιλ. Ευρώ την ΗΜΕΡΑ! Ευρωπαικό πρόστιμο)

Μόλις 4 μήνες μας χωρίζουν από την προεκλογική παράσταση του κ. Ψωμιάδη για τις Περιφερειακές,  όταν με βοναπάρτειο ύφος επιδείκνυε το έργο που επιτέλεσε ως Νομάρχης για την αποκατάσταση της λίμνης Κορώνεια, ως  τη σύσταση του αρμόδιου για το περιβάλλον Επιτρόπου της Ε.Ε. Γιάνες Ποτότσνικ για παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.  Υπενθυμίζουμε πως η Επιτροπή κατηγορεί την Ελλάδα για μη εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, όσον αφορά τη λίμνη, ευθύνες που απορρέουν από τις κοινοτικές οδηγίες για τα ενδιαιτήματα και τα πτηνά, την οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και τις απορρίψεις επικίνδυνων ουσιών στο νερό.
Επιπλέον, η Επιτροπή τονίζει ότι η λίμνη Κορώνεια που αποτελεί διεθνώς σημαντικό υγρότοπο, έχει υποστεί σοβαρή υποβάθμιση κι ότι παρ' όλο που υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο αποκατάστασης της λίμνης, με πολλές δράσεις εν μέρει χρηματοδοτούμενες από πόρους της ΕΕ, η πρόοδος που σημειώθηκε ήταν βραδεία. Το 2004 τέθηκε σε εφαρμογή συνολικό σχέδιο δράσης για την αποκατάσταση του υγροτόπου, ενώ κύριο μέρος των δράσεων συγχρηματοδοτήθηκε από πόρους της ΕΕ.
Είναι αντιληπτό πλέον πως ούτε οι συχνές μεταμφιέσεις, ούτε η συστηματική μετάθεση των ευθυνών σε άλλους μπορούν να αποκρύψουν τα έργα και τις ημέρες της διοίκησης Ψωμιάδη στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Στην προεκλογική τηλεοπτική παράσταση της 4/10/2010 στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER (βλέπε το σχετικό βίντεο στη διεύθυνση  http://www.youtube.com/watch?v=o8szSA7lETc) ο κ. Ψωμιάδης ανέμιζε τις φωτογραφίες που, κατά τον ίδιο, έδειχναν τα αποτελέσματα της διαχείρισης της λίμνης Κορώνεια που κόστισαν εκατομμύρια ευρώ με ευρωπαϊκά κονδύλια και εθνικούς πόρους. 

Τότε, κατά την προσφιλή του τακτική, απέδωσε όλες τις κατηγορίες για τις ευθύνες του στη διαχείριση του προβλήματος στα «φερέφωνα της πολιτικής και ορισμένους δημοσιογράφους». Ο υπότιτλος του αποσπάσματος από φράση του ίδιου του κ. Ψωμιάδη στον τηλεοπτικό διάλογο είναι χαρακτηριστικός «ορισμένοι ζουν και αναπνέουν για να με δουν στη φυλακή». Εξίσου αντιπροσωπευτικές του ύφους και του ήθους της διοίκησης Ψωμιάδη ήταν και οι αποστροφές του στην ίδια τηλεοπτική εμφάνιση όταν δήλωνε πως δεν είναι «ούτε τουρίστας στην πολιτική, ούτε τραβεστί πολιτικός». Πράγματι, πώς να κρύψει κανείς τις βαριές του ευθύνες για την καταστροφή της λίμνης Κορώνεια και την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την πιθανή καταβολή υψηλού προστίμου;

(την στιγμή που ο Πανίκας σαχλογελά με στον Αυτιά) ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΑΡΠΑΖΙΑ -καταδίκη 100.000 ευρώ την ημέρα- στην Κ. Μακεδονία για την Κορώνεια!

ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΟΡΩΝΕΙΑ

Νεκρό φοινικόπτερο στην αποξεραμένη λίμνη

 Μετά από 8 χρόνια διαχείρισης του αναθεωρημένου (2003) Master Plan για την αποκατάσταση της λίμνης Κορώνεια από τον Π. Ψωμιάδη, στο οποίο η Νομαρχία Θεσσαλονίκης ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος (επισπεύδων φορέας) ο οποίος σχεδίασε, μελέτησε, συντονίζει, παρακολουθεί αυτό το έργο και είναι υπεύθυνος να εκτελέσει το μεγαλύτερο τμήμα του, κατόρθωσε όμως να στείλει την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, με κίνδυνο το ελληνικό δημόσιο, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, να πληρώνει 100.000 ευρώ την ημέρα.

Επειδή πρέπει συγκεκριμένα να μιλήσουμε για την ανικανότητα και την αβελτηρία του κυρίου Περιφερειάρχη, αναφέρουμε ότι κανένα από τα έργα τα οποία είχε συγκεκριμένα δεσμευτεί να κάνει δεν έχει εκτελέσει. Όπως:

-Έργα δημιουργίας και διαμόρφωσης υγροτόπου και βαθέων ενδιαιτημάτων
-Έργα βελτίωσης υδραυλικών χαρακτηριστικών και αμφίδρομη λειτουργία της ενωτικής τάφρου
-Έργα λιμνοδεξαμενών ωρίμανσης
-Παρακολούθηση διαχειριστικών παρεμβάσεων και δημιουργίας συστήματος λήψης αποφάσεων
-Διαχείριση καλαμώνων  στο υγροτοπικό σύστημα της Κορώνειας    
-Εφαρμογή και παρακολούθηση της ΚΥΑ για τα τοξικά και τον έλεγχο των αποβλήτων, των λημμάτων της περιοχής  κ.λπ.

...Σοβαρότητα?????

Η επίλυση της αποκατάστασης της λίμνης Κορώνειας απαιτεί πρώτα απ’ όλα σοβαρότητα και δεύτερον να βασίζεται στη λογική της αναίρεσης των αιτίων που την έχουν δημιουργήσει, δηλαδή το αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής να προσαρμοστεί στις ανάγκες του υγρότοπου που απαιτεί ολοκληρωμένη διαχείριση και δράση, δηλαδή σύνδεση, συνέργια, συντονισμό ενός συλλόγου τεχνικών, παραγωγικών και περιβαλλοντικών παρεμβάσεων η οποία θα έχει τη στήριξη όλων των κοινωνικών φορέων της περιοχής.    

What’s Broken in Greece? Ask an Entrepreneur

Άρθρο στο Νιού Γιόρκ Τάϊμς:

http://www.nytimes.com/2011/01/30/business/30greek.html?pagewanted=1&_r=1&ref=business

Mark Hess

By LANDON THOMAS Jr.

Published: January 29, 2011

KOMOTINI, Greece

• 
  

enlarge This Image

Eirini Vourloumis for The New York Times

A worker checks the production line. The brewery’s Vergina beer has a 5.5 percent share of the Greek market.

DEMETRI POLITOPOULOS says he has suffered countless indignities in his 12-year battle to build a microbrewery and wrest a sliver of the Greek beer market from the Dutch colossus, Heineken.

His tires have been slashed and his products vandalized by unknown parties, he says, and his brewery has received threatening phone calls. And he says he has had to endure regular taunts — you left Manhattan to start up a beer factory in northern Greece? — not to mention the pain of losing 5.3 million euros.

Bad as all that has been, nothing prepared him for this reality: He would be breaking the law if he tried to fulfill his latest — and, he thinks, greatest — entrepreneurial dream. It is to have his brewery produce and export bottles of a Snapple-like beverage made from herbal tea, which he is cultivating in the mountains that surround this lush pocket of the country.

An obscure edict requires that brewers in Greece produce beer — and nothing else. Mr. Politopoulos has spent the better part of the last year trying fruitlessly to persuade the Greek government to strike it. “It’s probably a law that goes back to King Otto,” said Mr. Politopoulos with a grim chuckle, referring to the Bavarian-born king of Greece who introduced beer to the country around 1850.

Sitting in his office, Mr. Politopoulos took a long pull from a glass of his premium Vergina wheat beer and said it was absurd that he had to lobby Greek politicians to repeal a 19th-century law so that he could deliver the exports that Greece urgently needed. And, he said, his predicament was even worse than that: it was emblematic of the web of restrictions, monopolies and other distortions that have made many Greek companies uncompetitive, and pushed the country close to bankruptcy.

“Why do you think no one is willing to invest in Greece?“ he asked. Greek leaders say they welcome business, he said, adding: “Yes, they are trying — but they have to back it up.”

For decades, Greece has been a wonderful place to be a lawyer, a pharmacist, an architect, a university president or even a truck driver— all occupations protected by an array of laws that have shielded them from local and foreign competitors. Greek pharmacists are guaranteed a minimum profit on their sales and charge some of the highest prices in Europe. And because they have fixed minimum fees, the 40,000 or so lawyers in Greece receive more for their time than their peers in many other European countries.

It has been very profitable to be a brewer in Greece, too — if you control 72 percent of the beer market, as Heineken now does.

The Greek economy is riddled with distortions — the number of trucking licenses has remained unchanged in Greece since 1971, for example, and the country is among the world’s leaders in lawyers per capita. It has one lawyer for every 250 people, compared with about one for 272 in the United States.

The effect on Greek competitiveness could not be more pernicious.

The cost of labor in Greece from 2005 to 2010 has been, on average, 25 percent higher than in Germany, according to a recent analysis by Variant Perception, a research firm based in London. (Ireland, Portugal and Spain also have relatively high labor costs.) Quite simply, Greece has had trouble producing goods and services that people want to buy — a result being a persistently high trade deficit that even now, amid the deepest of recessions, has hardly budged.

This pricing distortion helps explain why Greece required a 110 billion euro ($150 billion) bailout last spring in order to keep it from defaulting on its debts. The problem kick-started the financial crisis that is still shaking the euro zone. Seeking to restore competitiveness, Greece, because it is on the euro, cannot devalue its currency and, like other nation’s on the zone’s periphery, has instead had to impose what economists call an “internal devaluation.”

Instead, the difference in labor costs between countries like Greece and Germany is to be closed by sharply reducing public-sector wages — a move that is a hallmark of the Greek government’s reform effort. But improving competitiveness by cutting salaries is not only politically painful, it is also time-consuming.

The International Monetary Fund and the Greek government agree that lasting progress can be made only by instituting reforms that would make it easier for Greek companies to produce export-quality goods. Such measures include cutting taxes, easing the path for companies to win investment permits and — as entrepreneurs like Mr. Politopoulos hope — scrapping outdated laws that restrict business production.

Enlarge This Image

Eirini Vourloumis for The New York Times

Demetri Politopoulos at his microbrewery in northern Greece. He says Greek leaders need to do more to make the country an easier place to do business.

Go to your Portfolio »

Enlarge This Image

Eirini Vourloumis for The New York Times

Although the company has grown, it is still hard to find its beers at major hotels and restaurants in Athens. Cans were stacked in its lab.

George P. Zanias, the top economic adviser to Greece’s finance minister, George Papaconstantinou, said: “Historically, the supply side of the economy has been neglected — it was just a question of increasing demand. Vested interests built up and economic distortions increased.”

Companies in Greece had grown fat and lazy by selling their products in a protected local economy that was forever stimulated by government deficit spending, Mr. Zanias said. Over the years, Greek companies felt little need to emphasize exports, and the country became one of Europe’s most closed economies, with exports accounting for just 20 percent of economic output — about half the average for the euro zone.

Now, with the hard-pressed government unable to borrow and spend as deficits shrink, companies are obliged to sell their wares abroad — if they can.

Mr. Zanias points to the positive, like a 40 percent surge in exports in November. He also notes that a law has been passed to speed along large-scale foreign investment projects, and that the Greek cabinet has approved legislation to open the closed professions to competition and thus force them to lower their prices. But the economist in him is mindful of the long-term damage already done to the capitalist initiative here. “Greece has never been an easy place to do business,” he conceded with a sigh.

None of which is news to Mr. Politopoulos.

ALONG with his older brother and business partner, Michael, Mr. Politopoulos came to the United States in the early 1980s to get an education — and, perhaps, to make his fortune.

He received a degree in chemical engineering and business at the Stevens Institute of Technology in Hoboken, while Michael went to Columbia. The older brother set up and still runs a specialty chemicals business in North Bergen, N.J., while Mr. Politopoulos says he embraced a young man’s life, working hard for his brother and playing equally hard off-hours in Manhattan.

In 1995 he persuaded his brother and father — an independent businessman who owns a Best Western hotel in Athens — to stake his conviction that Greece “would be an excellent spot to start up a brewery.”

“Frank Zappa once said that if you want to be a nation you need to have an airline and a beer,” he said. “Well, we had an airline.”

Not to mention the fun he would have.

“I have always loved beer,” he said. “We just figured that all we had to do is drink less beer than we sold.”

He stopped working for his brother, studied brewing in Chicago and bought a one-way ticket to Greece in 1995 — choosing an industrial park in Komotini, a midsize town a few hours’ drive from the Turkish border, as the site for his factory.

Mr. Politopoulos, 47, is a bachelor, and at times he acts like an aging frat boy on spring break, as when, for example, he suggests a night of partying with college girls in Komotini. But there is no mistaking the intensity of his business drive and his commitment to make good on the 11.5 million euros his father and brother have invested in him.

“I would rather die than lose that money,” he said. In emerging economies from Brazil to Turkey, South Africa and Mexico, beer companies have spun extraordinary profits. Mr. Politopoulos hoped to replicate this pattern.

In Greece, however, Amstel created an early and dominant stronghold in 1963 via a local company called Athenian Brewery, establishing tight control of the country’s beer distribution channels. When Heineken acquired Amstel in 1968, Heineken took over this position, which, in effect, included a huge barrier to entry for anyone hoping to establish a local brewery.

By the time Mr. Politopoulos set up his company, called Macedonian Thrace Brewery, Heineken’s grip on the market — then close to 90 percent — was so all-encompassing that the green color of its signature bottle had become synonymous with beer. (Instead of ordering a Heineken in a cafe, people would often ask simply for a “green.”)

When Mr. Politopoulos first announced his plans, the response in Greece was often one of bemusement.

As he recalls it, he would say, “We are going to make a great local beer,” only to have prospective customers respond, “But Greece already has a beer — its called Heineken.”

“Well, yes, but ours will be called Vergina,” named for the town in Macedonia where Alexander the Great’s father was born. “It will taste great and be cheaper — give it a try!”

“But such a beer does not exist,” he says people would then reply, and he would have to start all over again.

“It was like the twilight zone,“ Mr. Politopoulos recalls with a shake of his head. (For the record, Vergina’s premium wheat beer is quite delicious — sharp and full in taste.) Heineken’s hold on the Greek beer drinker, however, is more than psychological. It is rooted in the profits that Athenian Brewery — 98 percent owned by Heineken International and run by a Dutchman — produce for the parent company.

Outside of a 99 percent market share in Egypt, Heineken’s current 72 percent share of the Greek market is the largest listed in the company’s annual report. (It does not list shares for all the countries in which it operates.) With the price of a Heineken in Greece 30 percent more than in the Netherlands, the Greek business represents 7.1 percent of Heineken’s total operating profit — a significant ratio relative to the small size of the Greek economy, albeit one that has declined in recent years as Vergina and other small brewers have made inroads.

Although Vergina now has a 5.5 percent share of the market — ranking behind only Heineken and Carlsberg, and ahead of about 12 smaller microbreweries — it is still hard to find the beer in a major restaurant or hotel in Athens.

MR. POLITOPOULOS says his problems began when distributors refused to take Vergina and the other brands that he produced. Then, he would contend in a complaint letter he filed with the European Union in 2006, things became worse: his car tires were slashed, threatening calls were received at the brewery, employees were offered money to resign, and trucks carrying his beer were tampered with.

He said in an interview that he responded by selling his beer at a 50 percent discount and soon established a toehold.

In a written statement, Heineken said that consumers in Greece now had many beer choices and that its business practices are above board. As for Mr. Politopoulos’s accusation that it resorted to dirty tricks to protect market share, the company says that the contentions are “ungrounded, slanderous and fabricated.” It says it is cooperating with an investigation of the beer market being undertaken by the Greek competition authority.

In 2007, Mr. Politopoulos agreed to drop his complaint and to let the competition commission in Greece — which already had an open investigation into the local beer market — take the lead on the matter.

The Greek competition authority has been investigating antibusiness practices in the beer market since 2002, and a spokesman for the commission said that a decision should be forthcoming within the year.

Mr. Politopoulos said: “This is not about money; it’s a matter of principle. There are laws — you cannot just kill the small guy because you are big and powerful. We make a good beer and we just want the consumer to be the judge, and not our competitors.”

He adds that politicians in Athens — both conservative and socialist — seem to understand that the old culture that allowed a dominance of such size and scope is no longer acceptable if Greece is to generate the type of growth it needs to eventually pay down its mountain of debt.

And he has no doubt that once the right people in Athens are made aware of King Otto’s law, as he calls it, it will be erased — allowing him to produce his bottles of Greek mountain tea.

Evripidis Stylianidis, a former high-ranking minister in the New Democracy Party that lost out to the current socialist government ofGeorge Papandreou in 2009, said, “These types of monopolies are not healthy for Greece.”

Mr. Stylianidis hails from Komotini and has been one of Mr. Politopoulos’s staunchest political backers. He is also a student of a vast array of old laws that, he says, harm businesses in Greece. One favorite example: a decree that protects donkeys, giving them the right of way on Greek roads.

COMPARED with Turkey, Greece has had an extremely poor record in attracting direct foreign investment. And while a bill for putting big investments in Greece on the fast track is now law, there has been little sign that investors are responding in large numbers to this declaration from Athens that Greece is open for business.

Still, there has been some improvement lately, in the view of Achilles V. Constantakopoulos, a shipping industry scion. He is in the process of investing 1.5 billion euros in a series of high-end tourist resorts on the underdeveloped coastline of the southwest Peloponnese region. But this plan was first conceived a good 25 years ago by Mr. Constantakopoulos’s father and founder of the family fortune, Vasilis, who died last week. The plan has suffered numerous legal setbacks. Only recently did Mr. Constantakopoulos complete the first of four planned resorts, Navarino Dunes.

“There is a problem in Greece,” he said. “In order to do something it has to be provided for in law,” and that can take decades.

But he says he believes that things are changing — and that he expects that the fast-track law for large investments will benefit not only his family’s project, but others as well. “The laws that are in place encourage investment,” he said in his office in Athens, as he nibbled from a plate of figs and nuts. “These days it is easier to get things done.”

Nonetheless, the grinding work of scrapping old laws and creating an open, commercial climate that attracts foreign investors cannot be completed overnight.

And the clock is ticking.

If current trends continue, by the time the I.M.F. rescue program runs its course in 2013, Greece will be burdened with a debt-to-G.D.P. ratio of close to 160 percent (second in the world, after Japan) — and a requirement to keep its deficit at just 3 percent of G.D.P.

Without a major restructuring of its debts, Greece can reduce this ratio rapidly only if the economy grows at a rate approaching the 4 percent it averaged before the crisis hit in 2008. Absent government pump-priming, though, Greece must rely on its moribund private sector.

Can Greece reinvent itself and become globally competitive?

The question goes to the heart of the euro’s future. Beyond the drama of debts and deficits, Greece’s growth prospects are indeed dim if it cannot offer high-quality, competitively priced goods and services. Much the same is true for Ireland, Portugal, Spain and even Italy.

In a recent report, Bank of America Merrill Lynch projects that Greece’s growth rate over the next five years will average 1 percent — a rate that could force the country to stop paying a portion of its debt.

In the meantime, the struggles of the Politopouloses continue. Sitting in an outdoor cafe on a rainy weekday afternoon in Athens earlier this month, Michael Politopoulos, the elder brother, considers the losses the family has absorbed because of the many years it took to bring Vergina to the market — to say nothing of the heartburn they have all endured.

Sipping from a glass of Chivas Regal — predictably, the establishment does not stock Vergina — he says he once considered giving up on the business entirely. Now, with visions of millions of bottles of green mountain tea dancing before him, he is ready to double-down in Greece — as soon as King Otto’s law is reversed, that is.

“The ills of the past are crumbling,” he continued.

“Greece has no choice but to rebuild — and the only way to do it is to roll up our sleeves and start over."

Διανοητικά βλαμμένος προσπάθησε να δολοφονήσει την μικρή Προμηθέα στην Μοντάνα των ΗΠΑ

Σάββατο, 29 Ιανουαρίου 2011

Έξι σφαίρες στην καρδιά της Προμηθέας, έξι σφαίρες στην καρδιά της Ελλάδας

http://www.gataros1.info/2011/01/blog-post_2080.html

Με έξι σφαίρες προσπάθησε να σκοτώσει την Προμηθέα, το παιδί-θαύμα της Βόρειας Αμερικής, ο Θωμάς Κύρος, αλλά μπήκε στη μέση η μητέρα της Γεωργία που τώρα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο. Ουσιαστικά είναι κατά το ήμισυ νεκρή από σφαίρες στην κοιλιά και στο λαιμό και οι ελπίδες της να ζήσει δυστυχώς είναι λίγες.
Η Προμηθέα ειδοποίησε την αστυνομία. Ο Κύρος απείλησε και τους αστυνομικούς με αποτέλεσμα να τον πυροβολήσουν και να τον σκοτώσουν επί τόπου.
Η Προμηθέα είχε γίνει γνωστή στο κοινό όταν... πριν από μερικά χρόνια, σαν σήμερα, στην Γιορτή των Τριών Ιεραρχών, πρόβαλε το ελληνικό πνεύμα και κατηγόρησε την ορθοδοξία για την με κάθε τρόπο καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί να μη συμφωνείτε με όλες τις ιδέες της, αλλά ότι έχει ελληνικό πνεύμα πολύ περισσότερο από τους πιο πολλούς από μας είναι σίγουρο.

Παράλληλα είναι το παιδί θαύμα της Αμερικής: αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο όταν οι συμμαθητές της μόλις τελείωναν το δημοτικό.

Δεν ήταν εύκολη η ζωή της. Η μητέρα της Γεωργία, που τώρα βρίσκεται σε κώμα, χρειάστηκε να καθαρίσει χιλιάδες σκάλες, τουαλέτες και άλλους χώρους για να σπουδάσει η κόρη της. Κατά καιρούς είχαν σα σπίτι ένα μικρό φορτηγό.

Η «πτώση» ήρθε όταν η Προμηθέα αποφάσισε να πει το λόγο της στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Από τότε έγιναν 3 απόπειρες κατά της ζωής της οικογένειάς της – η τελευταία δυστυχώς με «επιτυχία».

Για μια από τις προηγούμενες απόπειρες η Προμηθέα γράφει:

«Πολυαγαπημένοι μου Έλληνες,
Πολλοί, πολλοί από εσάς, φτωχοί Έλληνες, σηκώσατε στους ώμους σας τα πάθη μας, όταν εγώ και η μητέρα μου είχαμε το τροχαίο ατύχημα. Μας βοηθήσατε να ξεπεράσουμε την πιο σκοτεινή περίοδο στην ζωή μας. Η μητέρα μου, δυναμώνει χάρη σε εσάς Έλληνες της Πατρίδας, εσάς όλους, δηλαδή, που συνδράματε με τόση αγάπη τότε, όταν την γύρευε ο θάνατος του Σκότους, και εσείς πανέμορφοι Έλληνες, την περιτυλίξατε στο φως της ψυχής σας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ούτε έναν από εσάς.
Και επειδή και εγώ είμαι παιδί του λαού γνωρίζω την φτώχια όσο καλά, όσο πολλοί από εσάς.
Με όλη μου την αγάπη, σε όλους σας στην Γη του Φωτός.
Προμηθέα

Δεν ξέρω αν η μητέρα της Προμηθέας μέσα στο κώμα της νοιώθει κάτι. Αν νοιώθει θα είναι περηφάνια για την κόρη της. Οι Έλληνες του Καναδά και των ΗΠΑ οργανώνουν εκστρατεία για να βοηθήσουν αυτό το λαμπρό αστέρι του πνεύματος της ομογένειας της Βόρειας Αμερικής να τελειώσει τις σπουδές του τώρα που έχει μείνει ουσιαστικά μόνο του. Ελπίζουμε ότι και η ελληνική κυβέρνηση, όχι από υποχρέωση, αλλά από τιμή, θα μπορέσει να διαθέσει κάποιο ποσό κόβοντας από μια άχρηστη εκδήλωσή της για ένα παιδί που τιμά παγκόσμια τον Ελληνισμό.

Χρήστος Μαγγούτας

Chris@Mangoutas.com

ΥΓ Επικοινωνήσαμε με την Προμηθέα. Η ψυχολογική της κατάσταση –και φυσιολογικά- δεν ήταν τέτοια ώστε να θέλουμε να γράψουμε οτιδήποτε άλλο για την ώρα....

Neighbors Respond To Livingston Shooting

LIVINGSTON, Montana, USA

By Jessica Debbas

January 20, 2011

-- Park County investigators say 81-year-old Thomas Kyros from Florida shot Georgia Smith, the mother of Promethia Pythaitha, six times.Police records show Promethia had seen Kyros in a court house lobby last week and was making her feel unsafe.Promethia told officers Kyros contacted her online several years ago, when she was 15 and "tried to get her to be with him."Promethia had garnered some fame for being a child genius...graduating from Montana State University at the age of 14.The now 19-year-old Promethia called 911 when her 56-year-old mother had been shot outside their home at 50 Outlaw Hill Road.When police arrived, they claim Kyros pointed his gun at them... and they shot him.Smith, a mother of three, is now reported to be in stable condition.Residents in Smith's community are responding."I did know Georgia and I'm trying to reach out to the community and bring awareness to what happened to her and what happened in our neighborhood," said neighbor Courtney Marchesani.That's why Marchesani has set up a monetary account to help the victim's family.The monetary fund is set up at the Wells Fargo bank in Livingston.If you want more information you can call 222-7903.
http://www.nbcmontana.com/news/26565200/detail.html

 

* Ονομάζεται Προμηθέα Ολυμπία Κυρήνη Πυθία. Στα 14 χρόνια της αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Μοντάνα στις ΗΠΑ - και έπεται συνέχεια

H Ελληνίδα παιδί - θαύμα

Τεσσάρων χρόνων ήταν χωρίς σπίτι. Στα έξι της μπήκε στο πανεπιστήμιο. Σήμερα ονειρεύεται να αποκτήσει πτυχία στη Βιοχημεία, στην επιστήμη των υπολογιστών, στη Στατιστική, στη Φυσική, στη Χημεία και τη ρομποτική νανοτεχνολογία

Κυριακή 22 Μαΐου 2005

Προβάροντας την τήβεννο της αποφοίτησης η μικρή Προμηθέα φωτογραφίζεται μπροστά από την είσοδο του πανεπιστημίου της Μοντάνα

Προβάροντας την τήβεννο της αποφοίτησης η μικρή Προμηθέα φωτογραφίζεται μπροστά από την είσοδο του πανεπιστημίου της Μοντάνα

Την προηγούμενη Τετάρτη 18 Μαΐου έφθασε στο «Βήμα» ένα e-mail. Από τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υποθέσαμε ότι ο αποστολέας βρισκόταν στο εξωτερικό. Το μήνυμα υπέγραφε μια κοπέλα με το παράξενο όνομα... Προμηθέα Πυθία. Οπως έγραφε, «αποφοίτησα πέρυσι σε ηλικία 13 ετών και έχω πτυχίο (bachelor) στην Επιστήμη των Μαθηματικών». Στο e-mail σημείωνε ότι διαβάζει την ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» και ενημερώνεται για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Και αμέσως σήμανε ένας μικρός συναγερμός. Ποια ήταν αυτή η κοπέλα που φαινόταν να ξέρει ελληνικά; Πού ακριβώς βρίσκόταν και με ποιον τρόπο μπορούσαμε να εντοπίσουμε αυτό το παιδί-θαύμα;

H αναζήτησή μας είχε αίσιο αποτέλεσμα, χάρη και στη βοήθεια της υψηλής τεχνολογίας. Εντοπίσαμε τη νεαρή Προμηθέα στο Λίβινγκστον της Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου μένει μαζί με την ελληνικής καταγωγής μητέρα της, Γεωργία Σμιθ, 51 ετών. Μετά το τέλος των σπουδών της Προμηθέας στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Μοντάνα τον Δεκέμβριο του 2004, μάνα και κόρη μετακόμισαν στο καινούργιο τους σπίτι. Από τότε, η Προμηθέα μαθαίνει κάθε είδους χειρωνακτικές εργασίες, όπως αυτές του ξυλουργού και του ηλεκτρολόγου, διαβάζοντας βιβλία για αρχαρίους ώστε το σπίτι να είναι κατοικήσιμο. Τι καλύτερη απόδειξη για την έμφυτη ικανότητά της να ρουφά τη γνώση;
* Υψηλές φιλοδοξίες
H πρώτη ερώτηση προς την Προμηθέα ήταν πώς αποφάσισε να αλλάξει το πραγματικό της όνομα που ήταν Τζάσμιν Λι Λυσιστράτη. «Το πλήρες όνομά μου είναι πλέον Προμηθέα Ολυμπία Κυρήνη Πυθία» λέει στο «Βήμα». H αλλαγή έγινε επειδή η 14χρονη κοπέλα ήθελε ένα όνομα που να αντανακλά καλύτερα την προσωπικότητα και τις φιλοδοξίες της. Γι' αυτό και διάλεξε τα ονόματα θεοτήτων της ελληνικής μυθολογίας στην οποία έχει ήδη εντρυφήσει.
«Σε συνδυασμό με ορισμένα παράξενα γεγονότα που συνέβησαν στη μητέρα μου αλλά και σε εμένα, συνειδητοποίησα ότι έχω έρθει σε αυτόν τον κόσμο για να εκπληρώσω ένα πεπρωμένο, για να βοηθήσω την ανθρωπότητα» σημειώνει με πομπώδες, οφείλει να παραδεχθεί κανείς, ύφος. Στην πίστη αυτή οφείλεται κυρίως η επιλογή των ονομάτων Προμηθέα και Πυθία, τα οποία συμβολίζουν την αγάπη της για τη γνώση αλλά και «έναν οιωνό ότι πρέπει να κάνω κάτι σημαντικό» όπως μας εξηγεί.
H Προμηθέα είναι χαρισματική και το γνωρίζει. Από πού πήρε όμως το ταλέντο της; «Πρέπει να προέρχεται από τη μητέρα μου. Και να σας πω γιατί. Οταν ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μητέρα μου παντρεύτηκε αρχικά έναν λευκό Αμερικανό. Από αυτόν τον γάμο γεννήθηκε ο ετεροθαλής αδελφός μου,ο Απόλλωνας» μας διηγείται. «Ηταν πραγματική ιδιοφυΐα, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Δυστυχώς όμως εμφάνισε επιπλοκές εξαιτίας του παιδικού εμβολιασμού και σήμερα είναι βιολογικά και διανοητικά ανίκανος. Είχα και εγώ τέτοιες επιπλοκές και παρ' ολίγον να πεθάνω. Καθώς όμως εγώ και ο ετεροθαλής αδελφός μου είχαμε την ίδια μητέρα, το χάρισμα στο οποίο αναφέρεστε πρέπει να προέρχεται από τα γονίδιά της» καταλήγει.
Για ορισμένους μήνες, όταν ήταν τεσσάρων ετών, η Προμηθέα ήταν άστεγη και έμενε μαζί με την οικογένειά της σε ένα αυτοκίνητο στο Σαν Φρανσίσκο. Προτού μπει στο πανεπιστήμιο, σε ηλικία πέντε ετών, παρακολουθούσε μέσω Internet σεμινάρια μαθηματικών συμμετέχοντας στο «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης για Χαρισματικά Παιδιά» του Πανεπιστημίου Στάνφορντ. Μάλιστα, όταν το τηλεοπτικό δίκτυο CBS είχε μεταδώσει τότε ένα ρεπορτάζ για τα χαρισματικά παιδιά, η Προμηθέα ήταν ένα από αυτά. Το σχολείο, από το οποίο όλοι μας περάσαμε, έμοιαζε γι' αυτό το κορίτσι ένα περιττό βήμα.
Οταν τελικά εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Μοντάνα, έναν χρόνο αργότερα, η Προμηθέα έπεσε αμέσως «στα βαθιά». «Τα κορίτσια απλώς με αγνοούσαν. Τα αγόρια μού έλεγαν να πάω σπίτι και να παίξω με τις κούκλες μου. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι κούκλες. Αλλοτε πάλι με έσπρωχναν στον τοίχο της τάξης χωρίς, δόξα τω Θεώ, να με στείλουν στο νοσοκομείο. Εμαθα όμως να τους αγνοώ» τονίζει.
Υστερα από δύο χρόνια, σε ηλικία οκτώ ετών πλέον, μπόρεσε να επιλέξει τι θα σπουδάσει. Διάλεξε τα Μαθηματικά και τη Χημεία. Το πτυχίο των Μαθηματικών είναι πια δικό της. Ωστόσο, τα όνειρά της να ολοκληρώσει και το δεύτερο έχουν προς το παρόν παγώσει λόγω έλλειψης χρημάτων. Αυτό δεν την πτοεί πάντως. «Ο στόχος μου», λέει με περίσσια αυτοπεποίθηση, «είναι να πάρω πτυχίο στη Βιοχημεία,στην επιστήμη των υπολογιστών, στη Στατιστική, στη Φυσική και στη Χημεία».
Οσοι αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν ένα παιδί μόλις έξι ετών να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου, αρκεί να ακούσουν όσα μας είπε, επιβεβαιώνοντας την ιστορία της Προμηθέας, η Τζόντι Ντε Λέι, βοηθός διευθυντού στο Τμήμα Πανεπιστημιακών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Μοντάνας. «Φυσικά και θυμάμαι το όνομά της» μας απάντησε, όταν τη ρωτήσαμε για την Προμηθέα. «Είναι η νεαρότερη απόφοιτος του ιδρύματος. Ακούγεται περίεργο ότι μπήκε στο πανεπιστήμιο τόσο μικρή, αλλά είναι αλήθεια. Για δύο χρόνια έκανε μόνο γενικά μαθήματα. H μητέρα της ήταν παρούσα σε όλες τις παραδόσεις, καθώς αυτή είναι η πολιτική μας. Τυπικά τελείωσε σε ηλικία 13 ετών και αποφοίτησε επισήμως όταν ήταν 14» σημείωσε.
Πώς μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος ο οποίος σε ηλικία μόλις 13 ετών είναι κάτοχος πτυχίου Μαθηματικών; H Προμηθέα νιώθει περήφανη, αλλά πιστεύει ότι πρόκειται για ένα πολύ μικρό λιθαράκι στον... ουρανοξύστη της γνώσης που θέλει να κτίσει. Τι βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του ουρανοξύστη; «H ρομποτική νανοτεχνολογία» απαντά χωρίς δισταγμό. «Πρόκειται για μια πολλά υποσχόμενη τεχνολογία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπιστεί η μόλυνση της Γης, τα πυρηνικά απόβλητα αλλά και να θεραπευθούν ασθένειες όπως ο καρκίνος, το AIDS και ο διαβήτης» διευκρινίζει στο «Βήμα» η 14χρονη Προμηθέα.
* Συστηματικό διάβασμα
Τι είναι όμως αυτό που τη μαγεύει όταν διαβάζει; «Το απλό διάβασμα μοιάζει με παιχνίδι και συχνά το βρίσκω πολύ βαρετό. έχει όμως πλάκα όταν κάθομαι και διαβάζω "πίσω από τις γραμμές". Με άλλα λόγια, όταν παίρνω στοίβες βιβλίων και μελετώ ένα θέμα μέχρι εξαντλήσεως. Οταν έχω συγκεντρώσει ικανοποιητικό υλικό δρέπω τους καρπούς των κόπων μου, ενώ ξαναγράφω όσα διάβασα σε πληρέστερη και συνεκτικότερη μορφή. Πολλές φορές», μας αποκαλύπτει, «πηγαίνω στο κρεβάτι στις 3 τα ξημερώματα ή και αργότερα. Αλλες φορές πάλι δεν κοιμάμαι καθόλου».
Και τι κάνει στον ελεύθερο χρόνο της; «Μου αρέσει να ακούω Μαρκόπουλο, να ζωγραφίζω και να παίζω πιάνο, αν και τα τελευταία πέντε χρόνια οι γείτονες διαμαρτύρονταν γιατί τους ενοχλούσε ο θόρυβος. Αφήνουν όμως τα παιδιά τους να παίζουν όλη τη μέρα με το αναθεματισμένο Nintendo» παραπονιέται. «Μου αρέσει επίσης να κλωτσάω μια μπάλα με το πρόσωπο του προέδρου Μπους κολλημένο πάνω της. Είμαι κατά του πολέμου και δεν μου αρέσουν όσοι σκοτώνουν ανθρώπους»
«Τίποτε δεν είναι σαν την Ελλάδα» καταλήγει η χαρισματική Προμηθέα.
H Προμηθέα λατρεύει τη χώρα μας και την ιστορία της. Αποφάσισε να ασχοληθεί με την αρχαία ελληνική ιστορία εξαιτίας ενός μαθήματος στο πανεπιστήμιο με τον ομώνυμο τίτλο. «H αρχαία Ελλάδα παρουσιαζόταν ως μια κατώτερη χώρα, χωρίς αξιοπρόσεκτο πολιτισμό και οι κάτοικοί της ως μισογύνηδες και ομοφυλόφιλοι... οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτε στην πρόοδο της ανθρωπότητας» θυμάται με αγανάκτηση. «Κάθε φορά που έμπαινα στην τάξη και άκουγα τον καθηγητή ήθελα να τον διαμελίσω!» λέει με θυμό. H ίδια έχει έρθει στην Ελλάδα διότι, όπως εξηγεί, «αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω... για να μάθω την αλήθεια». Οταν ρωτήθηκε δε πώς είναι η ζωή στη Μοντάνα η απάντησή της δεν άφησε καμία αμφιβολία για το αν της αρέσει η χώρα μας: «Τίποτε δεν είναι σαν την Ελλάδα. Ελλάς, το μεγαλείο σου τελειωμό δεν έχει» τονίζει.
Στο πλευρό της πάντα η μητέρα της

H Προμηθέα αγαπάει υπερβολικά τη μητέρα της. Και αυτό γιατί έκανε τα πάντα για να τη μεγαλώσει και να τη βοηθήσει να σπουδάσει. «H μαμά μου γεννήθηκε στη Λιβαδειά» λέει η 14χρονη κοπέλα ξετυλίγοντας το νήμα της ιστορίας της μητέρας της. «Δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, ο οποίος ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία». Για ένα διάστημα, η μητέρα της έμεινε σε ένα ίδρυμα φροντίδας παιδιών στη Βόρεια Ελλάδα. Τότε τελείωσε την πρώτη τάξη του Λυκείου. «Επόμενος σταθμός της», προσθέτει η Προμηθέα, «ήταν η Αμερική». Εκεί παντρεύθηκε τον σύζυγό της. Ωστόσο η νεαρή Προμηθέα είναι καρπός της σχέσης της μητέρας της με έναν άλλο άνδρα, ο οποίος ήταν Ελληνας και τον αγαπούσε πάρα πολύ. Αυτή η σχέση δεν κατέληξε σε γάμο, καθώς ο φυσικός πατέρας της Προμηθέας επρόκειτο να παντρευθεί μια άλλη γυναίκα με συνοικέσιο. H αγάπη της Γεωργίας Σμιθ προς την Προμηθέα είναι τόσο μεγάλη που εγκατέλειψε τη μεγάλη της αγάπη, τη ζωγραφική, για να εργαστεί ως ταχυδρόμος, ακόμη και ως θυρωρός, για να μαζέψει χρήματα και να μπορέσει να σταθεί στο πλευρό της κόρης της. H κυρία Σμιθ έπρεπε επίσης να παρευρίσκεται καθημερινά στο πανεπιστήμιο, καθώς η πολιτική του υπαγόρευε την παρουσία της εκεί μαζί με την Προμηθέα λόγω του νεαρού της ηλικίας της. Εκτός από τον Απόλλωνα, η Προμηθέα έχει και μια ετεροθαλή αδελφή, τη Βανέσα, η οποία σήμερα είναι παντρεμένη.Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=75&artid=166208&dt=22/05/2005#ixzz1CU7YDUOz