Ιστορικό άρθρο του ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Και παρακολουθεί κανείς με θλίψη το συναγελασμό των εκλεκτών με το φιλολογικό όχλο, τη φθορά και την πτώση τους: romans de concierge, διηγηματάκια γραμμένα στο γόνατο, χρονογραφικές εντυπώσεις, συνεντεύξεις όλων των αποχρώσεων του γελοίου, συζητήσεις με λογοτέχνες του υποστρώματος και στήλες διθυράμβων σε ποιητές της υποστάθμης. Άλλα και πώς πάλι να αισιοδοξεί κανείς όταν οί “ίδιοι οί κριτικοί του τόπου μας, πού έδειχναν δτι θα τοποθετούσαν τα πράγματα στη σωστή βάση τους, δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν τη στοιχειωδέστερη κριτική πράξη, να ξεχωρίσουν τις τυπικές μορφές του «γνήσιου» και του «νόθου» μοντέρνου;
Ραγισμένες εποχές. Ραγισμένοι κόσμοι. Χιλιοραγισμένοι άνθρωποι…
ΤΟ ΑΧΟΡΤΑΓΟ ΡΗΓΜΑ απληστίας των λίγων σε βάρος των πολλών
δεν ανακόπτεται. Βαθαίνει. Γιγαντώνει το σχίσμα.
Κόβει τις “φλέβες της ανθρωπότητας”. Ανατρέπει ισορροπίες.
Διαγράφει μονοκονδυλιά δίκαιο. Ηθική.
Οι πλούσιοι της γης έχουν παραφρονήσει.
Τους τυφλώνει το χρυσάφι. Θέλουν συνεχώς και άλλο πλούτο.
ΟΛΟ, ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ!!!
Τα δισεκατομμύρια πολιτών -οι τεράστιοι πληθυσμοί
αδικημένων- υποφέρουν. ΛΙΜΟΚΤΟΝΟΥΝ. Τους πονάει περισσότερο
η ΧΑΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ από τους κόπους και μόχθους που τους κλέβουν.
Η χρηματοκρατία προκαλεί. Κάθε μέρα τους κάνουν να νιώθουν “ζώα με λουρί στο λαιμό”…
και αυτό είναι το ακραίο λάθος των πλουτοκρατών. Ίσως, και το τέλος τους.
Γιατί οπλίζουν ΒΟΜΒΑ ΕΚΡΗΞΗΣ δισεκατομμυρίων ζωών, που μόλις σκάσει…
θα ψάχνουν και δε θα βρίσκουν που να κρυφτούν…
Αυτές τις ώρες που κυριαρχεί το Θαύμα της γέννησης… Ο σακατεμένος άνθρωπος
(όπου γης) στρέφεται στον Ιησού -τον ΗΓΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ- την ελπίδα του!
Παραμένει στις ψυχές παντοδύναμη η αθάνατη διακήρυξή του: ότι ο άθρωπος γεννιέται με ίσα δικαιώματα. Που ΚΑΝΕΝΑΣ δε μπορεί να του τα πάρει.
Αν ο ΙΔΙΟΣ δε θέλει…
Αυτές τις ώρες της Γέννησης νομίζω ότι είναι και η κατάλληλη στιγμή να θυμίσω
Οδυσσέα Ελύτη. Τον νομπελίστα ποιητή του Άξιον Εστί.
Έδωσε στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα ένα ιστορικό κείμενο με τον τίτλο:
“ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΗΜΙΜΑΘΕΙΑΣ”.
Άρθρο πρόβλεψης. Μαχαιριά συνείδησης.
Ο ανήσυχος ποιητής είδε πριν δεκαετίες την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.
Ύψωσε ανάστημα. Έστησε (εγκαίρως) στον τοίχο ημιμάθεια και ημιμαθείς…
που στη σημερινή Ελλάδα της παρακμής έχουν κάνει ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ στην πολιτική, παιδεία, λογοτεχνία, ποίηση, δημοσιογραφία. Παντού…
Επικίνδυνοι οι ημιμαθείς προειδοποιεί ο Οδυσσέας Ελύτης.
Οι “παντός καιρού” κόλακες που για τον Μολιέρο είναι χειρότεροι εγκληματίες
και από τους ποινικούς εγκληματίες…
Και πράγματι, παραμένουν ΑΚΡΩΣ επικίνδυνοι.
Ο αμαθής λέει, “δεν ξέρω”.
Αυτοί ποτέ. Τα ξέρουν όλα!!!
“Αυτά τα όλα που ξέρουν” -το ΤΙΠΟΤΑ- έχει σήμερα μια λέξη. ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!
ΝΑΣΟΣ ΤΣΑΓΚΑΝΕΛΗΣ
Τα κυριότερα σημεία από το ιστορικό κείμενο του Ελύτη:
«Ή ρηχή κουβεντολογία κι ή ανόητη σημειωματογραφία είναι από πριν καταδικασμένες — μαζί με τους πιστούς της ημιμάθειας πού τις έγέννησαν.
Κι είναι αυτοί ακριβώς οί πιστοί της ημιμάθειας, πού πάνε πάλι να κυριέψουν τον τόπο μας, είναι αυτοί πού μ” ενοχλούν, οδηγώντας με στις γραμμές ετούτες. Ή απαράδεχτη αύτη κατάσταση πρέπει να στιγματισθεί και να εκλείψει από ένα έθνος πού θέλει να έχει αληθινή πνευματική ζωή.
Άλλα πώς να αισιοδοξεί κανείς όταν βλέπει τους ελπιδοφόρους της παράταξης του ’30 να εγκαταλείπουν το επίπεδο τους, να προβαίνουν σε συνεχείς υποχωρήσεις, να κολακεύουν το κοινό, το κοινό πού —γιατί να το κρύβουμε— είναι ακόμη βάρβαρο και άκαθοδήγητο; Ήρθαν για να το γλιτώσουν από τους δημοσιογραφισμούς, να το ποδηγετήσουν, να το πάνε σιγά-σιγά σε πηγές καθαρότερες· και αντί γι αυτό, μεταμορφώνονται σε σκλάβους του, επαιτώντας ένα χειροκρότημα πού μπορούσε με την ΐδια επιπολαιότητα να δοθεί στο πρώτο τυχόν ταγκό ή χρονογράφημα.
Και παρακολουθεί κανείς με θλίψη το συναγελασμό των εκλεκτών με το φιλολογικό όχλο, τη φθορά και την πτώση τους: romans de concierge, διηγηματάκια γραμμένα στο γόνατο, χρονογραφικές εντυπώσεις, συνεντεύξεις όλων των αποχρώσεων του γελοίου, συζητήσεις με λογοτέχνες του υποστρώματος και στήλες διθυράμβων σε ποιητές της υποστάθμης. Άλλα και πώς πάλι να αισιοδοξεί κανείς όταν οί “ίδιοι οί κριτικοί του τόπου μας, πού έδειχναν δτι θα τοποθετούσαν τα πράγματα στη σωστή βάση τους, δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν τη στοιχειωδέστερη κριτική πράξη, να ξεχωρίσουν τις τυπικές μορφές του «γνήσιου» και του «νόθου» μοντέρνου;
Ωστόσο, βρισκόμαστε στην αρχή του κακού ακόμη. Οι ίδιοι αυτοί πού δημιουργήσανε, με την προσωρινή τους ταλάντευση, τη γενική δυσπιστία μπορούν, στερεώνοντας τη θέση τους στο αρχικό υψηλό σημείο, να αποκαταστήσουν τα πράγματα. Λίγο θάρρος, και το υπόστρωμα θα σβήσει και θα ισοπεδωθεί με τη λάσπη πού του αξίζει. Ή αυστηρότητα και ή μόρφωση ας δώσουν τον τόνοˑ ή βαθιά επίγνωση των ελληνικών προβλημάτων καί, σύγχρονα, ή νίκη της φοβίας του ευρωπαϊσμού ας ανοίξουν το δρόμο.
Γιατί δεν είναι η φοβισμένη άπομάκρυνση από τον πολιτισμό της Δύσης (πού καταντάει άρχοντοχωριατισμός από την ανάποδη), μα ή θαρραλέα προς αυτόν προσέγγιση καί το ξεπέρασμα του, πού θα μας οδηγήσει στην ανεύρεση των αληθινών ανανεωτικών δρόμων. Την ημέρα πού μια παράταξη ανθρώπων με διεθνή πνευματικό εξοπλισμό θα προσπαθήσει να κάνει μια εσωτερική καί γόνιμη αύτοεκκαθάριση, σκύβοντας μ” άσίγαστον έρωτα στην πατρική γη, για ν” ανάψει από κει την καινούρια φλόγα της νόησης, την ήμερα πού θα προσαρμόσει το καθαρά ελληνικό υλικό στα εκφραστικά μέσα της σύγχρονης εποχής, πού πάνω από καθετί ζητάει θάρρος, ειλικρίνεια κι ελευθερία, θα λάμψουν από παντού οί ευτυχισμένες δυνατότητες της δημιουργίας ενός καινούριου καί πραγματικά έθνικοΰ πολιτισμού».
http://www.nasostsaganelis.gr/2012/12/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%83/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου