Photo: Menelaos Myrillas / Fosphotos.com
Κι ενώ το θέμα της ΕΡΤ μεσουρανεί στην επικαιρότητα, ένα άλλο σοβαρό περιστατικό πέρασε απαρατήρητο (αναγκαστικά λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων). Ένα περιστατικό που κανονικά θα μπορούσε να ήταν πρωτοσέλιδο και αφορά τον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Προχθές (Πέμπτη) το βράδυ το Συμβούλιο Ιδρύματος του ΕΜΠ (8 μέλη από το ΕΜΠ και 6 μέλη από Πανεπιστήμια του εξωτερικού) παρέθεσε δείπνο στους κοσμήτορες των Σχολών του ΕΜΠ και στις πρυτανικές αρχές, ως μια πρώτη συνάντηση γνωριμίας κυρίως των εξωτερικών μελών με τη διοίκηση του ΕΜΠ. Το δείπνο προγραμματίστηκε για το εντευκτήριο «Κωστής Παλαμάς» του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) όπου συχνά γίνονται αντίστοιχες εκδηλώσεις από Πανεπιστημιακούς. Εκεί, ενώ είχαν προσέλθει οι προσκεκλημένοι, εμφανίστηκε ομάδα περίπου 20 φοιτητών και απαίτησε από τους καθηγητές του ΕΜΠ και του εξωτερικού να αποχωρήσουν γιατί «…είναι ανεπιθύμητα στο πανεπιστημιακό άσυλο τα Συμβούλια Ιδρυμάτων» (που, παρεμπιπτόντως, ψηφίστηκαν από τα 3/4 περίπου του συνόλου των μελών ΔΕΠ πανελλαδικά). Κι ενώ με πρωτοβουλία των ψυχραιμότερων η κατάσταση έβαινε προς εκτόνωση, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ιδρύματος του ΕΜΠ, καθηγητής Μιχάλης Τριανταφύλλου από το ΜΙΤ, έλαβε τηλεφώνημα από τον πρύτανη του ΕΚΠΑ, καθηγητή Θεοδόση Πελεγρίνη, που του ζήτησε να αποχωρήσουν άμεσα από το εντευκτήριο όλοι οι συμμετέχοντες στο δείπνο του ΕΜΠ γιατί, όπως είπε, η παρουσία τους «δημιουργεί προβλήματα». Μετά από αυτήν την αναπάντεχη εξέλιξη τα μέλη του Συμβουλίου του Ιδρύματος, οι Κοσμήτορες και οι Πρυτανικές Αρχές του ΕΜΠ έφυγαν ιδιαίτερα ενοχλημένοι και προβληματισμένοι.
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: η ετσιθελική συμπεριφορά των φοιτητών που δρουν ενίοτε και ως πορτιέρηδες σε πανεπιστημιακούς χώρους ή η συμπεριφορά του πρύτανη του ΕΚΠΑ που δεν προστάτεψε τους φιλοξενούμενους συναδέλφους του; Είναι γνωστό ότι οι πρυτανικές αρχές σε πολλά πανεπιστήμια δεν καλοβλέπουν τα Συμβούλια Ιδρύματος γιατί τα θεωρούν ως σφετεριστές της εξουσίας τους κι όχι ως συνεργάτες και συνοδοιπόρους στο δύσκολο έργο της διοίκησης των πανεπιστημίων στις σημερινές συνθήκες. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε συναδέλφους.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο προσπαθεί να αλλάξει σελίδα μετ’ εμποδίων. Η αντίσταση στην αλλαγή ακολουθεί επιστημονική μεθοδολογία, σχεδόν επαγγελματική. Τρικλοποδιές, κωλυσιεργίες κι ένας πόλεμος νεύρων που γίνεται αποσκοπώντας στο να εγκαταλείψουν την προσπάθεια όσοι θέλησαν να βάλουν πλάτη στις μεταρρυθμίσεις. Να πουν δηλαδή κι αυτοί ό,τι λέει χρόνια τώρα η μεγάλη, σιωπηλή πλειοψηφία των πανεπιστημιακών «τι θέλω κι ασχολούμαι εγώ με αυτά, ας κοιτάξω το ερευνητικό μου έργο». Ελπίζω στην περίπτωση των μελών Συμβουλίου Ιδρύματος του ΕΜΠ να μη συμβεί αυτό μετά το προχθεσινό επεισόδιο, αλλά αντίθετα να τους πεισμώσει να συνεχίσουν το έργο που έχουν αναλάβει και που τους έχουν εμπιστευθεί τα 2/3 των μελών ΔΕΠ. Προχθές οι Έλληνες καθηγητές από το εξωτερικό πήραν μια πικρή γεύση της ελληνικής παραδοσιακής πανεπιστημιακής φιλοξενίας (όπως την έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν και νομπελίστες, άλλωστε) που, συνήθως, είναι κατευθυνόμενη. Δεν ήταν, πιστεύω, μια προσβολή προς 25 πρόσωπα, αλλά προς κάθε Έλληνα πανεπιστημιακό. Μήπως θα πρέπει, τελικά, στον όρο «πανεπιστημιακό άσυλο» να αντικαταστήσουμε τη λέξη «άσυλο» με τη λέξη «φέουδο»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου