Το νεοελληνικό Όραμα, το τριετές Καθαρτήριο, ο δημοσιοϋπαλληλικός Παράδεισος, η εργασιακή Νιρβάνα καί ο αέναος Βουδιστικός κύκλος της ζωής

Δεν είναι σκουπίδια...είναι Βουδιστικά πανιά  - ευχές γιά έναν καλύτερο κύκλο ζωής!

Ας αντισταθούμε στο «όραμα του οδοκαθαριστή»

ΤΟ ΒΗΜΑ   Δύο χιλιάδες άτομα κατέθεσαν αιτήσεις σε μια μέρα για τετρακόσιες θέσεις συμβασιούχων οδοκαθαριστών, οκτάμηνης διάρκειας, στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες εκτιμήσεις οι αιτήσεις θα ξεπεράσουν τις δέκα χιλιάδες. Το γεγονός από μόνο του φανερώνει το ελληνικό πρόβλημα και αποκαλύπτει το αδιέξοδο της χώρας.

Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Ούτε βεβαίως μπορεί να υποκύψει στην ανάγκη μιας θέσης οδοκαθαριστή. Αν σέβεται τον εαυτό της, αν θέλει να ξεφύγει απ' αυτό τον διαρκή κύκλο φθοράς και υποχώρησης οφείλει επειγόντως να αλλάξει. Και μάλιστα το ταχύτερο και με τρόπο δυναμικό, που θα κινητοποιεί τους πολίτες, τις προσδοκίες τους να συνεγείρει και τις φιλοδοξίες τους να ανυψώνει.

Γιατί αλλιώς το καταθλιπτικό «όραμα του οδοκαθαριστή» θα επικρατήσει και τους πάντες θα βυθίσει. Και τέτοια μοίρα δεν ταιριάζει ούτε στη χώρα, ούτε στους πολίτες της.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=465302

Σημείωση δική μας - Είναι τοίς πάσει γνωστό πως η πολυπόθητη θέση συμβασιούχου στον δήμο σαν οδοκαθαριστής είναι ισοδύναμιο με την θέση στον παράδεισο του δημοσιϋπαλληλισμού. Τρία χρόνια σκληρής δουλειάς (γνωστό επίσης είναι πως την δουλειά στην οδοκαθάριση την κάνουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ οι συμβασιούχοι, μιάς καί οι "μόνιμοι" δεν βάζουν όχι χέρι αλλά ούτε κάν δάχτυλο...περί τα άλλα τυρβάζουν καί με άλλα ασχολούνται...όταν ασχολούνται), καί μετά τα τρία χρόνια άντε πάλι να προσληφθούν καί άλλοι συμβασιούχοι μιάς καί οι λήαντες την τριετία εισέρχονται στο απυρόβλητο, στο Δάντειο Καθαρτήριο δηλαδή καί παίρνουν σειρά γιά μονιμότητα. Η μονιμότητα φυσικά σημαίνει πως βγαίνουν από τα ντουλάπια τα πτυχεία, καί αρχίζουν οι απαιτήσεις γιά απόσπαση σε ΓΡΑΦΕΙΟ...καί οι άγγελλοι του ΑΔΕΔΙΚΟΥ συνδικαλισμού ηχούν τις σάλπιγγες, ο πρώην συμβασιούχος οδοκαθαριστής μπορεί πλέον να διοριστεί ή έστω να αποσπαστεί όπου θέλει και σε όποιο πόστο καί σε όποιο Υπουργείο αντιστοιχεί στο "δόντι" που διαθέτει. Κι ενώ οι τυχεροί μπορεί να μπούν στο Υπουργείο οικονομικών καί να γίνουν εφοριακοί δυνάστες καί εκβιστές, άλλοι θα αρκεστούν σε κάποια αργόμισθη θέση όπου θα ξεκινά τον καφέ του γύρω τις 9-10 καί θα πηγαίνει γιά ψώνια γύρω στις 1-2 και θα διαβάζει στην εφημερίδα του γιά τον πατείς με πατώ σε συνοστισμό στον επόμενο διαγωνισμό γιά συμβασιούχους οδοκαθαριστές στις ΟΤΑ. Καί ο Ινδουιστικοβουδιστικός κύκλος της δημοσιοϋπαλληλικής ανανέωσης της ραστώνης συνεχίζεται.

Μιλτιάδης Η. Μπόλαρης