Η εξίσωση της χρεοκοπίας

Υπάλληλοι των ΔΕΚΟ εγκαταλείπουν το πλοίο που τους έθρεφε έως τώρα

ΑΙΧΜΕΣ

Ζώης Τσώλης

 Οι δηµόσιοι υπάλληλοι δεν θέλουν να χάσουν κεκτηµένα, αλλά ούτε και να εργάζονται περισσότερο και πιο αποδοτικά, οι εργαζόµενοι στις ∆ΕΚΟ επιλέγουν τη συνταξιοδότηση από το να µείνουν στην εργασία τους µε µειωµένες αποδοχές και η κυβέρνηση θέλει και να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αλλά και να µη χάσει και την «επιχείρηση» που στηρίχθηκε και στηρίζεται στο κοµµατικό κράτος, στις εξυπηρετήσεις και στις προσλήψεις.

Κάπως έτσι θα µπορούσε να διατυπώσει κάποιος την «εξίσωση της χρεοκοπίας», δηλαδή όλα αυτά που συµβαίνουν στην οικονοµία, παρασύροντας καθηµερινά στην καταστροφή υγιή κύτταρα, επιχειρήσεις και εργαζοµένους στον ιδιωτικό τοµέα οι οποίοι στηρίζουν όχι µόνον σήµερα αλλά επί δεκαετίες αυτό τον απέραντο δηµόσιο τοµέα που χτίστηκε µε στόχο τον έλεγχο και τη νοµή της εξουσίας.

Τώρα όµως τα πράγµατα φθάνουν στο τέλος. Οσο κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι µπορούν να ντριµπλάρουν τους εταίρους στην ΕΕ ή την τρόικα µε την ίδια ευκολία που ντρίµπλαραν ως σήµερα ψηφοφόρους, έχασαν.

Πέρασαν δύο χρόνια από την ηµέρα που η δηµοσιονοµική κρίση οδήγησε, κατ’ ουσίαν, την κυβέρνηση Καραµανλή στην παραίτηση και η κυβέρνηση Παπανδρέου που θριάµβευσε στις εκλογές ανακάλυψε την πικρή αλήθεια.

Το ερώτηµα λοιπόν είναι τι έκα νε όταν έγινε γνωστή η δραµατική κατάσταση των δηµοσίων οικονοµικών. Οι αριθµοί είναι σκληροί, αµείλικτοι...

Οπως αποκαλύπτει η έρευνα εργατικού δυναµικού, οι εργαζόµενοι στο στενό δηµόσιο τοµέα, την Αµυνα και την Ασφάλεια, δηλαδή στα υπουργεία, στο Στρατό και στην Αστυνοµία, όχι µόνο δεν µειώθηκαν (ξεπερνούν τις 372.000), αλλά στη θέση των συνταξιοδοτηθέντων προσλήφθηκαν νέοι.

Στους ΟΤΑ πέρασε ο «Καλλικράτης», αλλά όλοι έµειναν στη θέση τους. Οι νοµάρχες, που θεωρητικά καταργήθηκαν, ονοµάστηκαν αντιπεριφερειάρχες και οι δήµαρχοι που έχασαν τον δήµο έγιναν αντιδήµαρχοι στο µεγαλύτερο δήµο. Με άλλα λόγια, οι Μερτσέντες και τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα έµειναν τα ίδια, αν δεν αυξήθηκαν...

Ο µοναδικός τοµέας που είχε απώλειες ήταν η Παιδεία, όπου τα τελευταία δύο χρόνια συνταξιοδοτήθηκαν 25.000 δάσκαλοι και καθηγητές. Και η τελευταία γραµµή του λογαριασµού δείχνει ότι αυτά τα δύο χρόνια το ∆ηµόσιο (στενός και ευρύτερος τοµέας) εξακολουθεί να απασχολεί και να µισθοδοτεί πάνω από 750.000 εργαζοµένους. Οσους δηλαδή βρήκε... Είναι προφανές ότι δύο χρόνια µετά την αποκάλυψη του προβλήµατος οι υπεύθυνοι της διαχείρισης της κρίσης απέτυχαν. Το ίδιο και η τρόικα που χρειάστηκε χρόνο για να αντιληφθεί την ελληνική πραγµατικότητα.

ztsolis@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=419030&h1=true