TA NEA ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΕΛΛΑΔΑ
Κόβουν τις σπατάλες και αλλάζουν τρόπο ζωής για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις µετά την οικονοµικήκρίση
Ρεπορτάζ: Αγγελική Καραγεώργου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010
«Στο προηγούµενο κατάστηµα δίναµε 2.400 ευρώ τον µήνα κι έπειτα από συζήτηση η τιµή έπεσε στις 2.000
ευρώ. Ενα άλλο µαγαζίόµως στην απέναντι πλευρά του δρόµου ενοικιαζόταν στα 1.700 ευρώ και τελικά ο ιδιοκτήτης µάς το άφησε στα 1.500. Επόµενο ήταν να επιλέξουµε το απέναντι, το οποίο ήταν και µεγαλύτερο».
Ο Γιώργος Ευαγγελάτος είναιιδιοκτήτης βιντεοκλάµπ και όπωςχαρακτηριστικά λέει «οι επιχειρήσεις για ναανταποκριθούν στις ανάγκες µιας τέτοιας περιόδου, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τα έξοδά τους». Ηδιαπραγµάτευση της τιµής του ενοικίου ωστόσο ήταν µόνο η αρχή για τον 32χρονο επιχειρηµατία, αφού πηγαίνοντας στο καινούργιο κατάστηµα προσπάθησε να «κόψει» κι από αλλού. Πιο δηµιουργικοί
«Οι λεπτοµέρειες κάνουν τη διαφορά,γι’ αυτό θεώρησα απαραίτητη την αναπροσαρµογή στα πάγια έξοδά µου,δηλαδή σε τηλέφωνο, ρεύµα. Προχώρησα ακόµη και στη χρήση πιο οικονοµικών λαµπών», λέει. Προσθέτει δε ότι η κρίση κάνει τους επιχειρηµατίες πιο δηµιουργικούς,αν θέλουν να επιβιώσουν.
«Πρέπει να σκέφτεσαι διαρκώς τι µπορείς να κάνεις ώστε να µειώσεις ταέξοδά σου και να διατηρήσεις το ενδιαφέρον των πελατών.
Χαρακτηριστικό είναι πως στο αντικείµενό µου, το εύκολο download ταινιών από το Ιντερνετ σε συνδυασµό µετην οικονοµική συγκυρία έχουν ως αποτέλεσµα ένα στα τέσσερα βιντεοκλάµπ να επιβιώνει», λέει ο κ. Ευαγγελάτος.
Οσο για το παλιό του µαγαζί, λέει µε λύπη: «Το βλέπω ακόµη ξενοίκιαστο…».
∆εν είναι όµωςµόνο ηπερίπτωσητου Κολωνακίου. Από τηναρχή του 2010 στους περισσότερους εµπορικούς δρόµους της χώρας αυξάνονται ταξενοίκιαστα καταστήµατα, µιας και πολλοί έµποροιδεν µπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ερευνα του Βιοτεχνικού Επιµελητηρίουτης Αθήνας έδειξε ότι το 23,8% των επιχειρήσεων αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους κάθε µήνα καθώς και τους λογαριασµούς των∆ΕΚΟ.
Μεγαλύτερη δυσκολία αντιµετωπίζουν οι ατοµικές επιχειρήσεις .
Μείωση ενοικίων
Μονόδροµος ηµείωσητωνενοικίων. Σύµφωνα µε άλλα στοιχεία της Εθνικής Συνοµοσπονδίας ΕλληνικούΕµπορίου, από την αρχή του χρόνου τοποσοστό των ξενοίκιαστων ακινήτων σε εµπορικούς δρόµους της πρωτεύουσας έχει φτάσει στο 14,8%, ενώ στον Πειραιά στο 11%. Ενδεικτική είναι η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, όπου το ποσοστό των κλειστών επιχειρήσεων φτάνει από την αρχή του χρόνου στο 17%. Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στην οδό Σταδίου,ενώ ακολουθούν η οδός Πανεπιστηµίου και η Ερµού.
Ανάλογη όµως είναι η κατάστασηκαι στην περιφέρεια, µε τις αγορές της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και των Τρικάλων ναπρωταγωνιστούν στα ξενοίκιαστα καταστήµατα. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, οι έµποροι ζητούν και επιτυγχάνουν την επαναδιαπραγµάτευση των ενοικίων, µε τις µειώσεις να φτάνουν ακόµα και στο 30%.
«Αγοράζω τα απαραίτητα»
«ΣΤΌ ΠΑΡΕΛΘΌΝ σπάνια κοίταζα τις τιµές, πλέον το κάνω. Σαφώς θα επιλέξω το οικονοµικότερο προϊόν, όχι όµως εις βάρος της ποιότητας» λέει στα «ΝΕΑ» η εκπαιδευτικός κ. Μαρία Κατζουράκη.
Οπως εξηγεί, όντας µισθωτή µε την οικονοµική κρίση τα εισοδήµατά της έχουν µειωθεί ώς έναν βαθµό, αυτό που έχει επηρεαστεί κατά πολύ όµως είναι η ψυχολογία της. Το αποτέλεσµα; «Τώρα προχωράω σε αλλαγές» λέει και εξηγεί: «Πλέον αγοράζω τα απαραίτητα. Παλιά πήγαινα στο σούπερ µάρκετ και αγόραζα πράγµατα που δεν σκόπευα να χρησιµοποιήσω άµεσα, τώρα σε καµία περίπτωση δεν το κάνω. Αγοράζω ό,τι χρειάζοµαι.
Επιπλέον, στο τέλος της εβδοµάδας φτιάχνω µία λίστα µε τα έξοδα που έκανα, για να δω πού έχω ξεφύγει κι αυτό είναι κάτι που τώρα εφαρµόζω για πρώτη φορά».
Παρατηρεί δε ότι πλέον είναι πιο προσεκτική και στα πάγια έξοδα του τετραµελούς νοικοκυριού της. «∆εν θέλω να αφήνω κανένα φως αναµµένο και βάζω πλυντήριο τις νυχτερινές ώρες. Πράγµατα που κάποτε δεν υπολόγιζα, τώρα τα λογαριάζω κι αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να περάσω και στα παιδιά µου» σηµειώνει η κ. Κατζουράκη και συνεχίζει: «Στο παρελθόν απορούσαµε µε τους ξένους που έρχονταν στην Ελλάδα και αγόραζαν δύο ντοµάτες ή για µεσηµεριανό παρήγγελναν µία µόνο σαλάτα. Τώρα, παρότι είµαι υπέρ της ενίσχυσης της αγοράς για να µη βουλιάξει, κάνω κι εγώ τις αγορές µου µε περισσότερη σύνεση».
«Ολα τα έξοδα διά του δύο»
«ΑΥΤΌ ΠΌΥ είθισται να λένε στην Ελλάδα, “θα πάω να µείνω µόνος µου”, σήµερα είναι πιο λάθος από ποτέ.Αν κανείς υπολογίσει τους µισθούς και τις υψηλότατες τιµές τωνενοικίων, είναι από δύσκολο έως και ακατόρθωτο νασυµβεί. Πρέπει οπωσδήποτε να βρεις κάποιον να συγκατοικήσεις».
Την παραπάνω σκέψη έκανε ο ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίου Γιώργος Ματθαίος και πήρε την απόφαση να συγκατοικήσει προκειµένου να µειώσει τα µηνιαία έξοδά του. Εντός των ηµερών ολοκληρώνει τηστρατιωτική του θητεία και µαζί µε έναν από τους φίλους του, τον Κωνσταντίνο Αθανασίου, έχουν σχεδόν καταλήξει στο σπίτι που θα µείνουν.«Εκτός απότο ενοίκιο,όλα θα πηγαίνουν διά του δύο: κοινόχρηστα, Ιντερνετ, νερό, ρεύµα κι αυτά είναι µόνο τα πρώταπου µου έρχονταιστο µυαλό» λέει ο 28χρονος και προσθέτει: «Ενας νέος που στην καλύτερη περίπτωση έχει µισθό 1.000 ευρώκαι στη χειρότερη592 ευρώ δεν µπορεί να ζήσει µόνος του. Με την έρευνα αγοράς που έχωκάνει, µπορεί κάποιος ναβρει σπίτι ακόµηκαι στα 280 µε 300 ευρώ, όχι όµως σε καλή κατάσταση. Εµείς θα δώσουµε γύρω στα 300 ευρώ ο καθένας, για δυάρι σε καλή κατάσταση και σε καλή περιοχή».
Περικοπές στη βενζίνη
Ενας ακόµη τοµέας από τονοποίο οι δύο νέοι είναι αποφασισµένοι να κάνουν περικοπές είναι η βενζίνη. «Εχουµεκαταλήξει σεδύο σπίτιαπου µας αρέσουν και αυτές τις µέρες προσπαθούµε να αποφασίσουµε ποιο µας ταιριάζει περισσότερο. Σε κάθεπερίπτωση πάντως, έχουµε φροντίσει ναείναι κοντά στις δουλειές µαςώστε ναµην ξοδεύουµε πολλά χρήµατα σε βενζίνη ήνα µπορούµε να εξυπηρετηθούµεαπό ταµέσα µαζικής µεταφοράς» υποστηρίζει ο Γιώργος, τονίζοντας ότι η συγκατοίκηση για εκείνον δεν είναι κάτι καινούργιο. «Τον χρόνο που έκανα µεταπτυχιακό στο Λονδίνο και µετέπειτα τον ένα χρόνο δουλειάς εκεί έµενα σε ένα τριάρι µαζί µε άλλα δύο παιδιά. Με αριθµούς µπορώ να πω ότι έδινα σχεδόν τα ίδια, ίσως και λιγότερα χρήµατα, απ’ ό,τι αν ζούσασε ένα πολύµικρό studio» αναφέρει και συµπληρώνει ότι η συγκατοίκηση το µόνο που χρειάζεται είναι καλή διάθεση.
Από την πλευρά του, ο Κωνσταντίνος επισηµαίνει:«Εκτός απότο οικονοµικό σκέλος, στο οποίοσίγουρα βγαίνουµε κερδισµένοι, επιλέγουµε να µείνουµε µαζί και για λόγους παρέας. Η συγκατοίκηση έχει απαιτήσεις αλλά και πολλά θετικά».
ευρώ. Ενα άλλο µαγαζίόµως στην απέναντι πλευρά του δρόµου ενοικιαζόταν στα 1.700 ευρώ και τελικά ο ιδιοκτήτης µάς το άφησε στα 1.500. Επόµενο ήταν να επιλέξουµε το απέναντι, το οποίο ήταν και µεγαλύτερο».
Ο Γιώργος Ευαγγελάτος είναιιδιοκτήτης βιντεοκλάµπ και όπωςχαρακτηριστικά λέει «οι επιχειρήσεις για ναανταποκριθούν στις ανάγκες µιας τέτοιας περιόδου, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τα έξοδά τους». Ηδιαπραγµάτευση της τιµής του ενοικίου ωστόσο ήταν µόνο η αρχή για τον 32χρονο επιχειρηµατία, αφού πηγαίνοντας στο καινούργιο κατάστηµα προσπάθησε να «κόψει» κι από αλλού. Πιο δηµιουργικοί
«Οι λεπτοµέρειες κάνουν τη διαφορά,γι’ αυτό θεώρησα απαραίτητη την αναπροσαρµογή στα πάγια έξοδά µου,δηλαδή σε τηλέφωνο, ρεύµα. Προχώρησα ακόµη και στη χρήση πιο οικονοµικών λαµπών», λέει. Προσθέτει δε ότι η κρίση κάνει τους επιχειρηµατίες πιο δηµιουργικούς,αν θέλουν να επιβιώσουν.
«Πρέπει να σκέφτεσαι διαρκώς τι µπορείς να κάνεις ώστε να µειώσεις ταέξοδά σου και να διατηρήσεις το ενδιαφέρον των πελατών.
Χαρακτηριστικό είναι πως στο αντικείµενό µου, το εύκολο download ταινιών από το Ιντερνετ σε συνδυασµό µετην οικονοµική συγκυρία έχουν ως αποτέλεσµα ένα στα τέσσερα βιντεοκλάµπ να επιβιώνει», λέει ο κ. Ευαγγελάτος.
Οσο για το παλιό του µαγαζί, λέει µε λύπη: «Το βλέπω ακόµη ξενοίκιαστο…».
∆εν είναι όµωςµόνο ηπερίπτωσητου Κολωνακίου. Από τηναρχή του 2010 στους περισσότερους εµπορικούς δρόµους της χώρας αυξάνονται ταξενοίκιαστα καταστήµατα, µιας και πολλοί έµποροιδεν µπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ερευνα του Βιοτεχνικού Επιµελητηρίουτης Αθήνας έδειξε ότι το 23,8% των επιχειρήσεων αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους κάθε µήνα καθώς και τους λογαριασµούς των∆ΕΚΟ.
Μεγαλύτερη δυσκολία αντιµετωπίζουν οι ατοµικές επιχειρήσεις .
Μείωση ενοικίων
Μονόδροµος ηµείωσητωνενοικίων. Σύµφωνα µε άλλα στοιχεία της Εθνικής Συνοµοσπονδίας ΕλληνικούΕµπορίου, από την αρχή του χρόνου τοποσοστό των ξενοίκιαστων ακινήτων σε εµπορικούς δρόµους της πρωτεύουσας έχει φτάσει στο 14,8%, ενώ στον Πειραιά στο 11%. Ενδεικτική είναι η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, όπου το ποσοστό των κλειστών επιχειρήσεων φτάνει από την αρχή του χρόνου στο 17%. Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στην οδό Σταδίου,ενώ ακολουθούν η οδός Πανεπιστηµίου και η Ερµού.
Ανάλογη όµως είναι η κατάστασηκαι στην περιφέρεια, µε τις αγορές της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και των Τρικάλων ναπρωταγωνιστούν στα ξενοίκιαστα καταστήµατα. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, οι έµποροι ζητούν και επιτυγχάνουν την επαναδιαπραγµάτευση των ενοικίων, µε τις µειώσεις να φτάνουν ακόµα και στο 30%.
«Αγοράζω τα απαραίτητα»
«ΣΤΌ ΠΑΡΕΛΘΌΝ σπάνια κοίταζα τις τιµές, πλέον το κάνω. Σαφώς θα επιλέξω το οικονοµικότερο προϊόν, όχι όµως εις βάρος της ποιότητας» λέει στα «ΝΕΑ» η εκπαιδευτικός κ. Μαρία Κατζουράκη.Οπως εξηγεί, όντας µισθωτή µε την οικονοµική κρίση τα εισοδήµατά της έχουν µειωθεί ώς έναν βαθµό, αυτό που έχει επηρεαστεί κατά πολύ όµως είναι η ψυχολογία της. Το αποτέλεσµα; «Τώρα προχωράω σε αλλαγές» λέει και εξηγεί: «Πλέον αγοράζω τα απαραίτητα. Παλιά πήγαινα στο σούπερ µάρκετ και αγόραζα πράγµατα που δεν σκόπευα να χρησιµοποιήσω άµεσα, τώρα σε καµία περίπτωση δεν το κάνω. Αγοράζω ό,τι χρειάζοµαι.
Επιπλέον, στο τέλος της εβδοµάδας φτιάχνω µία λίστα µε τα έξοδα που έκανα, για να δω πού έχω ξεφύγει κι αυτό είναι κάτι που τώρα εφαρµόζω για πρώτη φορά».
Παρατηρεί δε ότι πλέον είναι πιο προσεκτική και στα πάγια έξοδα του τετραµελούς νοικοκυριού της. «∆εν θέλω να αφήνω κανένα φως αναµµένο και βάζω πλυντήριο τις νυχτερινές ώρες. Πράγµατα που κάποτε δεν υπολόγιζα, τώρα τα λογαριάζω κι αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να περάσω και στα παιδιά µου» σηµειώνει η κ. Κατζουράκη και συνεχίζει: «Στο παρελθόν απορούσαµε µε τους ξένους που έρχονταν στην Ελλάδα και αγόραζαν δύο ντοµάτες ή για µεσηµεριανό παρήγγελναν µία µόνο σαλάτα. Τώρα, παρότι είµαι υπέρ της ενίσχυσης της αγοράς για να µη βουλιάξει, κάνω κι εγώ τις αγορές µου µε περισσότερη σύνεση».
«Ολα τα έξοδα διά του δύο»
«ΑΥΤΌ ΠΌΥ είθισται να λένε στην Ελλάδα, “θα πάω να µείνω µόνος µου”, σήµερα είναι πιο λάθος από ποτέ.Αν κανείς υπολογίσει τους µισθούς και τις υψηλότατες τιµές τωνενοικίων, είναι από δύσκολο έως και ακατόρθωτο νασυµβεί. Πρέπει οπωσδήποτε να βρεις κάποιον να συγκατοικήσεις».Την παραπάνω σκέψη έκανε ο ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίου Γιώργος Ματθαίος και πήρε την απόφαση να συγκατοικήσει προκειµένου να µειώσει τα µηνιαία έξοδά του. Εντός των ηµερών ολοκληρώνει τηστρατιωτική του θητεία και µαζί µε έναν από τους φίλους του, τον Κωνσταντίνο Αθανασίου, έχουν σχεδόν καταλήξει στο σπίτι που θα µείνουν.«Εκτός απότο ενοίκιο,όλα θα πηγαίνουν διά του δύο: κοινόχρηστα, Ιντερνετ, νερό, ρεύµα κι αυτά είναι µόνο τα πρώταπου µου έρχονταιστο µυαλό» λέει ο 28χρονος και προσθέτει: «Ενας νέος που στην καλύτερη περίπτωση έχει µισθό 1.000 ευρώκαι στη χειρότερη592 ευρώ δεν µπορεί να ζήσει µόνος του. Με την έρευνα αγοράς που έχωκάνει, µπορεί κάποιος ναβρει σπίτι ακόµηκαι στα 280 µε 300 ευρώ, όχι όµως σε καλή κατάσταση. Εµείς θα δώσουµε γύρω στα 300 ευρώ ο καθένας, για δυάρι σε καλή κατάσταση και σε καλή περιοχή».
Περικοπές στη βενζίνη
Ενας ακόµη τοµέας από τονοποίο οι δύο νέοι είναι αποφασισµένοι να κάνουν περικοπές είναι η βενζίνη. «Εχουµεκαταλήξει σεδύο σπίτιαπου µας αρέσουν και αυτές τις µέρες προσπαθούµε να αποφασίσουµε ποιο µας ταιριάζει περισσότερο. Σε κάθεπερίπτωση πάντως, έχουµε φροντίσει ναείναι κοντά στις δουλειές µαςώστε ναµην ξοδεύουµε πολλά χρήµατα σε βενζίνη ήνα µπορούµε να εξυπηρετηθούµεαπό ταµέσα µαζικής µεταφοράς» υποστηρίζει ο Γιώργος, τονίζοντας ότι η συγκατοίκηση για εκείνον δεν είναι κάτι καινούργιο. «Τον χρόνο που έκανα µεταπτυχιακό στο Λονδίνο και µετέπειτα τον ένα χρόνο δουλειάς εκεί έµενα σε ένα τριάρι µαζί µε άλλα δύο παιδιά. Με αριθµούς µπορώ να πω ότι έδινα σχεδόν τα ίδια, ίσως και λιγότερα χρήµατα, απ’ ό,τι αν ζούσασε ένα πολύµικρό studio» αναφέρει και συµπληρώνει ότι η συγκατοίκηση το µόνο που χρειάζεται είναι καλή διάθεση.
Από την πλευρά του, ο Κωνσταντίνος επισηµαίνει:«Εκτός απότο οικονοµικό σκέλος, στο οποίοσίγουρα βγαίνουµε κερδισµένοι, επιλέγουµε να µείνουµε µαζί και για λόγους παρέας. Η συγκατοίκηση έχει απαιτήσεις αλλά και πολλά θετικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου