 |
| Πότε θα πάμε καλέ στα γουναράδικα; |
πρώτον, η ΄λενοια που έδινε ο Άρης Βελουχιώτης στην έκφραση ήταν σε σχέση με το παραμ΄λυθι της αλεπούς. Ρώτησαν τα αλεπουδάκια την μαμά αλεπού, ότυαν τα έστελνε ν στον αγηώνα της ζωής: "μαμά, πότε θα συναντηθούμε πάλι;" καί η μαμά τους απάντησε..."στον κουβά στα γουναράδικα"! ...με άλλα λόγια όταν μας σφάξουν. Όταν λοιπόν ο Βελουχιώτης αποχαιρετούσε τους συντρόφους του, πηγαίνοντας σε επιχειρήσεις, ο χαιρετισμός καλήν αντάμωση στα γουναράδικα ήταν έκφραση αυτοθυσίας, κάτι σαν "οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν"! Ο Διαμαντό φυσικά το πήρε αλλιώς καί το χρησιμοποίησε σαν απειλή προς κυβερνητικούς καί άλλους.
Δεύτερον, στα γουναράδικα πάς είτε σαν θύτης είτε σαν σφαχτάρι. Οι μεν κυβερνητικοί, καλυπτόμενοι πό το κράτος κατασδτολής ανάγκη δεν έχουν από κούφιες απειλές. Υπάρχουν όμως καί άλλοι στο κοινοβούλιο, που ακούν, αφρίζουν καί προετοιμάζονται.
Tα Χρυσαυγίτικα μαντρόσκυλα του Ναζισμού, περί ών ο λόγος, έχουν σουγιάδες, φανατισμό, μπράβους, περίστροφα καί ρόπαλα, καί έναν Βαρδινογιάννη από πίσω με καραβιές ευρώ καί πολεμικά εφόδια γιά μπαλωθιές.
Στείλε τε, θα έλεγα, στο προαύλιο της Βουλής τον τον Διαμαντό ή έστω τον Τατσό να πιαστεί με τον Κασίδα ή τον Λαγό, έτσι γιά πρόβα, μπάς καί ανοίξει καί κάποιο μυαλό...εκτός από κεφάλι. Τα λόγια, όταν τυο παίζεις ζόρικος, δεν αρκούν.
Λόγια, λόγια, λόγια ήταν καί ο kamerad Thälmann, αλλά ο Χίτλερ είχε σαν αστακούς οπλισμένα τα Τάγματα Εφόδου καί έναν Χίντεμπουργκ με το Reichswehr γιά υπέρτατο προστάτη. Στο τέλος οι Χιτλερικοί τον έκαναν κιμά τον φλύαρο Τάλμαν και τα ανεγκέφαλα συντρόφια του στο Μπούχενβαλντ.
Achtung!
Με βαμμένα νύχια καί καλσόν για γουναράδικα δεν μιλάει ο κόσμος...μήν πάτε γυρεύοντας λοιπόν, γυμνοί, στον λάκκο με τα κ-δάχτυλα. Το είπαν άλλωστε προχθές ανοιχτά οι Ναζί εν μέσω κοινοβουλίου γτο πόσο σας τρέμουν: "γιαλαντζί" σας θεωρούν!
Προσοχή, λοιπόν, με τους γιαλαντζί παλικαρισμούς μην καί σας καεί η γούνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου