Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Here is a candy little kid...it'll teach you history!

And the FIRST PRIZE celebrating cultural tollerance and understanding among people goes to this beautiful children's cake from Turkey. 
It is commemorating the 1453 FALL OF  CONSTANTINOPLE, the capital of Byzantium and medieval Greeks, to the Muslim Turkish conquerors. 
Please note the dead Greeks knights with the arrows in their eyes, etc, and the defeated  fallen cross on the foreground. 
Now children...pray, eat your cake and be happy! 



https://sphotos-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash4/390962_10200730616123659_71902375_n.jpg

Νετανιάχου σε Αβραμόπουλο: Πρόσω ολοταχώς στη διμερή συνεργασία

Σε καλό κλίμα η συνάντηση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού με τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών
 Νετανιάχου σε Αβραμόπουλο: Πρόσω ολοταχώς στη διμερή συνεργασία
Αποστολή στην Ιερουσαλήμ 
Πιο θερμός από ποτέ για ενίσχυση και εμβάθυνση της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας, αλλά και για σύσφιγξη του άξονα σταθερότητας με τη συμμετοχή και της Λευκωσίας, εμφανίστηκε ο Βενιαμίν Νετανιάχου στη συνάντηση που είχε στην Ιερουσαλήμ με τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Αβραμόπουλο. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ζήτησε μάλιστα να εξευρεθούν το ταχύτερο δυνατόν οι ημερομηνίες για τη διεξαγωγή του διακυβερνητικού υπουργικού συμβουλίου (G2G) μεταξύ των δύο χωρών. Δεν αποκλείεται αυτές να ανακοινωθούν εντός των προσεχών ημερών, ώστε εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες το G2G να λάβει χώρα ακόμη και εντός του Ιουλίου.
«Οι σημαίες έχουν τα ίδια χρώματα και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη» τόνισε χαρακτηριστικά στις δηλώσεις του ο κ. Νετανιάχου, ενώ ο κ. Αβραμόπουλος του απάντησε ότι «το μέλλον είναι πολύ ευοίωνο και είμαστε πολύ εγγύτερα ο ένας στον άλλο. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε».
Οι δύο άνδρες συζήτησαν επί αρκετή ώρα για όλο το φάσμα της διμερούς συνεργασίας σε όλους τους τομείς. Όπως αναμενόταν, κυριάρχησε η ενέργεια, αλλά επίσης και η αμυντική συνεργασία. Άλλωστε, παρών στη συζήτηση ήταν και ο ισραηλινός σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Γιάακοβ Άμιντρορ, με τον οποίο ο κ. Αβραμόπουλος είχε προηγουμένως κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Σύμφωνα δε με πληροφορίες, η ισραηλινή πλευρά εμφανίστηκε διατεθειμένη ακόμη και να κατασκευάσει πολεμικά σκάφη σε ελληνικά ναυπηγεία, στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνει να ενισχύσει την ασφάλεια των εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου. Ο τουρισμός, η διαχείριση υδάτινων πόρων, οι αγροτικές καλλιέργειες ήταν μερικοί μόνο από τους τομείς που έπεσαν στο τραπέζι για πιθανές συνέργειες. Η συνεργασία σε επίπεδο διασποράς κρίνεται επίσης σημαντική, ενώ οι Ισραηλινοί εξέφρασαν το έντονο ενδιαφέρον για επενδύσεις και στο real estate στην Ελλάδα.  
Από την ατζέντα των συνομιλιών δεν θα μπορούσε να λείπει η ενέργεια και η συνεργασία Ελλάδος – Ισραήλ. Προς το παρόν πάντως, οι Ισραηλινοί δεν έχουν ακόμη αποφασίσει για την κατεύθυνση των εξαγωγών φυσικού αερίου. Ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ενέργειας και Υδάτων Σιλβάν Σαλόμ απέφυγε, κατά τη συνομιλία του με τον κ. Αβραμόπουλο, να ανοίξει τα χαρτιά του. Άλλωστε, η συζήτηση εντός του Ισραήλ επί της έκθεσης της Επιτροπής Τζεμάχ (που έχει προτείνει να διατεθεί προς εξαγωγή το 53% των ισραηλινών αποθεμάτων κατά τα επόμενα 25 χρόνια) συνεχίζεται και τα ζητήματα ασφαλείας των σχετικών εγκαταστάσεων απασχολούν τόσο την πολιτική όσο και τη στρατιωτική ηγεσία.
Την ίδια στιγμή, ενώ από διάφορες πλευρές ακούγονται ιδέες για ενεργειακή συνεργασία Ισραήλ – Τουρκίας με την πιθανή κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, ο κ. Σαλόμ εμφανίστηκε να συμφωνεί με την άποψη που του εξέφρασε ο κ. Αβραμόπουλος ότι η γεωγραφική εγγύτητα δεν διασφαλίζει και τη στενή γεωπολιτική συνεργασία.  
Πάντως, ο κ. Σαλόμ επανέλαβε την επιθυμία της ισραηλινής κυβέρνησης να προχωρήσει στην ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδος με υποθαλάσσιο καλώδιο μήκους 540 ναυτικών μιλίων και συνολικό κόστος κατασκευής 1,5 δοσεκατομμύρια ευρώ. Σημειώνεται ότι το εν λόγω έργο έχει επιλεγεί, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «έργο κοινού ενδιαφέροντος». Παράλληλα, ο κ. Σαλόμ πρότεινε να διερευνηθούν οι δυνατότητες συνεργασίας σε θέματα πολιτικής προστασίας και τουρισμού (μέσω της οργάνωσης κοινών πακέτων).
Παράλληλα, ο κ. Αβραμόπουλος συναντήθηκε και με την υπουργό Δικαιοσύνης Τζίπι Λίβνι, η οποία έχει παράλληλα αναλάβει και την ειρηνευτική διαδικασία. Η κυρία Λίβνι, η οποία εξήρε τις προσπάθειες του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι ώστε να αναζωογονηθούν οι ισραηλινοπαλαιστικές συνομιλίες, υπογράμμισε προς τον έλληνα υπουργού Εξωτερικών την επιθυμία της ισραηλινής πλευράς για υποστήριξη ώστε η Χεζμπολάχ να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ έπειτα και από την πολύνεκρη επίθεση στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας.
Τέλος, όλοι σχεδόν οι συνομιλητές του κ. Αβραμόπουλου εξέφρασαν, με προσεκτικό τρόπο, την ανησυχία των Ισραηλινών για την άνοδο ακραίων και ρατσιστικών φωνών στην Ελλάδα. Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής και η εκλογική της απήχηση έχουν ανησυχήσει τους Ισραηλινούς αλλά και γενικότερα τις ανά τον κόσμο εβραϊκές οργανώσεις, όπως φάνηκε και από την τελευταία ανακοίνωση του Παγκοσμίου Εβραϊκού Κογκρέσου. Είναι πάντως ενδεικτικό ότι ο κ. Αβραμόπουλος, στο μήνυμα που έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του Μνημείου Γιαντ Βασέμ για το Ολοκαύτωμα, έστειλε έμμεσο πλην ισχυρό μήνυμα κατά του ρατσισμού, ενώ εξήγησε στους συνομιλητές του ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι παροδικό φαινόμενο και όταν η κρίση ξεπεραστεί, θα σβήσει μαζί της.
Ο κ. Αβραμόπουλος στη συνέχεια θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες, ενώ έπειτα θα μεταβεί στη Ραμάλα όπου και θα έχει συνομιλίες με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς.

Οι τελευταίες στιγμές της Βασιλεύουσας (α΄ μερος)

ΟΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗΑφιερώματα Δευτέρα, 27 Μαϊου, 2013 13:20
ΚείμενοΛεβεντογιάννης Βενιζέλος
ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ
Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Βράδυ Δευτέρας.28 Μαΐου. Ο Ιωάννης Ιουστινιάνης άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί στην γεμάτη άταφα πτώματα, πεδιάδα του Λύκου. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε. Η Πόλη των πόλεων, θα ζούσε άλλη μια ημέρα σκληρής πολιορκίας.

Ο καιρός δεν ήταν πολύ κρύος, είχε όμως μια υγρασία που τρυπούσε τα κόκαλα.

Τύλιξε τον βαρύ μαύρο μανδύα του πάνω από την πανοπλία του. Ήταν κουρασμένος. Όλα τα μέλη του πονούσαν φρικτά. Στην σκουρόχρωμη μεταλλική του πανοπλία, η υγρασία σχημάτιζε μικρά αυλάκια νερού που έπεφταν στο έδαφος. 


Στο βάθος, στο στρατόπεδο του Αμιρά, η νύχτα είχε γίνει μέρα από τις εκατοντάδες φωτιές που είχαν ανάψει. Τα τύμπανα δεν σταματούσαν λεπτό να χτυπούν. Οι κραυγές και οι επικλήσεις στον Θεό τους, ακουγόταν καθαρά μέχρι τα τείχη που στέκονταν ο ίδιος. 

Οι δερβίσηδες έκλαιγαν και υπόσχονταν στους στρατιώτες του εχθρού πιλάφι και γυναίκες στον παράδεισο, εάν πεθάνουν τιμημένα στη μάχη Ένα άσχημο προαίσθημα έκανε το στομάχι του να σφιχτεί. Έφερε το χέρι του στο τεράστιο σπαθί του και χάιδεψε τη λαβή. Έστριψε το κεφάλι του δεξιά και αριστερά και είδε ότι στα υπερήφανα τείχη, είχαν απομείνει ελάχιστοι υπερασπιστές.

Οι περισσότεροι εξουθενωμένοι κοιμόντουσαν με τις πανοπλίες τους και τα σπαθιά στο χέρι. Κάποιοι είχαν αφήσει τα αρκεβούζια τους επάνω στις πολεμίστρες και απλά περίμεναν. Όλοι ήξεραν ότι η μέρα που ξημέρωνε θα ήταν η πιο δύσκολη και η καθοριστικότερη από όλες τις ημέρες της πολιορκίας. 




Από τις 7 Απριλίου πολεμούσαν αδιάκοπα έναν δυνατότερο και πολυάριθμο εχθρό. Και όμως άντεχαν. Κάθε ημέρα στις επάλξεις θέριζαν όποιον τολμούσε να πλησιάσει. Η τεράστια τάφρος από κάτω είχε γεμίσει και αυτή πτώματα. Κι όμως εκείνοι δεν τα παρατούσαν και με περισσότερη λύσσα κάθε φορά επιχειρούσαν εξ εφόδου να καταλάβουν τα τείχη. Ξημέρωνε η 29η Μαΐου, του Σωτήριου έτους 1453 Σε λίγη ώρα στα τείχη θα εμφανιζόταν να πάρει τη θέση του στις πολεμίστρες ανάμεσα στους συμπολεμιστές του, σαν απλός στρατιώτης ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Ο τελευταίος αυτοκράτορας της χιλιόχρονης Πόλης... 

Ο Γενουάτης Ιωάννης Ιουστινιάνης συνέχιζε να κοιτά προς το στρατόπεδο του Αμιρά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που άνθρωποι του σουλτάνου, εκείνου του νεαρού με τη γαμψή μύτη και τα σχιστά παμπόνηρα μάτια, τον είχαν πλησιάσει και του είχαν προτείνει να παρατήσει τον Αυτοκράτορα και να πάει με το μέρος τους. Θα τον έπνιγαν στα χρυσάφια. Και εκείνον και τους 800 συντρόφους του που τον ακολουθούσαν πιστά χρόνια τώρα.

Ο μικρός στρατός μισθοφόρων που είχε δημιουργήσει ήταν ο καλύτερος στην Ευρώπη για την υπεράσπιση κάστρων. Ο 21 ετών Μεχμέτ του είχε διαμηνύσει σε τόνο που δεν σήκωνε αμφισβήτηση: “Έλα μαζί μου και θα έχεις ότι ζητήσεις. Πράγματα που ούτε έχεις φανταστεί. Μείνε με τον Αυτοκράτορα και σε περιμένει ο θάνατος” Έφθασε στην Πόλη στα μέσα του χειμώνα στις 26 του Γενάρη. 

Τα δυο πλοία του με τους 800 σιδερόφραχτους ατρόμητους πολεμιστές του, έδεσαν στο λιμάνι του Βουκολέωντα. Όταν κατέβηκαν και παρατάχθηκαν μπροστά στον προβλήτα περιμένοντας τον Αυτοκράτορα, ο κόσμος τους αγκάλιαζε και έκλαιγε από χαρά. Στα πρόσωπα τους έβλεπε τη σωτηρία τους. Ο αυτοκράτορας τον εμπιστεύτηκε και τον έχρισε αμέσως Πρωτοστράτορα. Είχε υπό τη διοίκηση του ολόκληρη την άμυνα της Πόλης. Ο Κωνσταντίνος του έδειξε απεριόριστη εμπιστοσύνη και ο Ιωάννης Ιουστινιάννης δεν επρόκειτο να τον προδώσει. Στην Ευρώπη όλη, οι βασιλιάδες και οι ευγενείς τον ήξεραν με το όνομα του Giovanni Guistiniani Longo. 

Οι Βυζαντινοί τον φώναζαν Καπετάν-Γιουστουνιά, οι εχθροί του, που τον έτρεμαν τον φώναζαν “Μαύρο Άγγελο”. Η σκουρόχρωμη γκρίζα βαριά μεταλλική του πανοπλία, ο μαύρος μανδύας του και το επιβλητικό του παρουσιαστικό, ειδικά όταν “έριχνε” την περικεφαλαία του να καλύψει το πρόσωπο του, τον έκαναν να δείχνει σαν Άγγελος θανάτου... Αμέσως έπιασε δουλειά. Χώρισε και αναδιάταξε τον στρατό. 

Τους εκπαίδευσε όσο μπορούσε καλύτερα, στα σύγχρονα όπλα, και ζήτησε να επιδιορθωθούν τα τείχη. Απαίτησε από τον αυτοκράτορα να πάρει δια της βίας όσους από τους νέους της Κωνσταντινούπολης είχαν κλειστεί σε μοναστήρια, για να μην πολεμήσουν και δυστυχώς ήταν πολλοί. Έδωσε στον κάθε στρατιώτη ρόλο. Όρισε το σημείο των τειχών που θα υπερασπιζόταν ο κάθε ευγενής Και τοποθέτησε τους δικούς του 800 ιππότες στα πιο καίρια και επικίνδυνα σημεία. Κάθε βράδυ δειπνούσε με τον αυτοκράτορα και κατέστρωναν σχέδια για να μην αφήσουν τα Θεοδοσιανά τείχη να τα πατήσει ο εχθρός. Κάθε βράδυ ζούσαν σαν να ήταν το τελευταίο. 

Οι υπερασπιστές ήταν αυτό που λέμε “μετρημένα κουκιά”: 5.000 Βυζαντινοί και 2.500 Γενουάτες, Ενετοί, Ισπανοί ακόμη και Τούρκοι. Σύνολο με τις εφεδρείες το πολύ 9.000 ψυχές. Και οι απέναντι; Αναρίθμητοι. Ξεπερνούσαν τις 150.000. Οι περισσότεροι Τούρκοι, αλλά και πολλοί Βούλγαροι, Σέρβοι, Ούγγροι, Βόσνιοι, Αγαρηνοί, Αμπχάζιοι, ακόμη και ...Έλληνες. Τον Ιουστινιάνη όμως όπως και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο δεν τους απασχολούσε η μεγάλη μάζα του στρατού του Μεχμέτ. Ούτε οι Βασιβουζούκοι, ούτε οι Σπάχηδες μπορούσαν να συγκριθούν με τους Βυζαντινούς και τους Λατίνους. 

Τον Αυτοκράτορα και τον Πρωτοστράτορα τους έκαιγαν τα 20.000 εξισλαμισμένα χριστιανόπουλα που είχε σαν προσωπική φρουρά ο Μεχμέτ. Τους ονόμαζαν Γενίτσαρους. Αυτούς έπρεπε να εξολοθρεύσει ο Βυζαντινός στρατός... Το τελευταίο βράδυ μετά τη λειτουργία στην Αγία Σοφία και πριν πάρει το δρόμο του προς τα τείχη, ο Ιουστινιάνης συναντήθηκε στο “Αυγουσταίον”, με τον Αυτοκράτορα. Περπάτησαν μαζί τη Μέση Οδόν και στα αριστερά τους είχαν τον Ιππόδρομο.

Η φρουρά του Κωνσταντίνου είχε μείνει διακριτικά λίγο πιο πίσω, μαζί με τη φρουρά του Μαύρου Άγγελου. Δίπλα στον Αυτοκράτορα βρισκόταν ο άνθρωπος που ο Ιουστινιάννης μισούσε περισσότερο από οποιονδήποτε. Ο Μέγας Δούξ, ο Λουκάς Νοταράς. Ο άνθρωπος που προτιμούσε το “Τούρκικο Σαρίκι από την Λατινική καλύπτρα”. 

Ο Ιουστινιάννης ζήτησε από τον Αυτοκράτορα το πρωί όταν θα ξεκινούσε η μάχη να τον κλειδώσει αυτόν και τους άλλους στρατιώτες, στην Πύλη που υπερασπιζόταν για να μην μπορέσει κανείς να φύγει: “Ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε όλοι μας επάνω στην Πέμπτη (Πύλη) και στον Άγιο Ρωμανό” του είπε και κάρφωσε δολοφονικά τα μάτια του στον Μέγα Δούκα. Ο κόσμος που συνέχιζε να βγαίνει εκείνη την ώρα από την Αγία Σοφία είδε τον Αυτοκράτορα του, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να δακρύζει και να αγκαλιάζει τον Πρωτοστράτορα του. 

Ο Λουκάς Νοταράς χαμογέλασε ειρωνικά... Ο Μέγας Δούκας της Κωνσταντινούπολης ποτέ δεν συμπάθησε τον Γενουάτη Ιουστινιάνη. Ποτέ δεν του άρεσε οτιδήποτε προέρχονταν από τη Δύση και οτιδήποτε ήταν λατινικό. Προτιμούσε τους Οθωμανούς και τον νέο σουλτάνο Μεχμέτ. Εξάλλου ήταν μόλις 21 ετών και σε μια ενδεχόμενη κατάληψη της Πόλης από εκείνον θα μπορούσε εύκολα να τον χειραγωγήσει... Ήταν ο Μεγας Δούκας της Πόλης και εάν πέθαινε ο αυτοκράτορας εκείνος θα αναλάμβανε... 

Ο Λουκάς Νοταράς, όχι μόνο δεν συμπαθούσε τον Ιουστινιάνη αλλά τον φοβόταν κιόλας. Όχι τόσο λόγω παρουσιαστικού. Τον φοβόταν γιατί λίγες ημέρες πριν λίγο έλειψε να του κόψει το κεφάλι μπροστά στον Κωνσταντίνο. Εκείνο το απόγευμα που ο Αυτοκράτορας και ο Πρωτοστράτορας πολεμούσαν για ώρες στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Εκείνο το απόγευμα που οι Οθωμανοί λίγο έλειψε να μπούν στην θεοφύλακτη Πόλη.

Τότε που ο Πρωτοστράτορας του έστειλε αγγελιοφόρο στα Θαλασσινά τείχη όπου βρισκόταν: “ Μεγάλε Δούκα χρειαζόμαστε επειγόντως τα κανόνια και τους πολεμιστές σου. Εκεί που τα κρατάς σήμερα δεν γίνεται μάχη. Πρέπει να έρθουν όλοι ΑΜΕΣΩΣ προς βοήθεια, στην Πύλη του Αγίου (Ρωμανού). Το ρήγμα στα τείχη είναι μεγάλο. Δεν θα αντέξουμε για πολύ. Τα σκυλιά θα μπουν μέσα” Η απάντηση του Νοταρά ήταν λιτή. “Κανείς δεν θα πάει πουθενά. Τους χρειάζομαι εδώ”.

Τελικά ο αυτοκράτορας και οι υπερασπιστές στα τείχη αν και πολεμούσαν από το πρωί κατάφεραν το απόγευμα να τσακίσουν όλους τους εχθρούς. Λίγοι πάτησαν τα τείχη και εκείνοι μακελεύτηκαν αμέσως. Το βράδυ στο παλάτι στις Βλαχέρνες ο Ιουστινιάνης μπήκε στη Μεγάλη αίθουσα βρώμικος και κατάκοπος από την πολύωρη μάχη. Με συννεφιασμένο βλέμμα έψαξε τον Νοταρά. Ήταν ο μοναδικός στην αίθουσα, ντυμένος με καθαρά ρούχα και “ατσαλάκωτος”.

Στεκόταν δίπλα στον εξουθενωμένο Παλαιολόγο. Η μεταλλική μαύρη φορεσιά του Γενουάτη έτριξε καθώς εκείνος πλησίαζε με δυο δρασκελιές τον Νοταρά. Το σκοτεινό βλέμμα του, τρόμαξε μέχρι και τον αυτοκράτορα. Ο Ιουστινιάνης έβγαλε το τεράστιο σπαθί του από τη θήκη με ασύλληπτη ταχύτητα. Κανένα μάτι δεν κατάλαβε πως. Η παχιά και κοφτερή σαν ξυράφι λεπίδα πίεσε δυνατά και μάτωσε τον λαιμό του Νοταρά. 

Τα λόγια του Γενουάτη δεν σήκωναν αμφισβήτηση. Του ψιθύρισε: “Έδω μπροστά στον βασιλιά σου θα σου πάρω το κεφάλι. (traditor et che me tien che adesso non te scanna cum questo pugnal . “Ω προδότη, δεν ξέρω τι με κρατεί και δεν σε σφάζω μ’ αυτό το μαχαίρι”).Σκυλί γιατί δεν έστειλες βοήθεια που σου ζήτησα. Αφού στα Θαλασσινά δεν πολεμούσες.

Όχι για μένα αλλά για τον Αυτοκράτορα σου, Λουκά Νοταρά.” Το πρόσωπο του Ιουστινιάνη έγινε κατακόκκινο από το θυμό καθώς ξαναθυμήθηκε τι είχε συμβεί λίγες ώρες πριν στον Άγιο Ρωμανό. Λίγο έλειψε να πεθάνει το απόγευμα της 7ης Μαΐου πάνω στα τείχη.

Εκείνη την ημέρα που οι Τούρκοι έκαναν την μεγαλύτερη επίθεση τους. Τουλάχιστον 40.000 Οθωμανοί όρμηξαν λυσσασμένα προς τα τείχη για να τα καταλάβουν...Πολεμούσε πλάι στον αυτοκράτορα από το πρωί. Κάποια στιγμή τον άφησε και με 20 δικούς του έτρεξε λίγα μέτρα βορειότερα.

Οι Οθωμανοί είχαν στήσει σκάλες και ανέβαιναν. Οι άλλοι υπερασπιστές ήταν νεκροί σε εκείνο το σημείο. Έπεσε πάνω τους όπως ο θεριστής στα στάχυα. Τους μεκέλευε έναν προς έναν μαζί με τους 20 συντρόφους του. Όταν ξαφνικά ένας γενίτσαρος ανέβηκε τις σκάλες και εμφανίστηκε στα τείχη. Ο Αμουράτ μόνος άνοιξε δρόμο ανάμεσα στους σιδερόφραχτους και βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Πρωτοστράτωρα. 

Ο Ιουστινιάνης ήταν ψήλος επιβλητικός με χέρια σαν κορμούς δέντρου και σβέρκο σαν δαμάλι. Όμως έδειχνε σαν παιδάκι μπροστά στον Αμουρατ. Ο τεράστιος Γενίτσαρος με το κυρτό σπαθί του επιτέθηκε με μανία στον Ιουστινιάνη. Κάθε χτύπημα τον έκανε να υποχωρεί. Δεν μπορούσε να αντέξει για πολύ την επίθεση του. Το σπαθί έπεφτε με δύναμη πάνω στην πανοπλία. 




Ο Γενουάτης δεν άντεξε, δεν πρόλαβε να ανταποδώσει καν ένα χτύπημα. Παραπάτησε και έπεσε. Ο Τούρκος χαμογέλασε με κακία και σήκωσε το σπαθί του. Ο Ιουστινιάνης βλαστήμησε και έκλεισε τα μάτια...

Ο θάνατος όμως δεν ήρθε. Περίμενε με κλειστά τα μάτια και κομμένη την ανάσα τον Τούρκο να του κόψει το κεφάλι αλλά παρέμενε ζωντανός. Άνοιξε τα μάτια και το πρώτο που αντίκρισε ήταν το πρόσωπο του γενιτσάρου πεσμένο δίπλα του με τα μάτια του ορθάνοιχτα γεμάτα έκπληξη να τον κοιτούν. Γύρισε και είδε το τεράστιο κορμί του Τούρκου να έχει πέσει στα γόνατα. Από τον λαιμό του ξεπηδούσαν πίδακες αίματος. Δίπλα όρθιος στεκόταν με ματωμένο το σπαθί του ένας νέος και χαμογελούσε.

Ήταν δεν ήταν 17 χρονών. Αν και όρθιος δεν ξεπερνούσε στο ύψος το άψυχο ακέφαλο γονατιστό κορμί του Αμουράτ. Ένα ατρόμητο Ελληνόπουλο είχε δει από την αρχή τον γενίτσαρο να επιτίθεται στον Πρωτοστράτορα. Παράτησε το πόστο του και με φτερά στα πόδια έφτασε την κατάλληλη στιγμή. “Με λένε Ραγκαβή, Πρωτοστράτορα μου...” πρόλαβε να πει πριν η πανοπλία του τρυπηθεί σε πολλά σημεία από βροχή από βέλη. Κάτω από τα τείχη οι Οθωμανοί τοξότες είχαν δει τι είχε συμβεί και εκδικήθηκαν.

Ο Ιουστινιάνης σηκώθηκε ουρλιάζοντας και με το γυμνό σπαθί του πέταξε μόνος του όσους γενίτσαρους είχαν απομείνει στα τείχη. Τα μάτια του είχαν γεμίσει δάκρυα για τον θάνατο του μικρού Έλληνα που του έσωσε τη ζωή. Ένα χέρι τον άγγιξε και τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Βρισκόταν και πάλι μπροστά στον Νοταρά. Το χέρι που έπιανε απαλά το σπαθί του, ήταν του αυτοκράτορα: “Σας παρακαλώ αδέλφια. Ας αφήσουμε κατά μέρους τις διαφορές που μας χωρίζουν”.

Για άλλη μια φορά προσπάθησε να τους έχει όλου ενωμένους ενάντια στον κοινό εχθρό, αν και ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν ο ρόλος του καθένα...

Σκηνή σουλτάνου Μεχμέτ. Βράδυ Δευτέρας 28 Μαΐου



Ο Μεχμέτ ο Β, δεν άκουγε τους συμβούλους του που μιλούσαν γύρω του. Είχε καθίσει αναπαυτικά επάνω στο παχύ χαλί της σκηνής του, στη μεγάλη και κεντημένη με χρυσές κλωστές μαξιλάρα και είχε αφήσει το νου του να ταξιδέψει.

Ήταν ο τρίτος γιος του Σουλτάνου Μουράτ και η τύχη το έφερε έτσι να γίνει εκείνος Σουλτάνος μετά τον θάνατο του πατέρα του. Η αλήθεια είναι ότι ο Μουράτ τον τελευταίο καιρό πριν πάει να συναντήσει τον Αλλάχ, είχε γίνει εξαιρετικά μαλθακός.

Είχε συνάψει συμφωνίες φιλίας με του Βυζαντινούς και είχε αποσυρθεί στην Αδριανούπολη, όπου και είχε επιδοθεί σε ένα ανελέητο “αγώνα” απολαύσεων και φιλοσοφίας. Βέβαια πριν από αυτό είχε κατατροπώσει τους πάντες στα Βαλκάνια και είχε εκτοπίσει τους Βυζαντινούς σε 2 θύλακες.

Στον Μυστρά ή Μυζηθρά και στην Κωνσταντινούπολη. Την Πόλη που για 1000 χρόνια δεν είχε καταλάβει κανείς σε 27 πολιορκίες. Ο Μεχμέτ συνέχιζε να αναπολεί. Ήθελε να γίνει ο νέος Ισκεντέρ. Ο Μέγας Αλέξανδρος που θαύμαζε από μικρός. Αυτός στα 21 του χρόνια θα κατάφερνε, ότι μόνο ο Αλέξανδρος είχε καταφέρει. Θα γινόταν ο κυρίαρχος του κόσμου. Ήταν ήρεμος. Μόλις τον είχαν πληροφορήσει ότι οι “Μουγκοί” που έστειλε ο ίδιος στον μικρότερο ετεροθαλή αδελφό του είχαν κάνει τη δουλειά τους.

Με μεταξωτά κορδόνια τον έπνιξαν. Και δεν χύθηκε το τιμημένο αίμα του οίκου του Οσμάν και εκείνος τώρα δεν θα είχε κανένα που εν δυνάμει θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα δικαιώματα του στον θρόνο. Το μόνο που έπρεπε τώρα, ήταν να καταλάβει την “Κωσταντιγιέ” όπως έλεγαν τη βασιλεύουσα μέχρι τότε οι Οθωμανοί.



Εάν αποτύγχανε ήξερε καλά ότι οι “Μουγκοί” θα τον επισκέπτονταν και εκείνον κάποιο βράδυ σταλμένοι από κάποιον Βεζίρη του. Έδιωξε γρήγορα τη σκέψη αυτή: “όταν μπω στην Πόλη νικητής θα της αλλάξω και ονομασία. Θα την ονομάσω Ιστανμπούλ, ή Ισλαμπόλ δεν ξέρω, θα αποφασίσω μετά” σκέφτηκε. Στο συμβούλιο τον λόγο είχε πάρει ο Μεγάλος Βεζίρης και πιστός σύντροφος του πατέρα του, Μουράτ, ο ηλικιωμένος Χαλίλ Τσανταρλί Πασάς. Τον άκουγε να λέει ότι η Πόλη δεν πέφτει και ότι όσο είναι καιρός να μαζέψουμε τις σκηνές μας και να επιστρέψουμε στο Ετιρνέ ( Αδριανούπολη). Ο Μεχμέτ έσφιξε τα χείλη του και σκέφτηκε: “Χαλίλ Πασά όταν πέσει η Πόλη ετοιμάσου να αποχωριστεί το κεφάλι από το σώμα σου. Νομίζεις γέρο ότι δεν ξέρω πως ο Παλαιολόγος σε δωροδοκεί για να σπείρεις διχόνοια στον στρατό μου και να με καταφέρεις να φύγω”

Ο Μεχμέτ σηκώθηκε χτύπησε μια φορά παλαμάκια και όλοι σιώπησαν και κατέβασαν τα κεφάλια στο πάτωμα. Ίσιωσε την χρυσοπράσινη κελεμπία του και με ήρεμη φωνή είπε: “ Μοιράστε διπλές μερίδες φαγητού στο στράτευμα. Στείλτε δερβίσηδες σε κάθε γωνιά του στρατοπέδου να τους πουν ότι αύριο το βράδυ θα κοιμηθούν σε απαλά στρώματα μέσα στην Πόλη.

Θέλω οι δερβίσηδες να τους κάνουν να κλάψουν. Να τους πουν ότι όποιος πεθάνει θα πάει στον παράδεισο. Όλο το βράδυ θα χτυπάνε τα τύμπανα. Ανάψτε και φωτιές παντού. Ο πρώτος που θα πατήσει τα τείχη και θα ανεβάσει τη σημαία μου στις επάλξεις θα πάρει το βάρος του σε χρυσάφι. Οι υπόλοιποι έχουν 3 μέρες δικές τους να κάνουν ότι θέλουν μέσα στην Πόλη. Να πάρουν σκλάβες να πάρουν σπίτια να πάρουν χρυσάφια. Τους ανήκουν όλα. Σε εμένα ανήκουν τα δημόσια κτίρια και η ίδια η Πόλη.

Τώρα πλησιάστε όλοι να σας πω το σχέδιο επίθεσης που σκέφτηκα...” Λίγη ώρα αργότερα ο Μεχμέτ αποφάσισε να μιλήσει ο ίδιος στους στρατιώτες του. Ζήτησε να συγκεντρωθούν. Μια τεράστια ανθρώπινη θάλασσα γέμισε τον χώρο. Ο Σουλτάνος με σταθερή φωνή, άρχισε να λέει:

«Αγαπημένα μου παιδιά, εύχομαι και σας παρακαλώ, στο όνομα του Θεού, του προφήτη του Μωάμεθ και στο δικό μου, το δούλου τους να κάνετε αύριο ένα έργο που θα μείνει στην αιωνιότητα, όπως έκαναν μέχρι τώρα παντού οι πρόγονοί μας. Να ανεβείτε με τις σκάλες στα τείχη σαν πουλιά με όλη τη γενναιότητα, το θάρρος και την προθυμία που διαθέτετε για να μη χάσουμε τη φήμη που κέρδισαν οι πρόγονοί μας με τη χάρη του Θεού. Αντίθετα, τώρα ήρθε η ώρα να την κάνουμε ακόμη μεγαλύτερη» Το αλλόκοτο και ανομοιογενές πλήθος παραληρούσε και ζητωκραύγαζε.

Η ώρα της τελικής εφόδου πλησίαζε…


Μέγα Παλάτιον Βλαχέρνες. Βράδυ Δευτέρας.28 Μαΐου

Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ζήτησε από τον καλό και πιστό του φίλο Γεώργιο Φραντζή να δώσει εντολή να συγκεντρωθούν μπροστά του, στην «Αίθουσα του Θρόνου», όλοι οι άρχοντες, οι στρατηγοί και οι Πρωτοσπαθάριοι της Πόλης. Μέχρι να έρθουν ζήτησε να μην τον ενοχλήσει κανείς. Άφησε το κουρασμένο του κορμί να πέσει βαριά στην μεγάλη αναπαυτική πολυθρόνα. Έσκυψε και έφερε τα δυο του χέρια στο πρόσωπο του.

Η Πόλη του, άντεχε 50 συνεχόμενες ημέρες. Ως πότε όμως. Τα μαλλιά του είχαν γκριζάρει από τότε που στέφθηκε Αυτοκράτορας. Ώρες ώρες ένιωθε εντελώς μόνος. Το βάρος που έφερε καθημερινά ήταν δυσβάσταχτο. Ένιωθε ότι μαχόταν σε έναν πόλεμο που από την αρχή του, το αποτέλεσμα είχε κριθεί. Κανείς δεν τον βοηθούσε. Τα θησαυροφυλάκια ήταν άδεια.

Η Πόλη που κάποτε αριθμούσε περισσότερο από μισό εκατομμύριο ψυχές και ήταν το κέντρο του κόσμου, τώρα ήταν ένα μια νεκροζώντανη σκιά του εαυτού της. Τα πλοία, όσα είχαν απομείνει σάπιζαν στα νεώρια. Πολλά σπίτια ήταν πλέον άδεια…Φαντάσματα στα χαλάσματα. Κοράκια έκραζαν στον ουρανό.

Οι άρχοντες δεν έδιναν χρήματα λες και όταν ο Σουλτάνος θα έμπαινε στην Βασιλεύουσα θα τους άφηνε να τα κρατήσουν. Αναγκάστηκε να εκποιήσει μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας. Τα τάματα του λαού του. Προσπάθησε να καλέσει τη Δύση για βοήθεια. Ακόμη την περίμενε…Κανένα πλοίο από τους Λατίνους δεν εμφανιζόταν στον ορίζοντα, παρά τις διαβεβαιώσεις.

Ευτυχώς που εμφανίσθηκε και ο Ιουστινιάνης. Βέβαια εάν η Πόλη άντεχε, ο Γενουάτης θα έπαιρνε σαν πληρωμή ολόκληρη τη νήσο Λήμνο. Πόσο θα ήθελε να είχε χρήματα στο κρατικό θησαυροφυλάκιο. Θα μπορούσε να πληρώσει εκείνον τον τεχνίτη κανονιών τον Ουρβάνο. Η μεγάλη Μπομπάρδα θα ήταν μέσα από τα τείχη και όχι απέξω. Δεν είχε… Ο Ουρβάνος πήγε στον Σουλτάνο και η Μπομπάρδα έκανε τη γη να τρέμει σε κάθε κανονιοβολισμό. Έμαθε μάλιστα ότι στην Αδριανούπολη μια γυναίκα έχασε το παιδί που είχε στην κοιλιά της από τον φόβο της. Τόσο μακριά ακουγόταν ο ήχος του ορειχάλκινου τέρατος.

Η μπομπάρδα διέλυε αργά αλλά σταθερά τα τείχη. Χαμογέλασε ειρωνικά όταν στην αρχή οι κανονιέρηδες έριχναν στα τείχη και δεν τους προκαλούσαν την παραμικρή φθορά, Μέχρι εκείνο το πρωινό που εμφανίστηκαν οι Ούγγροι τεχνίτες που του έστειλε ο σύμμαχος του, ο Ιωάννης Ουνιάδης για να τον βοηθήσουν στην άμυνα της Βασιλέυουσας. Αντί να έρθουν μέσα στην Πόλη όπως έπρεπε, εκείνοι έτρεξαν στον Σουλτάνο. Του είπαν και έδειξαν στο στρατό του, τον τρόπο να ρίξουν τα τείχη.

Ο Σουλτάνος τους πλήρωσε αδρά. Το δικό του θησαυροφυλάκιο ήταν γεμάτο. Οι τεχνίτες τους είπαν να ρίχνουν την πρώτη βολή σε ένα σημείο. Η δεύτερη θα έπρεπε να πέσει στην ίδια ευθεία με την πρώτη αλλά λίγα μέτρα πιο δίπλα. Η τρίτη κανονιά θα έπεφτε στη μέση και λίγο χαμηλότερα. Σαν ανάποδο τρίγωνο. Τα τείχη έπεφταν και διαλύονταν πια σαν να ήταν από άμμο.

Ευτυχώς που ο λαός του, δεν έκανε πίσω και τα βράδια, τα επιδιόρθωνε. Τα γέμιζε με πέτρες με άμμο ακόμη και με ρούχα και μάλλινα υφάσματα για να απορροφούν τους κραδασμούς… Ο λαός του τον λάτρευε το ένιωθε, ήταν όμως διχασμένος. Άλλοι τον υποστήριζαν και άλλοι τον κατηγορούσαν για «ενωτικό», τον κατηγορούσαν ότι πούλησε την ορθόδοξη πίστη στον Πάπα.

Κάποιες στιγμές αναρωτιόταν και για τον ρόλο του μοναχού Γεννάδιου Σχολάριου που είχε κλειστεί στη Μονή του Παντοκράτωρα και κατακεραύνωνε με πύρινους λόγους, εκείνον, τον ίδιο τον Αυτοκράτορα, τη Δύση και οποιαδήποτε προσπάθεια άμυνας στον Μεχμέτ. « Η Πόλη είναι αμαρτωλή και θα πληρώσει για αυτό. Μετανοείτε τίποτε δεν θα μας σώσει από την οργή του Κυρίου» έλεγε και ο κόσμος συγκεντρωνόταν έξω από τη Μονή και τον πίστευε… Αναρωτήθηκε τι θα γινόταν ο Σχολάριος εάν ο Μεχμέτ έπαιρνε τη Βασιλεύουσα...

Για λίγο σκέφτηκε την πρώτη του σύζυγο τη Θεοδώρα, ανιψιά του Δεσπότη της Ηπείρου. Την έχασε το 1430. Ο θάνατος της, τον τσάκισε. Δώδεκα χρόνια μετά αποφάσισε να δέσει τη ζωή του με μια άλλη γυναίκα, την Κατερίνα Κατιλούζιο από τη Λέσβο. Η μοίρα του έπαιζε περίεργα παιχνίδια. Η Κατερίνα πέθανε και εκείνη. Παιδιά, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν επρόκειτο ποτέ να αποκτήσει. Βούρκωσε. Ο πιστός του φίλος Φραντζής, διέκοψε τις μαύρες σκέψεις του. «Είναι όλοι εδώ. Σας περιμένουν » του είπε.

Ο Κωνσταντίνος σηκώθηκε από την καρέκλα του και έδωσε εντολή να περάσουν Όταν η «αίθουσα του Θρόνου» γέμισε ασφυκτικά άρχισε να τους μιλάει:

«Ευγενέστατοι άρχοντες, εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, γενναιότατοι στρατιώτες, τιμημένοι και πιστοί πολίτες, ξέρετε όλοι πολύ καλά ότι έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας αποφάσισε να μας πιέσει ακόμα περισσότερο με όλα τα πολεμικά μέσα και τεχνάσματα που διαθέτει. Θέλει να αρχίσει γενική επίθεση και πόλεμο από την ξηρά κι από τη θάλασσα, έτοιμος να μας δαγκώσει σαν φαρμακερό φίδι και να μας καταβροχθίσει σαν ανήμερο λιοντάρι.

Γι' αυτό το λόγο σας παρακαλώ να φερθείτε με γενναιότητα και θάρρος, όπως κάνατε μέχρι τώρα, απέναντι στους εχθρούς της πίστης μας. Αφήνω στα χέρια σας την τύχη της δοξασμένης και λαμπρής πατρίδας μας, της μεγαλοπρεπέστατης και ευγενούς βασιλεύουσας όλων των πόλεων.

Οι εχθροί μας διαθέτουν όπλα, ιππικό, δύναμη και πλήθος, αλλά εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στο όνομα του Κυρίου και Σωτήρα μας, στα χέρια μας και στη γενναιότητα που μας χάρισε ο Θεός. Ξέρω ότι η τεράστια αγέλη των απίστων θα επιτεθεί εναντίον μας, όπως συνηθίζει, με βάναυση ορμή, αλαζονεία και θράσος επειδή είμαστε λίγοι, ώστε να μας τρομάξουν, να μας κουράσουν και να μας κάνουν να χάσουμε το ηθικό μας με τις φωνές και τους αλαλαγμούς τους. Εσείς όμως γνωρίζετε καλά πόσο ανόητα είναι αυτά και δε χρειάζεται να σας τα θυμίσω.

Σε λίγο θα επιτεθούν και θα ρίξουν εναντίον μας πέτρες και βέλη αμέτρητα σαν την άμμο της θάλασσας, αλλά ελπίζω ότι δεν θα πετύχουν τίποτα.»

Η φωνή του Αυτοκράτορα έσπασε αλλά εκείνος συνέχισε: «Σας βλέπω και χαίρομαι επειδή, αν και λίγοι, όλοι σας είστε έμπειροι, γενναίοι, αποφασιστικοί, δυνατοί και καλά προετοιμασμένοι. Να καλύψετε καλά το κεφάλι σας με τις ασπίδες τη στιγμή της συμπλοκής και να χρησιμοποιείτε με επιτυχία το δεξί σας χέρι με το σπαθί.

Οι περικεφαλαίες, οι θώρακες, οι πανοπλίες και ο υπόλοιπος οπλισμός σας είναι σε θέση να σας βοηθήσουν αποτελεσματικά σ' όλη τη διάρκεια της μάχης, επειδή οι εχθροί δεν διαθέτουν ανάλογο εξοπλισμό.

Ήρθε λοιπόν αδέρφια μου ο σουλτάνος, μας πολιόρκησε και έχει ορθάνοιχτο το τεράστιο στόμα του για να καταβροχθίσει τόσο εμάς όσο και την πόλη που έχτισε ο αείμνηστος μεγάλος αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος, ο οποίος την αφιέρωσε στην Παναγία Δέσποινα Θεοτόκο και αειπάρθενο Μαρία, εκφράζοντας την ευχή να την έχουμε πάντα βοηθό και προστάτη της πατρίδας μας, που αποτελεί καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά των Ελλήνων, και καύχημα όλου του κόσμου»

Γερμανία: Μας επιστρέφει 8000 θραύσματα αγγείων νεολιθικής εποχής

Προέρχονται από παράνομη ανασκαφή που έκαναν οι Ναζί το 1941 κοντά στο Βελεστίνο
Γερμανία: Μας επιστρέφει 8000 θραύσματα αγγείων νεολιθικής εποχής
13
εκτύπωση  

Περί τα 8.000 θραύσματα αγγείων της νεολιθικής εποχής θα επιστρέψει στην Ελλάδα το μουσείο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Pfahlbaumeseum, σύμφωνα με έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή και όπως είχε δημοσιεύσει σε σχετικό ρεπορτάζ το Βήμα της Κυριακής στις 19-5-2013.
Πρόκειται για 8.000 κομμάτια από αγγεία της νεολιθικής εποχής τα οποία προέρχονται από παράνομη ανασκαφή που έγινε το 1941 σε περιοχή κοντά στο Βελεστίνο και τα εξήγαγε αρχαιολόγος παρανόμως στη Γερμανία.
Από το 2010 η Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών είχε ενημερωθεί από τον επιστημονικό υπεύθυνο του Pfahlbaumeseum της Γερμανίας ότι στο μουσείο φυλάσσονται αρχαιότητες προερχόμενες από παράνομη ανασκαφή νεολιθικού οικισμού στη Θεσσαλία, η οποία διεξήχθη κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Γερμανούς.
Η Διεύθυνση επικοινώνησε άμεσα με το εν λόγω μουσείο από το οποίο έλαβε διαβεβαιώσεις ότι τα αρχαία θα επαναπατριστούν. Ακολούθησε σειρά διαπραγματεύσεων και αλληλογραφία. Τις συνεννοήσεις του υπουργείου Πολιτισμού με το γερμανικό μουσείο επικουρούσε ο έλληνας πρόξενος στη Στουτγάρδη.
Μέσα στα επόμενα 24ωρα το υπουργείο Πολιτισμού αναμένεται να αποστείλει έγγραφο στο Pfahlbaumeseum προκειμένου να διευκρινιστούν όλες οι λεπτομέρειες για τη διαδικασία παράδοσης και παραλαβής των αρχαιοτήτων στην Ελλάδα.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με εντολή του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα προς τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων συγκεντρώνονται και όλα τα στοιχεία που αφορούν σε πολιτιστικά αγαθά και αρχαιολογικούς θησαυρούς που εκλάπησαν την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής.
Ειδικότερα, η Διεύθυνση Αρχαιοτήτων απευθύνθηκε στις Περιφερειακές και Ειδικές Περιφερειακές Υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και ζήτησε να προχωρήσουν τις έρευνες στη βάση των καταγραφών ελλήνων και ξένων επιστημόνων για θησαυρούς που εκλάπησαν την περίοδο της κατοχής.
Το υπουργείο Εξωτερικών
Αλλά και το υπουργείο Εξωτερικών, σε έγγραφη απάντησή του προς τον βουλευτή της ΝΔΛευτέρη Αυγενάκη, ξεκαθαρίζει ότι το ζήτημα της επιστροφής των ελληνικών πολιτιστικών αγαθών που εξήχθησαν παρανόμως από τη χώρα μας, εντάσσεται στο ευρύτερο θέμα των αξιώσεων της Ελλάδας κατά της Γερμανίας για τις παραβιάσεις του δικαίου του πολέμου στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Υπογραφή διμερών συμβάσεων
Γενικότερα πάντως, το υπουργείο Πολιτισμού συνεργάζεται με το υπουργείο Εξωτερικών για την προώθηση ενός δικτύου συνεργασίας με πολλές χώρες μέσω της υπογραφής διμερών συμφωνιών για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών και την πρόληψη της παράνομης διακίνησης τους. Η Ελλάδα έχει ήδη υπογράψει Πρωτόκολλα Συνεργασίας με την Ελβετία, την Κίνα, τις ΗΠΑ και πολύ πρόσφατα, στις 4.3.2013, και με την Τουρκία. Σε εξέλιξη βρίσκονται διαπραγματεύσεις για την υπογραφή αντίστοιχων συμφωνιών με άλλα κράτη.
Για τα παραπάνω ενημερώθηκε εγγράφως πρόσφατα η Βουλή από τον υπουργό Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα με αφορμή ερώτηση που κατατέθηκε από τον ανεξάρτητο βουλευτή Γιώργο Κασαπίδη και τον βουλευτή της ΝΔ Λάζαρο Τζαβδαρίδη για τη διεκδίκηση κλεμμένων αρχαιοτήτων και άλλων θησαυρών που φυλάσσονται σε μουσεία του εξωτερικού.

Κλεμμένα αρχαία νομίσματα επιστρέφουν στην Αθήνα

Είχαν κατασχεθεί στη Ζυρίχη στα χέρια αρχαιοκάπηλου
Κλεμμένα αρχαία νομίσματα επιστρέφουν στην Αθήνα

Θησαυρός 118 αρχαίων ελληνικών νομισμάτων από την Μακεδονία, που είχαν κλαπεί από τη χώρα μας επιστρέφουν σήμερα στην Αθήνα από την Ζυρίχη, όπου είχαν εντοπισθεί και κατασχεθεί στα χέρια ενός βέλγου κτηνίατρου. Μόνιμος κάτοικος Ελλάδος ο αρχαιοκάπηλος είχε τοποθετήσει τα νομίσματα μέσα θήκες για cd και είχε ταξιδέψει αεροπορικώς, τον Νοέμβριο του 2011 από τη Θεσσαλονίκη στη Ζυρίχη, όπου όμως οι αρχές αντιλήφθηκαν το παράνομο «φορτίο». Η κατάσχεσή του μάλιστα έγινε στο πλαίσιο του διακρατικού προγράμματος «Κολοσσαίο» για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών, που προβλέπει ελέγχους στη διεθνή τελωνειακή ζώνη στην Ελβετία, η οποία ως τώρα παραμένει «γκρίζα» περιοχή.
 Την πληροφορία επιβεβαίωσε η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού κυρίαΛίνα Μενδώνη λέγοντας ότι το ζήτημα διεκπεραίωσε η Διεύθυνση Τεκμηρίωσης, η οποία κινήθηκε γρήγορα και συντονισμένα με αποτέλεσμα να επιτευχθεί η επιστροφή των κλεμμένων νομισμάτων μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο, με ταχύτητα ρεκόρ δηλαδή, για τέτοιες περιπτώσεις.
 «Πολιτική μας είναι η σθεναρή διεκδίκηση οποιουδήποτε αντικειμένου, που εντάσσεται στην κατηγορία των πολιτιστικών αγαθών και έχει εξαχθεί παράνομα από τη χώρα»,ανέφερε επιπλέον, επισημαίνοντας ότι καταβάλλονται μεγαλύτερες προσπάθειες για τον εντοπισμό κλεμμένων αρχαιοτήτων.
 Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο 51 ετών κτηνίατρος είχε και βεβαρυμένο ποινικό μητρώο, καθώς είχε συλληφθεί στο παρελθόν για αρχαιοκαπηλία στην Χαλκιδική, στα Νέα Μουδανιά συγκεκριμένα, αφού κατείχε 1.520 αρχαία νομίσματα και 683 άλλα αντικείμενα αρχαιολογικής σημασίας. Γι΄αυτό το λόγο είχε καταδικαστεί το 2009 από το δικαστήριο. Το ιστορικό αυτό άλλωστε βοήθησε στην διεκπεραίωση της υπόθεσης, που επιλύθηκε εξωδικαστικά από έλληνα δικηγόρο διορισμένο από το ελληνικό δημόσιο. Οπως ανέφερε μάλιστα η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού η Ελλάδα θέτει πάντα στις διεθνείς συναντήσεις το ζήτημα της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών ζητώντας να ληφθούν πρόσθετα μέτρα από τις ξένες χώρες.
Τα αρχαία νομίσματα μεταξύ των οποίων υπάρχουν και αρκετά του 5ου και του 4ου π. Χ. αιώνα θα μεταφερθούν κατ΄ευθείαν στο Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

«Η Αστυνομία προμήθευε τους χρυσαυγίτες με ασυρμάτους και κλομπς»...

Επιστολή του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη στον Αντ. Σαμαρά για τη Χρυσή Αυγή

Του ζητάει να αντιμετωπωπίσει το πρόβλημα όσο είναι καιρός
Επιστολή του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη στον Αντ. Σαμαρά για τη Χρυσή Αυγή
25
εκτύπωσημικρό μέγεθος  μεγάλο μέγεθος

 
Επιστολή στον πρωθυπουργό έστειλε ο έλληνας ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης όπου τον καλεί να σπεύσει όσο υπάρχει καιρός για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που αρχίζουν να κυριαρχούν στους δρόμους καθώς και την άνοδο της Χρυσής Αυγής.

Η επιστολή Βαλαωρίτη σε Σαμαρά

«Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αντώνη Σαμαρά
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Γνωρίζω από καιρό ότι ήσασταν στενός φίλος και συγγενής του επίσης στενού μου φίλου και συναδέλφου Οδυσσέα Ελύτη. Γι' αυτό το λόγο παίρνω το θάρρος να σας απευθύνω αυτή την επιστολή και το κάνω με πόνο στην καρδιά για την κατάσταση στη χώρα μας, που σήμερα εσείς την κυβερνάτε.
Εκτός απ' το ότι έχουμε υποστεί την πιο άδικη ηθική και εξευτελιστική πολιτιστική επίθεση στην ιστορία μας εδώ και δυο χρόνια από τα γερμανικά ΜΜΕ, και με τέτοιο συστηματικό τρόπο που εξαπλώθηκε πειστικά και στον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να φτάσει η απαξίωση ακόμα και σε απλούς Ελληνες πολίτες έξω από την Ελλαδα, έχουμε παραστεί μάρτυρες της δημιουργίας ενός βαρβαρικού μορφώματος που αυτο-αποκαλείται Χρυσή Αυγή, και χάρις στις αντίξοες περιστάσεις μας κατάφερε να μπει στη Βουλή των Ελλήνων με όλα τα σύμβολα και τις συμπεριφορές νεοναζιστών. Το πόσο δεν είναι "ελληνικό" αυτό το φαινόμενο είναι φανερό και από την ιδεολογία του και από τα σύμβολα και τις τελετές που τόσο χοντρικά και αδέξια μιμείται.
Πολλοί από τους συναδέλφους μου διανοούμενους και συγραφείς δεν μοιάζουν να το παίρνουν στα σοβαρά. Δεν βαριέσαι, έχουμε δει κι άλλα κι αυτό θα περάσει, λένε ελαφρά τη καρδία.
Ομως όταν αυτή η κίνηση αρχίζει να βιαιοπραγεί, να δέρνει μέχρι θανάτου τα θύματά της κυκλοφορώντας τις μέρες στα ΜΜΣ και τις νύχτες σε ομάδες που στοχεύουν κυρίως τους ξένους μετανάστες ατιμωρητί χωρίς ποτέ να επεμβαίνει η αστυνομία, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, είναι λόγος μεγάλης ανησυχίας για την εικόνα της οχλοκρατίας που παρουσιάζει η Ελλάδα στο εξωτερικό, πράμα που προστίθεται και δικαιολογεί εν μέρει όλες τις προηγούμενες επιθέσεις και καταδίκες εναντίον μας.
Δεν είναι ανάγκη να επισημάνω πόσο μεγάλος κίνδυνος είναι αυτός για τα εθνικά μας συμφέροντα και ιδίως σε εποχή μεγάλης ύφεσης και παράλυσης της οικονομίας μας πόσο βλάπτει τον ξένο τουρισμό τον οποίο προσφάτως άρχισαν να στοχεύουν, από όπου εξαρτάται το ψωμί του Ελληνα στους έξι μήνες από τον Απρίλιο-Μάιο εως τον Οκτώβριο-Νοέμβριο της καλοκαιρίας. Οταν πλήττεται το ψωμί του μέσου Ελληνα από την ξενοφοβική συμπεριφορά ενός "κόμματος" δεν το βλέπω να έχει πολύ μέλλον.
Το ότι δεν τους έχει αποκηρύξει ονομαστικά το κόμμα σας δεν είναι δική μου δουλειά. Αλλά είναι κακό σημάδι για την ανομία που απολαμβάνουν. Μάλιστα τελευταίως έχω πληροφορηθεί για μια οδηγία που εξέδωσε η Πρεσβεία των Φιλιππίνων, να μην κυκλοφορούν πολίτες της μετά τις 10 μμ. Και στη συνέχεια το σχόλιό της, εάν συνεχιστούν αυτές οι δολοφονικές επιθέσεις δεν θα μείνει ούτε ένας Φιλιππινέζος στην Ελλάδα ούτε καν η Πρεσβεία.
Και θα γνωρίζετε ασφαλώς, Κύριε Πρόεδρε, πόσο νομοταγείς είναι αυτοί οι εργαζόμενοι από τις Φιλιππίνες στη χώρα μας, πόσο εργατικοί/ες και πόσο μας έχουν βοηθήσει στα οικιακά και τις νοσηλείες. Για να βρεθούν αντίστοιχες Ελληνίδες είναι πλέον αδυνατον από πολύ καιρό γιατί προτιμούν, όχι παραδόξω,ς "να μεταναστεύσουν" οι ίδιες σε άλλες χώρες, όπως η Αυστραλία ή ο Καναδάς για παράδειγμα, όπου δεν τους ξυλοκοπούν ή τους σκοτώνουν ομάδες πολιτών με το έτσι θέλω, όταν τους ρωτήσουν τι κάνουν, ούτε καν αν τους ζητήσουν αν έχουν άδειες, τελείως παράνομα γιατί δεν εναπόκειται στα δικαιώματά τους, να ρωτάνε αν δουλεύουν εδώ ή όχι.
Σας ερωτώ Κύριε Προέδρε σε ποια χώρα οι πολίτες δικαιούνται να ελέγχουν, να ξυλοκοπούν και να δολοφονούν κάποιον που δεν έχει άδεια. Εχω ζήσει σε πολλές χώρες αλλά πουθενά δεν βρήκα καμιά τέτοια εξουσιοδότηση.
Τι θα σκεπτόταν ο κοινός μας φίλος και συγγενής σας Οδυσσέας αν έβλεπε αυτή την κατάσταση στην πόλη όπου του άρεσε να κάνει βόλτες τη νύχτα με φίλους συζητώντας, όπως το κάναμε τόσο συχνά, να πρέπει τώρα να φυλάγεται όχι από κοινούς κακοποιούς αλλά από φανατικές μαυροφορεμένες ομάδες νεοναζιστών εισαγόμενων συμβολικά και ουσιαστικά από τη Γερμανία.
Δεν γνωρίζω πόσο καλύπτονται από την αστυνομία μας οι τελευταίοι αυτοί, όπως διαδίδεται, αλλά γνωρίζω ότι το κρατος του νόμου πηγάζει από την πολιτική εξουσία, από τις διαταγές και οδηγίες που εσείς ως πρωθυπουργός της χώρας θα δώσετε στον Υπουργό "Προστασίας του Πολίτη" να μη ρεζιλευτεί αυτός ο τίτλος, και που αυτός με τη σειρά του θα δώσει στην αστυνομία και στους εισαγγελείς να μην ανέχονται καμιά ανομία ή οχλοκρατία και να τιμωρούνται αυστηρά όσα από τα όργανα της πολιτείας συμπράττουν ή αδρανούν.
Αλλιώς ο τόπος μας γρήγορα θα βρεθεί απομονωμένος απ' τον υπόλοιπο κόσμο. Και αν αυτή η συμπεριφορά, η βάρβαρα ρατσιστική και παράλογη, εξακολουθεί να γίνεται ανεκτή χωρίς να ληφθούν αυστηρά μέτρα, θα χάσετε και σεις και τα κόμματα της συγκυβέρνησής σας τις ψήφους των Ελλήνων που ανησυχούν για τα προς το ζειν τους από την ξενοφοβική απειλή τέτοιων ομάδων, εγκληματικές, ανεγκέφαλες και εχθρικές ως προς τα συμφέροντα της πατρίδας μας που μάχεται να επιβιώσει.
Πολύ φιλικά και με την ελπίδα να λάβετε σοβαρά τη βαθιά μου ανησυχία, ενώ προσπαθώ να υπερασπισθώ τον τόπο, το λαό και τον πολιτισμό μας από τα στερεότυπα σε όλα τα άρθρα μου.
Σας Χαιρετώ με απόλυτη εμπιστοσύνη στη δημοκρατική σας συνείδηση.
Δικός Σας

Νάνος Βαλαωρίτης»

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Εργολαβίες-σκούπες στις ράγες. Επέκταση προαστιακού, σύνδεση με λιμάνια...

...εκσυγχρονισμό δικτύου κινεί η ΕΡΓΟΣΕ
Εργολαβίες-σκούπες στις ράγες
Ολοκληρώθηκε η διάνοιξη της σήραγγας Καλλιδρόμου στον νομό Φθιώτιδας για τη διέλευση της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων Αθήνας - ΘεσσαλονίκηςΤην ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών έργων στον άξονα ΠΑΘΕ, την ανάταξη της σηματοδότησης και της ηλεκτροκίνησης του λεηλατημένου δικτύου, τη σύνδεσή του με τα λιμάνια και την επέκταση του προαστιακού της Αττικής βάζει μπροστά η διοίκηση της ΕΡΓΟΣΕ.

Ειδικότερα, μετά τη διάνοιξη της σήραγγας του Καλλιδρόμου την προηγούμενη εβδομάδα, με την οποία το νότιο σκέλος της νέας σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων ήρθε πιο κοντά στην ολοκλήρωση, η εταιρεία αναμένεται να προχωρήσει σύντομα στην «εργολαβία-σκούπα» για τη δημιουργία επιδομής, υποδομής, ηλεκτροκίνησης και σηματοδότησης της νέας γραμμής Τιθορέας - Δομοκού, προϋπολογισμού 415 εκατ. ευρώ, στην οποία μειοδότης έχει αναδειχθεί η κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ - ΤΕΡΝΑ - J&P ΑΒΑΞ, με έκπτωση 8,5%.

Από Θεσσαλονίκη ως Πάτρα
Επίσης θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα έργα της διάνοιξης της Οθρυος, στο βόρειο μέτωπο των έργων, όπου ήδη η εργολαβία της ΑΚΤΩΡ ΑΕ έχει υλοποιήσει άνω του 60% του φυσικού αντικειμένου. Η ολοκλήρωση του νέου άξονα Τιθορέας - Δομοκού θα μειώσει το ταξίδι Αθήνας - Θεσσαλονίκης σε 3 ώρες και 15 λεπτά.

Παράλληλα, από το Ελεγκτικό Συνέδριο περνά η σύμβαση του έργου Ροδοδάφνη - Ψαθόπυργος, προϋπολογισμού 315 εκατ. ευρώ, που περιλαμβάνει τη διάνοιξη διπλής σήραγγας στην Παναγοπούλα (ανάδοχος ΑΚΤΩΡ - J&P ΑΒΑΞ - Intrakat), ενώ θα προκηρυχθεί «εργολαβία-σκούπα» για την ολοκλήρωση των έργων στο τμήμα Κιάτο - Ροδοδάφνη. Επίσης προς δημοπράτηση βαίνει και το τμήμα Ψαθόπυργος - Ρίο που θα φέρει τη σιδηροδρομική γραμμή έξω από την Πάτρα.

Σε επίπεδο μελετών ωριμάζει η κανονικοποίηση (δηλαδή η μετατροπή της υφιστάμενης μετρικής γραμμής σε κανονική) της γραμμής Πάτρα - Κυπαρισσία. Στο μεταξύ όμως η ΕΡΓΟΣΕ διερευνά την αποκατάσταση της υφιστάμενης γραμμής, εύρους ενός μέτρου, ως τον Πύργο ώστε να επεκταθούν τα δρομολόγια του «προαστιακού» της Πάτρας.

Ακόμη, δημοπρατήθηκε το έργο της ανάταξης του δικτύου της ηλεκτροκίνησης Αχαρνές - Τιθορέα, προϋπολογισμού 23 εκατ. ευρώ, που έχει στόχο την αποκατάσταση της ζημιάς που έχει προκληθεί από τα συνεχή σαμποτάζ και τις κλοπές χαλκού στο εναέριο δίκτυο. Παράλληλα, έρχεται και άλλη εργολαβία, ύψους άνω των 100 εκατ. ευρώ, για την ανάταξη της σηματοδότησης σε ολόκληρο τον άξονα Αθήνας - Θεσσαλονίκης - Πολυκάστρου και Προμαχώνα, αφού έχει καταπέσει και δεν λειτουργεί.

Βόσπορος και Λαύριο στις ράγες
Προ ημερών δημοπρατήθηκε η σύνδεση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης με το κυρίως σιδηροδρομικό δίκτυο, ενός έργου μικρού μεν, αλλά σημαντικής γεωπολιτικής αξίας, καθώς επιτυγχάνει την παράκαμψη του Βοσπόρου για την εμπορική ναυτιλία, ενώνοντας με τις ράγες το Αιγαίο με τη Μαύρη Θάλασσα. Επίσης, προχωρούν οι μελέτες για τη σύνδεση του εμπορικού λιμένα της Καβάλας (Νέα Καρβάλη) με τους Τοξότες της Ξάνθης, μέσω μονής γραμμής, με το δίκτυο του ΟΣΕ.

Παράλληλα, προχωρούν οι οριστικές προμελέτες για την επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου της Αττικής προς το Λαύριο, έργο που μπορεί να κατασκευαστεί στην επόμενη προγραμματική περίοδο. Σύμφωνα με την ΕΡΓΟΣΕ, προβλέπεται επέκταση μήκους 31 χλμ., με ταχύτητα κίνησης των συρμών στα 120 χλμ. την ώρα. Θα δημιουργηθούν δύο σταθμοί σε Μαρκόπουλο και Λαύριο και συνολικά επτά στάσεις σε Καλύβια, Κουβαρά, Κερατέα, Αμφιτρίτη, Περιγυάλι, Θορικό και Λαύριο. Η γραμμή θα φτάνει από το «Ελ. Βενιζέλος» στην Κερατέα, ακολουθώντας την ιστορική χάραξη του τρένου της Λαυρεωτικής, όμως στη συνέχεια θα συνεχίζει με νέα πορεία και κατεύθυνση Νοτιοανατολικά, θα περνά από σήραγγα μήκους 1,4 χλμ. στα Βίλια, θα παρακάμπτει τον αρχαιολογικό χώρο του Θορικού, θα διασχίζει το Μαρκόπουλο και θα καταλήγει στο λιμάνι του Λαυρίου.

Επίσης, έρχονται και άλλα αξιοσημείωτα έργα, όπως η εγκατάσταση δικτύου ηλεκτροκίνησης στη γραμμή Λάρισα - Βόλος.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 27 Μαΐου 2013

Guardian: «Πεδίο μάχης» για τους ξένους επενδυτές η Ελλάδα


Η βρετανική εφημερίδα τονίζει το κινεζικό ενδιαφέρον για αεροδρόμια-λιμάνια-σιδηροδρόμους, το ρωσικό για ενέργεια και το καταρινό για ακίνητα.

Με «πεδίο μάχης» στο οποίο θα συγκρουστούν οι ξένοι επενδυτές παρομοιάζει την Ελλάδα η βρετανική εφημερίδα Guardian. «Τρία χρόνια μετά την ελληνική διάσωση Ρώσοι, Κινέζοι και Καταρινοί επενδυτές διαγκωνίζονται για πρόσβαση στη νέα πύλη της Ευρώπης» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ρεπορτάζ.
«Οι Κινέζοι ενδιαφέρονται για αεροδρόμια, λιμάνια και σιδηροδρόμους. Οι Ρώσοι είναι αποφασισμένοι να διεισδύσουν στην αγορά ενέργειας και οι Καταρινοί έχουν ξεκαθαρίσει ότι θέλουν να επενδύσουν σε ακίνητα» αναφέρει χαρακτηριστικά η δημοσιογράφος, επικαλούμενη και τις δηλώσεις του υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη ότι «πρέπει να περάσουμε το μήνυμα ότι πρόκειται για μία διαφορετική Ελλάδα»
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται επίσης ότι το λιμάνι του Πειραιά, ως το μεγαλύτερο επιβατικό λιμάνι της Ευρώπης και ως ένας από τους κορυφαίους 10 τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων, έχει καταστεί η επιχειρησιακή βάση της κινεζικής Cosco που κατέβαλε 500 εκατ. ευρώ για την εκμίσθωση των μισών από τους προβλήτες το 2010.
Ο Guardian αναφέρεται επίσης στις διμερείς συμφωνίες που υπογράφηκαν μεταξύ Ελλάδας και Κίνας αλλά και στην πρόσφατη επίσκεψη του Αλεξέι Μίλερ της Gazprom στην Αθήνα με αντικείμενο την απόκτηση της ΔΕΠΑ.
Πηγή: Σκάι

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

NYΧΤΑ Η ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ιστορικής εκκλησίας 400 ετών στην Ριζούντα

Posted on Μαΐου 25th, 2013

Ισχυρισμοί για κατεδάφιση ερειπίων ιστορικής εκκλησίας στην Ριζούντα
Κάτοικοι του χωριού Οτζάκ της επαρχίας Παζάρ της Ριζούντας, οι οποίοι πριν από λίγο καιρό είχαν προσφύγει στην Διεύθυνση Μουσείων ζητώντας να τεθεί υπό προστασία η 400 ετών εκκλησία, υποστήριξαν πως τα ερείπια της εκκλησίας κατεδαφίστηκαν νύχτα με μηχάνημα έργου.
 Οι χωρικοί υποστήριξαν πως η κατεδάφιση έγινε από άτομα μεταξύ των οποίων και ο δήμαρχος του Παζάρ και μέλος του ΑΚΡ Αχμέτ Μπασά, που διαθέτουν οικόπεδα στην περιοχή, και υπέβαλαν σχετική μήνυση. Ο δήμαρχος Μπασά ανέφερε πως για την εν λόγω εκκλησία μέχρις σήμερα δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο ή αρχείο. Ο Μπασά δήλωσε πως ¨Δεν υπάρχει κάτι σχετικό. Και καθώς δεν υπάρχει, ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει¨.
η συνέχεια στο http://tourkikanea.gr/

Χρυσαυγίτες λαθρομετανάστες στη Νέα Υόρκη

Σε νέα πρόκληση προχώρησαν μέλη της Χρυσής Αυγής ΝέαςΥόρκης, όταν επιχείρησαν να παρέμβουν σε προβολή του ντοκιμαντέρ “Ταξισυνειδησία”, προκαλώντας την αντίδρασητου κοινού και μελών αριστερών οργανώσεων. Το νέο επεισόδιομε μέλη της Χρυσής Αυγής διαδραματίστηκε το Σάββατο στηνκεντρική αίθουσα του “Σταθακείου”, έδρα της ΟμοσπονδίαςΕλληνικών Σωματείων, όπου προβλήθηκε το ιστορικόντοκιμαντέρ με αντικείμενο την «άγνωστη ιστορία τουελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού», σε σενάριο ΚωστήΚαρπόζηλου και σκηνοθεσία Κώστα Βάκκα.

Το ντοκιμαντέρ "Ταξισυνειδησία - η άγνωστη ιστορία τουελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού" φέρνει στο προσκήνιο μίαξεχασμένη σελίδα της ελληνικής μεταναστευτικής εμπειρίαςστην Αμερική: την παρουσία των μεταναστών στο ριζοσπαστικόεργατικό κίνημα των Ηνωμένων Πολιτειών και τη διαδρομή της ελληνοαμερικανικής αριστεράς από τις αρχές του 20ουαιώνα έως τα χρόνια των Μακαρθικών διώξεων.

Το ντοκιμαντέρ παρακολούθησαν στο κατάμεστο "Σταθάκειο" και 4 Χρυσαυγίτες νεαρής ηλικίας, την παρουσία των οποίωνείχαν εντοπίσει εξ' αρχής οι διοργανωτές. Μετά το τέλος της προβολής του, οι Χρυσαυγίτες επιχείρησαν να παρέμβουν στησυζήτηση που ακολούθησε, κρατώτας μια ντουντούκα. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την άμεση αντίδραση των διοργανωτώνπου τους απομάκρυναν από την αίθουσα. Κατά τη διάρκεια της επεισοδιακής αποχώρησής τους υπήρξαν διαπληκτισμοί,χειροδικίες και σπρωξίματα, ενώ οι Χρυσαυγίτες φώναζαν προς τους παρευρισκόμενους: «θα πεθάνετε κομμούνια».

Ας σημειωθεί ότι είναι η πέμπτη προκλητική εμφάνιση μελών της Χρυσής Αυγής σε δημόσιο χώρο στη Νέα Υόρκη τοντελευταίο χρόνο. Τον περασμένο Αύγουστο έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους φωτογραφιζόμενοι παράνομα με ταμπλουζάκια της Χρυσής Αυγής μέσα στην έδρα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, προσποιούμενοι ότιβοηθούν στη συλλογή ρούχων για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες στην Ελλάδα. Κατόπιν, έκαναν αισθητή την παρουσίατους στην ελληνοκρατούμενη Αστόρια, κολλώντας αφίσες της οργάνωσης και προκαλώντας την κινητοποίηση και τηδιαμαρτυρία των τοπικών αρχών, εβραϊκών οργανώσεων και αριστερών οργανώσεων.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, στη Νέα Υόρκη, τον περασμένο Ιανουάριο,επιχείρησαν παρόμοιου τύπου επεισόδιο, μετά το τέλος ομιλίας του στο αμφιθέατρο του Μεταπτυχιακού Κέντρου τουΔημοτικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (CUNY), στο Μανχάταν, χωρίς όμως να τα καταφέρουν, ύστερα από παρέμβασητων διοργανωτών.

Η «Ε» είχε πληροφορίες ότι είχε υπάρξει συγκεκριμένη μάζωξη μελών της Χρυσής Αυγής στην οποία σχεδιαζόταν θεαματικό επεισόδιο σε βάρος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ας σημειωθεί ότι μέλη της Χρυσής Αυγής, για πρώτη φορά, εμφανίστηκαν οργανωμένα μέσα στο πλήθος που παρακολουθούσε την παρέλαση για τον εορτασμό της 25ηςΜαρτίου στην Πέμπτη Λεωφόρο, φορώντας τα μπλουζάκια της οργάνωσης και φωνάζοντας συνθήματα.

Κείμενο από: enet.gr

Turkey’s Clash of Civilizations

A billboard advertising the TV series "The Magnificent Century" is seen after being damaged by eggs thrown by pro-Islamic protesters in Istanbul, Jan. 9, 2011. (photo by REUTERS/Murad Sezer)


Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2013/05/turkey-clash-civilizations-secular.html?utm_source=&utm_medium=email&utm_campaign=7337#ixzz2UVjWoXDQ

By: Semih Idiz for Al-Monitor Turkey Pulse Posted on May 24.
Turkey is a secular republic, according to its Constitution. This means religion and state must be kept apart. It also means the state has to remain equidistant to all faiths, or lack thereof, and to protect the liberties enshrined in the international agreements the country is party to, if it is to be true to its claim of being a genuine democracy.

About This Article

Summary :
Turkey’s secular and democratic identity should not be compromised for religious orthodoxy.
Author: Semih IdizPosted on: May 24 2013
Categories : Originals  Turkey  
These liberties include the freedom of expression, which Turkey has never been good at protecting. They also include respect for diversity, which Turkey has never been good at protecting either.
In the past, insulting the founder of the republic, Mustafa Kemal Ataturk, could land you in jail. In the same way, lifestyles contrary to Kemalist paradigms were shunned by the ruling elite with scant regard to freedom of conscience. For example, religious women were legally prevented from going to university or working in state jobs because of their headscarves. But the tables are turning in Turkey.
Previously the law was used to protect secular idols. Today it is being used to protect religion and its idols. The basic instinct to restrict freedom of expression, when the subject matter is considered sacrosanct, remains. Under the rule of the Justice and Development Party (AKP), freedom of expression is being increasingly restricted in the name of “protecting Islam and the Prophet Muhammad.”
The latest victim is Sevan Nisanyan, the outspoken Turkish writer and intellectual of Armenian origin. Nisanyan is known for his biting tongue, which is common among Turkish writers and intellectuals, whether they are secularists or Islamists. He wrote tauntingly in his blog last year: “Making fun of an Arab leader who claimed he contacted Allah hundreds of years ago and received political, financial and sexual benefits is not hate speech. … It is an almost kindergarten-level test of what is called freedom of expression.” 
The prosecutor brought charges against him for “insulting the religious beliefs held by a section of the society” and Nisanyan received a 58-week prison sentence from an Istanbul court on May 22. The court could not say he had blasphemed since this would be out of tune with Turkey’s claim to be a secular democracy. But he had blasphemed in the eyes of those who charged and convicted him.
Some may think Nisanyan’s Armenian ethnicity, a difficult identity to carry in Turkey at the best of times, is the reason he was hounded. But his case is not unique. The world renowned Turkish pianist, Fazil Say, was also convicted recently for “insulting the religious beliefs held by a section of the society.”
Say received a suspended 10-month prison sentence for re-tweeting words attributed to Omar Khayyam, the Persian philosopher, mathematician, astronomer and poet, who allegedly said: “You say its rivers will flow in wine. Is the Garden of Eden a drinking house? You say you will give two houris (angels) to each Muslim. Is the Garden of Eden a whorehouse?”
Such remarks have no chance of going down well in a predominantly Islamic and conservative country like Turkey, of course, despite its democratic aspirations. Turkish society has not attained the social maturity yet that would enable it to shun such remarks while tolerating them, to protect the freedom of expression.
Europe also had cases in recent history where religious sensibilities were ruffled. The Catholic reaction to the film “The Last Temptation of Christ” is an example that springs to mind. Whatever the reactions, though, freedom of expression was upheld. If Turkey is a secular democracy in the European mold, the same should be happening here.
In other words the state should not only protect Nisanyan’s right of free expression, no matter how unsavory his remarks may be for some, but also protect him from attacks that may result from his exercise of this freedom. That,however, is a pipe dream for today’s Turkey. It was so in the past, too, when the “sacred” entities and beliefs of the time, which had nothing to do with religion, were protected with religious zeal.
In other words, the institutionalized culture of intolerance is alive in Turkey. It is also beginning to show itself in other ways. Take the highly restrictive legislation the government is working on for the sale and consumption of alcohol. If passed, those who have a taste for a pre-meal aperitif or a glass of wine during a dinner out will find it very difficult to believe they live in a secular republic.
Those behind this legislation are shrouding it in arguments about “protecting youth” and “public safety” and using European examples to bolster their claims. But the zeal with which the campaign against alcohol is being conducted — in a country where alcohol consumption is below international averages — with the prime minister, Erdogan, throwing his full weight behind the campaign, has secular Turks wondering where their country is headed.
Turkey, however, is a heterogeneous country with great diversity. This will ensure that such bans ultimately fail, regardless of what legislation is introduced. Turks also have the right to appeal to the European Court of Human Rights, which Nisanyan says he will do. No doubt Say, whose case like Nisanyan’s has been appealed in Turkey, will do the same if his freedom of expression is not respected in his own country.
The only thing the Nisanyan and Say cases, as well as draconian restrictions on alcohol consumption, will achieve in the end is to add grist to the mill of those who argue the AKP has a secret Islamist agenda, thus casting a dark shadow over Turkey’s democratic credentials. Other initiatives, such as banning red lipstick for hostesses on Turkish Airlines, and trying to put them in what are considered to be more modest uniforms, are already the subject of much criticism at home and abroad.
Meanwhile Ayse Kulin, Turkey’s best-selling author of historical novels, created a storm recently after saying during a television interview on the Turkish HaberTurk channel that Islam has to change.
“Islam cannot continue as it is. It is giving the impression of being a terrorist organization. When someone writes a book or makes a rude caricature, the reaction is too much. If the man has written a book, then don’t read it. Why try to kill him? The Quran has to be reinterpreted. Many concepts have lost their original meaning. The essence is gone,” Kulin said to subsequent howls, bordering on threats, from Islamist quarters.
Kulin, however, was only expressing what a growing number of secular Turks believe. She is therefore the harbinger of a looming clash of civilizations within Turkey, which will also have regional significance.
In the meantime, we know from the America of the 1920s that prohibition driven by religious zeal increases, not reduces, alcohol consumption as well as related criminal activity. We also read about alcohol consumption in Iran, not to mention prostitution and drug abuse, despite heavy penalties. One does not need the wisdom of a Khayyam to know that forbidden fruit is always sweeter. There is no reason why the Islamic world should be an exception to the rule. 
Semih İdiz is a contributing writer for Al-Monitor’s Turkey Pulse. A journalist who has been covering diplomacy and foreign policy issues for major Turkish newspapers for 30 years, his opinion pieces can be followed in the English-language Hurriyet Daily News. His articles have also been published in The Financial Times, The Times of London, Mediterranean Quarterly and Foreign Policy magazine.


Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2013/05/turkey-clash-civilizations-secular.html?utm_source=&utm_medium=email&utm_campaign=7337#ixzz2UVjOoB9C