Για όλους και για όλα μιλάει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» ο στρατηγός ε.α. Κ. Ζιαζιάς. Ο πρώην Α/ΓΕΣ, ο οποίος δεν δίστασε να παραιτηθεί το περασμένο καλοκαίρι καταγγέλλοντας ευθεία παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στο θέμα των κρίσεων, αναφέρεται σε «παράγκα» που επεδίωξε να του επιβάλει τη θέλησή της με το σκεπτικό «έτσι γινόταν πάντοτε». Και όπως τονίζει, σε μια έμμεση πλην ευθεία μομφή εναντίον του κ. Π. Παναγιωτόπουλου, τα όσα συνέβησαν στις εφετινές κρίσεις έδειξαν ότι όσοι ασκούν την ηγεσία στο Πεντάγωνο δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό. «Συνεχίζουν στον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων που οδήγησαν τη χώρα εκεί που βρίσκεται σήμερα» τονίζει. Θεωρεί ότι ο σημερινός υπουργός δεν έκανε, εκ του αποτελέσματος, όσα απαιτούνταν προκειμένου να μη μειωθούν περαιτέρω οι αποδοχές των στρατιωτικών, κάτι που τους φτωχοποίησε και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πειθαρχία στους κόλπους του στρατεύματος.
Η παραίτησή σας από τη θέση του Α/ΓΕΣ το περασμένο καλοκαίρι προκάλεσε σάλο. Μπορείτε να μας περιγράψετε τι ακριβώς συνέβη;
«Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι εκείνο το βράδυ δεν παραιτήθηκα για συγκεκριμένα ονόματα κρινόμενων συναδέλφων ή για προσωπικούς λόγους, όπως με κομπασμό ανακοίνωσε ο υπουργός την επόμενη ημέρα. Παραιτήθηκα διότι τις μεταμεσονύχτιες ώρες, εκείνο το βράδυ, η ηγεσία του υπουργείου επιχείρησε να μου υπαγορεύσει τις προαγωγές, τοποθετήσεις και αποστρατείες των κρινόμενων ανώτατων στελεχών, χωρίς βέβαια να έχει καμία αρμοδιότητα ή από τον νόμο δικαίωμα. Οι κρίσεις είναι έργο των θεσμικών οργάνων των Ενόπλων Δυνάμεων, ήτοι του ΚΥΣΕΑ, του ΣΑΓΕ και των Ανωτάτων Συμβουλίων των κλάδων. Η όλη διαδικασία έθιγε την τιμή και την αξιοπρέπεια τόσο του στρατεύματος όσο και τη δική μου. Δεν ήταν έντιμο να αποστρατεύονται συνάδελφοι όχι από τα θεσμικά όργανα αλλά σε άτυπες συνάξεις του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, χωρίς να τους γνωρίζουν, αφού ουδέποτε ζήτησαν πληροφορίες από το επιτελείο. Φαίνεται όμως ότι έτσι είχε αποφασίσει η "παράγκα" του υπουργείου. Ηταν ανέντιμο για εμένα να εμφανισθώ στα θεσμικά όργανα των κρίσεων και να προτείνω ή να υπαγορεύσω ονόματα συναδέλφων που μου είχε υπαγορεύσει η πολιτική ηγεσία. Το όραμά μου για τον Στρατό μας ήταν διαφορετικό από αυτό της πολιτικής ηγεσίας και όχι βέβαια αυτό που μου είπε ένας εκ των υφυπουργών: "Ετσι γινόταν πάντοτε". Οταν ο Αρχηγός διαφωνεί με τους πολιτικούς του προϊσταμένους, πρέπει να αποχωρεί, έντιμα, για το καλό του στρατεύματος και γενικότερα της πατρίδος. Ο Αρχηγός καλείται να αφήσει πρότυπα συμπεριφοράς προς τους νεότερους συναδέλφους. Δεν είναι αχυράνθρωπος του εκάστοτε υπουργού».
Πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν πάλι κρίσεις. Ενας αρχηγός αντικαταστάθηκε έπειτα από μόλις επτά μήνες στη θέση του και άλλοι δύο 16 μήνες μετά. Πιστεύετε ότι έχει έρθει η ώρα για «κλειστή θητεία», ώστε να σπάσει ο αμαρτωλός κρίκος πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας;
«Εκτιμώ ότι οι αρχηγοί, με τις εκδοθείσες ημερήσιες διαταγές, έδωσαν σαφή απάντηση στην ερώτησή σας. Φαίνεται όμως ότι αυτοί που έπρεπε να ακούσουν και να αντιληφθούν τη σοβαρότητα των λεγομένων για την ερασιτεχνική αντιμετώπιση των θεμάτων άμυνας και ασφάλειας της χώρας δεν άκουσαν, δεν αντιλήφθησαν και δεν κατενόησαν τίποτε. Συνεχίζουν τον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων - νοοτροπιών που οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που έφθασε σήμερα. Η "κλειστή θητεία" των αρχηγών είχε θεσπισθεί, αλλά το πολιτικό σύστημα, στην προσπάθειά του να ποδηγετήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις, την κατήργησε. Σήμερα όμως η επαναφορά της "κλειστής θητείας" των αρχηγών είναι επιτακτική, όπως και η αλλαγή νοοτροπίας, τόσο από την πολιτική όσο και από τη στρατιωτική ηγεσία».
Πρόσφατα έλαβε χώρα μια μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών, αποστράτων αλλά και εν ενεργεία, στην Αθήνα. Πολλοί εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι εσείς και άλλοι πρώην αρχηγοί δώσατε το παρών.
«Θεωρώ ότι οι πρώην αρχηγοί δεν είναι μόνο για να παρευρίσκονται σε διάφορες επετειακές εκδηλώσεις και εορτές, αλλά θα πρέπει να είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα. Παρευρέθηκα στη συγκέντρωση που είχαν οργανώσει οι Ενώσεις μας ως απλός στρατιώτης μαζί με σεβαστούς επίτιμους αρχηγούς των επιτελείων, για να εκφράσουμε με ομοψυχία, αποφασιστικότητα και με υψηλό αίσθημα ευθύνης την αντίθεσή μας στο γκρέμισμα των ονείρων ενός ολόκληρου λαού, στην εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, στη διακύβευση της εθνικής μας κυριαρχίας και στη φτωχοποίηση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων».
Γνωρίζετε ίσως καλύτερα από όλους μας το βαρύ κλίμα που επικρατεί στις Ενοπλες Δυνάμεις μετά τις συνεχείς περικοπές. Τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά;
«Οι περικοπές που έχουν υποστεί τους τελευταίους μήνες τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δυσβάστακτες. Εχω την αίσθηση ότι είναι δυσανάλογες και άδικες σε σύγκριση με άλλες τάξεις εργαζομένων. Οποιος υποστηρίζει ότι τα στελέχη έχουν αποσυνδέσει τα οικονομικά από την επιτέλεση του καθήκοντος μάλλον εθελοτυφλεί ή δεν αφουγκράζεται τον πόνο τους. Ο πατριωτισμός και η αυταπάρνηση των στρατιωτικών είναι δεδομένα. Ωστόσο με αξίες μπορεί να γαλουχηθεί μια οικογένεια, δεν είναι δυνατόν και να τραφεί όμως. Ο υπουργός έπρεπε από το καλοκαίρι να είχε δώσει νικηφόρο αγώνα εμπροσθοφυλακών και να πείσει τους υπευθύνους του οικονομικού επιτελείου για το αναγκαίο των μη περαιτέρω περικοπών των αποζημιώσεων των στελεχών και των πιστώσεων για την καταβολή των ημερών εκτός έδρας και των ημερών παραμεθορίου, όπως είχε πράξει ο προκάτοχός του κ. Δ. Αβραμόπουλος. Εκτιμώ όμως ότι ο νυν υπουργός δεν έχει το πολιτικό ανάστημα για να διαπραγματευθεί και να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο σοβαρό και πολύπλοκο πρόβλημα. Είναι άδικο όταν όλοι όσοι εργάζονται στις παραμεθόριες περιοχές λαμβάνουν το σχετικό επίδομα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που δίνουν αγώνα ζωής σε αυτές τις περιοχές μέσα σε αντίξοες συνθήκες να μην το λαμβάνουν, χωρίς καμία εξήγηση. Η διάθεση των παραπάνω πιστώσεων και η μη περαιτέρω μείωση των μισθών θα επιφέρουν μια σχετική ηρεμία στο στράτευμα, το οποίο είναι και ο μόνος παράγων που μπορεί να διασφαλίσει την πειθαρχία. Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και οι μειώσεις στους αποστράτους έφθασαν ως το 63%. Είναι να μελαγχολεί κανείς βλέποντας στρατηγούς που έφαγαν τον Εβρο και τα νησιά με το κουτάλι, ναυάρχους που θαλασσοδέρνονταν τόσα χρόνια και πτεράρχους που έπαιζαν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα, κυνηγώντας τους Τούρκους στο Αιγαίο, να παίρνουν σύνταξη 1.200 ευρώ».
Αντιδρούν στη νέα Δομή
«Το πολιτικό κατεστημένο διατηρεί το πελατειακό κράτος»
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που και εσείς κληθήκατε να χειριστείτε είναι η νέα Δομή Δυνάμεων. Ποιος ευθύνεται που καθυστερούν τόσο πολύ οι τελικές αποφάσεις;
«Η σύνταξη της μελλοντικής Δομής Δυνάμεων επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται από τους θεσμικούς φορείς με την ανάλογη σοβαρότητα. Δυστυχώς επί πολλά χρόνια αυτή δεν επιδεικνύεται. Η νέα Δομή έχει ήδη συνταχθεί από το περασμένο καλοκαίρι από άριστους επαγγελματίες, με απολύτως επιχειρησιακούς όρους. Βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού προς έγκριση από το ΚΥΣΕΑ. Με την εφαρμογή της νέας Δομής και τη γενικότερη αναδιοργάνωση του Στρατού μας, το όφελος για τη χειμαζόμενη χώρα είναι τεράστιο, καθώς θα έχουμε εξοικονόμηση:
α) Υψηλών κονδυλίων, που διατίθενται σε σχηματισμούς και μονάδες κατά βάση χωρίς επιχειρησιακό έργο.
β) Προσωπικού που θα επανδρώσει τις εμπρός επιχειρησιακές μονάδες.
γ) Οπλικών συστημάτων, πυρομαχικών και άλλων μέσων που θα προωθηθούν στους εμπρός σχηματισμούς.
Φαίνεται ότι η προτεινόμενη νέα Δομή έχει προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου που "ζει και αναπνέει" ακόμη με τη διατήρηση του πελατειακού κράτους, των τοπικών αρχόντων και παραγόντων, που καθαρά για οικονομικούς και τοπικιστικούς - συναισθηματικούς λόγους απαιτούν τη διατήρηση σχηματισμών και μονάδων στις περιοχές τους. Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες της στρατιωτικής ηγεσίας που πρέπει να νοικοκυρέψει τον Στρατό και να παρακάμψει με ευθύ και αποτελεσματικό λόγο τις αντιρρήσεις των τοπικών παραγόντων».
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=504093
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013
Κωνσταντίνος Ζιαζιάς: «Υπάρχει παράγκα στο υπουργείο Αμυνας». «Οι πρώην αρχηγοί θα πρέπει να είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα» τονίζει ο κ. Ζιαζιάς
Αθανασόπουλος Άγγελος
Ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ ζητεί επαναφορά της «κλειστής θητείας» των αρχηγών, τονίζει ότι οι περικοπές που έχουν υποστεί τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δυσβάστακτες και άδικες, και επικρίνει με σφοδρότητα τον υπουργό Εθνικής Αμυνας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 23/03/2013
Για όλους και για όλα μιλάει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» ο στρατηγός ε.α. Κ. Ζιαζιάς. Ο πρώην Α/ΓΕΣ, ο οποίος δεν δίστασε να παραιτηθεί το περασμένο καλοκαίρι καταγγέλλοντας ευθεία παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στο θέμα των κρίσεων, αναφέρεται σε «παράγκα» που επεδίωξε να του επιβάλει τη θέλησή της με το σκεπτικό «έτσι γινόταν πάντοτε». Και όπως τονίζει, σε μια έμμεση πλην ευθεία μομφή εναντίον του κ. Π. Παναγιωτόπουλου, τα όσα συνέβησαν στις εφετινές κρίσεις έδειξαν ότι όσοι ασκούν την ηγεσία στο Πεντάγωνο δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό. «Συνεχίζουν στον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων που οδήγησαν τη χώρα εκεί που βρίσκεται σήμερα» τονίζει. Θεωρεί ότι ο σημερινός υπουργός δεν έκανε, εκ του αποτελέσματος, όσα απαιτούνταν προκειμένου να μη μειωθούν περαιτέρω οι αποδοχές των στρατιωτικών, κάτι που τους φτωχοποίησε και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πειθαρχία στους κόλπους του στρατεύματος.
Η παραίτησή σας από τη θέση του Α/ΓΕΣ το περασμένο καλοκαίρι προκάλεσε σάλο. Μπορείτε να μας περιγράψετε τι ακριβώς συνέβη;
«Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι εκείνο το βράδυ δεν παραιτήθηκα για συγκεκριμένα ονόματα κρινόμενων συναδέλφων ή για προσωπικούς λόγους, όπως με κομπασμό ανακοίνωσε ο υπουργός την επόμενη ημέρα. Παραιτήθηκα διότι τις μεταμεσονύχτιες ώρες, εκείνο το βράδυ, η ηγεσία του υπουργείου επιχείρησε να μου υπαγορεύσει τις προαγωγές, τοποθετήσεις και αποστρατείες των κρινόμενων ανώτατων στελεχών, χωρίς βέβαια να έχει καμία αρμοδιότητα ή από τον νόμο δικαίωμα. Οι κρίσεις είναι έργο των θεσμικών οργάνων των Ενόπλων Δυνάμεων, ήτοι του ΚΥΣΕΑ, του ΣΑΓΕ και των Ανωτάτων Συμβουλίων των κλάδων. Η όλη διαδικασία έθιγε την τιμή και την αξιοπρέπεια τόσο του στρατεύματος όσο και τη δική μου. Δεν ήταν έντιμο να αποστρατεύονται συνάδελφοι όχι από τα θεσμικά όργανα αλλά σε άτυπες συνάξεις του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, χωρίς να τους γνωρίζουν, αφού ουδέποτε ζήτησαν πληροφορίες από το επιτελείο. Φαίνεται όμως ότι έτσι είχε αποφασίσει η "παράγκα" του υπουργείου. Ηταν ανέντιμο για εμένα να εμφανισθώ στα θεσμικά όργανα των κρίσεων και να προτείνω ή να υπαγορεύσω ονόματα συναδέλφων που μου είχε υπαγορεύσει η πολιτική ηγεσία. Το όραμά μου για τον Στρατό μας ήταν διαφορετικό από αυτό της πολιτικής ηγεσίας και όχι βέβαια αυτό που μου είπε ένας εκ των υφυπουργών: "Ετσι γινόταν πάντοτε". Οταν ο Αρχηγός διαφωνεί με τους πολιτικούς του προϊσταμένους, πρέπει να αποχωρεί, έντιμα, για το καλό του στρατεύματος και γενικότερα της πατρίδος. Ο Αρχηγός καλείται να αφήσει πρότυπα συμπεριφοράς προς τους νεότερους συναδέλφους. Δεν είναι αχυράνθρωπος του εκάστοτε υπουργού».
Πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν πάλι κρίσεις. Ενας αρχηγός αντικαταστάθηκε έπειτα από μόλις επτά μήνες στη θέση του και άλλοι δύο 16 μήνες μετά. Πιστεύετε ότι έχει έρθει η ώρα για «κλειστή θητεία», ώστε να σπάσει ο αμαρτωλός κρίκος πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας;
«Εκτιμώ ότι οι αρχηγοί, με τις εκδοθείσες ημερήσιες διαταγές, έδωσαν σαφή απάντηση στην ερώτησή σας. Φαίνεται όμως ότι αυτοί που έπρεπε να ακούσουν και να αντιληφθούν τη σοβαρότητα των λεγομένων για την ερασιτεχνική αντιμετώπιση των θεμάτων άμυνας και ασφάλειας της χώρας δεν άκουσαν, δεν αντιλήφθησαν και δεν κατενόησαν τίποτε. Συνεχίζουν τον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων - νοοτροπιών που οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που έφθασε σήμερα. Η "κλειστή θητεία" των αρχηγών είχε θεσπισθεί, αλλά το πολιτικό σύστημα, στην προσπάθειά του να ποδηγετήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις, την κατήργησε. Σήμερα όμως η επαναφορά της "κλειστής θητείας" των αρχηγών είναι επιτακτική, όπως και η αλλαγή νοοτροπίας, τόσο από την πολιτική όσο και από τη στρατιωτική ηγεσία».
Πρόσφατα έλαβε χώρα μια μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών, αποστράτων αλλά και εν ενεργεία, στην Αθήνα. Πολλοί εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι εσείς και άλλοι πρώην αρχηγοί δώσατε το παρών.
«Θεωρώ ότι οι πρώην αρχηγοί δεν είναι μόνο για να παρευρίσκονται σε διάφορες επετειακές εκδηλώσεις και εορτές, αλλά θα πρέπει να είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα. Παρευρέθηκα στη συγκέντρωση που είχαν οργανώσει οι Ενώσεις μας ως απλός στρατιώτης μαζί με σεβαστούς επίτιμους αρχηγούς των επιτελείων, για να εκφράσουμε με ομοψυχία, αποφασιστικότητα και με υψηλό αίσθημα ευθύνης την αντίθεσή μας στο γκρέμισμα των ονείρων ενός ολόκληρου λαού, στην εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, στη διακύβευση της εθνικής μας κυριαρχίας και στη φτωχοποίηση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων».
Γνωρίζετε ίσως καλύτερα από όλους μας το βαρύ κλίμα που επικρατεί στις Ενοπλες Δυνάμεις μετά τις συνεχείς περικοπές. Τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά;
«Οι περικοπές που έχουν υποστεί τους τελευταίους μήνες τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δυσβάστακτες. Εχω την αίσθηση ότι είναι δυσανάλογες και άδικες σε σύγκριση με άλλες τάξεις εργαζομένων. Οποιος υποστηρίζει ότι τα στελέχη έχουν αποσυνδέσει τα οικονομικά από την επιτέλεση του καθήκοντος μάλλον εθελοτυφλεί ή δεν αφουγκράζεται τον πόνο τους. Ο πατριωτισμός και η αυταπάρνηση των στρατιωτικών είναι δεδομένα. Ωστόσο με αξίες μπορεί να γαλουχηθεί μια οικογένεια, δεν είναι δυνατόν και να τραφεί όμως. Ο υπουργός έπρεπε από το καλοκαίρι να είχε δώσει νικηφόρο αγώνα εμπροσθοφυλακών και να πείσει τους υπευθύνους του οικονομικού επιτελείου για το αναγκαίο των μη περαιτέρω περικοπών των αποζημιώσεων των στελεχών και των πιστώσεων για την καταβολή των ημερών εκτός έδρας και των ημερών παραμεθορίου, όπως είχε πράξει ο προκάτοχός του κ. Δ. Αβραμόπουλος. Εκτιμώ όμως ότι ο νυν υπουργός δεν έχει το πολιτικό ανάστημα για να διαπραγματευθεί και να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο σοβαρό και πολύπλοκο πρόβλημα. Είναι άδικο όταν όλοι όσοι εργάζονται στις παραμεθόριες περιοχές λαμβάνουν το σχετικό επίδομα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που δίνουν αγώνα ζωής σε αυτές τις περιοχές μέσα σε αντίξοες συνθήκες να μην το λαμβάνουν, χωρίς καμία εξήγηση. Η διάθεση των παραπάνω πιστώσεων και η μη περαιτέρω μείωση των μισθών θα επιφέρουν μια σχετική ηρεμία στο στράτευμα, το οποίο είναι και ο μόνος παράγων που μπορεί να διασφαλίσει την πειθαρχία. Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και οι μειώσεις στους αποστράτους έφθασαν ως το 63%. Είναι να μελαγχολεί κανείς βλέποντας στρατηγούς που έφαγαν τον Εβρο και τα νησιά με το κουτάλι, ναυάρχους που θαλασσοδέρνονταν τόσα χρόνια και πτεράρχους που έπαιζαν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα, κυνηγώντας τους Τούρκους στο Αιγαίο, να παίρνουν σύνταξη 1.200 ευρώ».
Αντιδρούν στη νέα Δομή
«Το πολιτικό κατεστημένο διατηρεί το πελατειακό κράτος»
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που και εσείς κληθήκατε να χειριστείτε είναι η νέα Δομή Δυνάμεων. Ποιος ευθύνεται που καθυστερούν τόσο πολύ οι τελικές αποφάσεις;
«Η σύνταξη της μελλοντικής Δομής Δυνάμεων επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται από τους θεσμικούς φορείς με την ανάλογη σοβαρότητα. Δυστυχώς επί πολλά χρόνια αυτή δεν επιδεικνύεται. Η νέα Δομή έχει ήδη συνταχθεί από το περασμένο καλοκαίρι από άριστους επαγγελματίες, με απολύτως επιχειρησιακούς όρους. Βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού προς έγκριση από το ΚΥΣΕΑ. Με την εφαρμογή της νέας Δομής και τη γενικότερη αναδιοργάνωση του Στρατού μας, το όφελος για τη χειμαζόμενη χώρα είναι τεράστιο, καθώς θα έχουμε εξοικονόμηση:
α) Υψηλών κονδυλίων, που διατίθενται σε σχηματισμούς και μονάδες κατά βάση χωρίς επιχειρησιακό έργο.
β) Προσωπικού που θα επανδρώσει τις εμπρός επιχειρησιακές μονάδες.
γ) Οπλικών συστημάτων, πυρομαχικών και άλλων μέσων που θα προωθηθούν στους εμπρός σχηματισμούς.
Φαίνεται ότι η προτεινόμενη νέα Δομή έχει προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου που "ζει και αναπνέει" ακόμη με τη διατήρηση του πελατειακού κράτους, των τοπικών αρχόντων και παραγόντων, που καθαρά για οικονομικούς και τοπικιστικούς - συναισθηματικούς λόγους απαιτούν τη διατήρηση σχηματισμών και μονάδων στις περιοχές τους. Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες της στρατιωτικής ηγεσίας που πρέπει να νοικοκυρέψει τον Στρατό και να παρακάμψει με ευθύ και αποτελεσματικό λόγο τις αντιρρήσεις των τοπικών παραγόντων».
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=504093
Για όλους και για όλα μιλάει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» ο στρατηγός ε.α. Κ. Ζιαζιάς. Ο πρώην Α/ΓΕΣ, ο οποίος δεν δίστασε να παραιτηθεί το περασμένο καλοκαίρι καταγγέλλοντας ευθεία παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στο θέμα των κρίσεων, αναφέρεται σε «παράγκα» που επεδίωξε να του επιβάλει τη θέλησή της με το σκεπτικό «έτσι γινόταν πάντοτε». Και όπως τονίζει, σε μια έμμεση πλην ευθεία μομφή εναντίον του κ. Π. Παναγιωτόπουλου, τα όσα συνέβησαν στις εφετινές κρίσεις έδειξαν ότι όσοι ασκούν την ηγεσία στο Πεντάγωνο δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό. «Συνεχίζουν στον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων που οδήγησαν τη χώρα εκεί που βρίσκεται σήμερα» τονίζει. Θεωρεί ότι ο σημερινός υπουργός δεν έκανε, εκ του αποτελέσματος, όσα απαιτούνταν προκειμένου να μη μειωθούν περαιτέρω οι αποδοχές των στρατιωτικών, κάτι που τους φτωχοποίησε και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πειθαρχία στους κόλπους του στρατεύματος.
Η παραίτησή σας από τη θέση του Α/ΓΕΣ το περασμένο καλοκαίρι προκάλεσε σάλο. Μπορείτε να μας περιγράψετε τι ακριβώς συνέβη;
«Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι εκείνο το βράδυ δεν παραιτήθηκα για συγκεκριμένα ονόματα κρινόμενων συναδέλφων ή για προσωπικούς λόγους, όπως με κομπασμό ανακοίνωσε ο υπουργός την επόμενη ημέρα. Παραιτήθηκα διότι τις μεταμεσονύχτιες ώρες, εκείνο το βράδυ, η ηγεσία του υπουργείου επιχείρησε να μου υπαγορεύσει τις προαγωγές, τοποθετήσεις και αποστρατείες των κρινόμενων ανώτατων στελεχών, χωρίς βέβαια να έχει καμία αρμοδιότητα ή από τον νόμο δικαίωμα. Οι κρίσεις είναι έργο των θεσμικών οργάνων των Ενόπλων Δυνάμεων, ήτοι του ΚΥΣΕΑ, του ΣΑΓΕ και των Ανωτάτων Συμβουλίων των κλάδων. Η όλη διαδικασία έθιγε την τιμή και την αξιοπρέπεια τόσο του στρατεύματος όσο και τη δική μου. Δεν ήταν έντιμο να αποστρατεύονται συνάδελφοι όχι από τα θεσμικά όργανα αλλά σε άτυπες συνάξεις του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, χωρίς να τους γνωρίζουν, αφού ουδέποτε ζήτησαν πληροφορίες από το επιτελείο. Φαίνεται όμως ότι έτσι είχε αποφασίσει η "παράγκα" του υπουργείου. Ηταν ανέντιμο για εμένα να εμφανισθώ στα θεσμικά όργανα των κρίσεων και να προτείνω ή να υπαγορεύσω ονόματα συναδέλφων που μου είχε υπαγορεύσει η πολιτική ηγεσία. Το όραμά μου για τον Στρατό μας ήταν διαφορετικό από αυτό της πολιτικής ηγεσίας και όχι βέβαια αυτό που μου είπε ένας εκ των υφυπουργών: "Ετσι γινόταν πάντοτε". Οταν ο Αρχηγός διαφωνεί με τους πολιτικούς του προϊσταμένους, πρέπει να αποχωρεί, έντιμα, για το καλό του στρατεύματος και γενικότερα της πατρίδος. Ο Αρχηγός καλείται να αφήσει πρότυπα συμπεριφοράς προς τους νεότερους συναδέλφους. Δεν είναι αχυράνθρωπος του εκάστοτε υπουργού».
Πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν πάλι κρίσεις. Ενας αρχηγός αντικαταστάθηκε έπειτα από μόλις επτά μήνες στη θέση του και άλλοι δύο 16 μήνες μετά. Πιστεύετε ότι έχει έρθει η ώρα για «κλειστή θητεία», ώστε να σπάσει ο αμαρτωλός κρίκος πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας;
«Εκτιμώ ότι οι αρχηγοί, με τις εκδοθείσες ημερήσιες διαταγές, έδωσαν σαφή απάντηση στην ερώτησή σας. Φαίνεται όμως ότι αυτοί που έπρεπε να ακούσουν και να αντιληφθούν τη σοβαρότητα των λεγομένων για την ερασιτεχνική αντιμετώπιση των θεμάτων άμυνας και ασφάλειας της χώρας δεν άκουσαν, δεν αντιλήφθησαν και δεν κατενόησαν τίποτε. Συνεχίζουν τον δρόμο του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων - νοοτροπιών που οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που έφθασε σήμερα. Η "κλειστή θητεία" των αρχηγών είχε θεσπισθεί, αλλά το πολιτικό σύστημα, στην προσπάθειά του να ποδηγετήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις, την κατήργησε. Σήμερα όμως η επαναφορά της "κλειστής θητείας" των αρχηγών είναι επιτακτική, όπως και η αλλαγή νοοτροπίας, τόσο από την πολιτική όσο και από τη στρατιωτική ηγεσία».
Πρόσφατα έλαβε χώρα μια μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών, αποστράτων αλλά και εν ενεργεία, στην Αθήνα. Πολλοί εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι εσείς και άλλοι πρώην αρχηγοί δώσατε το παρών.
«Θεωρώ ότι οι πρώην αρχηγοί δεν είναι μόνο για να παρευρίσκονται σε διάφορες επετειακές εκδηλώσεις και εορτές, αλλά θα πρέπει να είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα. Παρευρέθηκα στη συγκέντρωση που είχαν οργανώσει οι Ενώσεις μας ως απλός στρατιώτης μαζί με σεβαστούς επίτιμους αρχηγούς των επιτελείων, για να εκφράσουμε με ομοψυχία, αποφασιστικότητα και με υψηλό αίσθημα ευθύνης την αντίθεσή μας στο γκρέμισμα των ονείρων ενός ολόκληρου λαού, στην εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, στη διακύβευση της εθνικής μας κυριαρχίας και στη φτωχοποίηση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων».
Γνωρίζετε ίσως καλύτερα από όλους μας το βαρύ κλίμα που επικρατεί στις Ενοπλες Δυνάμεις μετά τις συνεχείς περικοπές. Τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά;
«Οι περικοπές που έχουν υποστεί τους τελευταίους μήνες τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δυσβάστακτες. Εχω την αίσθηση ότι είναι δυσανάλογες και άδικες σε σύγκριση με άλλες τάξεις εργαζομένων. Οποιος υποστηρίζει ότι τα στελέχη έχουν αποσυνδέσει τα οικονομικά από την επιτέλεση του καθήκοντος μάλλον εθελοτυφλεί ή δεν αφουγκράζεται τον πόνο τους. Ο πατριωτισμός και η αυταπάρνηση των στρατιωτικών είναι δεδομένα. Ωστόσο με αξίες μπορεί να γαλουχηθεί μια οικογένεια, δεν είναι δυνατόν και να τραφεί όμως. Ο υπουργός έπρεπε από το καλοκαίρι να είχε δώσει νικηφόρο αγώνα εμπροσθοφυλακών και να πείσει τους υπευθύνους του οικονομικού επιτελείου για το αναγκαίο των μη περαιτέρω περικοπών των αποζημιώσεων των στελεχών και των πιστώσεων για την καταβολή των ημερών εκτός έδρας και των ημερών παραμεθορίου, όπως είχε πράξει ο προκάτοχός του κ. Δ. Αβραμόπουλος. Εκτιμώ όμως ότι ο νυν υπουργός δεν έχει το πολιτικό ανάστημα για να διαπραγματευθεί και να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο σοβαρό και πολύπλοκο πρόβλημα. Είναι άδικο όταν όλοι όσοι εργάζονται στις παραμεθόριες περιοχές λαμβάνουν το σχετικό επίδομα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που δίνουν αγώνα ζωής σε αυτές τις περιοχές μέσα σε αντίξοες συνθήκες να μην το λαμβάνουν, χωρίς καμία εξήγηση. Η διάθεση των παραπάνω πιστώσεων και η μη περαιτέρω μείωση των μισθών θα επιφέρουν μια σχετική ηρεμία στο στράτευμα, το οποίο είναι και ο μόνος παράγων που μπορεί να διασφαλίσει την πειθαρχία. Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και οι μειώσεις στους αποστράτους έφθασαν ως το 63%. Είναι να μελαγχολεί κανείς βλέποντας στρατηγούς που έφαγαν τον Εβρο και τα νησιά με το κουτάλι, ναυάρχους που θαλασσοδέρνονταν τόσα χρόνια και πτεράρχους που έπαιζαν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα, κυνηγώντας τους Τούρκους στο Αιγαίο, να παίρνουν σύνταξη 1.200 ευρώ».
Αντιδρούν στη νέα Δομή
«Το πολιτικό κατεστημένο διατηρεί το πελατειακό κράτος»
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που και εσείς κληθήκατε να χειριστείτε είναι η νέα Δομή Δυνάμεων. Ποιος ευθύνεται που καθυστερούν τόσο πολύ οι τελικές αποφάσεις;
«Η σύνταξη της μελλοντικής Δομής Δυνάμεων επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται από τους θεσμικούς φορείς με την ανάλογη σοβαρότητα. Δυστυχώς επί πολλά χρόνια αυτή δεν επιδεικνύεται. Η νέα Δομή έχει ήδη συνταχθεί από το περασμένο καλοκαίρι από άριστους επαγγελματίες, με απολύτως επιχειρησιακούς όρους. Βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού προς έγκριση από το ΚΥΣΕΑ. Με την εφαρμογή της νέας Δομής και τη γενικότερη αναδιοργάνωση του Στρατού μας, το όφελος για τη χειμαζόμενη χώρα είναι τεράστιο, καθώς θα έχουμε εξοικονόμηση:
α) Υψηλών κονδυλίων, που διατίθενται σε σχηματισμούς και μονάδες κατά βάση χωρίς επιχειρησιακό έργο.
β) Προσωπικού που θα επανδρώσει τις εμπρός επιχειρησιακές μονάδες.
γ) Οπλικών συστημάτων, πυρομαχικών και άλλων μέσων που θα προωθηθούν στους εμπρός σχηματισμούς.
Φαίνεται ότι η προτεινόμενη νέα Δομή έχει προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου που "ζει και αναπνέει" ακόμη με τη διατήρηση του πελατειακού κράτους, των τοπικών αρχόντων και παραγόντων, που καθαρά για οικονομικούς και τοπικιστικούς - συναισθηματικούς λόγους απαιτούν τη διατήρηση σχηματισμών και μονάδων στις περιοχές τους. Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες της στρατιωτικής ηγεσίας που πρέπει να νοικοκυρέψει τον Στρατό και να παρακάμψει με ευθύ και αποτελεσματικό λόγο τις αντιρρήσεις των τοπικών παραγόντων».
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=504093
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου