Τα δύο άκρα και το «φλερτ» με τη Χρυσή Αυγή

Την συνεργασία με τους Ναζί πολλοί επεδίωξαν και ηγάπησαν - τους συνεργάτες ουδείς!  Σκηνή κουράς και δημόσιας διαπόμπευσης Γαλλίδας συνεργάτριας των Γερμανών Ναζί.

Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής δεν είναι το μόνο θέμα που δίχασε κυβέρνηση και Μαξίμου. Η θεωρία των δύο άκρων και η... τύχη των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής αναδείχθηκαν ως κεντρικά θέματα, παράλληλα με την επιχείρηση των διωκτικών αρχών και της Δικαιοσύνης εναντίον της οργάνωσης Μιχαλολιάκου.

Η σπουδή του Χρύσανθου Λαζαρίδη να μιλήσει, από την πρώτη ημέρα της δολοφονίας, περί δύο άκρων, προκάλεσε τη δριμεία αντίδραση κορυφαίων στελεχών (ενδεικτικά, Αβραμόπουλος, Μπακογιάννη κ.ά.) αλλά και προβληματισμό στο εσωτερικό του Μαξίμου, όπου ακόμη και ο σκληρός στην πολιτική αντιπαράθεση Γιώργος Μουρούτης δεν έκρυβε την αποστασιοποίησή του. Ωστόσο, η «γραμμή Λαζαρίδη», που είχε και ως στόχο να εξαναγκάσει την Αριστερά σε... αυτοσυγκράτηση, όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται εκ των υστέρων κυβερνητικοί παράγοντες, αναγνωρίστηκε στη συνέχεια από το πρωθυπουργικό επιτελείο ως επιτυχής. Αλλωστε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, υιοθετείται σε αδρές γραμμές ως επιχειρηματολογία και από τον ίδιο τον κ. Σαμαρά. Στον πυρήνα της, δε, βρίσκεται η άποψη ότι η Ν.Δ. θα πρέπει να επιχειρήσει να προσελκύσει ψηφοφόρους από το 20% περίπου που βρίσκεται δεξιά της (ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή) καθώς στον χώρο του κέντρου δεν υπάρχουν τόσες «ελεύθερες» δυνάμεις, ενώ εκ των πραγμάτων οι πλέον μετριοπαθείς ψηφοφόροι θα επιλέξουν έστω και στη λογική του ολιγότερου κακού τη Ν.Δ.

Οι Χρύσανθος Λαζαρίδης, Τάκης Μπαλτάκος και Φαήλος Κρανιδιώτης λειτουργούν, όπως είπε ο τελευταίος σε μία από τις συνεντεύξεις του, βάσει αυτής της λογικής. Επιδιώκουν δηλαδή να προσεγγίσουν το κοινό που ψήφισε Χ.Α. είτε με τον πολιτικό τους λόγο είτε με ανοίγματα σε κρίσιμες ομάδες όπως η Εκκλησία και οι Ενοπλες Δυνάμεις. Κατά το μάλλον ή ήττον η θέση τους μοιάζει να υιοθετείται κεντρικά. Υπό ποία έννοια; Το Μαξίμου ναι μεν επιλέγει τη μετωπική με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, ωστόσο στα υπόλοιπα επίπεδα φαίνεται ότι έχει δοθεί οδηγία οι τόνοι να μείνουν χαμηλοί. Είναι ενδεικτικό ότι νεολαίοι της Ν.Δ. αρνήθηκαν να συνυπογράψουν κείμενο καταδίκης της Χ.Α. ενώ και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απ. Τζιτζικώστας απέφυγε τεχνηέντως το αίτημα του επικεφαλής της μειοψηφίας Μάρκου Μπόλαρη για σχετική συζήτηση στο περιφερειακό συμβούλιο.

Τη σκοπιμότητα κατανοούν ακόμη και μετριοπαθή στελέχη, με μία ωστόσο σημαντική ένσταση ως προς τις μεθόδους που επιδιώκεται αυτό. Για ένα κόμμα, όπως η Ν.Δ., ο αυτοπροσδιορισμός, π.χ., του κ. Κρανιδιώτη ως «εθνικιστή, όχι όμως φυλετιστή» και η, μεταφορική έστω, αναφορά του στη «σφαίρα που κρατά για τον πραγματικό αντίπαλο», δηλαδή την Αριστερά, προκάλεσε σοκ, την παρέμβαση του κόμματος, αλλά και την κινητοποίηση στελεχών φιλελεύθερου προσανατολισμού που ανησυχούν για σταδιακή μετατόπιση της Ν.Δ. προς τα άκρα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_06/10/2013_535956