Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Σκηνές Σοκ στην απελευθερωμένη Λιβύη: Ισλαμοφασίστες ισοπεδώνουν αρχαία Ελληνική Νεκρόπολη (προστατευόμενη και από την Unesco!)

Ο ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.
Αντίθετα, η “πολιτισμένη” Δύση, μπουκωμένη από το μαύρο χρήμα του Κατάρ, των Τούρκων και του Σόρος, ενισχύει τα σκοταδιστικά καθεστώτα στο καταστροφικό τους έργο.

Πρόκειται για τη νεκρόπολη της Αρχαίας Κυρήνης, που αποτελεί την παλαιότερη Ελληνική πόλη (700 π.χ) που ιδρύθηκε στα Ανατολικά παράλια της Λιβύης.
Η Νεκρόπολη είναι τεράστια και καλύπτει 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα με όλο το μεγαλείο της Κυρήνης από το 600 έως το 400 π.χ. Περιλαμβάνει 1200 τάφους και χιλιάδες διάσπαρτες σαρκοφάγους .
Παρά το ότι όλη η έκταση έχει χαρακτηρισθεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco, το ισλαμοφασιστικό καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε μετά την εισβολή των δυτικών, ξεριζώνει συστηματικά κάθε αρχαίο μνημείο για να φτιάξει δρόμους, σπίτια κ.α. προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές.
ΠΕΤΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΣΑΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!
Ο Λίβυος αρχαιολόγος Ahmed Hussein, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Bayda αποκαλύπτει το μέγεθος της καταστροφής:
Η Αρχαία νεκρόπολη της Κυρήνης είναι από τις σημαντικότερες του πλανήτη. Τα ταφικά μνημεία και οι σαρκοφάγοι χρονολογούνται από το 600 π.χ. και βρίσκονται στον δρόμο που οδηγεί στο κέντρο της Αρχαίας πόλης της Κυρήνης.
Η νεκρόπολη ήδη έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά σε 2 από τα 10 τ. χλμ! Περίπου 200 μνημεία και τάφοι έχουν καταστραφεί όπως και ένας τομέας όπου τα αρχαία έχουν πεταχτεί σε διπλανό ποτάμι, λες και είναι σκουπίδια!
Ο “υπουργός πολιτισμού” παραμένει άφαντος παρά τις εκκλήσεις μου. Ήδη ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του παγκόσμιου μνημείου, έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα”
Και η Ελλάδα κύριε; Η Ελλάδα, υμνεί τον σφαγέα Κεμάλ. Το ελληνόφωνο κρατίδιο είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των σκοταδιστών εδώ και δεκαετίες. Από την εποχή που οι Έλληνες εκτός των στενών συνόρων του κρατικού εκτρώματος θεωρήθηκαν “ξένοι υπήκοοι”…
>
http://hellenikathemata.blogspot.gr/2013/08/blog-post_30.html

Η Θεσσαλονίκη των Σκοπιανών καί άλλα κρατικά νοτιοσλαβικά παραμύθια

29 ΑΥΓ 2013


Αμετανόητοι Σκοπιανοί ! Δείτε πού φτάνει η προκλητικότητά τους !

Δείτε τι έκαναν πάλι οι -κακοί- γείτονές μας:

Η πινακίδα βρίσκεται κοντά στη Στρούγκα και γράφει:
Belgrade (SRB) δηλαδή Σερβία, 637 km
Sofia (BG) δηλαδή Βουλγαρία, 452 Km
Solun (MK) (!!!!!), δηλαδή Θεσσαλονίκη σημασμένη ως "ΜΚ" που είναι το διεθνές σήμα πινακίδων Ι.Χ. όπως και Voden (Έδεσσα) και Lerin (Φλώρινα) πάλι με Σλαβομακεδονικές ονομασίες.
Οι άνθρωποι είναι αμετανόητα γελοίοι και μας κατέκτησαν με το νου τους.
Τι διαπραγματεύσεις να κάνεις μ΄ αυτούς, τους τόσο προκλητικούς γείτονες;
Υ.Γ. Το μήνυμα έφτασε ήδη στα Σκόπια και σύμφωνα με πληροφορίες μας ξεκινά το σβήσιμο των προκλητικών MK.

ΝΕΩΤΕΡΟ: 
Τα γράμματα έχουν ήδη σβηστεί, η σήμανση μπήκε "κατά λάθος" για λίγο διάστημα -σύμφωνα με τοπικές πηγές- και διορθώθηκε αμέσως . Στη θέση του mk υπάρχει μόνο ένας άσπρος κύκλος, όπως μας πληροφόρησαν έγκριτοι φίλοι από την περιοχή, χωρίς να μπορούμε να το διασταυρώσουμε ακόμη, περιμένουμε και τη νέα φωτο.
photo :Νατάσα Παπούλια

Το ισχυρότερο brand name στον κόσμο, πουλάει παντόφλες...!


29/8/2013

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Περπατώντας στο χωριό της Αρχαίας Ολυμπίας, πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεσαι αυτό που ισχύει και με πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι κάτοικοι αδυνατούν να προσαρμόσουν το σύγχρονο οικιστικό και τουριστικό περιβάλλον, στο πανέμορφο φυσικό και πολιτισμικό που κληρονόμησαν. Δυστυχώς, η απογοήτευση έρχεται νωρίς, όταν, μπαίνοντας στην περιοχή της Ηλείας, συναντάς στο δρόμο δύο τουλάχιστον παράνομες χωματερές, μέσα στο κατάφυτο τοπίο (ποιος άραγε ευθύνεται για τις φωτιές...).
παρα-Ολυμπιακή Χωματερή
Είναι θλιβερό το κοντράστ των συναισθημάτων που προκαλούν οι αντιφάσεις. Από τη μία, ο αμύθητος φυσικός και πολιτισμικός πλούτος και από την άλλη η ανεπάρκεια της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Στην περιοχή, δεν υπάρχει πεντάστερο ξενοδοχείο, ενώ το ένα μετά το άλλο, τα παλιά εγκαταλείπονται, δεν υπάρχουν αξιοπρεπή εστιατόρια, τα κιτσάτα καφέ θυμίζουν δεκαετία του ΄80, τα σπίτια των μόνιμων κατοίκων είναι θλιβερά και στην αγορά, τον καλύτερο τζίρο τον κάνει ένα μαγαζί με παντόφλες και αγαλματάκια. Όλοι γκρινιάζουν και ρίχνουν τις ευθύνες στον περιστασιακό τουρισμό της μιας ημέρας. Με λίγα λόγια, θέλουν πρώτα το κράτος να τους φτιάξει το δρόμο, να έρθει γρήγορο τρένο και τα κρουαζιερόπλοια από το Κατάκoλο να πολλαπλασιαστούν. Εν ολίγοις, αντί να σκεφτούν πως θα κρατήσουν για μέρες, τους τουρίστες που ήδη έρχονται, θέλουν πολλαπλάσιους μπας και μείνει κανένας...

Κατά τα άλλα, χρόνια έχει να καταρτιστεί σχέδιο ανάπτυξης, ειδικά για την Αρχαία Ολυμπία και στην τελευταία συνάντηση για τη Δυτική Ελλάδα, το μεγάλο ζήτημα ήταν μόνο ο δρόμος...

Είναι φανερό ότι η τοπική κοινωνία της Αρχαίας Ολυμπίας δεν μπορεί να αντιληφθεί σε ποιο σημείο του πλανήτη ζει! Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι στη ζωή, δε φτάνει να έχεις κάτι αλλά να συνειδητοποιείς τη σχέση που έχεις μαζί του. Γιατί όλα παίρνουν την λάμψη τους από τις «συναλλαγματικές υπεραξίες», που μπορούμε να προσδώσουμε στη διαχείριση τους.

Το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων, μαζί με την coca cola είναι από τα πιο εμπορεύσιμα στον πλανήτη. Το όνομα Olympic είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα σε όλο τον κόσμο. Εδώ και δεκαετίες, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή και ένα σωρό άλλες πολυεθνικές κερδίζουν τεράστια ποσά από την εκμετάλλευση των αγώνων. Σε Ελλάδα και δυτικό κόσμο ένας από τους βέβαιους προορισμούς για όλους τους τουρίστες, είναι η Αρχαία Ολυμπία. Τέλος, ο συνδυασμός φυσικού και πολιτισμικού πλούτου είναι μοναδικός όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά ίσως και για όλο τον κόσμο.

Εν τω μεταξύ, οποιαδήποτε παρακαταθήκη ή υποδομή υπάρχει, την έφτιαξαν πολλοί άλλοι εκτός από τις μεταπολιτευτικές «δημοκρατικές» κυβερνήσεις. Τον αρχαιολογικό χώρο τον ανέσκαψαν, από το 1875 οι Γερμανοί, με έξοδα του γερμανικού κράτους! Το πρώτο μουσείο το δώρισε ο Ανδρέας Συγγρός και το δεύτερο έγινε επί δικτατορίας. Οι γραμμές του τρένου είναι από το 1887... και κάποιες μικρές παρεμβάσεις έγιναν με προγράμματα της Ε.Ε και τώρα του ΕΣΠΑ.

Συμπερασματικά, οι τελευταίες σοβαρές επενδύσεις έγιναν πριν από 40 χρόνια, με την αποπεράτωση του νέου μουσείου. Από τότε, όλα παραδόθηκαν στη φθορά του χρόνου και στην ανυπόφορη μιζέρια των κατοίκων.

Αρχικά, δεν μπορούν να συνεννοηθούν και να καλέσουν μία διεθνή αναπτυξιακή εταιρία να εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την περιοχή. Αν και βλέπουν ότι το ελληνικό κράτος αδιαφορεί και τους αγνοεί, οι ίδιοι περιμένουν ακόμα πότε θα τους φτιάξει δρόμους και τρένα. Επίσης, δεν μπορεί ο δήμος να οργανώσει πανελλήνιες πολιτιστικές εκδηλώσεις και φεστιβάλ, αναδεικνύοντας έναν ιδιαίτερο συμβολικό χαρακτήρα. Δεν σκέφτηκαν καν να ιδρύσουν μία ομάδα συνεννόησης με τη ΔΟΕ, έτσι ώστε να «εκβιάσουν» κατά κάποιο τρόπο, τη συμμετοχή της στην ανάδειξη και την ανακαίνιση του οικισμού τους. Αγνοούν ακόμα τι θα πει αγροτουρισμός, με τόσο νερό, πράσινο και τοπική κτηνοτροφική παραγωγή. Εκτός των άλλων, η εφορεία αρχαιοτήτων δεν επιτρέπει το άνοιγμα του αρχαιολογικού χώρου σε ήπιες εκδηλώσεις, υπό την επιτήρηση αυστηρών προϋποθέσεων και περιορισμένου κοινού. Είναι φανερό ότι το προσωπικό δεν επιθυμεί να εργαστεί κανένα βράδυ πέραν του συνηθισμένου ωραρίου...!  Παρεμπιπτόντως, «ανακάλυψα» τους «μεταταγμένους» του ΟΣΕ να «λιώνουν» αραχτοί στο παλιό μουσείο!

Στην πραγματικότητα, η Ολυμπία, όπως και κάθε άλλος τόπος με ανεκτίμητο πολιτισμικό περιβάλλον, έχει πρώτα ανάγκη από πολιτιστική και στη συνέχεια από επιχειρηματική συνείδηση. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί, πρέπει αρχικά, να κατανοήσουν πλήρως την αξία της πολιτιστικής τους ταυτότητας και στη συνέχεια να την εκμεταλλευτούν, κοινωνικά, οικονομικά και κυρίως πολιτισμικά. Είναι φανερό ότι χωρίς παιδεία, συνείδηση δεν αποκτάται σε τίποτα. Αυτό εννοούμε, όταν λέμε ότι βουλιάζουμε μέσα στην ημιμάθεια και την αδυναμία, ότι δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε και στη συνέχεια να δράσουμε, δημιουργώντας νέες συνθήκες ευημερίας.

Δεν μπήκα στον κόπο να μάθω καν, το όνομα του δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας. Μου φτάνει που διέσχισα δυο μονοπάτια με σκουπίδια, για να φτάσω στη γέφυρα του Κλαδέου. Απλά, θα ήθελα να θυμίσω σε όσους γεννήθηκαν εκεί, ότι ένας γιατρός από τη Γάνδη διευθύνει μια από τις πιο δραστήριες «πολυεθνικές» και θησαυρίζει από το δικό τους όνομα. Ας βρουν κάποιο τρόπο να ξυπνήσουν ή ας μετακομίσουν από την περιοχή. Η αντίθεση είναι πολύ ισχυρή για να μπορεί να την αντέξει ο επισκέπτης...


* Ο κ. Ανδρέας Ζαμπούκας είναι Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας

Η κατάρρευση της Τουρκίας





Ανάλυση από το analyst.gr
Η χώρα, μετά τα αλλεπάλληλα λάθη της κυβέρνησης της, έχει εισέλθει στο σπιράλ του θανάτου – από το οποίο ..


Σε πολλές περιπτώσεις, όπως σε αυτήν της Κύπρου (Κρίση και εκβιασμός), της Ολλανδίας (Η Ολλανδική τραγωδία), της Ισπανίας (Η ισπανική απειλή) κλπ., η σελίδα μας πρόβλεψε σωστά το μέλλον – γεγονός που αποδείχθηκε και στην περίπτωση της Τουρκίας (Ο Τιτανικός του Βοσπόρου), η οικονομία της οποίας ήδη καταρρέει. Ενδεχομένως δε να συμβεί το ίδιο, με την πάροδο του χρόνου, όσον αφορά τις προετοιμασίες επιστροφής της Γερμανίας στο εθνικό της νόμισμα, την υπερχρέωση των Η.Π.Α., την υιοθέτηση της λιρέτας από την Ιταλία και όλα τα υπόλοιπα.


Ειδικά όσον αφορά την Τουρκία, αρκεί να αναφέρουμε την πρόσφατη, τρομακτική υποτίμηση του νομίσματος της απέναντι στο δολάριο, στα επίπεδα του -15% από την αρχή του έτους (στα 2,07 από 1,80 περίπου – 1,75 το Μάιο), καθώς επίσης την πτώση του δείκτη του χρηματιστηρίου της κατά -30% από τα υψηλότερα έτους (Μάιος), για να κατανοήσουμε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει – τα οποία θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο.

Μεταξύ άλλων, το επιτόκιο δανεισμού της Τουρκίας ξεπέρασε το 10% – είναι δηλαδή ήδη υψηλότερο από αυτό, με το οποίο θα δανειζόταν σήμερα από τις αγορές η Ελλάδα. Αναλυτικότερα τα εξής:

(α) Η ανάπτυξη της Τουρκίας στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στις κατασκευές και στα ακίνητα, όπου παρατηρήθηκε μία έξαρση άνευ προηγουμένου – εκ μέρους κυρίως των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, οι οποίες είχαν στενές επαφές με την κυβέρνηση (κάτι ανάλογο συνέβη στο παρελθόν και στην Ελλάδα). Συχνά επρόκειτο για νέες εταιρείες, οι οποίες αναπτύχθηκαν με ραγδαίο ρυθμό, στηριζόμενες στις πολιτικές τους διασυνδέσεις.

Επειδή όμως χρηματοδοτούνταν με τα πολύ φθηνά ομόλογα δολαρίου, ενώ πουλούσαν τα προϊόντα τους σε τουρκικές λίρες, η πτώση του νομίσματος απέναντι στο δολάριο έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους ισολογισμούς τους – με αποτέλεσμα να απειλούνται με χρεοκοπία όταν, όπως προβλέπεται, σπάσει η φούσκα.

(β) Η ανάπτυξη στηρίχθηκε ακόμη περισσότερο στην εσωτερική κατανάλωση, η οποία έχει πλέον περιοριστεί, λόγω της υπερχρέωσης των νοικοκυριών – κάτι που έχει προκληθεί από τα φθηνά δάνεια που παρείχαν στο παρελθόν οι τράπεζες, έναντι ελάχιστων εγγυήσεων (επίσης κάτι ανάλογο συνέβη στην Ελλάδα).

Επειδή τώρα τα δάνεια αυτά θα πρέπει να πληρωθούν, ενώ τα εισοδήματα «πριονίζονται» από το μεγάλο πληθωρισμό (9%), οι Τούρκοι μειώνουν την κατανάλωση τους για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν – παύοντας σταδιακά να δαπανούν περισσότερα από όσα κερδίζουν.

(γ) Το έτος 2011, περίπου το 20% του πληθυσμού της Τουρκίας ζούσε κάτω από τα ελάχιστα όρια διαβίωσης – σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί στο 35%. Από την άλλη πλευρά, ενώ το 2011 το 24% των Τούρκων θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως εύπορο, μόλις το 15% μπορεί να χαρακτηρισθεί ανάλογα το 2013.

(δ) Η κατάσταση στις πόλεις έχει επιδεινωθεί σε μεγάλο βαθμό, συγκριτικά με το 2011 – αφού το 40% ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, όταν ο αριθμός αυτός, δύο χρόνια πριν, ήταν 18%.

Το 2011 το 45% των κατοίκων των πόλεων δυσκολευόταν να επιβιώσει – σήμερα το ποσοστό έχει αυξηθεί στο 59%. Προφανώς δε, οι τελευταίες διαδηλώσεις των Τούρκων στις πόλεις εναντίον της κυβέρνησης τους δεν οφειλόταν στην έλλειψη δημοκρατίας (ποτέ δεν είχαν απολαύσει κάτι ανάλογο), αλλά στη σημαντική επιδείνωση των οικονομικών τους.

(ε) Η κεντρική τράπεζα της χώρας ανακοίνωσε ότι, δεν θα αυξήσει το βασικό επιτόκιο από το 6,75% εάν ο πληθωρισμός δεν μειωθεί στο 6,2% – από περίπου 9% σήμερα. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι αγορές απέσυραν μαζικά κεφάλαια, οδηγώντας τη λίρα σε μία ακόμη πτώση – γεγονός αυτονόητο, αφού το πραγματικό επιτόκιο (βασικό πλην τον πληθωρισμό) είναι αρνητικό (-2,8%).

Στα πλαίσια αυτά, για να στηρίξει η κεντρική τράπεζα την ισοτιμία, έχει ήδη διαθέσει το 15% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της (8 δις $) – χωρίς όμως να το επιτύχει.

Ολοκληρώνοντας, ο πόλεμος που θέλουν να κάνουν οι αμερικανοί στη Συρία, πιθανότατα με στόχο να κρύψουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικονομία τους, θα βλάψει ακόμη περισσότερο την Τουρκία – όπως επίσης η συμπεριφορά της κυβέρνησης της απέναντι στους επενδυτές, οι οποίοι εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα.

Εάν δε στα παραπάνω προσθέσουμε τα συνεχή, τεράστια ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Τουρκίας, την επί πλέον επιβάρυνση του ισοζυγίου από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου λόγω Συρίας (η Ινδία και το νόμισμα της είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης), τη γενικότερη απόσυρση των επενδυτικών κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες αγορές (Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία, Βραζιλία κλπ.), την ελάχιστη δημόσια περιουσία που της έχει απομείνει μετά τη λεηλασία της από το ΔΝΤ κλπ., η κατάσταση της θα γίνει μάλλον εκρηκτική.

Υστερόγραφο: Όπως όλα δείχνουν, η χώρα που θα αποκομίσει τεράστια οφέλη από τον ανόητο και πανάκριβο πόλεμο που σχεδιάζουν να κάνουν οι Η.Π.Α. στη Συρία, θα είναι η Ρωσία – αφού θα αυξηθούν οι πωλήσεις όπλων εκ μέρους της, θα κερδίσει περισσότερα από την εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου, ενώ έχει πιθανότατα λάβει «παρασκηνιακά» σημαντικά ανταλλάγματα από τον αμερικανό πρόεδρο, για να παραμείνει ουδέτερη. Παράλληλα, θα δημιουργηθούν προβλήματα στον ενεργειακό αγωγό-ανταγωνιστή της Gazprom (Nabucco), τα οποία σίγουρα θα τον καθυστερήσουν.

Καρπός και τροφός του συστήματος η διαρκής κρίση

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 26 Αυγούστου 2013 ston 
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


Συντάκτης: Νίκος Μέρτζος



ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΡΤΖΟΥ

προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα



(φωτογραφία από τον Μικρό Ρωμιό)

Στους καιρούς μας ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος σε έναν


κονιορτό εχθρικών κομμάτων, αποδίδεται εμβριθώς στην δεινή κρίση. Στην

πραγματικότητα, όμως, το σημερινό πολιτικό αλαλούμ διαιωνίζει την μόνιμη
κατάσταση της Ελλάδος από την ίδρυσή της. Αναπαράγει αναλλοίωτο το «παρ'
ημίν μωραϊτικόν σύστημα» το οποίο μόνιμα παράγει κρίσεις και τρέφεται από
τις κρίσεις.




Το περιέγραφε στην εφημερίδα «Νέα Ημέρα» της Τεργέστης ο Αλέξανδρος

Βυζάντιος τον Μάιο 1874: «Ο Βασιλεύς Γεώργιος ελθών εις την Ελλάδα δεν εύρε
δύο ή τρία κόμματα κεχωρισμένα υπό ωρισμένων αρχών, αλλά πολυαρίθμους
σπείρας αρχολιπάρων παλαιούσας μανιωδώς κατ' αλλήλων και χωρούσας άχρι της
υποκινήσεως εμφυλίων πολέμων.» Περιέγραφε, επίσης, την ανατροπή της
συμμαχικής κυβερνήσεως Ζαΐμη - Κουμουνδούρου το 1871: «Αιφνιδίως οι φίλοι
του Ζαΐμη έκρινον ότι δεν έπρεπε τα λάφυρα της εξουσίας να διανέμωνται οι
φίλοι του Κουμουνδούρου. Ο Ζαΐμης απέτυχε να τους κατευνάση. Το πειναλέον
ποίμνιον δεν ήκουε τον ποιμένα.» Τότε στο περίφημο άρθρο του «Τις πταίει;»
στην εφημερίδα «Κλειώ» της Τεργέστης -πάλι- ο Χαρίλαος Τρικούπης κατήγγειλε
ότι έγιναν Πρωθυπουργοί και διενήργησαν εκλογές, νόθες βέβαια, ο Βούλγαρης
με μόλις 12 βουλευτές, ο Δεληγιώργης με 7 και ο Ζαΐμης με 25!




Από τον Νοέμβριο 1863, που ανέλαβε Βασιλεύς ο Γεώργιος Α΄, μέχρι τον

Φεβρουάριο 1874 σχηματίσθηκαν 21 κυβερνήσεις και έγιναν πέντε εκλογές! Το
1865 η κυβέρνηση Βούλγαρη έζησε μόνον τρεις ημέρες, του Κουμουνδούρου επτά
και του Δεληγιώργη δεκαπέντε επί δύο φορές! Ο Δ. Βούλγαρης ορκίσθηκε
πρωθυπουργός ακόμη μια φορά στις 25 Ιανουαρίου 1868 και την επομένη ημέρα
διέλυσε την Βουλή. Εκανε αμέσως εκλογές που ήσαν «απιθάνου φαυλότητος» κατά
την Ιστορία του Σπ. Β. Μαρκεζίνη. Για την φαυλότητά του ο Βούλγαρης
επονομαζόταν Τζουμπές. Δυστυχώς, δεν ήταν ο μόνος. Υπήρχε και ο φερετζές.




Στα τέσσερα περίπου χρόνια 1911-1913, ο Ελευθέριος Βενιζέλος εκσυγχρόνισε εκ

βάθρων την Ελλάδα, την εξόπλισε και την διπλασίασε. Κατοχύρωσε συνταγματικά
την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Μετά έξι χρόνια, όμως, την παρεβίασε
ωμά. Οταν το 1917 υπό τα τηλεβόλα του γαλλικού στόλου επανήλθε Πρωθυπουργός
στην Αθήνα που είχαν καταλάβει τα αφρικανικά αποικιακά στρατεύματα της
Γαλλίας, αυτός ο μεγάλος Ευρωπαίος φιλελεύθερος εκσυγχρονιστής απεστράτευσε
το 40% των μονίμων στελεχών του Στρατού και το 30% του Πολεμικού Ναυτικού,
διέλυσε την Βασιλική Χωροφυλακή, απέλυσε 570 δικαστές και καθήρεσε τον
Αρχιεπίσκοπο, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου και καθηγητές του Πανεπιστημίου.
Παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο όλα τα μέλη των δύο προηγουμένων αντιπάλων
του κυβερνήσεων. Επέβαλε τον στρατιωτικό νόμο και κήρυξε τη χώρα σε
κατάσταση πολιορκίας. Δικαιολογημένο αυτό το μέτρο σε καιρό πολέμου- του Α΄
Παγκοσμίου- όπου διακυβευόταν πάλι η Μακεδονία. Στην Βουλή των Λαζάρων τότε,
όμως, ο αντίπαλός του Νικόλαος Στράτος τού υπενθύμισε το αυτονόητο: «Πρέπει
να καταβληθή πάσα προσπάθεια ίνα ο αγών ούτος διεξαχθή ως αγών εθνικός. Τότε
ο αγών ούτος θέλει επιτύχει. Αλλά δεν είναι δυνατόν να διεξαχθή ως αγών
εθνικός δια της αδιαλλαξίας και δια των καταδιώξεων ούτε δια των αθρόων
απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων». Μετά τρία μόνον χρόνια, τα ίδια ακριβώς
διέπραξαν οι βασιλικές κυβερνήσεις στις οποίες μετείχε ο Νικόλαος Στράτος
ενώ στην Μικρά Ασία ο αγώνας ήταν εθνικός!




Την 1η Νοεμβρίου 1920 ο Ελ. Βενιζέλος προκηρύσσει εκλογές ενώ το Εθνος

μάχεται με την ψυχή στο στόμα στην Μικρά Ασία. Τις κερδίζουν οι Λαϊκοί με
ένα συνασπισμό μικρών βασιλικών κομμάτων και διατάσσουν προέλαση της
Στρατιάς προς τον Σαγγάριο και την Αγκυρα. Ομως, στο πεδίο των μαχών
αποδεκατίζουν και διχάζουν σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα το σώμα των
αξιωματικών. Επαναφέρουν τους αποτάκτους βασιλόφρονες αξιωματικούς και
αποτάσσουν πολλούς βενιζελικούς. Αβυσσαλέο μίσος μεταξύ Ελλήνων μαχητών
ενώπιον του κοινού εχθρού. Στην Ελληνική Στρατιά Μικράς Ασίας
αποστρατεύθηκαν ο Αρχιστράτηγος, όλοι οι Σωματάρχες πλην ενός και 500
έμπειροι αξιωματικοί. Ανώτατοι και ανώτεροι βενιζελικοί αξιωματικοί
λιποτάκτησαν τότε στην Κωνσταντινούπολη όπου συνωμοτούσαν εναντίον του
Βασιλέως Κωνσταντίνου μαζί με τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη που είχε
εκλέξει ο Βενιζέλος και ήταν, βέβαια, Κρητικός! Ανάμεσα στους λιποτάκτες και
ο τότε βενιζελικός Γ. Κονδύλης. Ομως, οι Λαϊκοί τον επιβραβεύουν και τον
εκλέγουν Αντιβασιλέα το 1935! Απλώς ο Κονδύλης έχει αλλάξει στρατόπεδο.
Εντωμεταξύ μεταξύ Νοεμβρίου 1920 και Αυγούστου 1922 ο Ελληνισμός βρίσκεται
στην κόψη του ξυραφιού αλλά τα τότε συγκυβερνώντα φιλοβασιλικά κόμματα
υπονομεύουν κάθε κυβέρνησή τους και σχηματίζουν πέντε κυβερνήσεις σε 22
μόνον μήνες μέχρι την Καταστροφή.




Στην πραγματικότητα όλες οι κυβερνήσεις ασκούσαν το «μωραϊτικόν σύστημα».

Απλώς ο Ελ. Βενιζέλος έδιωχνε τους Μωραΐτες και τοποθετούσε Κρητικούς! Το
σύστημα συνόψισε αργότερα στη Βουλή ο Μωραΐτης Πρόεδρός της Βοζίκης με την
μνημειώδη φράση: «Και διατί να το κρύψωμεν, άλλωστε; Οταν δεν κυβερνά η
Μεγαλόνησος, κυβερνά η Πελοπόννησος και όταν δεν κυβερνά η Πελοπόννησος,
κυβερνά η Μεγαλόνησος». Αυτό το γνώρισαν στο πετσί τους οι Μακεδόνες τα
πρώτα σαράντα χρόνια μετά το 1913.




Στην αυγή του 21ου αιώνα ο φερετζές έδειχνε ένα κατεξοχήν ευρωπαϊκό πρόσωπο

της Ελλάδος. Η χώρα είχε ενταχθεί στη Ζώνη του ευρώ και την κυβερνούσαν,
εναλλασσόμενα, δύο κατεξοχήν φιλο-ευρωπαϊκά μεγάλα κόμματα. Αποτέλεσμα; Σε
οκτώ μόνον χρόνια το 2000 - 2008 αύξησαν κατά 100.000 τους δημοσίους
υπαλλήλους και κατά 100% τις αμοιβές τους. Από το 2010 μέχρι σήμερα όλες οι
διαδοχικές φιλο-ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεσμεύθηκαν με αλλεπάλληλα Μνημόνια
να απολύσουν σταδιακά 25.000 επίορκους, άχρηστους, αργούς και πλαστογράφους
υπαλλήλους. Δηλαδή μόλις το 25% εκείνων που μας φόρτωσαν στον βάλτο των
650.000 τώρα. Δεν απέλυσαν ούτε έναν! Κυβερνητική ανατροπή και παρά τρίχα
εκλογές μεσοπέλαγα πριν λίγο για την ΕΡΤ. Το «μωραϊτικόν σύστημα» καλά
κρατεί διακόσια χρόνια. Αυτό υπερασπίζεται άγρια και σύσσωμη η
αντιπολίτευση. Πόσο το αντέχει ακόμη η χώρα;