Εμπλοκή Νίμιτς για την επικύρωση των αποτελεσμάτων της μυστικής διπλωματίας

Άρθρο παρμένο από το "Strategy", 30 Aυγούστου, 2010
http://www.strategyreport.gr/?p=3685#more-3685

Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται στο Σκοπιανό αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου και σχεδόν ταυτόχρονα με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Μακεδονίας της Κυριακής, Αθήνα και Σκόπια έχουν συμφωνήσει στο παρασκήνιο στο όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη”.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η σιωπηρή διπλωματία του καλοκαιριού απέδωσε θεαματικά αποτελέσματα, τα οποία είναι γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο προσώπων. Θέμα ημερών θεωρείται η επανεμφάνιση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στο προσκήνιο, προκειμένου να λάβουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα οι διεργασίες, ενώ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, θα βρίσκονται ταυτόχρονα στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Για τα διαβατήρια, στο τραπέζι παραμένει η παλιά ιδέα Νίμιτς, να αναγράφεται η νέα ονομασία στα αγγλικά και στα γαλλικά (Republique de Μacedoine du Νord) και η συνταγματική ονομασία στην κυριλλική γραφή (Republika Μakedonija). Στο ζήτημα της υπηκοότητας και της γλώσσας αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις, καθώς μπορεί να προταθεί και για τις δύο το “Μακεδονική” και, εναλλακτικά, το “Πολίτης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη” και “Επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη”.

Για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή διπλωματία, η λύση του Σκοπιανού αποτελεί απλώς θέμα πολιτικής βούλησης. Οι ξένοι μεσολαβητές δεν κατανοούν πλήρως τις ελληνικές ευαισθησίες και αποδίδουν σε λαϊκιστικές αντιλήψεις τις κόκκινες γραμμές που θέτει η Αθήνα. Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ είναι αφερέγγυος, και για τον λόγο αυτό κανείς δεν στοιχηματίζει ότι ο Ν. Γκρούεφσκι δεν θα κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα την τελευταία στιγμή.

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται πως έχει πείσει τους ξένους εμπλεκομένους για την αποφασιστικότητά του να κόψει τον γόρδιο δεσμό αν η άλλη πλευρά διανύσει την απόσταση που της αναλογεί.

Εδικά για την Ουάσιγκτον, η διευθέτηση της εκκρεμότητας αντιμετωπίζεται ως επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο και να ενισχυθεί η διείσδυση της συμμαχίας στα Βαλκάνια.

Οι κυοφορούμενες εξελίξεις αναμένεται να προκαλέσουν στην Ελλάδα πολιτική ένταση, με δεδομένη την ευαισθησία του Αντώνη Σαμαρά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία καθόρισε και την πολιτική του μοίρα.

Κριτική αναμένεται να ασκηθεί ως προς το εύρος της χρήσης που θα συμφωνηθεί, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η φόρμουλα δεν προβλέπει συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για χρήση στο εσωτερικό.

Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, “Είναι καιρός να λυθεί το Σκοπιανό, αν και οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές”, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων προαναγγέλλει εξελίξεις με τόση σαφήνεια. Ακούγεται ότι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει στη γειτονική χώρα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει προετοιμαστεί, σε κάποιο βαθμό, για υποχωρήσεις. Ο αλβανικός παράγοντας, άλλωστε, ασκεί ισχυρές πιέσεις προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμβιβασμού άμεσα.

Επίσης διαβάστε το άρθρο: "Eνας Γρουέβσκι μόνον μπορεί να σώσει την Μακεδονία" στο: http://macedonianissues.blogspot.com/2010/07/e.html

Κύπρος: Μας περιβάλλει θάλασσα πετρελαίου και φυσικού αερίου

του Άδωνη Παλληκαρίδη
Τώρα δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι οι θάλασσές μας έχουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Τόσο πολύ μάλιστα, που καλύπτει τις ανάγκες της Κύπρου για τα επόμενα 100 χρόνια και περισσεύει για εξαγωγές, που θα δίνουν στη χώρα ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο. Όταν αυτό ανακοινώνεται στην κοινή γνώμη, η κυβερνητική πλευρά γνέφει να σιωπήσουν τα μίντια. Τόσος είναι ο πανικός που μας προκαλεί η Τουρκία, ώστε επιλέγουμε τη σιγή και αναμένουμε τον από μηχανής θεό για να επιλύσει το πρόβλημα. Η υπουργός Περιβάλλοντος της Ελλάδας Τίνα Μπιρπίλη έκανε ένα βήμα παρακάτω, αναζήτησε συνεταίρους στην Ε.Ε., όπως την Ιταλίδα υπουργό Στεφανία Πρεστιζιάκομο, για τον τερματισμό των εξορύξεων στη θάλασσα της Μεσογείου. Η Ελληνίδα υπουργός προβάλλει βέβαια τα θέματα κινδύνου από διαρροές, αλλά η πραγματική αιτία είναι ο πανικός που έχει η Ελλάδα από την τουρκική βουλιμία στα πετρέλαια του Αιγαίου και της Κύπρου.

Ενδεικτικό της φοβισμένης ελλαδικής στάσης είναι ότι ακόμη δεν προχώρησε σε διακρατική συμφωνία με την Κύπρο, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Θέλει ευρωπαϊκή προβολή
Ο διευθυντής Ενέργειας Σόλων Κασίνης, κληθείς από τη «Σημερινή» να σχολιάσει την ελλαδική στάση και δη τις ατυχείς πρωτοβουλίες της Ελληνίδας υπουργού Περιβάλλοντος, τις απέδωσε στην προσπάθεια της υπουργού να πάρει ευρωπαϊκή προβολή, μετά το ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού.

Ο βυθός υπερυψούται
Οι ειδικοί λένε ότι η ΑΟΖ που εκτείνεται από την Πάφο αγγίζει την ΑΟΖ της Ελλάδας στη θαλάσσια περιοχή της Ρόδου, κι έτσι η Τουρκία χάνει την πρόσβαση σε εκτενέστερη περιοχή δυτικά της Κύπρου. Εκεί, δηλαδή, που ο βυθός υπερυψούται και ως θρόνος από μαλακά ιζήματα και πετρώματα κρύβει το πετρέλαιο, που δεν τολμούμε ούτε και να το αναφέρουμε ότι έχει ήδη εντοπιστεί από τους ρωσικούς δορυφόρους και τα ερευνητικά σκάφη που μίσθωσε η Δημοκρατία.

Τι κάνει ο Πασχαλίδης;
Το θέμα που προκύπτει είναι τι κάνει ο υπουργός Εμπορίου της Κύπρου Αντώνης Πασχαλίδης και κατά πόσο εξήγησε στους ομολόγους του στην Ελλάδα ότι η Κύπρος είναι σχεδόν έτοιμη να προχωρήσει σε εξορύξεις υδρογονανθράκων. Ήδη η αμερικανική Νοπόλ, που πήρε το οικόπεδο 12, είναι έτοιμη να το πράξει σε συνδυασμό με τις υποθαλάσσιες γεωτρήσεις στην ΑΟΖ του γειτονικού Ισραήλ.

Αν το ήξεραν θα έπαιρναν την άλλη μισή Κύπρο
Τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου ήταν γνωστά και προ της εισβολής, αλλά δεν είχαν προσδιοριστεί επακριβώς. Αν οι Τούρκοι γνώριζαν, ίσως να προσάρμοζαν τα σχέδιά τους και να έπαιρναν το άλλο κομμάτι από αυτό που πήραν. Τώρα αυτό που κάνουν είναι να θολώνουν τα νερά και να αναδεικνύουν τη συνεταιριστική υπόσταση των Τουρκοκυπρίων, τονίζοντας ότι τα δικαιώματά τους φτάνουν στο σύνολο του εθνικού πλούτου. Επιδιώκουν ένα τουρκικό κράτος στο βορρά που γειτνιάζει εδαφικά με την Τουρκία και ζητούν δικαιώματα στο σύνολο της Κύπρου ως συνεταίροι σε όλα.

Πώς βρέθηκαν τα πετρέλαια στον τόπο μας
Επιστημονικές γεωλογικές έρευνες μάς κατατοπίζουν τι συνέβη στη Μεσογειακή λεκάνη πριν από 6 εκατομμύρια χρόνια και γιατί η περιοχή της βορειοδυτικής Κύπρου έχει λίμνες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μετά από σεισμική δράση, το υπέδαφος στο στενό του Γιβραλτάρ ανυψώθη και έκλεισε την είσοδο των νερών του Ατλαντικού Ωκεανού. Η Μεσόγειος έγινε τότε κλειστή θάλασσα και μέσα σε 1000 χρόνια στράγγισε από την εξάτμιση που της προκαλούσε ο μεσογειακός ήλιος. Ανάμεσα στις παλιές ακτές της Ευρώπης και της Αφρικής έμειναν για κάποιες εκατοντάδες χρόνια ρηχές λιμνοθάλασσες και σωροί από αλάτι.

Φύτρωσαν οι πεδιάδες
Οι ποταμοί της Ευρώπης και της Αφρικής μετέφεραν μαλακά ιζήματα από τις κορυφές των βουνών και οι πεδιάδες που δημιουργήθηκαν φύτρωσαν. Τεράστια δάση κάλυψαν τη μεσογειακή λεκάνη, εκεί που το αλάτι κρύφτηκε εκατοντάδες μέτρα κάτω από τα ιζήματα. Αυτός είναι κι ο λόγος που σε πεδιάδες της Κύπρου οι γεωτρήσεις βγάζουν νερό με βόρειο από τα υπολείμματα του αρχαίου αλατιού, τότε που το νησί μας ήταν βυθός του Τηθέως Ωκεανού. Με τις πλημμύρες κάποια δάση σκεπάστηκαν και οι χημικές αντιδράσεις έδωσαν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, που είναι καλά κρυμμένο και φυλακισμένο σε βάθος χιλιομέτρων. Οι γεωλογικές αλλαγές ήταν τόσο μεγάλες, που σήμερα βρέθηκε μετά από γεώτρηση ο αρχαίος ρους του Ροδανού ποταμού στη Γαλλία, δύο χιλιόμετρα κάτω από το σημερινό ρουν. Τόση ήταν η λάσπη και οι πέτρες που επικάθισαν στον παλιό ρουν πριν από τις γεωλογικές αλλαγές.

Ευλογημένη η θάλασσά μας
Η γη μας ευλογήθηκε από τον Δημιουργό να είναι από τις τελευταίες που θα διαθέτουν πετρέλαια, μετά την εξάντληση του μαύρου χρυσού σε πολλές περιοχές του κόσμου. Ήδη, σε άκρως απόρρητες εκθέσεις που βρίσκονται στη διάθεση της Κυβέρνησης της Κύπρου, του Ισραήλ και άλλων γειτονικών χωρών, η περιοχή μας αναφέρεται ως θάλασσα υδρογονανθράκων. Τα οικόπεδα 11 και 12 της Θαλάσσιας οικονομικής ζώνης της Κύπρου στέκουν κυριολεκτικά πάνω στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που είναι η εξαερωμένη μορφή του. Στα βάθη της Μεσογείου, στους δρόμους των μίνι ελεφάντων και λιονταριών, βρίσκεται ο μαύρος χρυσός.

Από τις Άλπεις η Κύπρος
Οι επιστήμονες λένε ότι πριν από έξι εκατομμύρια χρόνια η Μεσόγειος στέγνωσε, άγρια ζώα και άνθρωποι βρήκαν ανοικτούς τους δρόμους ανάμεσα σε βουνά από αλάτι να φτάσουν στη γη μας από την Ασία και την Αφρική. Η Κύπρος, το τελευταίο κομμάτι της οροσειράς των Άλπεων, αναδύθηκε από τα βάθη του Τυθέως Ωκεανού μετά από σεισμική δράση. Αν δει κανείς από το δορυφόρο το άπλωμα των Άλπεων, θα αισθανθεί ότι χαμηλώνει σιγά σιγά προς την Κύπρο. Η νήσος μας δεν απεκόπη από τη Μικρασία, αντίθετα είναι αυθύπαρκτη και αναδύθηκε από τους αφρούς των κυμάτων, όπως ακριβώς λέγει και η μυθολογία για τη θεά της ομορφιάς και της γονιμότητας, την Αφροδίτη. Εδώ ο μύθος ταιριάζει απόλυτα με τη γεωλογική εξέλιξη.

Η Πέτρα του Ρωμιού και η Αφροδίτη
Η Πέτρα του Ρωμιού είναι κομμάτι του βυθού που ξεπετάχτηκε από τα έγκατά του, όταν η ευρωασιατική πλάκα του φλοιού συμπιέστηκε με την αφρικανική πλάκα. Μέσα από το παλιρροϊκό κύμα οι αρχαίοι είδαν τη θεά Αφροδίτη να βγαίνει μέσα από τα κύματα.

Το νεότερο στην ιστορική και γεωλογική αυτή περιδιάβαση είναι ότι ο κακός δαίμονας της Κύπρου, η Τουρκία, επιζητεί να την υποδουλώσει εδαφικά, ψυχικά και στις προοπτικές της ανάπτυξης και της ακτινοβολίας της χώρας μας. Στην περίπτωση της διαφοράς με την Ελλάδα στο Αιγαίο, η Τουρκία διατείνεται ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και, ως εκ τούτου, το μοίρασμα του βυθού γίνεται στο μέσον. Παράλογη θέση, που δεν συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα με το Δίκαιο της Θαλάσσης. Ενεργώντας προνοητικά στην επεκτατικότητά της η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θαλάσσης, αυτό όμως δεν τη νομιμοποιεί να διεκδικεί τα παράλογα.

Στην περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι η Κύπρος έχει κάθε δικαίωμα να αναζητήσει τους υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στη θαλάσσια οικονομική της ζώνη. Η συμφωνία με την Αίγυπτο έλυσε τα χέρια στην Κυπριακή Δημοκρατία και έτσι μπόρεσε να απευθυνθεί με διεθνείς προσφορές σε εξειδικευμένες εταιρείες, που μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια τα πετρέλαια.

Η ΑΟΖ Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας
Βάσει του Δικαίου της Θαλάσσης και τις Διεθνείς Συνθήκες, η ΑΟΖ Κύπρου περιλαμβάνει μια εκτεταμένη περιοχή και εφάπτεται με την ΑΟΖ της Ελλάδας. Η αντίστοιχη ΑΟΖ της Τουρκίας περιορίζεται, όπως παρουσιάζεται και στο χάρτη.

Η Κύπρος έχει ήδη προχωρήσει σε συμφωνημένη οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο και έχει συνάψει κατ’ αρχήν συμφωνίες με το Λίβανο και το Ισραήλ. Παραδόξως με την Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει ακόμη σε υπογραφή συμφωνίας για την οριοθέτηση της Οικονομικής της Ζώνης. Βέβαια, είναι φανερό ότι αυτό δεν έγινε γιατί στον παρακάτω χάρτη η Τουρκία φαίνεται να διεκδικεί μεγάλο μέρος της ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας. Η οριοθέτηση που έχει κάνει η Τουρκία είναι αυθαίρετη και δεν συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο, που στηρίζει πλήρως την οριοθέτηση του πρώτου χάρτη. Η Τουρκία, ωστόσο, όπως έκανε και στο Αιγαίο, απειλεί με πόλεμο σε περίπτωση που η ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας ενωθούν, και κλείσουν τη δική της ΑΟΖ στα παράλιά της, όπως φαίνεται και στον άνω χάρτη.

Για πληροφόρηση των αναγνωστών μας εξηγούμε: Τα χωρικά ύδατα είναι απόλυτης εθνικής κυριαρχίας. Στην ΑΟΖ τα νερά είναι διεθνή, αλλά τα κοιτάσματα στο βυθό της θάλασσας ανήκουν στην παράκτια χώρα. Η Κύπρος έχει 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα και ΑΟΖ, όπως φαίνεται στον πάνω χάρτη, αρκετά εκτεταμένη και χρυσοφόρα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Μικρασιατική καταστροφή

30η Αυγούστου...88 χρόνια πριν...η καταστροφή!

ΠΑΙΟΝΙΑ: «εἴμ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλου» 'ιστορική προσέγγιση'

Η επιγραφή του 'Διόνυσου του Παιονικού'. Βρέθηκε στην περιοχή του Κιλκίς

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
http://echedoros-a.blogspot.com/2009/06/blog-post_13.html


Μια επιγραφή που βρέθηκε στην περιοχή Τίκβες του κράτους των Σκοπίων και δημοσιεύθηκε πριν από μια εικοσαετία περίπου, αναφέρεται στον βασιλιά των Παιόνων Δροπίωνα το γιο του Λέοντος.
Η επιγραφή αυτή έχει ως εξής:
«ΔΡΟΠΙΟΝΑ ΛΕΟΝΤΟΣ Π(ΑΤΕΡΑ?)
ΚΑΙ ΜΩΑΝΤΑ
ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΑΙΟΝΩΝ
ΤΩΝ Π- ΑΠΕΤΗ»
Η γραφή της επιγραφής, που ήταν στην ελληνική, δεν εντυπωσίασε ιδιαίτερα την ιστορική κοινότητα. Εκείνο, όμως, που ανέτρεπε δεδομένα ήταν η αναφορά της στο βασιλιά της Παιονίας Δροπίωνα!
Ο Δροπίων βασίλευσε περί το 279 π.Χ., και αναφέρεται από τον Παυσανία. Έστησε, μάλιστα, στους Δελφούς, όπως αναφέρει, ως τιμητικό ανάθεμα, μια χάλκινη κεφαλή βίσωνος. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως σύμφωνα με τον Παυσανία οι βίσωνες της περιοχής ήταν ιδιαίτερα δασείς (μαλλιαροί) στο στήθος και στη γενειάδα. (Παυσ. Θ, 21.)
Εντυπωσίασε, λοιπόν, το γεγονός της παρουσίας των Παιόνων στη μετααλεξανδρινή εποχή με ελληνική γραφή και ελληνικά ονόματα. Μέχρι τότε πιστεύονταν πως επρόκειτο για ένα βόρειο και άγριο λαό, σχεδόν βάρβαρο. Ήταν γνωστά, βέβαια, τα βασιλικά ονόματα των Παιόνων αλλά δεν γνωρίζαμε τίποτε σχετικά με τη γλώσσα και τη γραφή του λαού αυτού.
Οι μαρτυρίες του Ηροδότου, του Στράβωνα, του Παυσανία ή ακόμη και του Θουκυδίδη, δεν ήταν πολύ κολακευτικές για τον λαό αυτόν.
Όταν όμως ανακαλύφθηκε το έτος 1877, στην Ολυμπία, το βάθρο ενός ανδριάντα στο οποίο υπήρχε ανάγλυφη επιγραφή που έγραφε πως είχε στηθεί από το Κοινό των Παιόνων προς τιμή του βασιλιά Δροπίωνα, τότε διασαφηνίστηκε πλήρως πως επρόκειτο για ένα αρχαίο ελληνικό φύλο.

Η επιγραφή της Ολυμπίας:

“[Δρω]πίωνα Λέοντος
[βα]σιλέα Παιόνων
[κ]αὶ κτίστην τὸ κοινὸν
τῶν Παιόνων ἀνέθηκε
ἀρετῆς ἕνεκεν
καὶ εὐνοίας τῆς ἐς αὐτούς”
Επιβεβαιώθηκε έτσι πως οι Παίονες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στους οποίους έπαιρναν μέρος μόνον Έλληνες.
Η ιστορική ενασχόληση περί Μακεδονίας τον τελευταίο μισό αιώνα, είχε βάλει στο περιθώριο την έρευνα αυτού του αρχέγονου και σκληροτράχηλου ελληνικού φύλου.
Νέα διάσταση έδωσε μια άλλη επιγραφή που βρέθηκε το 1961, στο χωριό Κεντρικό του Κιλκίς (αρχαία Κρηστωνία). Η επιγραφή αυτή που είναι ανάγλυφη σε βάθρο και είναι διπλής όψης έχει ως εξής:
«ΔΙΟΝΥΣΟΝ ΠΑΙΟΝΙΚΟΝ ΙΕΡΗΤΕΥΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΑΝΕΘΗΚΕΝ»
Και στην άλλη όψη αναγράφονται τα εξής:
«ΔΑΡΕΑΣ ΣΩΠΑΤΡΟΥ ΔΙΟΝΥ
ΣΩ ΠΑΙΟΝΙΚΩ ΙΕΡΗΤΕΥΩΝ
ΑΝΕΘΗΚΕΝ ΜΕΤΑ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ
[ΤΟΥ] ΥΙΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ»

Μέσα από τη θρησκευτική αυτή διάσταση της επιγραφής, όπου λατρεύεται ο Διόνυσος ο Παιονικός, στην πάλαι ποτε Κρηστωνία, αναφαίνεται η λαλούσα γλώσσα, των απλών κατοίκων Παιόνων της περιοχής. Στη συγκεκριμένη επιγραφή έχουμε τα ονόματα κατοίκων που είναι: Δαρέας, Σώπατρος και Νικάνωρ. Κοινά ελληνικά ονόματα.
Τον 5ο αιώνα π.Χ., με την επέκταση των Μακεδόνων, το κράτος των Παιόνων είχε συρρικνωθεί βορειότερα της λίμνης Δοϊράνης.


Ιστορική διαδρομή

Πολλές αναφορές γίνονται στην Ιλιάδα του Ομήρου για τους Παίονες και την ηρωϊκή συμπεριφορά τους.
Στον πόλεμο της Τροίας βρίσκονταν με το πλευρό των Τρώων. Πρωτεύουσά τους, τότε, ήταν η Αμυδώνα που βρισκόταν στις όχθες του Αξιού ποταμού. Αρχηγός τους ήταν ο Πυραίχμης. (όνομα που προέρχεται από: πυρ & αιχμή).


φωτο: Παιονικό Νόμισμα "ΠΑΤΡΑΟΣ"


Αναφέρει σχετικά ο Όμηρος:
"Αὐτὰρ Πυραίχμης ἄγε Παίονας ἀγκυλοτόξους
τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνος ἀπ᾽ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος,
Ἀξιοῦ οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν"
(Ιλιάς β’ 850)


δηλαδή,

"Οι τοξοφόροι Παίονες με τον Πυραίχμην ήλθαν
μακρόθεν, από τον Αξιόν, πλατύροο ποτάμι
το ωραιότερο της γης, και απ’ την Αμυδώνα."

Στη διάρκεια των ομηρικών χρόνων οι Παίονες είχαν ένα δυνατό και μεγάλο κράτος. Η Παιονία συνόρευε με τη Δαρδανία και τους Αρδιαίους Θράκες, είχε υπό την κατοχή της όλες τις περιοχές περί τον Αξιό ποταμό, περί το Στρυμόνα και έφθανε μέχρι το Παγγαίο όρος.
Αναφέρει ο Στράβων:
«Ὅτι καὶ πάλαι καὶ νῦν οἱ Παίονες φαίνονται πολλὴν τῆς νῦν Μακεδονίας κατεσχηκότες, ὡς καὶ Πέρινθον πολιορκῆσαι, καὶ Κρηστωνίαν καὶ Μυγδονίδα πᾶσαν καὶ τὴν Ἀγριάνων μέχρι Παγγαίου ὑπ' αὐτοῖς γενέσθαι».
(Γεωγραφικών ζ΄)
Ο ίδιος συγγραφέας μας δηλώνει πως μερικοί λέγουν πως οι Παίονες ήρθαν στην περιοχή ως άποικοι των Φρυγών, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως ήταν αρχηγοί αυτών. Αυτές, όμως, είναι εικασίες που δεν μπορούν να θεμελιώσουν κάτι το ιδιαίτερο.
Η Παιονία είχε επεκταθεί μέχρι την Πιερία και την Πελαγονία όπου η τελευταία ονομαζόταν παλαιότερα Ορεστία. Μας πληροφορεί μάλιστα πως ο Αστεροπαίος που καταγότανε από την Παιονία και πολέμησε στην Τροία, ήταν γιος του Πελαγόνου και οι Παίονες ονομάζονταν, επίσης, Πελαγόνες. Υπήρχε δηλαδή ταύτιση της Πελαγονίας με την Παιονία.
Γράφει ο Στράβων στο ίδιο βιβλίο:
«Τοὺς δὲ Παίονας οἱ μὲν ἀποίκους Φρυγῶν, οἱ δ' ἀρχηγέτας ἀποφαίνουσι, καὶ τὴν Παιονίαν μέχρι Πελαγονίας καὶ Πιερίας ἐκτετάσθαι φασί· καλεῖσθαι δὲ πρότερον Ὀρεστίαν τὴν Πελαγονίαν, τὸν δὲ Ἀστεροπαῖον, ἕνα τῶν ἐκ Παιονίας στρατευσάντων ἐπ' Ἴλιον ἡγεμόνων, οὐκ ἀπεικότως υἱὸν λέγεσθαι Πηλεγόνος, καὶ αὐτοὺς τοὺς Παίονας καλεῖσθαι Πελαγόνας.»

Χαρακτηριστική είναι η απάντηση του ομηρικού Αστεροπαίου στον Αχιλλέα για τη χώρα του. Ο Όμηρος την χαρακτηρίζει απομακρυσμένη και τον Παίονα ήρωα ως γιο του Πηλεγόνος.
« Πηλεΐδη μεγάθυμε τί ἦ γενεὴν ἐρεείνεις;
εἴμ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλου τηλόθ᾽ ἐούσης
Παίονας ἄνδρας ἄγων δολιχεγχέας·
ἥδε δέ μοι νῦν
ἠὼς ἑνδεκάτη ὅτε Ἴλιον εἰλήλουθα.
αὐτὰρ ἐμοὶ γενεὴ ἐξ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος
Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησιν,
ὃς τέκε Πηλεγόνα κλυτὸν ἔγχεϊ· τὸν δ᾽ ἐμέ φασι
γείνασθαι· νῦν αὖτε μαχώμεθα φαίδιμ᾽ Ἀχιλλεῦ»
(ραψωδία Φ 153)

Μετάφραση :

«Πηλείδη μεγαλόψυχε», του αντείπε ο Αστεροπαίος,
«την γενεάν μου τι ερωτάς; Από την Παιονίαν
είμαι την μεγαλόσβωλην την απομακρυσμένη
και των Παιόνων αρχηγός των μακρολογχοφόρων.
Η ενδεκάτη έφεξε αυγή που έφθασα στην Τροίαν,
κατάγομαι απ’ τον Αξιόν, πλατύροο ποτάμι,
το ωραιότερο της γης, και ο Πηλεγών υιός του,
περίφημος κονταριστής, εγέννησεν εμένα.
Και τώρ’ ας πολεμήσωμε, λαμπρότατε Πηλείδη.».




Φώτο: Παιονικό Νόμισμα "ΑΥΔΟΛΕΩΝ"
(ο έχων αυδή-φωνή λέοντος)



Πιο κάτω θα αναφέρει ο Όμηρος και γι’ άλλους Παίονες.

Έτσι έχουμε τα παιονικά ονόματα: Θερσίλοχος, Μύδωνας, Θράσιος, Αστύπυλος, Αίνιος, Μνήσος, Οφελέστης.
Συγκεκριμένα:
«ἔνθ᾽ ἕλε Θερσίλοχόν τε Μύδωνά τε Αστύπυλόν τε
Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἵνιον ἠδ’ Ὁφελέστην·»
(ραψωδία Φ,200)
Δηλαδή,
«έστρωσ’ εκεί, Θερσίλοχον, Μύδωνα και Θρασίον
και Αστύπυλον και Αίνιον και Μνήσον και Οφελέστην»

Ενώ σε ένα άλλο σημείο της Ιλιάδας έχουμε το όνομα του Απισάονος που ήταν γιος του Ιππασίδη:

"καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν
ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν,
ὅς ῥ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει, 350
καὶ δὲ μετ᾽ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι."
Ὁμήρου Ἰλιὰς Ρ 343

δηλαδή,
"και ακόντισε την λόγχην
στο συκώτι του Απισάονος, μεγάλου πολεμάρχου,
του Ιππασίδη, και νεκρόν τον κύλησε στο χώμα.
Από την μεγαλόστηλην είχ’ έλθει Παιονίαν
μαχητής πρώτος, δεύτερος απ’ τον Αστεροπαίον."
(σε μετάφραση :Ι. Πολυλά)

Την εποχή του Στράβωνα ως κυρίως Παιονία χαρακτηρίζεται η περιοχή της αμφαξίτιδας, του άνω ρου, του Αξιού ποταμού. Γράφει στα γεωγραφικά του:
«Παίονες δὲ τὰ περὶ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν καὶ τὴν καλουμένην διὰ τοῦτο Ἀμφαξῖτιν»
Έτσι βλέπουμε πως είχαν αποκοπεί από τα παράλια και είχαν συγκεντρωθεί στις πηγές του Στρυμώνα και Αξιού ποταμού.

Ο αρχηγέτης των Παιόνων και τα παιονικά φύλα

Ο Παυσανίας μας δίνει μια διάσταση για την ονομασία των Παιόνων. Διηγείται ο Παυσανίας (Βιβλίο V –Ἠλιακών Α’):
« Ο Αέθλιος, που ήταν γιος του Δία, και η Πρωτογένεια, που ήταν κόρη του Δευκαλίωνα, έκαναν ένα γιο τον Ενδυμίωνα. Αυτόν τον αγάπησε η Σελήνη. Και από τη θεά αυτή απέκτησε τρεις γιους και μια κόρη. Τον Παίονα, τον Επειό και τον Αιτωλό και κόρη την Ευρυκύδα.
Ο Ενδυμίωνας προκήρυξε αγώνα δρόμου στην Ολυμπία μεταξύ των γιων του για το βασιλικό θρόνο και νίκησε ο Επειός. Ο Παίονας στεναχωρημένος από την ήττα, έφυγε όσο μπορούσε πιο μακριά και από αυτόν πήρε το όνομα Παιονία η περιοχή που βρίσκονταν πέρα από τον Αξιό ποταμό.»
Η αναφορά του Ομήρου για τους Παίονες και το ιππικό τους στα χρόνια του Τρωϊκού πολέμου, μας παρέχει την εικόνα ενός αρχέγονου λαού που είχε εδραιώσει στα βόρεια ένα ισχυρό και μεγάλο κράτος.
Πότε άρχισε να συρρικνώνεται παραδίδοντας εδάφη στους αρχαίους Θράκες δεν μας είναι γνωστό. Κατάλοιπα όμως του μεγάλου κράτους των Παιόνων βρίσκουμε σε πολλές περιοχές.
Έτσι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, έχουμε διασκορπισμένες παιονικές φυλές στο γενικότερο ιστορικό χώρο της χερσονήσου: τους Σιροπαίονες, Γρααίους, Λαιαίους, Παιόπλες, Παναίους και άλλες μικρότερες γύρω από την Πρασιάδα λίμνη.
Γνωστές παιονικές πόλεις είναι η αναφερόμενη από τον Όμηρο Αμυδώνα, καθώς η Άστιβος (σημερινή σκοπιανή πόλη Στιπ), η Δόβηρος (που αναφέρεται στην εκστρατεία του Σιτάλκη), γύρω στη λίμνη Δοϊράνη, το Αστραίον (σημερινή σκοπιανή Στρώμνιτσα) και οι Στόβοι.

Γνωστοί Παίονες βασιλείς:

Πυραίχμης (στον τρωϊκό πόλεμο)
Άγις, ήταν σύγχρονος του Φίλιππου της Μακεδονίας
Λύκκειος, περί τα 359 340 π. Χ.
Πατράος, περί τα 340 315 π. Χ.
Αυδολέων, γιος του Πατράου, περί τα 315 286 π. Χ.
Αρίστων, γιος και διάδοχος του Αυδολέοντος.
Δροπίων, περί τα 279 π.Χ.

Πολλές ιστορικές αναφορές έχουμε στη διάρκεια των μακεδονικών χρόνων όπου οι Παίονες βρίσκονταν σε συνεχή αντιπαλότητα με το αναπτυσσόμενο μακεδονικό κράτος. Μετά το θάνατο το Μ. Αλεξάνδρου ακολούθησαν εκ νέου μια ελεύθερη ιστορική πορεία.
Εν κατακλείδι σημειώνουμε πως η ισχυρή παρουσία των Παιόνων διήρκησε πάνω από χίλια χρόνια και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις ελληνικές ιστορικές περιόδους.

ΠΗΓΗ ΜΙΚΡΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2010 μ.Χ.

Ανασκαφές στη Φαϊλάκα των Μακεδόνων - ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Μια ελληνίδα αρχαιολόγος στο Κουβέιτ. Αναζητώντας τα ίχνη του Μεγαλέξανδρου η δρ Αγγελική Κοτταρίδη γράφει για την εμπειρία της ως επικεφαλής ελληνικής αρχαιολογικής αποστολής σε ένα μικρό νησί του Περσικού Κόλπου, τη Φαϊλάκα, με το αρχαίο ελληνικό όνομα Ικαρος, όπου διενεργεί ανασκαφές σε έναν ναό της Ελληνιστικής εποχής αφιερωμένο στην Αρτεμη και σε ένα οχυρό

«Πριν από το 2007 ο Περσικός Κόλπος ήταν για μένα ο δύσκολος περίπλους του Νέαρχου, ο Σεβάχ ο Θαλασσινός, πετρέλαια, ένας πόλεμος σε τηλεοπτική αναμετάδοση... γεωπολιτικές ισορροπίες στην κόψη του ξυραφιού... Ωσπου ξαφνικά μπήκε στη ζωή μου η Φαϊλάκα, ένα μικρό νησί του Κουβέιτ. Ανάμεσα στο Ιράν, στο Ιράκ και στη Σαουδική Αραβία, μπροστά στις εκβολές του Τίγρη και του Ευφράτη αυτό το νησάκι ελέγχει τη θαλασσινή πύλη της Μεσοποταμίας, τον δρόμο που τώρα οδηγεί στη Βασόρα και στη Βαγδάτη, και άλλοτε έφτανε στη Βαβυλώνα. Είναι ένα ιδανικό παρατηρητήριο, που κρύβει ακόμη στην άμμο του τον απόηχο των γεγονότων που σημάδεψαν αυτή τη μήτρα του πολιτισμού ανάμεσα στους αιώνες.

Το ταξίδι ξεκινάει από τη μαρίνα του Κουβέιτ, που είναι γεμάτη με πολυτελή γιοτ. Το δικό μας ταχύπλοο πλησιάζει στο νησί κλυδωνιζόμενο άγρια- τα ισχυρά ρεύματα και οι δυνατοί άνεμοι είναι πολύ συχνό φαινόμενο στον Κόλπο- και τότε αντικρίζουμε ανάμεσα από τα κύματα να αναδύεται μια χαμηλή ασπρουδερή γραμμή στεριάς. Ενα σχεδόν επίπεδο νησί το υψηλότερο σημείο του οποίου δεν ξεπερνά τα οκτώ μέτρα.

Πίσω από το λιμανάκι μάς περιμένει η πρώτη έκπληξη: το Αλ Ζορ, μια πόλη-φάντασμα. Στη δεκαετία του 1980 ήταν εδώ ένας τόπος διακοπών, πλούσια σπίτια και επαύλεις, ευρύχωροι δρόμοι, τζαμιά και ένα μικρό μουσείο με σήμα κατατεθέν το ιωνικό κιονόκρανο... Το 1991 όμως πέρασε από τη Φαϊλάκα ο πόλεμος του Κόλπου... Τα κτίρια στέκονται ακόμη, αλλά είναι άδεια και γαζωμένα από τα πολυβόλα, η άμμος γέμισε βλήματα, χρειάστηκαν θωρακισμένα να καθαρίσουν τις νάρκες. Δύο- τρία τανκς που σκουριάζουν στον ήλιο είναι το μνημείο του πολέμου.

Η κυβέρνηση αποζημίωσε τους κατοίκους, το νησάκι σχεδόν εγκαταλείφθηκε. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια τουριστικής ανάπτυξης μετατέθηκαν σε πιο ευοίωνους καιρούς και το μοναδικό ξενοδοχείο- μικρά σπιτάκια σε παραδοσιακό ύφος- ανοίγει μόνο για το «week end». Από τον Οκτώβριο ως τον Απρίλιο μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι τα μέλη των αρχαιολογικών αποστολών και οι εργάτες, κυρίως Αιγύπτιοι, που δουλεύουν στις ανασκαφές και στην επιδιόρθωση των τζαμιών.

Στην εποχή του Χαλκού (τη 2η χιλιετία π.Χ.) στον Κόλπο άκμαζε το βασίλειο του Ντιλμούν, που για τους Βαβυλωνίους ήταν η μαγική χώρα πέρα από το νερό, από όπου έρχονταν πολύτιμα ξύλα και μπαχαρικά, μαργαριτάρια και αρώματα. Στο Τελ Σάιντ, δίπλα στη θάλασσα, κάτω από το παλιό αρχοντικό, όπου στις αρχές του 20ού αιώνα έρχονταν να παραθερίσουν οι γυναίκες του σεΐχη, βρέθηκαν τα θεμέλια ενός ναού Ντιλμούν και λίγο πιο πέρα, όχι μακριά από το οχυρό μας, ένα αρχαίο παλάτι.

Το παλάτι και ο ναός δεν υπήρχαν το 325 π.Χ. όταν ο Νέαρχος, ο ναύαρχος του Μεγαλέξανδρου, επιστρέφοντας από την Ινδία είδε εδώ πυκνό δάσος με κάθε λογής δέντρα, ελάφια και αγριοκάτσικα που οι κυνηγοί δεν επιτρεπόταν να τα αγγίξουν παρά μόνο για τις θυσίες της θεάς τους. Το νησάκι Αγκαρούν όπως ονομαζόταν τότε η Φαϊλάκα, ήταν τότε ένας παράδεισος της Μεγάλης θεάς που οι Ελληνες είπαν Αρτεμη και οι Βαβυλώνιοι Ιστάρ. Η γυμνή Ιστάρ, θεά του έρωτα και του θανάτου, μας «φανερώθηκε» κατά την ανασκαφή δύο φορές μέσα από τα πήλινα ειδώλια, που οι κάτοικοι του οχυρού φυλούσαν στα σπίτια τους για να έχουν την ευλογία της.

Η παράδοση της καμήλας

Η αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη στα ερείπια του αρχαίου ναού της Φαϊλάκας, στην οποία θα γίνει νέα ελληνική αποστολή τον Μάρτιο του 2011 ]

Τώρα, όπου και να γυρίσω το βλέμμα μου, πέρα από τον οικισμό-φάντασμα απλώνεται παντού η έρημος. Δεν λείπουν μάλιστα και οι καμήλες, ένα ολόκληρο κοπάδι, ιδιοκτησία του εμίρη, που απολαμβάνουν τις ημέρες τους τεμπελιά ζοντας. Ζωντανό μνημείο της αραβικής παράδοσης. Δίπλα στο οχυρό της Ελληνιστικής εποχής μερικά δεντράκια, κατάλοιπα μιας προσπάθειας αναβίωσης του αρχαίου παραδείσου, αγωνίζονται κόντρα στην άμμο, την αρμύρα, στον άνεμο, στον ανελέητο ήλιο. Και όταν έρχεται το χαμσίνι, η αμμοθύελλα από την έρημο της Αραβίας, ο τόπος σκοτεινιάζει. Τα πράγματα χάνουν το περίγραμμά τους, η άμμος είναι παντού, δυσκολεύεσαι να ανασάνεις και καταλαβαίνεις την ευλογία του ρούχου που σκεπάζει κεφάλι και σώμα... Και όμως η Φαϊλάκα είναι ο μόνος τόπος στο Κου βέιτ που έχει γλυκό νερό. Μάλιστα ως το 1960 που ήρθε το πετρέλαιο και άλλαξαν όλα, ήταν το μποστάνι του φτωχού, τότε, εμιράτου.

Στους κίονες του Ελληνιστικού ναού οι περσικές βάσεις παντρεύονται με τα ιωνικά κιονόκρανα, ανακαλώντας τους γάμους των Μακεδόνων με τις Περσίδες στα Σούσα, και όταν την ώρα της Εζάν (της μουσουλμανικής προσευχής) ο αιγύπτιος εργάτης, που δουλεύει μαζί μας, γονατίζει για να προσευχηθεί στις πλάκες του αρχαίου ναού, όλα τα σύνορα μοιάζει να καταλύονται...

Το οχυρό των Μακεδόνων

Τοπικές καμήλες της Φαϊλάκας,ιδιοκτησία του εμίρη Ο Σέλευκος, ο πιο Μακεδόνας και συγχρόνως ο πιο κοσμοπολίτης από όλους τους διαδόχους, συμμαθητής και συμπολεμιστής του Αλέξανδρου, είναι αυτός που έχτισε με μέτρα μακεδονικά το ιερό οχυρό της Ικάρου, το οποίο επί αιώνες λειτούργησε ως «χαιρετισμός» στα καράβια που έρχονταν από την ανατολή. Σε αυτό το οχυρό, που οικοδομήθηκε με λόγο τη «χρυσή τομή», αποτυπώθηκαν η φύση και ο χαρακτήρας της εξουσίας του νέου ηγεμόνα, το μανιφέστο της πεφωτισμένης Αρχής που ονειρεύεται την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.

Χαραγμένη στην πέτρα η επιστολή του Ανάξαρχου, ενός αξιωματούχου του βασιλείου των Σελευκιδών, προς στους οικιστές της Ικάρου, μιλάει με απροσδόκητη αμεσότητα για τη ζωή των Ελλήνων στο νησί: Κοινή εστία, κοινοτική πρόνοια, αγώνες γυμνικοί, κήποι και χωράφια, εμπόριο πέρα από τη θάλασσα... Στα χρόνια του Χριστού το οχυρό μας παύει να υπάρχει. Στη θέση του υψώνεται ένας πύργος. Στο Αλ Κουζούρ, στο κέντρο του νησιού, οι Νεστοριανοί (χριστιανική αίρεση του 4ου-5ου αιώνα μ.Χ.) χτίζουν μοναστήρι και ολόγυρά του ένα ανθηρό χωριό με πολλά σπίτια. Οι μουσουλμάνοι όμως προτιμούν τη θάλασσα. Ιδρύουν δύο μικρά οχυρά, το Αλ Καρανίγια στα ανατολικά και το Αλ Ζορ στα δυτικά, γύρω τους ψαροχώρια, ενώ στην ενδοχώρα απλώνεται τεράστιο το νεκροταφείο. Στα βόρεια το όνομα Αλ Χιντρ, όπως αποκαλείται ένας μουσουλμάνος άγιος, κάτι σαν τον δικό μας Αη Γιώργη, σμίγει τις παραδόσεις αφού για άλλους είναι η επιβίωση του αρχαίου θεού της γονιμότητας και για τους μυστικούς ο πρώτος Σούφι...

Ηλιοβασίλεμα. Στα σκαλιά του βωμού αφουγκράζομαι τη θάλασσα, σκέφτομαι τον Σεβάχ... Δίπλα μου χαραγμένα στην πέτρα γράμματα ελληνικά, ξέμειναν και αυτά όπως και το όνομα Φαϊλάκα (παραφθορά του Φυλακή, Φυλακαί), φυλάκιο της μνήμης « όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει».
Μια ελληνίδα βασίλισσα στον Περσικό Κόλπο

Η Αγγελική Κοτταρίδη φωτογραφίζει τα αγγεία που ήρθαν στο φως κατά την ανασκαφή

Στο τέλος του 2ου αιώνα π.Χ.,όταν η αυτοκρατορία των Σελευκιδών καταρρέει,το βασιλικό ιερό της Ικάρου είναι ήδη ένας μικρός οχυρωμένος οικισμός.Ετσι κι εμείς μετράμε στο χώμα στρώματα καταστροφής και τη φωτιά που έκαψε και ξανάκαψε τα πλινθόκτιστα σπίτια.Ηταν εισβολή εχθρών,πειρατική επιδρομή,η πίσσα που άναψε στα πιθάρια ή μήπως μια απρόσεχτη μαγείρισσα και ξαφνικά λαμπάδιασαν όλα; Αγνωστο.Τις τελευταίες ημέρες της ανασκαφής,όμως,τρελαινόμαστε κυριολεκτικά.Παντού ξεπροβάλλουν καμένα πανέρια! Και ανάμεσα στα πεσμένα πλιθιά και στα σπασμένα πιθάρια,το απολύτως απροσδόκητο: «Βαλσαμωμένα» ψάρια με τα λέπια τους!

Τον καιρό που καταστράφηκε αυτό το σπίτι (στα τέλη του 2ου ή αρχές του 1ου αιώνα π.Χ.) η Φαϊλάκα ανήκε στο κράτος των Χαρακηνών με πρωτεύουσα την Αλεξάνδρεια ή Αντιόχεια Χάραξ,μια περίφημη πόλη που δεν έχει εντοπισθεί ακόμη.Ο πέρσης βασιλιάς της είχε το όνομα Υσπαοσύνης,ενώ γυναίκα του- και μετά τον θάνατό του, ηγεμόνας πλάι στον ανήλικο γιο τηςήταν η Θαλασσία, μια ελληνίδα βασίλισσα στον Περσικό Κόλπο!

Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος;

Η βροχή ξεπλένει τα θραύσματα των αγγείων που μόλις βγήκαν από τη γη της Φαϊλάκας και έχουν απλωθεί στο τραπέζι του συντηρητή Ο Αλέξανδρος δεν πάτησε ποτέ στο νησί,του έδωσε όμως ο ίδιος το όνομα που έγινε γνωστό στην ελληνιστική οικουμένη: Ικαρος,τόπος ιερός της ταυροβόλου Αρτέμιδος και του Απόλλωνα...Το πρόσωπο του νεαρού κοσμοκράτορα αναδύθηκε από την άμμο αστράφτοντας στο ασήμι των νομισμάτων.Ηρθε με τους πρώτους έλληνες οικιστές στο παλιό ιερό του Τελ Χαζνέχ και στοίχειωσε το νησί,όπως και όλο τον κόσμο. Κάθε φορά λοιπόν που ένας Κουβεϊτιανός με ρωτάει με επιμονή «τελικά έφτασε εδώ ο Μεγαλέξανδρος;» ελπίζοντας σε καταφατική απάντηση,νιώθω την αμηχανία του καπετάνιου μπροστά στη γοργόνα...Οχι,ο ίδιος δεν πρόλαβε.

Εφτασαν όμως τα όνειρά του...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ του Mάρκου Τέμπλαρ

Η παρούσα συνέντευξη είναι παρμένη και αναδημοσιευμένη από το Ανεξάρτητο Ελληνικό Δίκτυο http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1037/1/lang,el/ και όλα τα σχετικά νόμιμα δικαιώματα είναι δικά τους.

Ο Marcus Alexander Templar μιλάει έξω απ' τα δόντια για την Ελλάδα, την ομογένεια, το Μακεδονικό, τις λανθασμένες πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων και την κατάσταση στα Βαλκάνια, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Ανεξάρτητο Ελληνικό Δίκτυο.

- Κε Τέμπλαρ, είσαστε ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της ελληνικότητας της Μακεδονίας και έχετε προσφέρει στη μάχη για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας με πραγματικά αξιόλογες εργασίες. Γνωρίζουμε ότι ένα από τα κύρια μελήματα των θιασωτών της υφαρπαγής της Ελληνικής κληρονομιάς ήταν να αποδείξουν - με ιστορικά αστήρικτα επιχειρήματα - όχι μόνο ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν διαφορετικός λαός από τους Έλληνες, αλλά και ότι οι μοντέρνοι Έλληνες, γενετικά και πολιτισμικά, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους αρχαίους. Τι έχετε να απαντήσετε λοιπόν σε αυτούς που, στην προσπάθεια «μακεδονοποίησης» της ΠΓΔΜ δε διστάζουν να ισχυριστούν ότι οι υπήκοοι του ελληνικού κράτους διαμορφώθηκαν ιστορικά από πολλούς πολιτισμούς και γλώσσες και ότι «εξελληνίστηκαν» από τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό ο οποίος επεδίωξε την πάση θυσία ομογενοποίηση και την εξαφάνιση κάθε διαφορετικότητας; (βλ. «Σύμμεικτος Λαός» του Δημήτρη Λιθοξόου)

A. Ο κ. Λιθοξόου έχει το δικαίωμα να γράφει δηλώνοντας ό,τι θέλει, απερίφραστα και ανεπιφύλακτα. Έχει γράψει ένα βιβλίο το οποίο δεν έχει καμία επιστημονική βάση και είναι πράγματι άσχετο. Ακολουθεί τη βάση της κομμουνιστικής του εκπαίδευσης και κατανόησης. Οι Σκοπιανοί κάνουν ακριβώς το ίδιο επιδεικνύοντας την εμμονή τους με την καθαρότητα του αίματος. Αν και είναι Σλάβοι με κάθε δυνατό τρόπο, έχουν εκπαιδευτεί να πιστεύουν ότι είναι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Η λεγόμενη «Μακεδονική προσευχή» είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Ο κ. Λιθοξόου απολαμβάνει την ελευθερία που του έχει παράσχει η Ελλάδα. Θέλω να μου πει τι έχει συμβεί στους 100.000 και πλέον Έλληνες που ζουν στην ΠΓΔΜ, αλλά φοβούνται να δηλώσουν την εθνικότητά τους. Αυτό φυσικά δεν περιλαμβάνει τους Σέρβους οι οποίοι θα πρέπει να είναι περισσότεροι από 250.000.


Στην Ελλάδα, κανείς δεν δίνει προσοχή στη συγγένεια εξ αίματος. Το θέμα της ονομασίας και της μακεδονοποίησης των Σκοπίων δεν ειναι κάτι το καινούργιο στην οικογένεια μου. Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη από γονείς γεννημένους στο εξωτερικό. Έχω συγγενείς στα Σκόπια, την Τουρκία και τη Συρία. Πήγα σχολείο σε διάφορες πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας. Υπηρέτησα στον Ελληνικό Στρατό στο Πολύκαστρο, καί ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου ως ξένο. Οι αξιωματικοί του συντάγματος μου είχαν περισσότερη εμπιστοσύνη από ότι σε πολλούς Έλληνες στρατιώτες. Κάθε φορά που η μητέρα μου κι εγώ πηγαίναμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για ψώνια, μιλούσαμε τη γλώσσα της, που είναι η διάλεκτος του Μοναστηρίου (Μπίτολα), και κανείς που μας άκουγε δεν μας είπε ποτέ τίποτα. Είμαστε Έλληνες σύμφωνα με την παράγραφο 50 του Πανηγυρικού του Ισοκράτη* και είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό. Μεγαλώνοντας ωστόσο, είχα συνειδητοποιήσει ότι ανήκω σε μια μοναδική οικογένεια. Όταν ήμουν πολύ μικρός δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί στα σπίτια των φίλων μου μιλούσαν μόνο Ελληνικά, αλλά όχι στο δικό μου. Το μυαλό μου σκεφτόταν, «τι πάει στραβά με αυτούς τους ανθρώπους;» Μιλούσαμε τέσσερις γλώσσες, Δυτικά βουλγαρικά, οθωμανικά τουρκικά, αραβικά της Συρίας, και φυσικά Ελληνικά, ως γλώσσα επικοινωνίας μας.

- Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η στάση που θα έπρεπε να έχει κρατήσει εξαρχής η Ελλάδα, και η οποία θα απέτρεπε τη διαιώνιση του ζητήματος που διχάζει τις δυο χώρες; Ήταν φρόνιμη η αποδοχή του όρου Μακεδονία στην ενδιάμεση συμφωνία για την προσωρινή ονομασία της ΠΓΔΜ ή αποτέλεσε το εφαλτήριο της μετέπειτα αδιαλλαξίας των Σκοπίων;

A. Η Ελλάδα θα έπρεπε να διατηρήσει την αρχική της θέση, απαιτώντας από τα Σκόπια να αλλάξουν το όνομά τους σε οτιδήποτε μη-Ελληνικό. Όμως όταν ο κ. Γκλίγκοροφ είπε, το 1993, ότι αν η ΠΓΔΜ κατορθώσει να αναγνωρισθεί από περισσότερες από 75 χώρες δεν θα άλλαζε η χώρα του το όνομα, καθόρισε την ημερήσια διάταξη για όλους. Οι διπλωμάτες της χώρας του ξεκίνησαν μια πολύ επιθετική διπλωματική εκστρατεία με επικεφαλής τον Τσάσουλε ο οποίος έζησε και μεγάλωσε στη Λατινική Αμερική μιλώντας τέλεια Ισπανικά Λατινικής Αμερικής.

Στην πραγματικότητα, οι Έλληνες πολιτικοί πήραν το σύνθημα και παρέμειναν απόλυτα αδρανείς και όλοι οι ΜΚΟ άρχησαν την επίθεση εναντίον της Ελλάδος με κάθε δυνατό τρόπο, ενώ όλοι οι Ελληνικά σκεπτόμενοι συμπεριλήφθησαν στην μαύρη λίστα και δέχθηκαν επιθέσεις και από τις ελληνικές κυβερνήσεις και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ως εθνικιστές.

Η Ελλάδα, πριν ακόμη αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, όχι μόνο έστειλε το μήνυμα στις κυβερνήσεις του εξωτερικού ότι θα συμβιβαζόταν, όχι μόνο πλήρωσε την φίρμα λόμπι 'Μάνατος & Μάνατος' στην Ουάσινγκτον να στείλει επιστολή στον Πρόεδρο Κλίντον για το σκοπό αυτό, αλλά συν τω χρόνω, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαδοχικά, άμεσα και έμμεσα, και ενώ προωθούσαν το νέο Σύνδεσμο Απόδημου Ελληνισμού ώστε να αντικαταστήσει το ελληνοαμερικανικό λόμπι, αυτό που εκαναν στην πραγματικοτητα ήταν να τορπιλίσουν ο,τιδήποτε προσπάθησε να κάνει η Ελληνοαμερικανική διασπορά για τη Μακεδονία. Από τότε, οποτεδήποτε προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, δεχόμαστε επίθεση από καταξιωμένες Ελλήνοαμερικανικές οργανώσεις κατόπιν αιτήματος των ελληνικών κυβερνήσεων. Η μόνη σχετική οργάνωση για το Μακεδονικό ζήτημα είναι η Παμμακεδονική, όμως έχει δεχθεί επιθέσεις, άμεσα και έμμεσα, και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ.

Δεν είμαι μέλος καμίας οργάνωσης, αλλά έχω εσωτερική γνώση για τα χάλια που επικρατούν. Στην πολιτική, έχουμε τρία είδη ταυτοτήτων.

Η Εθνοτική ταυτότητα είναι ένα ειδικό χαρακτηριστικό, ένας κοινωνικός θεσμός που κάνει μια ομάδα ανθρώπων πολιτισμικά διαφορετική από τις άλλες. Συχνά βασίζεται στα έθιμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, ή άλλους παράγοντες. Είναι αποδοτέα, κατά κανόνα ορίζεται με τη γέννηση, αλλά δεν είναι εγγενώς πολιτική.

Η Εθνική ταυτότητα βασίζεται στην ιδέα ενός έθνους, μιας ομάδας ανθρώπων που συνδέονται μεταξύ τους με ένα κοινό σύνολο πολιτικών φιλοδοξιών, ιδιαίτερα με την αυτοδιοίκηση και την εθνική κυριαρχία. Συχνά (αλλά όχι πάντα) προέρχεται από την εθνοτική ταυτότητα και είναι εγγενώς πολιτική. Είναι η βάση για τον εθνικισμό: η υπερηφάνεια που αισθάνεται κανείς για το λαό του και η πεποίθηση ότι ο λαός αυτός έχει μια μοναδική πολιτική ταυτότητα. Είναι οργανωμένη και εχει προσβλητικό χαρακτήρα. Βασίζοντας τα «θέλω» τους σε ιστορικά γεγονότα, ακόμη και στην κληρονομιά τους, οι εθνικιστές επιδιώκουν να αποκαταστήσουν έναν χαμένο σκοπό, μια παλιά αυτοκρατορία, κ.λπ. είτε πραγματική είτε φανταστική.

Η Υπηκοότητα είναι η σχέση ενός ατόμου με το κράτος. Το άτομο ορκίζεται πίστη προς το κράτος, και το κράτος με τη σειρά του παρέχει ορισμένα οφέλη ή δικαιώματα. Είναι καθαρά πολιτική και άρα αλλάζει πιο εύκολα από την εθνοτική ή την εθνική ταυτότητα. Είναι η βάση για τον πατριωτισμό. Πατριωτισμός είναι η υπερηφάνεια κάποιου για το κράτος και την υπηκοότητα του. Ξεπερνά τις πολιτικές συγγένειες και έχει αυθόρμητα αμυντικό χαρακτήρα. Οι πατριώτες θέλουν να κρατήσουν αυτό που τους ανήκει. Στους αρχαίους χρόνους, οι πατριώτες συνήθιζαν να ονομάζονται Φιλέλληνες και ορισμένοι εκπρόσωποι από αυτούς είναι ο Ιάσων της Θεσσαλίας, ο Αλέξανδρος Α' της Μακεδονίας, ο Ευαγόρας της Κύπρου. Θα προσέθετα χιλιάδες άλλους που πολέμησαν για την Ελλάδα και τα ιδεώδη της, από την αρχή της ύπαρξής της μέχρι σήμερα.

Μπορεί κανείς να μου πει για ποιά από τις παραπάνω ταυτότητες και για ποιόν από τους εκπροσώπους του πατριωτισμού δεν θα έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι;

Στα 28 και πλέον χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που γνωρίζω η οποία δεν θέλει να έχει υπερήφανους πολίτες, λες και η δυστυχία των πολιτών της, ταιριάζει στους Έλληνες πολιτικούς. Φαίνεται ότι όσο πιο δυστυχισμένοι είναι οι πολίτες της Ελλάδας, τόσο καλύτερα είναι για τους πολιτικούς- οι οποίοι καλύπτουν την ασχετοσύνη τους σε οποιοδήποτε εθνικό θέμα-, τόσο καλύτερα και για την πολιτική τους επιβίωση. Εάν κανείς εστιάσει σε οποιοδήποτε εθνικό θέμα θα διαπιστώσει την ασχετοσύνη και την ευπείθεια των Ελλήνων πολιτικών και αυτό ισχύει για όλα τα πολιτικά κόμματα χωρίς εξαίρεση.

Εδώ και περίπου 30 χρόνια, η Ελλάδα είχε κακούς διαχειριστές αντί για ταλαντούχους ηγέτες και είναι ακριβώς αυτό που εκπέμπουν με το κακό παράδειγμα τους στην υπόλοιπη χώρα, και πράγματι, στο έθνος. Αν οι Έλληνες πιστεύουν ότι κάνω λάθος, θα ήθελα να μου δώσουν ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στο οποίο έστω και ένας Έλληνας πολιτικός έχει δείξει έστω και δείγματα ηγεσίας. Όλοι τους λέγουν σαπουνόφουσκες αντί εμπράκτων έργων. Η ηγεσία είναι μια συνεχής διαδικασία λήψης αποφάσεων. Είναι απαιτητική και απαιτεί από τον ηγέτη να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όποτε χρειάζεται.

- Τόσο η σημερινή ελληνική κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες συμφώνησαν σε σύνθετη ονομασία, η οποία θα περιέχει τον όρο Μακεδονία. Ενώ όμως η Ελλάδα κινείται μέσα στα πλαίσια της εντολής του ΟΗΕ, η οποία προβλέπει συμφωνία μόνο για το οριστικό όνομα των Σκοπίων, τα Σκόπια θέτουν ζήτημα γλώσσας και ταυτότητας.

Α. Η ενδιάμεση συμφωνία δεν αναφέρει ότι το όνομα πρέπει να είναι σύνθετο, στην ουσία όμως δηλώνει ότι η λύση πρέπει να είναι αμοιβαία αποδεκτή. Σχετικά με το πλαίσιο της εντολής του ΟΗΕ, θέλω να πω ότι η Ελλάδα δεν έκανε σωστά τη δουλειά της από την αρχή. Τα Σκόπια έχουν κατ' εξακολούθηση παραβιάσει το πνεύμα και το γράμμα της συμφωνίας, αλλά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αντί να κάνει ό, τι υπαγόρευε η συμφωνία, εφιστώντας την προσοχή του μεσολαβητή και, αν χρειαζόταν, και την προσοχή του Διεθνούς Δικαστηρίου, έχωσε το κεφάλι του στην άμμο και συνέχισε σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Το ελληνικό ΥΠΕΞ διατηρεί την ίδια στάση ακόμη και τώρα. Είδαμε τι συνέβη με τα απόρρητα έγγραφα του της ελληνικής Πρεσβείας των Παρισίων σχετικά με τις συνομιλίες που είχε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη με τον κ. Μιλόσοσκι για την εθνότητα και την γλώσσα των Σκοπίων να παραμείνουν ως «μακεδονικές».

Μετά από αυτό, είδαμε τη δύναμη του αληθινού ελληνικού ΥπΕξ, το ΕΛΙΑΜΕΠ, το οποίο έστειλε δύο από τους πρέσβεις του, τον κ. Κωφό και τον κ. Μαλλιά μαζί με τον κ. Βερέμη με σκοπό να «λύσουν» το πρόβλημα των "Makedontsi." Με την τελευταία αυτή αποστολή γελούσαν αυτοί που μετράνε, η διασπορά των Σκοπιανών και, φυσικά, η κυβέρνηση των Σκοπίων την πέταξε στα σκουπίδια δείχνοντας περιφρόνησή για οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με "την ταυτότητά τους" και την γλώσσα τους. Μόνο οι Έλληνες είναι αφελείς. Μά οι Έλληνες πολιτικοί δεν σκόπευαν ποτέ να συμβιβαστούν. Αντ 'αυτού είχαν αποδεχθεί να αφήσουν τους Σκοπιανούς να κάνουν το δικό τους. Όταν κάποιος θέλει πραγματικά τον συμβιβασμό, δεν ξεκινάει από τη μέση για να φτάσει στη ... μέση.

Ενώ οι Έλληνες μιλούν πολύ, οι Σκοπιανοί πληρώνουν και αναμένουν αποτελέσματα. Φυσικά το επιχείρημα θα ήταν "αλλά η διασπορά δεν ζεί στο έδαφος της ΠΓΔΜ". Η διασπορά της ΠΓΔΜ ψηφίζει και ρίχνει τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά στο ζήτημα της ονομασίας που κάνει το ελληνικό μυαλό κυριολεκτικά να ζαλίζεται. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι οι γιοι και οι κόρες των κομιτατζήδων που περίμεναν περίπου 50 χρόνια για την έναρξη του πολέμου εναντίον των Ελλήνων και Γρεκομάνων και κατά τα μεταγενέστερα χρόνια έχουν δημιουργήσει το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Τώρα, έχουν μεγάλη ευκαιρία να πάρουν εκδίκηση επιστρέφοντας και πιστέψτε με, ποτέ δεν θα επιτρέψουν να τους ξεφύγει ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να δολοφόνήσουν μερικούς ανθρώπους στο μέλλον. Ο κ. Κίρο Γκλιγκόροφ το γνωρίζει παρά πολύ καλά αυτό, και αυτό είναι που κάθε πολιτικός στα Σκόπια έχει στο μυαλό του.

Επιστημονικές συζητήσεις επί του θέματος έχουν το τόπο και το χρόνο τους. Ωστόσο, το ζήτημα της Μακεδονίας, είναι θέμα επιβίωσης για την Ελλάδα. Οι Σλάβοι και τώρα οι Βλάχοι της Βεροίας έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν εθνότητες πού δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα παρά μόνον βλάπτουν την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Και όλα αυτά έχοντας ως βάση χρηματικά συμφέροντα των όσων εγείρουν τέτοια θέματα. Αύριο ποιος ξέρει ποιά θα είναι η επόμενη εθνότητα; Το γεγονός είναι ότι η κάθε κυβέρνηση της Ελλάδος θα βρεθεί κατά κάποιο τρόπο στη λανθασμένη πλευρά του όλου ζητήματος.

Όλα αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται διότι η ΕΕ και παράγοντες διαφόρων συμφερόντων χρηματοδοτούν τους ΜΚΟ οι οποίοι στην Ελλάδα ειναι οργανισμοί στελεχόμενοι από απάτριδες. Η Ελλάδα χρειάζεται ισοδύναμα ΜΚΟ όλων των πολιτικών αποχρώσεων από τους οποίους η εκάστοτε κυβέρνηση να αντλεί γνώμες διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων και επιχειρημάτων.

Το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (CDRSEE) με τίς ωραίες λέξεις όπως «δημοκρατία» και «συμφιλίωση» στο οποίο μετέχει και ο κ. Νίμιτς είναι ένας διεθνικιστικός οργανισμός ο οποίος πιάνει εύκολα σε πρώην κομμουνιστικές χώρες λόγω κοινωνίας των εν λόγω χωρών πού έχει κτισθεί σε διεθνικιστικό υπόβαθρο. Η κοινωνία όμως της Ελλάδος έχει πολύ διαφορετική βάση. Γι' αυτό και προσπαθούν να την καταστέψουν.

Επίσης, να μήν ξεχνάμε πως εμπλέκονται διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και άτομα με το CDRSEE. Ο κ. Βερέμης ο οποίος ήταν ο επικεφαλής του έργου ήταν το Υπουργείο Παιδείας. Η κ. Δραγώνα η οποία ήταν μία από τους συντάκτες του Προγράμματος της Κοινής Ιστορίας. Τώρα είναι το δεξί χέρι της κ. Διαμαντοπούλου. Έτσι, ποιός θα προστατεύει τη χώρα από αυτούς τους ΜΚΟ;

Αυτή είναι η ιστοσελίδα του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (K.E.M.O.) http://www.kemo.gr/index.php?sec=home. Ο εν λόγω ΜΚΟ είναι εκείνος που προάγει το θέμα των Τσάμηδων, και είναι αυτος που διοργάνωσε το συμπόσιο για το θέμα Τσάμηδων στην Πάντειο Σχολή. Αν δείτε τις μελέτες των «εμπειρογνωμὀνων» και «επιστημόνων», όπως η κ. Τριανταφυλλίδου του ΕΛΙΑΜΕΠ, η κ. Δραγώνα κ.ά.. Όλοι αυτοί κάνουν τούς «εμπειρογνώμονες» και «επιστήμονες» του ΚΕΜΟ. Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση δέχεται συμβουλές από αυτούς τους ΜΚΟ.

- Θα μπορούσε η δήλωση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ότι «Αναμένουμε από τον γείτονά μας να μας συναντήσει στα μισά του δρόμου», να σημαίνει ότι θα αποδεχτούμε «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα με αντάλλαγμα ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes;

A. Συμφωνία με τα Σκόπια δεν σημαίνει καθόλου τη λύση του θέματος της ονομασίας. Η εν λόγω συμφωνία θα θέσει το θέμα σε ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο και πιο κοντά σε αυτό που οι Σκοπιανοί θέλουν να επιτύχουν εφ’όσον το όνομα «Μακεδονία» δίδεται στους Σλάβους. Αυτό που οι Σλάβοι δεν είχαν κατορθώσει το 1949, θα το κατορθώσουν στο πολύ κοντινό μέλλον με την βοήθεια μάλιστα του ελληνικού λαού. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να έχουν αυτό κατά νου.

Ακόμη και αν οι Σκοπιανοί αποδεχτούν ένα σύνθετο όνομα, όχι μόνο θα διατηρήσουν τη "Μακεδονική" τους ταυτότητα, τη γλώσσα και την κληρονομιά εκών-άκων, αλλά θα βρουν επίσης τρόπους να παρακάμψουν το τμήμα της σύνθετης ονομασίας και να διαφημίζουν το "Μακεδονικό" τους όνομα. Η Ελλάδα έχει χάσει τη Μακεδονία λόγω της συμπεριφοράς των πολιτικών της. Δεν είναι διόλου έξυπνοι. Η ελληνική διασπορά έχει παράσχει στις ελληνικές κυβερνήσεις και το Κοινοβούλιο πολλές προτάσεις ώστε να ανατρέψουν την κατάσταση. Αυτό που λάβαμε ως απάντηση ήταν το "δάχτυλο". Ήταν "άντε στο διάολο, ξέρουμε τι κάνουμε!" Φυσικά όλοι είδαμε το αποτέλεσμα των παντογνωστών συμβούλων τους, όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ και βεβαίως του ΚΕΜΟ. Ένα παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς είναι ότι 364 και πλέον ακαδημαικοί έχουν υπογράψει επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα δηλώνοντας την επαγγελματική επιστημονική γνώμη τους για την Ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων και όμως ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Έλληνας πολιτικός δεν έχει εκμεταλλευτεί το γεγονός!

Όσον αφορά το erga omnes, μπορώ να πω ότι δεν υφίσταται. Ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, κ. Μαλλιάς, φρόντισε πέρυσι να λάβει το Κογκρέσο των ΗΠΑ ένα ψήφισμα που υποστήριζε την Ελλάδα στο θέμα της ονομασίας, αλλά μόνο για διεθνή χρήση! Είτε ο κ. Παπανδρέου λέει ψέματα στον εαυτό του και στους ψηφοφόρους της ελληνικής περιφέρειας, είτε δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει στη ίδια του τη χώρα και στο ΥΠΕΞ. Ίσως θα πρέπει να ρωτήσει το πραγματικό ΥΠΕΞ, δηλαδή το ΕΛΙΑΜΕΠ και τους αυτοδιοριζόμενους διπλωμάτες του, κ. Κωφό και κ. Μαλλιά. Ο λόγος που οι ξένοι αξιωματούχοι δεν γνωρίζουν ποιά ακριβώς είναι η προθεσμία της Ελλάδας, οφείλεται στο γεγονός ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν δύο στόματα, ένα για τους Έλληνες και ένα για τους ξένους. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιά είναι η προθεσμία της Ελλάδας.

Όταν η Παμμακεδονική Οργάνωση ζήτησε χρήματα για να διαφημίσει την παραπάνω επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα, ο κ. Μαλλιάς απέσυρε την υπόσχεση που είχε δώσει στην Παμμακεδονική Οργάνωση για οικονομική βοήθεια ως προς τη δημοσίευση της επιστολής αυτής σε αμερικανικές εφημερίδες, εκτός αν η Παμμακεδονική Οργάνωση ακολουθούσε την άποψη της ελληνικής κυβέρνησης επί του θέματος, δηλαδή να συμβιβαστεί όσον αφορά στο όνομα, παραβιάζοντας το ίδιο της το Σύνταγμα. Θυμάμαι ότι ο κ. Γιωτόπουλος της Ελληνικής Πρεσβείας στις ΗΠΑ προσπαθούσε να πείσει τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής Οργάνωσης ότι «erga omnes» και «διεθνής χρήση» ήταν το ίδιο πράγμα!

- Τι μπορεί να σημαίνει για τις μελλοντικές εξελίξεις το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν συζητά ταυτότητα και γλώσσα, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει καταστήσει σαφές ότι η προοπτική «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας από τους γείτονες μας δεν τίθεται υπό συζήτηση καθώς είναι παράλογη και ψευδής;

A. Η Ελλάδα δεν μπορεί ποτέ να δεχτεί μια "Μακεδονική" μειονότητα εντός των συνόρων της. Οποιαδήποτε κυβέρνηση υπογράψει μια τέτοια συμφωνία, με την οποία θα αναγνωρίζει εθνική μειονότητα με ένα τέτοιο όνομα, ρισκάρει μια εξέγερση στη Μακεδονία. Πώς μπορεί να δεχτεί η Ελλάδα μια "Μακεδονική" μειονότητα, όταν η πλειοψηφία (σ.τ.μ. των Ελλήνων) στη Μακεδονία αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες εδώ και περίπου τρεις χιλιετίες; Το ζήτημα της ταυτότητας, της γλώσσας, της πολιτιστικής κληρονομιάς και τα συναφή, δεν αποτελούν ζήτηματα που πρέπει να λύσει η Ελλάδα. Αποτελούν εσωτερικό θέμα των Σκοπίων. Πρέπει να αρχίσουν να εξηγούν την πλάνη της εκπαίδευσής τους επισήμως ή ανεπισήμως. Είναι αδιανόητο να καλείται η Ελλάδα να παρατήσει την ιστορία της και την κληρονομιά της, για να μην αισθάνονται οι Σκοπιανοί ταπεινωμένοι. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι Σκοπιανοί έχουν κάνει, κάνουν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν τα πάντα για να ταπεινώσουν τον ελληνικό λαό!

Είμαι βέβαιος οτι τα ακαδημαϊκά επιχειρήματα είναι απαραίτητα όταν μιλούμε για λογικούς ανθρώπους, αλλά εδώ ασχολούμεθα με Σκοπιανούς, με ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τά μέσα. Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Αν αναλογιστεί κανείς ότι η συνεννόηση και συνομιλίες με Τούρκους είναι κάτι δύσκολο, τότε θα πρέπει να αναλογισθεί κανείς ότι η συνεννόηση με Σκοπιανούς θα είναι πολύ δισκολότερη, ιδίως σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας το οποίο δεν ένα επιστημονικό ζήτημα! Έχω προσωπική εμπειρία 62 χρόνων εκ των οποίων 28 χρονια ειναι επαγγελματικής υφής.

- Θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση κ.Φούλε αναφέρθηκε στην ΠΓΔΜ ως Μακεδονία.

Α. Είναι πράγματι αλήθεια, αλλά έχετε ακούσει κανέναν από την ελληνική κυβέρνηση να λέει τίποτα, ή ακόμη και να διαμαρτύρεται; Γιατί δεν το έκαναν; Το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου δεν λειτουργεί πια. Δείχνει πόσο άσχετοι είναι οι πολιτικοί στην Ελλάδα, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν γνώση του τι συμβαίνει, έξω από τη γυάλα ζουν. Οι Σκοπιανοί έχουν πλημυρίσει το διαδίκτυο επειδή εργάζονται μαζί, και επιπλέον, χρηματοδοτούνται αδρώς, με τρόπο που οι Έλληνες αδυνατούν να συλλάβουν. Τα Σκόπια και η Τουρκία έχουν θέσει τις προτεραιότητές τους και ακούνε όταν τους μιλάει η διασπορά τους. Στην περίπτωση των Ελλήνων, υπάρχουν ανίκανοι πολιτικοί και ξερόλες ψηφοφόροι. Ενώ η Τουρκία δαπανά ετησίως εκατομμύρια δολάρια για τους στόχους της, καθιστά επίσης βέβαιο ότι καλύπτει τους εβραϊκούς και Σκοπιανούς στόχους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα ξόδεψε μόλις 47.000 δολάρια για την απαλλαγή από τη θεώρηση βίζας! Δεν ξόδεψε ούτε σέντ για τα εθνικά θέματα.

- Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει ν’ αναφέρονται στη γειτονική μας χώρα ως «Μακεδονία» πάρα πολλοί, δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Όμως όταν αναφέρεται σε αυτήν ως «Μακεδονία» ο αρμόδιος Επίτροπος για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί φαντάζεται κανείς μήπως και δεν είναι αστοχία από την πλευρά του. Θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας η ΕΕ να έχει φανεί πιο υποστηρικτική απέναντι στην Ελλάδα, ή μήπως εμείς οι Έλληνες θεωρήσαμε δεδομένη την βοήθεια των εταίρων αλλά και των συμμάχων μας ως προς το ζήτημα της ονομασίας;

Α. Όπως είπα και παραπάνω, ενώ οι Σκοπιανοί εργάζονται ολημερίς και ολονυκτίς, χρηματοδοτόντας το εθνικό τους ζήτημα, η Ελλάδα παίζει παιχνίδια με τους Σκοπιανούς. Φαίνεται ότι οι Έλληνες ενδιαφέρονται περισσότερο να μην εξευτελίσουν τους Σκοπιανούς, αντί να ενδιαφέρονται πώς να μην εξευτελιστούν οι ίδιοι. Η "Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά» λαμβάνει χρήματα από πολλές πηγές. Η Παμμακεδονική Οργάνωση δεν λαμβάνει χρήματα από κανέναν. Βοηθούν τη μητέρα πατρίδα μέχρι τέλους.

Δε συμβαίνει το ίδιο ούτε στο ελάχιστο με τους Έλληνες. Οι Έλληνες στην Ελλάδα κοιμούνται, επειδή οι πολιτικοί τους και τα επικρατόντα ΜΜΕ τα έχουν κάνει πλακάκια. Τα επικρατεστερα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν αναφέρουν τίποτε, επιτρέποντας σε κάθε κόμμα εξουσίας να τα χειραγωγήσει.

Όσον αφορά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα ήθελα να πω μερικά πράγματα. Τα δύο θεσμικά όργανα λειτουργούν ομόφωνα. Κάποιος μου είπε ότι εάν η Ελλάδα δεν συμβιβαστεί με την ΠΓΔΜ σύντομα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία." Αυτό θα ήταν αλήθεια αν τα δύο θεσμικά όργανα εργάζονταν με δημοκρατικό τρόπο. Οι εν λόγω οργανισμοί, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί εργάζονται συναινετικά. Κανείς από τους δυο δεν διαθέτει μηχανισμό εξόδου οποιουδήποτε μέλους, για οποιονδήποτε λόγο, και ακόμη και αν το έκαναν, ποτέ δεν θα επέτρεπαν είσοδο της ΠΓΔΜ και έξοδο της Ελλάδας. Δείτε απλά το χάρτη και θα καταλάβετε. Επομένως, ο,τιδήποτε και να συνέβαινε σε αμφότερους τους οργανισμούς, οι σύμμαχοι της Ελλάδας χρειάζονται τη συναίνεση της Ελλάδας.

- Συχνά οι γείτονες μας ισχυρίζονται πως η Ελλάδα δεν έχει διάθεση να δοθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας, επικαλούμενοι τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε πει ότι «δεν θα υπάρξει ανάγκη για διαπραγματεύσεις για το όνομα, διότι εάν περιμένουμε, δεν θα υπάρχει άλλη πλευρά για να διαπραγματευτούμε.»

Α. Η Ελλάδα δεν εργάζεται για την εξεύρεση ονόματος κανενός. Τα Σκόπια οφείλουν να βρουν ένα όνομα για αυτούς και η Ελλάδα απλά οφείλει να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Ό,τι είπε ο Σαμαράς στο παρελθόν ήταν σωστό, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνη για την παρούσα ύπαρξη της ΠΓΔΜ. Η ΠΓΔΜ σχεδόν έπαψε να υπάρχει το 2001. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αυτός που την κράτησε ενωμένη. Μάλιστα, βουλευτική αντιπροσωπία των Σκοπίων είχε έλθει στην Ελλάδα για να ζητήσει δασκάλους για την εκμάθηση της ελληνικής από τα παιδιά της των Σλάβων της ΠΓΔΜ σε περίπτωση διάλυσης του κράτους τους.

Σε γενικές γραμμές, οι Έλληνες πολιτικοί είναι δέσμιοι των ιδεολογιών τους. Ξέρουν τι χρειάζεται να γίνει, αλλά δεν το κάνουν, διότι έτσι θα έρχονταν σε σύγκρουση με την ιδεολογία τους και, κατά συνέπεια, με το κόμμα τους. Αν κάποια στιγμή σταματούσαν για να σκεφτούν τι είναι καλό για τη χώρα, και το έκαναν, η Ελλάδα θα ήταν το καλύτερο μέρος για να ζει κανείς.

- Πιστεύετε πως τα Σκόπια φοβούνται την επανάληψη των συγκρούσεων του 2001 μεταξύ Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, που τότε οδήγησαν στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, με επίκεντρο την αναγνώριση των δικαιωμάτων του αλβανικού στοιχείου, συγκρούσεις που αυτή τη φορά θα μπορούσαν να διαλύσουν το κρατίδιο εκ των έσω;

Α. Είναι πολύ πιθανό, αν και αυτό δεν θα συμβεί έως ότου οι Αλβανοί αισθανθούν ηθικά, πολιτικά, και στρατιωτικά, έτοιμοι για μια εξέγερση. Όταν οι προσπάθειες των λόμπι τους στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι κοντά στο να αποφέρουν καρπούς, θα ρίξουν το φταίξιμο στην διοίκηση Γκρουέφσκι για όλα τα δεινά τους και θα δείτε τη συνέχεια. Ο Γκρουέφσκι δεν έχει κάνει τίποτα ως προς την τήρηση της Συμφωνίας της Οχρίδας. Έχετε υπ' όψιν σας ότι η εξέγερση άρχισε όταν το VMRO ήταν στην εξουσία. Βλέπω τους Αλβανούς να ενώνονται με το Κοσσυφοπέδιο εκ πρώτης, και στη συνέχεια με την Αλβανία. Βεβαίως η γνώμη του Διεθνούς Δηκαστηρίου υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσυφοπεδίου από την Σερβία ανοίγει το κουτί της Πανδόρας και η ανακήρηξη ανεξαρτησίας της Ιλλυρίδος μπορεί να γίνει πιό σύντομα από ό,τι πιστεύουν πολλοί. Ελπίζω οτι ο κ. Παπανδρέου δεν θα επέμβη. Καλό θα είναι να κοιτάξει το σπίτι του που χρίζει μεγάλης προσοχής.

Όσον αφορά τους στόχους τους στη Νότια Ήπειρο, η οποία βρίσκεται στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια εκστρατεία, αλλά πρέπει πρώτα να πείσουν τη διεθνή κοινότητα ότι υπάρχει αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα. Με αυτό δεν εννοώ τους μετακινούμενους εργαζόμενους ούτε τους Αρβανίτες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί πλήρως με τον Ελληνικό πληθυσμό.

Η μειονότητα των Τσάμηδων, που οι Αλβανοί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο στην Αλβανία, και κάθε απαίτηση εναντίον της Ελλάδας θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο όλων των εκτοπισμένων Ευρωπαίων μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει να εξετασθούν από τη σκοπιά οποιονδήποτε εγκλημάτων ενδέχεται να έχουν διαπραχθεί κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα από τους Ναζί/φασίστες. Το ίδιο ισχύει και για τους Σλαβόφωνους που ακολούθησαν την κομμουνιστική πρόσκληση για εγκληματικές δραστηριότητες. Οι σλαυόφωνοι αναγκάσθηκαν με την βία να φύγουν από την Ελλάδα από τους κομμουνιστές. Εάν ο εθνικός στρατός τούς είχε εκδιώξει, δεν θα υπήρχε κανείς σλαβόφωνος στην Ελλάδα. Πως δικαιολογείται η ύπαρξη του Ουρανίου Τόξου στην Ελλάδα;

Άλλο το να αγωνιστούμε για την ιδεολογία κάποιου και άλλο το να διαπράξουμε εγκλήματα στο όνομα της ιδεολογίας του. Οι δολοφονίες αθώων πολιτών, απαγωγές παιδιών, κάψιμο περιουσιών, κλπ. εμπίπτουν στην τρίτη και τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης. Η Συμβάσεις αυτές της Γενεύης καθορίζουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι νόμιμος μαχητής.

- Είναι γνωστό ότι ο πρώην πρόεδρος της ΠΓΔΜ και νυν αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM), Branko Cervenkovski, έχει πολλές φορές κατηγορήσει την κυβέρνηση Γκρούεβσκι για αδιαλλαξία και είναι κάθετα αντίθετος με την επιδίωξη του για "αρχαιοποίηση" της χώρας, έχοντας δηλώσει μάλιστα ότι οι ενέργειες αυτές είναι αντιπαραγωγικές για τη χώρα, διότι ζημιώνεται και πλήττεται η διεθνής θέση της".

Α. Αν και ο Μπράνκο Τσερβένοφσκι είναι σωστός, δεν έκανε τίποτε για την επαναπροσέγγιση των δύο χωρών. Όταν πρόκειται για όρους όπως "Μακεδονία" και "Μακεδονικός" όλοι τους είναι εξίσου αδιάλλακτοι. Επεσήμανε το αυτονόητο για τον Γκρουέφσκι και όσους σκέφτονται το ίδιο.

Ο Γκρουέφσκι και η διασπορά των Σκοπιανών είναι μέρος ενός κύκλου ιστορικής ουτοπίας όπου η κυβέρνησή τροφοδοτεί τη διασπορά και η διασπορά την κυβέρνηση Γκρουέφσκι σε έναν Σισσύφειο κύκλο. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτός ο κύκλος είναι, όταν και εάν η ελληνική κυβέρνηση γίνει ρεαλιστική ως πρός το τι επιδιώκουν τα Σκόπια το οποίο δέν βλέπω να συμβαίνει. Οι Βούλγαροι πήραν το 1885 την Ανατολική Ρωμυλία με τον ίδιο τρόπο που οι Σκοπιανοί προσπαθούν να πάρουν την Μακεδονία. Οι Έλληνες πολιτικοί ζουν στη δική τους ουτοπία.

- Θα μπορούσε η Ελλάδα να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα (απόσυρση του όρου Μακεδονία από την ονομασία της χώρας) με μια διαλλακτικότερη κυβέρνηση στα Σκόπια, ή κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων;

Α. Ναι, φυσικά. Όπως είπα προηγουμένως, η ενδιάμεση συμφωνία με όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επισημαίνει ότι τα δύο μέρη πρέπει να βρουν μια κοινά αποδεκτή ονομασία. Και σε ποια παράγραφο της ενδιαμέσου συμφωνίας αναφέρεται πως η καινούργια ονομασία πρέπει να είναι σύνθετη και να περιέχει τον όρο Μακεδονία; Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί, ή ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει ένα όνομα για την ΠΓΔΜ. Όμως, η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτες! Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να πουν είναι αυτό:

Η υιοθέτηση του ονόματος "Μακεδονία" από την ΠΓΔΜ, σε οποιαδήποτε μορφή, είναι θέμα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα. Ο λαός της Ελλάδος που είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση μας σε διοικητικές θέσεις, έχει κρίνει σωστά και μπορεί να σκεφτεί κατά πόσον είναι αποδεκτό να συμπεριληφθεί το όνομα "Μακεδονία" με την όποια μορφή, στην ονομασία των Σκοπίων.

Πώς μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα σωστής κρίσης εκ μέρους των Ελλήνων ψηφοφόρων, το γεγονός ότι είναι μεν ικανοί να δώσουν την εξουσία στους πολιτικούς πού υποτίθεται κυβερνούν την χώρα, αλλά όταν πρόκειται για το εθνικό ζήτημα της Μακεδονίας, θεωρούνται ανίκανοι από τους ίδιους πολιτικούς στο να εφαρμόσουν την ίδια σωστή κρίση στο θέμα του ονόματος; Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι υποκριτικός. Αλλά η Ελλάδα είναι γεμάτη από υποκριτές πολιτικούς. Η χώρα αξίζει περισσότερα, πολύ περισσότερα.

- Με όλη σας τη γνώση και την εμπειρία, πιστεύετε ότι παίζει ρόλο το πώς αποκαλούν τα Σκόπια οι ΗΠΑ, ή οι χώρες της Ευρώπης, τη στιγμή που η Ελλάδα δε διεκδίκησε τα δίκαια της;

Α. Το σφάλμα για όλες τις χώρες που αποκαλούν την ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία" πέφτει στην κυβέρνηση Σημίτη. Είχα φρίξει όταν ο Πρόεδρος Κλίντον, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο αμερικανικό έθνος σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, δήλωσε ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να φτάσει ως τη "Μακεδονία". Δεν υπήρξε εντελώς καμία αντίδραση από την Αθήνα. Την ίδια περίοδο, ο πρωθυπουργός Σημίτης σε συνέντευξή που έδωσε στον Larry King στο CNN, σε σχετική ερώτηση με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, απάντησε, "ναι, έχουμε μια διαφωνία μαζί τους για το όνομα." Αυτό είναι όλο; Το ένα τέταρτο της Ελλάδας θα μπορούσε να πέσει, και εάν η Ελλάδα δεν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, θα πέσει στον έλεγχο των Σκοπίων έως το 2050, και αυτός το μόνο που ανέφερε ήταν η «διαφωνία»; Αυτό θα μπορούσε ίσως να έχει απήχηση στο ελληνικό κοινό, αλλά κλώτσησε μια σπάνια ευκαιρία να εκθέσει το ζήτημα στον αμερικανικό λαό, ο οποίος και μετράει. Ποτέ δεν είδαν το θέμα ως εθνικό, αλλά ως ευκαιρία για να εφαρμόσουν την διεθνιστική θεωρητική άποψή τους.

-Πιστεύετε ότι αξίζει βοήθεια μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που δε βοήθησε τον εαυτό της;

Α. Πώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει μια χώρα που δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της; Αυτό ακριβώς συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο γερουσιαστής Χάμιλτον μας είπε ότι ήταν πρόθυμος να συνδράμει την Ελλάδα με το ζήτημα της ονομασίας, αλλά ο Μητσοτάκης έσπευσε να συμβιβαστεί. Όταν κάποιος έχει θέσει ως κύριο και μοναδικό στόχο του να αυτοκτονήσει, θα βρει και τον τρόπο να το κάνει. Ακόμη και αν η Ελλάδα συμβιβαζόταν στο τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει από το ενδιάμεσο σημείο του συμβιβασμού. Οι Έλληνες πολιτικοί αποδείχθηκαν ανίκανοι να κατανοήσουν την ιδέα του παζαρέματος. Αν πήγαιναν έστω για μια μέρα στο Βαρδάρη της Θεσσαλονίκης, όπου οι Σκοπιανοί έρχονται να ψωνίσουν, θα καταλάβαιναν την ιδέα του παζαρέματος. Πολλοί υποκρίνονται ακόμη και ότι φεύγουν από το μαγαζί για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν στην τιμή που το θέλουν. Αυτό ακριβώς κάνει ο Γκρουέφσκι, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν το αντιλαμβάνονται εκουσίως.

- Κε.Τέμπλαρ, ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.


*Ισοκράτης, Πανηγυρικός, παρ. 50: "Τοσούτον δι' απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ' οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας". (380 π.Χ.)

("Η πόλις μας έχει τόσον πολύ υπερβάλει όλους τους άλλους εις την φιλοσοφίαν και τον έντεχνον λόγον, ώστε οι δικοί της μαθηταί έχουν γίνει διδάσκαλοι των άλλων και έχει κάμει, ώστε το όνομα των Ελλήνων να μη θεωρείται πλέον ως δηλωτικόν του έθνους, αλλ' ως δηλωτικόν της μορφώσεως, και Έλληνες να ονομάζονται όχι τόσον όσοι ανήκουν εις το έθνος το Ελληνικόν, αλλ' όσοι έχουν τύχει της ιδικής μας παιδείας".)


Βιογραφικό σημείωμα

Ο κ. Μάρκος Αλέξανδρος Τέμπλαρ κατατάχθηκε στον Στρατό των ΗΠΑτο 1982 ως Κρυπτολογικός Γλωσσολόγος στο 138ο Τάγμα Μάχης και Πληροφοριών Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Πολέμου. Το 1989, μετατέθηκε στην 85η Μεραρχία Εκπαίδευσης ως πιστοποιημένος παρατηρητής/ελεγκτής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, εκπαιδεύοντας επιλεγμένες μονάδες της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και των Τεθωρακισμένων, σε ζωντανό περιβάλλον εκπαίδευσης ώστε να αυξηθεί η επάρκεια τακτικής σε επίπεδο από διμοιρίας έως και ταξιαρχίας. Το 1991, προσκολήθηκε στην Ομάδα Αποστολής «Ασβός» στον Παναμά ως Αξιωματικός Προϋπολογισμού και Ανεφοδιασμού της Ομάδος. Το 1993, μετατέθηκε στην 4η Σχολή Πληροφοριών των Εφεδρικών Δυνάμεων ως πτυχιούχος εκπαιδευτής Σερβο-Κροατικής και Ισπανικής, υπεύθυνος για την παροχή διδασκαλίας ξένων γλωσσών από το επίπεδο αρχαρίων έως και το μέσο επίπεδο. Το 1998, επιλέχτηκε για να ηγηθεί ομάδας Γλωσσολόγων ως Αξιωματικός Σύνδεσμος Υποστήριξης, υποστηρίζοντας την Δύναμη Σταθεροποίησης και τις επιχειρήσεις Nimble Lion, Allied Force, Joint Guard, Joint Forge and Kosovo Force, ηγούμενος επιτυχημένες επιχειρήσεις μεταγραφής και εκτελώντας γλωσσικές και πληροφοριακές αναλύσεις για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας. Το 2002, ως εθελοντής της υποστήριξης του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, επιλέχθηκε ως Διευθύνων της Αποστολής Αξιοποίησης Εγγράφων γλωσσών προέλευσης Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας υποστηρίζοντας τις Επιχειρήσεις Enduring Freedom και Noble Eagle, επόπτευσε και εκτέλεσε καθήκοντα που αφορούν την απόκτηση, την αξιολόγηση, την ανάλυση πληροφοριών, τη διάδοση αναλύσεων, και τη χρήση ξένων γλωσσών που είναι συναφείς με την έρευνα, την μάχη και τις εξελίξεις υλικού, ιδεών, δογμάτων και δογματικών εξελίξεων, μαζί με τη μετάφραση και την ανάλυση εγγράφων, υλοποιώντας το δυναμικό των Πληροφοριών μέσα από κεκτημένα έγγραφα και πολυμέσα. Το 2004, αποσπάστηκε στη Βάση του Πεδίου Επιχειρήσεων στην Ευρώπη. Εκεί διεύθυνε και υποστήριξε εσωτερικά διοικητικά και προσωπικά προγράμματα για την Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης, υποστηρίζοντας 18 αποσπάσματα σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ. Το 2005, μεταφέρθηκε στον Κέντρο Ανάλυσης της Ευρωπαϊκής Διοίκησης, ως Ανώτερος Αναλυτής Διάταξης Μάχης, αναλύοντας ένοπλες δυνάμεις και τις ικανότητές τους, κατασκευάζοντας μοντέλα απειλών, και αναπτύσσοντας μοντέλα πορείας δράσης. Επιπλέον, εισήγαγε και ενσωμάτωσε τη γνώση των κρίσιμων ξένων γλωσσών παρέχοντας σημαντικά βελτιωμένες δυνατότητες εντός της Διάταξης Μάχης. Το 2005, διορίστηκε ως Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης διαβαθμισμένων εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμύνης. Το 2006, τοποθετήθηκε στη θέση του Ανώτερου Επόπτη Θαλάσσιων Επιχειρήσεων. Αργότερα, το 2006, διορίστηκε Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών για Ιατρικά Θέματα, όπου ενέκρινε ή απέρριπτε τη γνωστοποίηση διαβαθμισμένων στρατιωτικών πληροφοριών, σύμφωνα με τις διατάξεις της Εθνικής Πολιτικής περί Γνωστοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων.

Τώρα, έχοντας αποστρατευθεί, ο κ. Τέμπλαρ ασχολείται ως σύμβουλος Υπηρεσίας σχετικής με παγκόσμια ζητήματα ασφαλείας και πληροφοριών. Σπούδασε Τσεχικά, Σερβοκροατικά, Ισπανικά, και Τουρκικά στην Σχολή Ξένων Γλωσσών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ και Ρωσικά στο Berlitz. Επίσης μιλάει Βουλγαρικά (Ανατολικά και Δυτικά) και Ελληνικά.

Κατέχει πτυχίο Bachelor στην Ιστορία και στις Ξένες Γλώσσες από το Western Illinois University (Μακόμ, Ιλινόις), πτυχίο Master στην Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού με εξειδίκευση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό από το Northeastern Illinois University (Σικάγο, Iλινόις), και ένα δεύτερο Master στις Πληροφορίες Στρατιγικής Υφής από το Κολλέγιο Πληροφοριών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ (Γουάσινγκτον, Περιοχή της Κολούμπια).

Είναι αναγνωρισμένος ειδήμων των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.


*Η συνέντευξη δόθηκε και μεταφράστηκε στα ελληνικά από τη Δώρα Η. Σπυρίδου
© Copyright: Macedonia Hellenic Land.Eu - Independent Greek Network, All rights reserved

THE PLATO ACADEMY WAS SAVED FROM "DEVELOPMENT"!

From: To Vima, Saturday, August 21, 2010

'No' to the urban development of the Academy!

The Council of State of the Greek Supreme Court advised that it is illegal to modify the urban plan of the area around the archaeological site of Plato’s Academy.
The Hellenic Council of State puts a "break" to the building development, indeed with a high rate of construction, for the 25 acres surrounding the immense importance archaeological site of the “Archaeological Grove”, ancient site of the original Plato’s Academy.
According to the discretion of the Council of State, the Municipal Administration attempted to illegally amend the urban plan of the Municipality of Athens and to eliminate street-area real estate limitations imposed on the Academy of Plato, the land of which has been under expropriation procedures that started in 1968 and then 1986. The Municipality had said 'yes' to its construction and indeed with high rates of construction (sd 2.4 and 3) (building of six stories and up).

The Supreme Court advised that legally a draft presidential decree amending the approved urban plan of the municipality of Athens in Plato's Academy (for blocks 119, 120 and 121) cannot be proposed because, inter alia:

*Από τον φάκελο της υπόθεσης δεν προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκε από τη Διοίκηση η άποψη της Γ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, η οποία εν όψει της γειτνίασης των επίμαχων ακινήτων με κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο αναφέρει σε έγγραφό της, του 2009, ότι «θα ήταν καλό να αποφευχθεί η οικοπεδοποίηση των οικοδομικών αυτών τετραγώνων». * From the file it cannot be deducted that the Administration's view of C Inspectorate of Prehistoric and Classical Antiquities has ever been taken into account, which in view of the proximity of the disputed property to the declared archaeological site in question, it indicated in a letter of 2009 that "it would be better to avoid the urban development of the surrounding building blocks.

According to the CoE, the administration should have taken account of the contents of the letter of the Antiquities Inspectorate in order to competently determine "whether or not it is appropriate to release the property, and to establish the conditions for its building.

The above arise from the minutes of E 79/2010 of the E’ (5th ) department of the State Council, which noted that the properties which are under archaeological department expropriation and included in three blocks in question were labeled as "church property" and "sports facilities allocated property".

In another report of the CoE (in 130/2010) considers non-statutory the draft presidential decree amending the approved urban plan of the Municipality of Artemis (another important archaeological site, in Brauron, where the sanctuary of Artemis Brauronia MEB), in eastern Attica.

By amending the urban plan removes the expropriation had been imposed for the creation of a public parking space in a building located 500 meters from the sea shore. Furthermore an opinion adopted by SXOP decided on the convertion of part of the shared parking area in an urban site area, and to impose the creation and enforcement of pedestrian prokepia (planted sidewalks).
In the opinion of the Council of State, the proposed project is not proposed legally, as the administration did not express an opinion as to the possible necessity of the eventual enforcement of the forced expropriation, and it not remove part of the car park. This is because the summer Artemis receives a large number of visitors and hence a large number of cars.

Η AΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

Απο: ΤΟ ΒΗΜΑ, Σάββατο 21 Αυγούστου 2010
«Οχι» του ΣτΕ στην οικοδόμησηv της Ακαδημίας!
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο γνωμοδότησε ότι είναι παράνομη η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου της περιοχής γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο

«Φρένο» βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας στην οικοδόμηση, και μάλιστα με υψηλό συντελεστή δόμησης, 25 στρεμμάτων που περιβάλλουν τον μεγάλης σημασίας αρχαιολογικό χώρο του Αρχαιολογικού Αλσους, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Κατά την κρίση του ΣτΕ, η Διοίκηση επιχείρησε με μη νόμιμο τρόπο να τροποποιήσει το ρυμοτομικό σχέδιο του Δήμου Αθηναίων και να άρει τα ρυμοτομικά βάρη ακινήτων της περιοχής Ακαδημίας Πλάτωνος, τα οποία βρίσκονταν υπό καθεστώς απαλλοτρίωσης από το 1968 και το 1986, λέγοντας «ναι» στην οικοδόμησή τους με υψηλούς συντελεστές δόμησης (σ.δ. 2,4 και 3).

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο γνωμοδότησε ότι δεν προτείνεται νομίμως το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για την τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων στην περιοχή Ακαδημίας Πλάτωνος (για τα οικοδομικά τετράγωνα 119, 120 και 121), διότι, μεταξύ άλλων:

*Από τον φάκελο της υπόθεσης δεν προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκε από τη Διοίκηση η άποψη της Γ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, η οποία εν όψει της γειτνίασης των επίμαχων ακινήτων με κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο αναφέρει σε έγγραφό της, του 2009, ότι «θα ήταν καλό να αποφευχθεί η οικοπεδοποίηση των οικοδομικών αυτών τετραγώνων».

Σύμφωνα με το ΣτΕ, η Διοίκηση θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη της το περιεχόμενο του εγγράφου της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων προκειμένου να κρίνει «αν ενδείκνυται ή όχι η αποδέσμευση των ακινήτων», καθώς και για να καθορίσει τους όρους δόμησης.

Τα παραπάνω προκύπτουν από το πρακτικό 79/2010 του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο επισημαίνεται ότι τα ακίνητα που βρίσκονται υπό καθεστώς απαλλοτρίωσης και περιλαμβάνονται στα επίμαχα τρία οικοδομικά τετράγωνα είναι χαρακτηρισμένα ως χώροι «εκκλησίας» και «αθλητικών εγκαταστάσεων».

Με άλλο πρακτικό του το ΣτΕ (το 130/2010) κρίνει μη νόμιμο σχέδιο προεδρικού διατάγματος για την τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αρτέμιδος του Νομού Αττικής.

Με την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου αίρεται η απαλλοτρίωση που είχε επιβληθεί για τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου στάθμευσης σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται 500 μέτρα από την ακτή. Επιπλέον υιοθετείται γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ για τη μετατροπή μέρους του κοινόχρηστου χώρου στάθμευσης σε οικοδομήσιμο χώρο, τη δημιουργία πεζοδρόμου και την επιβολή προκηπίων.

Κατά τη γνώμη του ΣτΕ, το σχέδιο δεν προτείνεται νομίμως, καθώς η διοίκηση δεν εκφέρει κρίση ως προς την τυχόν αναγκαιότητα να συντελεστεί τελικά η αναγκαστική απαλλοτρίωση και να μην καταργηθεί τμήμα του χώρου σταθμεύσεως. Και αυτό διότι το καλοκαίρι η Αρτέμιδα δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών και συνεπώς και μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=349605&dt=21/08/2010#ixzz0xLot6czp

Άρχισαν να σημαίνουν οι καμπάνες!

Βαριές ποινές σε Τζιγγούνη-Παππά που οδηγήθηκαν στη φυλακή - Το χρονικό της υπόθεσης

Για τη γνωστή υπόθεση των πλαστών συνταγογραφήσεων


Από τον ιστοχώρο: http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/26225

Στη φυλακή οδηγούνται ο Βασίλης Τζιγγούνης και ο Θανάσης Παππάς, πρωταγωνιστές στην υπόθεση των πλαστών συνταγογραφήσεων που αποκαλύφθηκε πριν οχτώ χρόνια. Το Πεντεμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Πάτρας που δίκασε την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, επέβαλλε ποινή φυλάκισης 12,5 χρόνων στον Θανάση Παππά και 10,5 χρόνων στον καθηγητή της Μαιευτικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών Βασίλη Τζιγγούνη. Η πολύκροτη υπόθεση είχε απασχολήσει πριν οχτώ χρόνια την τοπική κοινωνία αλλά και όλη τη χώρα, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο καθηγητής και ο βοηθός του χρέωναν στα βιβλιάρια ανυποψίαστων ασθενών πανάκριβα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούσαν σε γυναίκες που ήθελαν να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση. Οι δικηγόροι των δύο κατηγορουμένων ζήτησαν η ποινή να έχει ανασταλτατικό χαρακτήρα, αλλά το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα και οι καταδικασθέντες οδηγήθηκαν στη φυλακή.

Επίσης το δικαστήριο αποφάσισε την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και των δυο για τρία χρόνια, καθώς και χρηματική αποζημίωση των ασφαλιστικών ταμείων, που υπέστησαν ζημία.

Το χρονικό της υπόθεσης

Στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχαμε φθάσει προ οχταετίας μετά από καταγγελίες του Πατρινού μαιευτήρα Ανδρέα Καρνάρη. Μάλιστα, το Νοέμβριο του 2005 τόσο ο κ. Καρνάρης όσο και ο τότε διευθυντής της Νομαρχιακής Μονάδας Υγείας του ΙΚΑ Πατρών, Χαράλαμπος Μπονάνος είχαν καταγγείλει ότι δέχονταν απειλές οι ίδιοι και το οικογενειακό τους περιβάλλον. Μάλιστα ο κ. Μπονάνος είχε αποκαλύψει ότι στις 7 Ιουλίου 2004 άγνωστοι έβαλαν φωτιά στο κτίριο του Αρχείου της φαρμακευτικής υπηρεσίας του ΙΚΑ Πάτρας, όπου φυλάσσονταν χιλιάδες συνταγές, προκαλώντας ανυπολόγιστη ζημιά. Ο εμπρησμός -κατά τον κ. Μπονάνο- είχε σαν στόχο να καταστραφούν στοιχεία που αφορούσαν την έρευνα για τις πλαστές συνταγογραφήσεις.

Η υπόθεση αφορούσε κομπίνες πολλών χιλιάδων ευρώ εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ, του ΟΓΑ και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, μέσω πλαστών συνταγογραφήσεων που πραγματοποιούνταν με τα βιβλιάρια ανυποψίαστων ασφαλισμένων.

Στα δύο πολυσέλιδα Πορίσματα που είχαν συντάξει τότε, μετά τις καταγγελίες, το Περιφερειακό Σύστημα Υγείας Δυτικής Ελλάδος και ο Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών, Ιωάννης Βαράκης, αποκαλύφθηκαν με συγκλονιστικές λεπτομέρειες η δράση αλλά και τα γρανάζια του κυκλώματος. Τα παραπάνω πορίσματα μαζί με εκείνα των ασφαλιστικών ταμείων είχαν παραδοθεί στην εισαγγελικές αρχές της Πάτρας, οι οποίες την άνοιξη του 2004 άσκησαν τις σχετικές διώξεις.

Η πρώτη δίκη είχε ξεκινήσει τον Απρίλιο του 2007 και είχε διαρκέσει 13 ολόκληρους μήνες. Στις 27 Μαΐου είχε εκδοθεί η απόφαση που καταδίκαζε τους δύο γιατρούς και απάλλασσε τους υπόλοιπους κατηγορούμενους στην υπόθεση, οι οποίοι ήσαν κυρίως φαρμακοποιοί της Πάτρας.

Ο Θανάσης Παππάς είχε καταδικαστεί για τα κακουργήματα της απάτης και της πλαστογραφίας σε 21 χρόνια και ένα μήνα φυλάκιση, χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και είχε οδηγηθεί στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου.

Ο Βασίλης Τζιγγούνης είχε καταδικασθεί για ηθική αυτουργία στο αδίκημα της πλαστογραφίας και απλή συνέργεια σε αυτό της απάτης. Το Δικαστήριο του είχε επιβάλλει ποινή φυλάκισης 13 χρόνων και 8 μηνών με ανασταλτικό όμως χαρακτήρα.

Η εκδίκαση της Έφεσης που είχαν ασκήσει οι δύο καταδικασθέντες άρχισε στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Πάτρας στις 21 Δεκεμβρίου 2009, μετά από δύο αναβολές.