Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Αναπαράσταση της Μάχης του Μαραθώνα: ευκαιρία ανάπτυξης του αναπαραστασιακού τουρισμού!

"Οι «Μαραθωνομάχοι» του… Σχινιά! - Πανοπλίες, περικεφαλαίες και κοφτερά ξίφη στην κιτς, διεθνή, αναπαράσταση της Μάχης του Μαραθώνα" 

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέτρος Στεφανής

Δικό μας σχόλιο : 

O κύριος Πέτρος Στεφανής που υπέγραψε το λυπηρώς  άσχετο αυτό άρθρο στα ΝΕΑ, προφανώς πιστεύει πως οι"καμιά πενηνταριά «οπλίτες» από την Ευρώπη, την Αμερική, μέχρι και τη μακρινή Αυστραλία, οι οποίοι έπαιρναν μέρος στην αναπαράσταση σκηνών από τη Μάχη του Μαραθώνα" αξίζουν την ψηλομύτικη περιφρόνησή μας επειδή κατασκεύασαν ή  αγόρασαν τον πανάκριβο σίγουρα (καί αυθεντικότατο στην λεπτομέρειά του) οπλισμό τους, πλήρωσαν τα εισιτήρια γιά να φτάσουν "από την Ευρώπη, την Αμερική, μέχρι και τη μακρινή Αυστραλία" και να προσκυνήσουν με τον ιδιότυπο τρόπο τους τα ιερά χώματα του Μαραθώνα (Σχινιά κατά τον κ. Στεφανή). 

Το γεγονός πως ξοδεύτηκαν γιά να έλθουν και να τιμήσουν την αρχαία μας ιστορία που εμείς την ποδοπατούμε και την μπαζώνουμε ασύστολα δεν περνά κάν από το κοτίσιο μυαλουδάκι του κ. δημοσιογράφου. Το γεγονός πως "οι εντυπωσιακές πολύχρωμες φορεσιές των πολεμιστών, έκαναν τους λουόμενους να βγουν από τη θάλασσα και να πλησιάσουν φορώντας τα μαγιό τους για να παρακολουθήσουν live" δεν λέει τίποτα στον κ. Στεφανή γιά τις μοναδικές ευκαιρίες αναπαραστασιακού ιστορικού τουρισμού που θα μπορούσε να εκμεταλευτεί η χώρα μας, και που ο Καναδός συγγραφέας οργάνωσε γιά εμάς αφιλοκερδώς. Όχι αφιλοκερδώς, αλλά και καταξοδευόμενος, αυτός και οι συναναπαραστάτες του, πού σίγουρα έμειναν σε κάποια ξενοδοχεία της περιοχής γιά όσον καιρό έκαναν τις πρόβες της αναπαράστασης. 

Η Ελλάδα βουλιάζει, κι εμείς σφυρίζουμε αδιάφοροι βλέποντας τα όρθια Καναδέζικα, Αμερικάνικα και Αυστραλιανά δολλάρια να περπατούν δίπλα μας και αντί να δράξουμε την ευκαιρία που μας προσφέρει η γή αυτή με την αστείρευτη ιστορια και τον πολιτισμό της και με τον φιλελληνισμό των απανταχού λατρών της Ελλάδας, εμείς χασκογελάμε: "Xά, χά! τι κίτς αναπαράσταση!" 

Ο καθένας με τις εμπειρίες καί τον πολιτισμό του, κι ου Κίτσους φυσικό είναι κίτς να βλέπει παντού. Κίτς όμως και αυθεντικότητα στην αναπαράσταση με σπαθιά που κόστισαν 1000 ευρώ, εγώ δεν βλέπω να συνυπάρχουν! Κάποιοι κάπου με τον ψευδελιτισμό τους έχασαν τον μπούσουλα καί την επαφή με την πραγματικότητα.

Οι λουόμενοι φωτογραφίζουν την αναπαράσταση

Αυτό που βλέπω είναι την ευκαιρία να βρεθούν κάποιοι άνεργοι νέοι που έχουν αληθινό μεράκι και πιάνουν τα χέρια τους, να οργανώσουν ένα εργαστήρι κατασκευής αρχαίου οπλισμού, και να το πουλάνε στους ιστοριόφιλους καί θιασώτες του αναπαραστασιακού τουρισμού. Αυτό πού βλέπω είναι να αρχίσουν να ξυπνούν κάποιοι σε Δήμους και περιφέρειες και να αρχίσουν να διαφημίζουν την διοργάνωση αναπαραστάσεων ιστορικών μαχών ανά την Ελλάδα. Το διαδύκτιο είναι γεμάτο από παρόμοιες συναντήσεις στην Αγγλία, την Γερμανία, την Αμερική, την Ιταλία κλπ. Στον Ελληνικό χώρο μας έχουν γίνει μάχες όχι μόνον μεταξύ Ελλήνων και Περσών αλλά και Σπαρτιατών με Αθηναίους και Θηβαίους, Μακεδόνες και Νότιους ¨Ελληνες, Μακεδόνες και Ρωμαίους, Ρωμαίους και Ρωμαίους, και ούτω καθ' εξής. Τι περιμένουμε; Ο Τουρισμός του ήλιου και της θάλασσας αρκετούς Άγγλους άνεργους νέους μέθυσους μας έφερε. Καιρός είναι να αρχίσουμε να προσελκύουμε και όσους τουρίστες αγαπούν την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, σέβονται την ιστορία μας και διαθέτουν 2 με 5 χιλιάδες ευρώ γιά μιά αυθεντική περιβολή Αθηναίου οπλίτη.   

Μιλτιάδης Μπόλαρης


Tο άρθρο του κ. Στεφανή:
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
Οι έλληνες πολεμιστές κινούνται επιθετικά με προτεταμένα τα δόρατα και κρατώντας τις ασπίδες τους προς το μέρος των Περσών. Δέχονται καταιγισμό από βέλη και υποχωρούν προς ανασύνταξη. Ακολουθούν σώμα με σώμα μάχες με τα ξίφη, προτού κριθεί η τελική έκβαση της «μάχης», με περσική άτακτη υποχώρηση και πολλούς «νεκρούς»…
Το πολεμικό σκηνικό στήθηκε το Σάββατο και την Κυριακή το μεσημέρι στην παραλία του Σχινιά, στον Μαραθώνα. Οι ιαχές που ακούγονταν και οι εντυπωσιακές πολύχρωμες φορεσιές των πολεμιστών, έκαναν τους λουόμενους να βγουν από τη θάλασσα και να πλησιάσουν φορώντας τα μαγιό τους για να παρακολουθήσουν live, λίγα μέτρα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητά τους, καμιά πενηνταριά «οπλίτες» από την Ευρώπη, την Αμερική, μέχρι και τη μακρινή Αυστραλία, οι οποίοι έπαιρναν μέρος στην αναπαράσταση σκηνών από τη Μάχη του Μαραθώνα.
Κάθε οπλίτης ήταν υποχρεωμένος να φορά και μια βαριά πανοπλία, βάρους ώς και 30 κιλών, που περιελάμβανε μεταλλικό θώρακα, περικεφαλαία, περικνημίδες, ασπίδα, ξίφος, δόρυ, χιτώνιο και σανδάλια. «Για να φτιάξω τη στολή μου, αρχικά αγόρασα δέρμα. Κατόπιν, προμηθεύτηκα από φίλους έτοιμο το κράνος και τις περικνημίδες μου. Κάθε μία από τις ενδυμασίες μας στοιχίζει ακριβά - η αξία της φτάνει ώς και τα 5.000, 10.000 ευρώ, καθώς είναι όλες χειροποίητες…», λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιάννης Καδόγλου, ο οποίος κατέβηκε από την Αλεξανδρούπολη ως συνδιοργανωτής στην προσπάθεια αναβίωσης της ιστορικής μάχης.
«Τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα απ' ό,τι υπολόγιζα. Επειτα από τριετή σχεδιασμό, τα καταφέραμε ουσιαστικά μόνοι μας, μόνο με τεχνική υποστήριξη από τον τοπικό δήμο, καθώς δεν πήραμε απάντηση από τα υπουργεία Πολιτισμού και Τουρισμού, στα αιτήματά μας για συνδρομή τους. Ετσι, ήρθαμε εδώ με δικά μας έξοδα και εξοπλισμό. Φανταστείτε ότι μόνο το σπαθί μου στοιχίζει 1.000 ευρώ. Ευελπιστούμε ότι σε τρία χρόνια θα ξαναβρεθούμε εδώ, για να οργανώσουμε ακόμα καλύτερα μια νέα αναπαράσταση…», δηλώνει και ο «επικεφαλής» του στρατεύματος των «Πλαταιών», βασικός διοργανωτής της αναπαράστασης, καναδός συγγραφέας Κρίστιαν Κάμερον.

1 σχόλιο:

  1. Καί μόνον το γεγονός πως ο αρθρογράφος αναφερόμενος στην περιοχή της αναπαράστασης την αναφέρει υποτιμητικά σαν "Σχινιά", σαν να μήν έχει καμιά σχέση με τον Μαραθώνα...σαν να μιλάμε γιά κάτι πού γίνεται στην Κίνα ή στην Αφρική, κάτι το εξωπραγματικό, το εξωτικό καί αλλόκοτο, ο υποτιμητικός τόνος με άλλα λόγια, προδιαθέτει στην άρνηση καί τελικά στην απαξίωση και αποφυγή συζήτησης. Δεν ξέρω τι ιστορική παιδεία έχει ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αλλά η ιστορική αναπαράσταση, όπως σωστά αναφέρει ο Φειδίας δείχνει τον βαθμό που μία σοβαρή κοινωνία (όπως αίφνης η Αμερικανική, η Αγγλική, η Τουρκική) βλέπει την αυτοεπιβεβαίωσή της στον χωροχρόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή